Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 24.08.2004, sygn. IUS/IPD2/4430/113/2004, Pierwszy Urząd Skarbowy w Gliwicach

Temat interpretacji

Zgodnie z art. 232 Kodeksu cywilnego grunty stanowiące własność Skarbu Państwa a położone z granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym i osobom prawnym.

Natomiast przepis art. 233 K.c. stanowi, że w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu należącego do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków w użytkowanie wieczyste, użytkownik może korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać.

Zatem oddania gruntu w użytkowanie wieczyste nie należy utożsamiać ze zbyciem prawa użytkowania wieczystego gruntu. Konsekwentnie, w przedstawionym przez podatnika stanie faktycznym nie znajduje zastosowania przepis § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.).

Oddanie gruntu w wieczyste użytkowanie na podstawie przepisów art. 232 Kodeksu cywilnego jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Stanowi bowiem świadczenie usług zgodnie z przepisem art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535).

W ww. rozporządzeniu z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług Minister Finansów określił szczególny moment powstania obowiązku podatkowego w przypadku oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych z chwilą upływu terminu płatności poszczególnych opłat pobieranych z tego tytułu (§ 3a rozporządzenia).

Stawka podatku VAT wynosi 22%, z zastrzeżeniem obowiązującego od dnia 19.10.2004 r. przepisu § 8 ust. 1 pkt 19 ww. rozporządzenia, zgodnie z którym zwalnia się od podatku VAT oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych przeznaczonych na cele rolnicze.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług odrębną czynnością od świadczenia usług polegających na oddaniu w użytkowanie wieczyste gruntu jest dostawa lokalu użytkowego.

Jak wynika z pisma z dnia 17.08.2004 r., Prezydent Miasta dokonuje sprzedaży lokali użytkowych znajdujących się w budynku. Od końca roku, w którym zakończono jego budowę upłynęło więcej niż 5 lat. Ponadto w piśmie z dnia 23.08.2004 r. Zakład wskazał, że w przypadku sprzedawanych lokali użytkowych nie były ponoszone nakłady inwestycyjne, jak również nie partycypował on w kosztach remontów tych lokali.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane rozumie się natomiast budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy).

Art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stanowi natomiast, że zwolniona z podatku VAT jest dostawa obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe.

Analiza ww. przepisów prowadzi do wniosku, że formułują one inne warunki zwolnienia dostawy towarów. Ponadto ze zwolnienia określonego w pkt 10 wyłączono dostawę niezasiedlonych (niezamieszkanych po raz pierwszy) obiektów budownictwa mieszkaniowego.

"Powiązanie" przez ustawodawcę ww. zwolnień poprzez użycie w ust. 1 pkt 2 sformułowania "z zastrzeżeniem pkt 10" oznacza zatem, że w odniesieniu do niezasiedlonych (lub niezamieszkanych po raz pierwszy) obiektów budownictwa mieszkaniowego obowiązują szczególne regulacje. Dostawa takich obiektów nie może bowiem korzystać ani ze zwolnienia określonego w pkt 10, ani ze zwolnienia określonego w pkt 2, nawet wówczas gdy spełnia kryteria określone tym przepisem (ust. 1 pkt 2).

Natomiast w odniesieniu do lokali użytkowych znajdujących się w obiektach budownictwa mieszkaniowego, nie ma przeszkód by dostawa ww. lokali korzystała ze zwolnienia określonego w pkt 2, jeżeli stanowią one towar używany w rozumieniu ustawy o podatku VAT, a dokonującemu ich dostawy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Reasumując należy stwierdzić, że dostawa lokali użytkowych znajdujących się w obiektach budownictwa mieszkaniowego może korzystać (przy spełnieniu ww. warunków) ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.