dostawa działek pochodzących z majątku osobistego nie można uznać za działalność gospodarczą, bowiem czynność ta nie mieści się w definicji, o której ... - Interpretacja - IBPP1/443-1381/08/AZ

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 12.12.2008, sygn. IBPP1/443-1381/08/AZ, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

dostawa działek pochodzących z majątku osobistego nie można uznać za działalność gospodarczą, bowiem czynność ta nie mieści się w definicji, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2008r. (data wpływu 18 września 2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 października 2008r. (data wpływu 24 października 2008r.) oraz pismem z dnia 6 grudnia 2008r. (data wpływu 8 grudnia 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 września 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek budowlanych. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 października 2008r. (data wpływu 24 października 2008r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-1381/08/AZ z dnia 8 października 2008r. oraz pismem z dnia 6 grudnia 2008r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-1381/08/AZ z dnia 17 listopada 2008r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Od 1995r. Wnioskodawca jest właścicielem ½ udziału w działce o pow. 3 115 m wraz z Panią E. A. w W.. W 2001r, zmienił się współwłaściciel części Pani E. A. na Pana J. K.. Ze względu na fakt, iż współwłasność działki z innym właścicielem jest trudna, a możliwość decyzyjna i rozdziału jest ograniczona, Wnioskodawca postanowił w 2004r. dokonać rozdziału ww. działki na 4 mniejsze, gdzie jedna z tych działek została wytypowana przez Urząd Gminy W. jako droga dojazdowa do pozostałych działek.

Podział ten miał ułatwić fizyczne i prawne rozdzielenie działek pomiędzy współwłaścicieli, co w przyszłości rozwiązałoby sytuację prawną co do ich własności.

Natomiast w 2005r. współwłaściciel Wnioskodawcy, Pan J. K. posiadający ½ udziałów we wszystkich 4 działkach, gdyż prawnie nie zostało to jeszcze zakończone, na skutek prowadzonej działalności gospodarczej ogłosił upadłość w Sądzie Gospodarczym w G. i od tego momentu jakiekolwiek działania prawne i wykonawcze były utrudnione, a wręcz niemożliwe, gdyż ½ udziałów w działce J. K. przejął syndyk masy upadłościowej wyznaczony przez Sąd Gospodarczy w G.. Podział masy upadłościowej jest procesem długotrwałym i skomplikowanym. W 2008r. syndyk masy upadłościowej zwrócił się do Wnioskodawcy z informacją, że zamierza wystawić na przetarg ½ udziałów Pana J. K.. Wnioskodawca jako pozostały współwłaściciel nie miałby wówczas żadnego wpływu na wybór swojego współwłaściciela, który korzystałby w pełni z takich samych praw jak Wnioskodawca - drugi współwłaściciel.

Mając na uwadze fakt, iż jakakolwiek współwłasność z obcą osobą, której już Wnioskodawca doświadczył, z którą nie ma możliwości porozumienia się, a do tego pojawiające się w przyszłości niekorzystne zdarzenia losowe (typu upadłość, zajęcia przez banki lub decyzyjność co do nieruchomości) drugiego współwłaściciela są dla Wnioskodawcy niesamowitym utrudnieniem, a nawet stawiają Wnioskodawcę w sytuacji prawnej patowej.

Wyżej wymieniona okoliczność zmusiła Wnioskodawcę do podjęcia decyzji na wydanie zgody syndykowi na sprzedaż nieruchomości w całości, natomiast po zakończeniu procesu sprzedaży w drodze przetargu organizowanego przez syndyka, zobowiązał się do przekazania Wnioskodawcy ½ wartości uzyskanej ze sprzedaży 4 działek.

Wnioskodawca zaakceptował wszelkie warunki syndyka i nieruchomość została wystawiona na sprzedaż jako wcześniej opisane trzy działki wraz z jedną drogą dojazdową. W momencie finalizacji transakcji u notariusza w dniu 25 lipca 2008r., podpisując 3 akty notarialne (gdyż w przetargu było trzech nabywców) Wnioskodawca dowiedział się, iż sprzedając tę działkę trzem różnym kupcom zamiast jednemu, jest on zobowiązany do uiszczenia podatku VAT zgodnie z ustawą o VAT.

W sytuacji całej upadłości i ogłoszenia przetargu, Wnioskodawca nie miał wpływu na formę przeprowadzanej sprzedaży i ilość potencjalnych nabywców ani na cenę sprzedaży. Do tego w imieniu Wnioskodawcy syndyk masy upadłościowej przekaże do właściwego urzędu skarbowego należny - jak Wnioskodawca zaznacza zdaniem syndyka i notariusza - podatek VAT.

Składając deklarację VAT-7 do urzędu skarbowego w celu odprowadzenia podatku Wnioskodawca musiał dołączyć szczegółowe wyjaśnienie z całej operacji, czyli dlaczego odprowadza podatek VAT nie będąc zarejestrowany jako osoba prowadząca działalność gospodarczą. Wnioskodawca zmuszony został do podpisania oświadczenia, że nie prowadzi działalności gospodarczej, prosząc jednocześnie o nie wyciąganie konsekwencji skarbowej z tytułu nie zarejestrowania się do podatku VAT (Wnioskodawca nie mógł tego dokonać, gdyż nie prowadzi działalności gospodarczej).

Wnioskodawca oświadczył, iż nie prowadzi działalności gospodarczej oraz nie nabył ww. nieruchomości w celach handlowych. Odprowadzając podatek VAT do urzędu skarbowego Wnioskodawca złożył jedynie deklarację VAT-7, nie składał zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R.

Udziały w przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca nabył w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, tj. w celu wybudowania budynku mieszkalnego, w którym miał zamiar zamieszkać. Zakupu przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca dokonał we współwłasności bowiem nie było go stać na zakup całości, a osoba sprzedająca chciała sprzedać cały grunt.

Przez cały czas posiadania nieruchomości Wnioskodawca tylko opłacał podatek od nieruchomości i w żaden sposób jej nie wykorzystywał, gdyż ciągle nie mógł dojść do porozumienia z pierwszym współwłaścicielem, natomiast z drugim współwłaścicielem Wnioskodawca doszedł do porozumienia co do dalszych losów nieruchomości, tj. dokonanie rozdziału w sposób ułatwiający możliwość budowy budynku mieszkalnego dla swoich celów mieszkaniowych. Podział działek był wynikiem obopólnego porozumienia, zmierzającego do rozdziału współwłasności w celach realizacji indywidualnych planów budowy budynku mieszkalnego dla własnych potrzeb mieszkaniowych. Wnioskodawca nadmienia, iż przed podziałem ww. nieruchomości rozdział współwłasności był niemożliwy z geodezyjnego punktu widzenia. Jednak proces upadłościowy współwłaściciela nieruchomości wstrzymał jakiekolwiek działania odnośnie ww. nieruchomości. Proces upadłościowy współwłaściciela wstrzymał dalsze działania, gdyż syndyk masy upadłościowej nie był zainteresowany rozdziałem współwłasności lecz tylko jej zbyciem.

Nieruchomość nie była wykorzystywana na cele rolnicze lub pozarolnicze, nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy.

Wnioskodawca nie posiada żadnych innych nieruchomości gruntowych i nie sprzedał żadnej nieruchomości (przed 1995r. ani po 1995r.). Działki w momencie sprzedaży nie były zabudowane. Według planu zagospodarowania przestrzennego, tereny na których położone są działki przeznaczone są na realizację funkcji mieszkaniowej jednorodzinnej.

W obecnej sytuacji gospodarczej Wnioskodawca nie podjął decyzji co środków uzyskanych ze sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca, jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, nabywająca opisaną działkę nie w celach handlowych będącą w posiadaniu działki od 13 lat, dokonując sprzedaży tej działki powinien odprowadzić z tego tytułu podatek VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien zapłacić podatku VAT od ww. czynności i powinien on Wnioskodawcy zostać zwrócony. Opisana sprzedaż, dokonana przez osobę fizyczną niebędącą podatnikiem VAT, niemająca znamion działalności gospodarczej oraz niewystępująca w sposób częstotliwy (Wnioskodawca od 1995r. nie sprzedał żadnej nieruchomości) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Stanowisko swoje Wnioskodawca oparł na podstawie szczegółowej analizy prawnej prawa Unii Europejskiej, oraz interpretacji wyroków sądów administracyjnych, które orzekały na korzyść poszkodowanych i wyraźnie określiły, iż nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT sprzedaż majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2). Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym także gruntów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Podkreślić przy tym należy, że zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Nie można pominąć, że pod pojęciem handel należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 nie można go uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności i to bez względu na to czy czynność tę wykonał jednorazowo ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania ich w sposób częstotliwy. Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę majątku prywatnego. Majątek taki nabywany był bowiem na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, iż sprzedaż przedmiotowych działek, z majątku osobistego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż jest dokonywana okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem nadania mu stałego charakteru i nie było podejmowane dla celów zarobkowych.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy. Nic nie wskazuje na to, aby dokonując zakupu nieruchomości Wnioskodawca działał w charakterze handlowca, a okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowych, nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób ciągły do celów zarobkowych.

Z treści wniosku wynika bowiem, iż działki mające być przedmiotem sprzedaży, powstały po dokonaniu podziału nieruchomości nabytej przez Wnioskodawcę w 1995r. w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, tj. w celu wybudowania budynku mieszkalnego, w którym miał zamiar zamieszkać. Zakupu przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca dokonał we współwłasności bowiem nie było go stać na zakup całości, a osoba sprzedająca chciała sprzedać cały grunt. Ze względu na fakt, iż współwłasność działki z innym właścicielem jest trudna, a możliwość decyzyjna i rozdziału jest ograniczona, Wnioskodawca postanowił w 2004r. dokonać rozdziału ww. działki na 4 mniejsze, gdzie jedna z tych działek została wytypowana przez Urząd Gminy jako droga dojazdowa do pozostałych działek. Podział ten miał ułatwić fizyczne i prawne rozdzielenie działek pomiędzy współwłaścicieli, co w przyszłości rozwiązałoby sytuację prawną co do ich własności.

Starania Wnioskodawcy o rozdział współwłasności napotykały na różne przeszkody. Ponadto w następstwie okoliczności trudnych do przewidzenia w momencie zakupu, ½ udziałów w nieruchomości, należąca do współwłaściciela, weszła w skład masy upadłościowej przeznaczonej do sprzedaży przez syndyka. Wyżej wymieniona okoliczność zmusiła Wnioskodawcę do podjęcia decyzji na wydanie zgody syndykowi na sprzedaż nieruchomości w całości, natomiast po zakończeniu procesu sprzedaży w drodze przetargu organizowanego przez syndyka, zobowiązał się on do przekazania Wnioskodawcy ½ wartości uzyskanej ze sprzedaży 4 działek. Wnioskodawca zaakceptował wszelkie warunki syndyka i nieruchomość została wystawiona na sprzedaż jako wcześniej opisane trzy działki wraz z jedną drogą dojazdową. W momencie finalizacji transakcji u notariusza w dniu 25 lipca 2008r., podpisując 3 akty notarialne (gdyż w przetargu było trzech nabywców) Wnioskodawca dowiedział się, iż sprzedając tę działkę trzem różnym kupcom zamiast jednemu, jest on zobowiązany do uiszczenia podatku VAT zgodnie z ustawą o VAT.

W sytuacji upadłości i ogłoszenia przetargu, Wnioskodawca nie miał wpływu na formę przeprowadzanej sprzedaży i ilość potencjalnych nabywców ani na cenę sprzedaży. Ponadto w imieniu Wnioskodawcy syndyk masy upadłościowej przekazał do właściwego urzędu skarbowego należny - jak Wnioskodawca zaznacza zdaniem syndyka i notariusza - podatek VAT.

Składając deklarację VAT-7 do urzędu skarbowego w celu odprowadzenia podatku Wnioskodawca oświadczył, iż nie prowadzi działalności gospodarczej oraz nie nabył ww. nieruchomości w celach handlowych. Odprowadzając podatek VAT do urzędu skarbowego Wnioskodawca złożył jedynie deklarację VAT-7, nie składał zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż dokonując zakupu nieruchomości Wnioskodawca nie miał zamiaru jej dalszej sprzedaży, lecz miał na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych. Wnioskodawca w momencie zakupu nieruchomości we współwłasności nie był w stanie przewidzieć, iż nie uda mu się dokonać rozdziału tej współwłasności, a tym bardziej, iż część udziałów należąca do współwłaściciela zostanie włączona do masy upadłościowej i sprzedana przez syndyka, który zainteresowany jest wyłącznie sprzedażą nieruchomości, a nie jej rozdziałem. W tej sytuacji wyrażenie zgody na sprzedaż działek, których Wnioskodawca w żaden sposób nie mógł przeznaczyć na wybudowanie własnego budynku mieszkalnego należy uznać za uzasadnione, tym bardziej, iż okoliczności tj. decyzja syndyka o sprzedaży ½ udziałów, w zasadzie nie pozostawiły Wnioskodawcy możliwości wyboru. Dla Wnioskodawcy, współwłasność z obcą osobą, stanowiła utrudnienie uniemożliwiajace wszelkie czynności prawne związane z budową domu jednorodzinnego.

Jak wskazano powyżej podstawowym kryterium decydującym o opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości jest zamiar z jakim dokonano zakupu nieruchomości, bowiem zamiar ten zostaje określony już w momencie zakupu. W przedmiotowej sprawie okoliczności jednoznacznie wskazują, iż zakupu udziałów w nieruchomości dokonano w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych natomiast podjęcie decyzji o sprzedaży działek powstałych z podziału ww. nieruchomości nastąpiło w wyniku zdarzeń, których Wnioskodawca nie miał możliwości przewidzieć w momencie zakupu, ponadto żadne okoliczności nie wskazują, iż sprzedaży tej dokonano w celach zarobkowych. Sprzedaż przedmiotowych działek została bowiem w zasadzie wymuszona na Wnioskodawcy w związku z zaistniałą sytuacją.

Nie można również uznać, iż Wnioskodawca podjął szczególne kroki w kierunku uatrakcyjnienia przedmiotowych działek. Dokonanie podziału nieruchomości miało na celu dokonanie rozdziału współwłasności co umożliwiłoby współwłaścicielom zaspokojenie ich indywidualnych potrzeb mieszkaniowych.

Grunt mający być przedmiotem dostawy nie był przedmiotem umów najmu ani dzierżawy, Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych, zatem nie czerpał żadnych zysków z jego posiadania. Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości gruntowych.

Nie można zatem stwierdzić, że Wnioskodawca nabył grunt celem odsprzedaży oraz dla celów zarobkowych, czy też w celu wykorzystania go w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Sprzedaż przedmiotowej nieruchomości jest następstwem zdarzeń losowych, których Wnioskodawca nie był w stanie przewidzieć.

Podsumowując, w oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowych działek powstałych w wyniku podzielenia posiadanej nieruchomości gruntowej nie nosi znamion wykorzystywania gruntu dla celów zarobkowych w sposób ciągły, tak więc warunek częstotliwości nie zostaje tu wypełniony. W świetle powyższego dostawy działek pochodzących z majątku osobistego nie można uznać za działalność gospodarczą, bowiem czynność ta nie mieści się w definicji, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży działek. Tym samym dostawa przedmiotowych działek nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem Wnioskodawca może wystąpić o zwrot podatku należnego zapłaconego z tytułu sprzedaży ½ udziałów ww. nieruchomości.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Z uwagi na fakt, że wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego interpretacja została udzielona w oparciu o przepisy obowiązujące do dnia 30 listopada 2008r. Jednocześnie nadmienia się, iż zmiany w podatku od towarów i usług obowiązujące od dnia 1 grudnia 2008r. nie mają wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 -101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach