Temat interpretacji

Prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego działalność w zakresie architektury.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2014 r. (data wpływu 23 października 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 stycznia 2015 r. (data wpływu 16 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 stycznia 2015 r. (data wpływu 16 stycznia 2015 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zgodnie z wpisem do CEIDG przeważająca działalność gospodarcza jednoosobowej pozarolniczej działalności gospodarczej to 71.11.Z (kod PKD) działalność w zakresie architektury. Opis dodatkowy brzmi następująco (cytat):

Podklasa ta obejmuje opracowywanie projektów architektonicznych oraz doradztwo w zakresie architektury związane z:

• projektowaniem budowlanym,
• projektowaniem urbanistycznym i architektonicznym kształtowaniem krajobrazu. (...).

Zgodnie ze stanem faktycznym Wnioskodawca nie świadczy usług doradczych.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że działalność gospodarcza rozpoczął 2 stycznia 2013 r. Nie wykonuje on czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 Ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177 poz. 1054, z poźn. zm.). Wnioskodawca nie był zarejestrowany jako podatnik VAT. Wartość sprzedaży nie przekroczyła kwoty 150.000 zł ani w 2013 r. ani w 2014 r. Uzyskane wynagrodzenie prowizyjne przez firmę architektoniczną Zainteresowanego uzależnione jest od pozyskania zamówienia na towary będące w ofercie firmy X. Firma Wnioskodawcy świadczy usługę pośrednictwa, tzn. wykonuje projekt np. aranżacji wnętrz, a klient zakupuje materiały w firmie X np. ceramikę sanitarną, płytki itp. Od zrealizowanego zamówienia Zainteresowany otrzymuje wynagrodzenie od firmy X, dokonującej sprzedaży, na podstawie wystawionego rachunku, w związku z czym nie wie czy należy doliczyć do rachunku podatek VAT. Zgodnie z ustnie otrzymaną informacją w Izbie Skarbowej usługi pośrednictwa zwolnione są z podatku VAT do limitu 150 tys. PLN. Takiego obrotu Wnioskodawca nie osiągnął w żadnym roku prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z tak opisanym stanem faktycznym Zainteresowany ma jednak wątpliwości czy wpisane w opisie PKD (przypisanego do działalności w CEIDG) doradztwo sprawia że Wnioskodawca musi być VAT-owcem mimo nie przekroczenia limitu 150 tys. PLN. Zgodnie ze stanem faktycznym, nie świadczył, nie świadczy i nie zamierza świadczyć usług doradczych, nie przekroczono limitu 150 tys. PLN ani w 2013 r. ani w 2014 roku podatkowym, nie był on VAT-owcem.

Ponadto Wnioskodawca ma również wątpliwości, czy świadczenie usług pośrednictwa obliguje go do bycia VAT owcem. Nie przekroczono limitu 150 tys. PLN ani w 2013 r. ani w 2014 roku podatkowym, nie był VAT-owcem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT zgodnie z art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT, ponieważ, zgodnie ze stanem faktycznym w ramach swojej działalności gospodarczej, nie prowadzi usług z zakresu doradztwa...
2. Czy powyższe zwolnienie z podatku VAT dotyczy także usług pośrednictwa...

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z informacją uzyskaną na infolinii Krajowej Informacji Podatkowej oraz w Urzędzie Skarbowym może on skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT zgodnie z art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT, ponieważ mimo występowania we wskazanych kodach PKD stwierdzeń o doradztwie, w zakresie prowadzonej działalności nie świadczy usług z zakresu doradztwa, czyli nie ma zastosowania art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

Dodatkowo na stronie internetowej www.sip.mf.gov.pl. Zainteresowany znalazł interpretacje podatkowe dla podobnych spraw:

• interpretacja z dnia 17 listopada 2009 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygnatura ILPP2/443-1128/09-45W;
• interpretacja z dnia 12 marca 2010 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygnatura IBPP1/443-1247/09/AZb;
• interpretacja z dnia 2 grudnia 2010 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygnatura IBPP/443-871/10/BM;
• interpretacja z dnia 4 lutego 2011 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygnatura IPPP2/443-959/10-3/MM;
• interpretacja z dnia 30 września 2011 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygnatura ITPP1/443-926/11/IK;
• interpretacja z dnia 19 października 2011 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, sygnatura IPTPP2/443-362/11-4/JN;
• interpretacja z dnia 13 grudnia 2011 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, sygnatura IPTPP2/443-536/11-4/PM.

We wskazanych interpretacjach wnioskodawcy także w opisie działalności gospodarczej podali kody PKD, w których były stwierdzenia o doradztwie, jednak w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej nie świadczyli usług z zakresu doradztwa dlatego mogli skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT zgodnie z art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT.

Zgodnie z uzyskaną ustnie informacją na infolinii Krajowej Informacji Podatkowej oraz w Urzędzie Skarbowym, powyższe dotyczy również usług pośrednictwa.

Wnioskodawca prosi o pisemne potwierdzenie otrzymanej ustnie informacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Należy zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z art. 113 ust. 2 ustawy wynika, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych
   jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę (art. 113 ust. 5 ustawy).

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę art. 113 ust. 10 ustawy.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      1. energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
      2. wyrobów tytoniowych,
      3. samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
   3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
   4. terenów budowlanych,
   5. nowych środków transportu;
2. świadczących usługi:
   1. prawnicze,
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
   3. jubilerskie;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy stwierdzić należy, że ze zwolnienia podmiotowego od podatku nie korzystają m.in. usługi w zakresie doradztwa.

Stwierdzić w tym miejscu należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin doradztwo obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 doradzać znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Tak więc doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin usługi w zakresie doradztwa należy rozumieć szeroko.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zgodnie z wpisem do CEIDG prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą, przy czym przeważający rodzaj działalności to 71.11.Z (kod PKD) działalność w zakresie architektury. Opis dodatkowy brzmi następująco (cytat): Podklasa ta obejmuje opracowywanie projektów architektonicznych oraz doradztwo w zakresie architektury związane z:

• projektowaniem budowlanym,
• projektowaniem urbanistycznym i architektonicznym kształtowaniem krajobrazu. (...).

Zgodnie ze stanem faktycznym Wnioskodawca nie świadczy usług doradczych.

Ponadto Zainteresowany wskazał, że działalność gospodarczą rozpoczął 2 stycznia 2013 r. Nie wykonuje on czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 Ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie był zarejestrowany jako podatnik VAT. Wartość sprzedaży nie przekroczyła kwoty 150.000 zł ani w 2013 r. ani w 2014 r. Uzyskane wynagrodzenie prowizyjne przez Zainteresowanego uzależnione jest od pozyskania zamówienia na towary będące w ofercie firmy X. Firma Wnioskodawcy świadczy usługę pośrednictwa, tzn. wykonuje projekt np. aranżacji wnętrz, a klient zakupuje materiały w firmie X np. ceramikę sanitarną, płytki itp. Od zrealizowanego zamówienia Zainteresowany otrzymuje wynagrodzenie od firmy X, dokonującej sprzedaży, na podstawie wystawionego rachunku. Wnioskodawca nie osiągnął w żadnym roku prowadzonej działalności gospodarczej obrotu 150.000 zł.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Zainteresowany ma wątpliwości dotyczące możliwości korzystania przez niego ze zwolnienia od podatku VAT określonego w art. 113 ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, stwierdzić należy, że Zainteresowany świadcząc usługi, o których mowa we wniosku bez wykonywania czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, nie musi być obligatoryjnie podatnikiem podatku VAT. Tego typu usługi nie zostały wymienione jako usługi obowiązkowo podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bez prawa korzystania ze zwolnienia podmiotowego z tego podatku. Zatem świadcząc usługi w powyższym zakresie Wnioskodawca nie ma obowiązku dokonywać rejestracji jako podatnik VAT czynny i może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy. Zwolnienie to nie będzie miało zastosowania w przypadku, gdy Wnioskodawca rozpocznie świadczenie usług w zakresie doradztwa, które to usługi wyłączają podatników z możliwości stosowania zwolnienia, na podstawie art. 113 ust. 13 ustawy.

Zatem, wykonując usługi będące przedmiotem wniosku, bez doradztwa w tym zakresie, Wnioskodawca, stosownie do art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy, może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy wartość tej sprzedaży nie przekroczyła kwoty limitu uprawniającego do takiego zwolnienia, czyli ani w 2013 r. (w proporcji do okresu prowadzonej działalności) ani w 2014 r. wartość ta nie przekroczyła kwoty 150.000 zł.

Jak poinformował Zainteresowany nie wykonuje on czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, nie był zarejestrowany jako podatnik VAT oraz wartość sprzedaży nie przekroczyła kwoty 150.000 zł ani w 2013 r. ani w 2014 r.

Biorąc powyższe informacje pod uwagę Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT w oparciu o art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy, o ile w ramach swojej działalności gospodarczej nie prowadzi usług z zakresu doradztwa a ponadto wartość sprzedaży (ani w 2013 r. ani w 2014 r.) nie przekroczyła kwoty limitu określonego w tych przepisach.

Powyższe zwolnienie od podatku od towarów i usług dotyczy także usług pośrednictwa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 316 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu