Interpretacja indywidualna z dnia 07.04.2015, sygn. ITPP2/4512-63/14/AJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Brak obowiązku opodatkowania dostawy dokonanej w trybie egzekucyjnym lokalu mieszkalnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2015 r. (data wpływu 21 stycznia 2015 r.), uzupełniony w dniu 24 marca 2015 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży w drodze licytacji w postępowaniu egzekucyjnym (Km XXXX/14) lokalu stanowiącego odrębną własność jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 24 marca 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży w drodze licytacji w postępowaniu egzekucyjnym (Km XXXX/14) lokalu stanowiącego odrębną własność.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Dłużnik, T. sp. z o. o. , G., ul. B., jest właścicielem lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość pod adresem G., ul. B., dla której Sąd Rejonowy w G. Wydział VII Cywilny prowadzi księgę wieczystą nr KW .... Lokal ma charakter mieszkalny. Dłużnik nabył ww. lokal w drodze umowy przeniesienia własności nieruchomości z dnia 17 listopada 2010 r. Z informacji uzyskanych w toku prowadzenia egzekucji (tajemnica skarbowa Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w G.) ustalono, że dłużnik prowadzi działalność gospodarczą i składał dokumenty wymiarowe: CIT-8 za rok 2012, PIT-11 za rok 2011, PIT-8C za rok 2011, VAT-7.

Z treści księgi wieczystej, a także ze zgromadzonych informacji nie wynika by lokal był przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej czynności o podobnym charakterze. W toku czynności uzyskano informację, że lokal nie służy do wykonywania działalności przez dłużnika. Brak informacji, by dostawa przedmiotowego lokalu była udokumentowana fakturą VAT. Brak informacji, czy dłużnik dokonywał ulepszeń w myśl przepisów o podatku dochodowym.

Dłużnik został właścicielem nieruchomości w mieście G. przy ul. B. na podstawie umowy przeniesienia własności nieruchomości i oświadczenia o objęciu udziałów. Nieruchomość wcześniej była własnością Ewy M. i Krzysztofa M. na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej, którą w dniu 17 listopada 2010 r. przenieśli do majątku dłużnika. Dłużnik jest czynnym płatnikiem podatku od towarów i usług. W nieruchomości były przeprowadzane jedynie małe remonty, ale ich wartość nie przekraczała 30% wartości początkowej lokalu. Nieruchomość była przedmiotem najmu około roku, czyli od września 2013 r. do września 2014 r. na cele mieszkaniowe. Powierzchnia mieszkania to 46,07 m².

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż lokalu stanowiącego odrębna nieruchomość pod adresem G., ul. B., dla której Sąd Rejonowy w G. Wydział VII Cywilny prowadzi księgę wieczystą nr KW ... w drodze licytacji publicznej przez komornika sądowego podlega obowiązkowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość pod adresem G., ul. B., dla której Sąd Rejonowy w G. Wydział VII Cywilny prowadzi księgę wieczystą nr KW ... w drodze licytacji publicznej przez komornika sądowego, nie podlega obowiązkowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl regulacji zawartej w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stosownie do treści powyższego przepisu, oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy najmu związane jest z wzajemnym świadczeniem najemcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej własności i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy przez jego najemcę.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stawka podatku zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy ustawodawca określił, co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z treści powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, bądź go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie stanowią co najmniej 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę lub najem, bowiem zarówno sprzedaż, dzierżawa, czy najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjęta zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29a ust. 8 ustawy).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że prowadzi Pani postępowanie egzekucyjne przeciwko spółce prawa handlowego, którego przedmiotem jest lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość. Dłużnik jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Lokal nabył w dniu 17 listopada 2010 r. na podstawie umowy przeniesienia własności i oświadczenia o objęciu udziałów. W momencie przeniesienia własności stanowił majątek objęty wspólnością ustawową małżeńską. W okresie od września 2013 r. do września 2014 r. był przedmiotem najmu na cele mieszkaniowe. Dłużnik dokonywał małych remontów lokalu, ale ich wartość nie przekraczała 30% wartości początkowej lokalu.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że planowana dostawa będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ lokal był wykorzystywany przez dłużnika do świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (najem na cele mieszkaniowe). Dostawa ta będzie jednak zwolniona od podatku:

• na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy nastąpi co najmniej dwa lata po pierwszym zasiedleniu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, lub

• na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, w przypadku gdy nastąpi w okresie krótszym niż 2 lata gdyż, treść wniosku wskazuje, że dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego i nie ponosił wydatków na jego ulepszenie.

W konsekwencji - przy uwzględnieniu treści art. 29a ust. 8 ustawy - dostawa gruntu związanego z własnością tego lokalu, będzie podlegała zwolnieniu od podatku.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy