Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje zakupu towarów, które następnie oddaje ... - Interpretacja - 1471/NUR2/443-80/05/AK

ShutterStock
Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 29.04.2005, sygn. 1471/NUR2/443-80/05/AK, Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje zakupu towarów, które następnie oddaje w użytkowanie na podstawie umowy leasingu finansowego lub operacyjnego. Po okresie obowiązywania umowy leasingowej istnieje możliwość sprzedaży przedmiotu umowy na rzecz korzystającego. Oprócz działalności opodatkowanej Spółka prowadzi również działalność zwolnioną z opodatkowania. W związku z tym, iż nie ma możliwości wyodrębnienia całości lub części kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w związku z którymi przysługuje Stronie prawo do obniżenia podatku należnego, jak i czynnościami takiego prawa nie dającymi, Spółka zobligowana jest do odliczania podatku naliczonego tylko w takiej części, jaką można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W opinii Spółki z obrotu określanego dla celów ustalenia proporcji stosowanej przy częściowym odliczeniu podatku naliczonego nie należy wyłączać obrotu z tytułu sprzedaży towarów oddanych uprzednio do użytkowania na podstawie umów leasingu finansowego lub operacyjnego, w sytuacji, gdy sprzedaż towaru po upływie okresu obowiązywania umowy leasingu następuje na rzecz dotychczasowego użytkującego lub osoby trzeciej.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10. Stosownie do ust. 3 cytowanego artykułu proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Zgodnie natomiast z ust. 5 do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów, o których mowa w art. 87 ust. 3 (środki trwałe podlegające amortyzacji), używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

W przepisach Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 1964 r. Nr 16 poz. 93 ze zm.) umowę leasingu zdefiniowano jako umowę, w myśl której finansujący zobowiązuje się, w zakresie swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.

Ze wspomnianej wyżej definicji umowy leasingu nazewnictwo "finansujący" (leasingodawca) i "korzystający" (leasingobiorca) zostało przeniesione na grunt przepisów podatkowych. Leasingodawca jest więc "finansującym" przedmiot umowy leasingu. Natomiast leasingobiorca jest podmiotem użytkującym przedmiot umowy w ramach prowadzenia swojej działalności gospodarczej.

Z uwagi na fakt, iż towary będące przedmiotem leasingu nie są używane przez podatnika na potrzeby jego działalności nie ma zastosowania wyżej cytowany art. 90 ust. 5

W związku z powyższym w ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko strony należy uznać za prawidłowe.

Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie