Temat interpretacji

Sprzedaż nieruchomości dokonana zostanie na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2004r. Nr 261, poz.2603 ze zm.) z zastosowaniem bonifikaty od ceny stosownie do art. 68 ust. 1 pkt 5 w/w ustawy.
Teren ten na podstawie porozumienia gmina X wykorzystywała na prowadzenie targowiska gminnego i na ten cel nabędzie przedmiotową nieruchomość.
Przedmiotowa nieruchomość stała się z dniem 01 stycznia 1999r. z mocy prawa mieniem Powiatu Y. Prawo własności nieruchomości na rzecz Powiatu Y wpisane jest w Księdze Wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Y.
Jest to nieruchomość niezabudowana a gmina nie posiada opracowanego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na ten teren i brak jest decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
W ewidencji gruntów nieruchomość została zaliczona do terenów rekreacyjno-wypoczynkowych.
Zdaniem podatnika sprzedaż przedmiotowej nieruchomości powinna korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz.535)
Podatnik wnosi o zajęcie stanowiska w wyżej przedstawionej sprawie i wydanie interpretacji.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535), opodatkowaniu podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.Pojęcie towaru zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 6 ustawy, zgodnie z którym przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.
Od 1 maja 2004r. grunt jest towarem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zatem odpłatna dostawa gruntów realizowana przez podatnika, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, opodatkowana jest podstawową stawką podatku VAT, tj. 22%.
Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Z przywołanego przepisu wynika, że organy władzy publicznej (w tym organy samorządu terytorialnego) nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te będą natomiast podatnikami podatku od towarów w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem o towarów i usług.
Zgodnie z treścią art. 27 ustawy z dnia 21.08.1997r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity: Dz.U. z 2004r.Nr 261, poz. 2603 ze zm.) sprzedaż nieruchomości wymaga zawarcia umowy w formie aktu notarialnego. Wobec powyższego czynność sprzedaży nieruchomości gruntowej ma charakter cywilnoprawny.
Gospodarowanie gruntami w przedmiotowym zakresie nie jest realizacją przez stronę zadań własnych lub nałożonych odrębnymi przepisami prawa, w związku z czym brak jest podstaw do wyłączenia ich z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zatem do powyższych czynności zastosowanie będą miały przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.
Ustawa z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia terenu pod zabudowę. Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2003r. Nr 207, poz. 2016 ze zm.) przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę, obiekt małej architektury. Budowlą jest natomiast każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury jak: drogi, lotniska, linie kolejowe, mosty, wiadukty itp. (art. 3 pkt 3). Przez grunt przeznaczony pod zabudowę rozumieć należy zarówno te grunty, które widnieją w planie zagospodarowania przestrzennego jako przeznaczone pod zabudowę, jak i te, które właściciel przeznaczy pod zabudowę, bądź potencjalnie będą traktowane jak tereny budowlane.
W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz.717) kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego należy do zadań własnych gminy. Plan zagospodarowania przestrzennego danego obszaru jako dokument prawa miejscowego rozstrzyga o kwalifikacji gruntu. W przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego należy odwołać się do prawa geodezyjnego i kartograficznego i wynikającej z tych przepisów ewidencji gruntów. W przypadku gdy opis w ewidencji gruntu oddaje jedynie sposób aktualnego zagospodarowania a nie planistyczne przeznaczenie danego gruntu, należy uzyskać na mocy art. 59 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania danej działki. Decyzja o warunkach zabudowy w sposób najbardziej zbliżony do założeń planu zagospodarowania przestrzennego określa przeznaczenie danego gruntu.Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że podatnik (Starostwo Powiatowe) zamierza sprzedać grunt na rzecz Gminy. Nieruchomość jest niezabudowana i nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, gdyż planu takiego jest brak dla wskazanego terenu. Obecnie teren jest wykorzystywany na targowisko i na taki cel gmina nabędzie ów teren. Przedmiotowa nieruchomość zgodnie z wypisem z rejestru gruntów została zaliczona od terenów rekreacyjno - wypoczynkowych. Takie zakwalifikowanie zostało również uwidocznione w księdze wieczystej założonej dla nieruchomości gruntowej. Natomiast na mapie ewidencyjnej osady przedmiotowy grunt posiada określenie miasteczka ruchu drogowego. Taki rodzaj użytkowania został wskazany w karcie inwentarzowej nieruchomości, która stanowi załącznik do decyzji stwierdzającej, że przedmiotowa nieruchomość jest z mocy prawa mieniem Powiatu Y. Z porozumienia zawartego pomiędzy Zespołem Szkół a Gminą wynika, że nieruchomość oznaczona numerem działki 696 wykorzystywana będzie przez Gminę na prowadzenie targowiska w każdy piątek od godziny 5.00 do 14.00, zaś w pozostałe dni tygodnia nieruchomość będzie przeznaczona na prowadzenie nauki jazdy. W § 5 porozumienia zawarto zapis, że Zespół Szkół wyraża zgodę na ustawienie stałych zadaszeń do prowadzenia handlu.

W świetle powyższego uznać należy, że opisana nieruchomość potencjalnie może być przeznaczona pod zabudowę w związku z czym jej sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Reasumując: opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich (niezabudowanych) tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Zatem mając na uwadze zapis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ze zwolnienia od podatku VAT korzystają dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, działek rekreacyjnych, nieprzeznaczone pod zabudowę.
Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podlegają grunty, które nawet potencjalnie będą traktowane jako tereny budowlane.
Z uwagi na brak miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na ten teren i decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, tutejszy organ podatkowy wykorzystał inne informacje udostępnione przez podatnika.
Stanowisko podatnika przedstawione we wniosku o udzielenie interpretacji z dnia 24.08.2005r. jest zatem nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.