
Temat interpretacji
Czy Gmina w związku z realizacją przedmiotowych inwestycji ma możliwość odliczenia VAT naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. ?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2014 r. (data wpływu 18 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od wydatków związanych z realizacją projektu pn.: . jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 18 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od wydatków związanych z realizacją projektu pn.: ..
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca Gmina (osoba prawna) jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.
Gmina przystąpiła do realizacji projektu pn. ....
Przedmiotem projektów jest budowa przydomowych oczyszczalni ścieków na terenie gminy.
Projekt polegający na budowie przydomowych oczyszczalni ścieków dofinansowany będzie z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich (PROW) na lata 2007-2013 Działanie: 321 Podstawowe usługi dla gospodarki i ludności wiejskiej.
Realizowane zadania inwestycyjne należą do zadań własnych Gminy na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8.03.1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2013 r. poz. 594). Dokonywane zakupy i usługi w ramach realizowanego zadania będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W przypadku budowy przydomowych oczyszczalni ścieków właściciele nieruchomości, na których będą one budowane zobowiązani są do partycypacji w kosztach inwestycji w kwocie 3000 zł brutto.
Dokonanie wpłaty przez właściciela nieruchomości jest obligatoryjnym warunkiem realizacji inwestycji. Wpłaty te są opodatkowane podatkiem VAT w wysokości 23%.
Wpłata nie stanowi darowizny w rozumieniu ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego oraz przepisów Kodeksu Cywilnego.
Zainteresowani mieszkańcy zobowiązali się użyczyć gminie na okres 5 lat jako inwestorowi nieruchomość na cele budowlane związane z posadowieniem oczyszczalni, wprowadzić projektanta na teren nieruchomości oraz udostępnić mu informacje niezbędne do wykonania dokumentacji technicznej.
Po zakończeniu budowy oczyszczalni i jej uruchomieniu mieszkańcy zobowiązali się do użytkowania oczyszczalni zgodnie z jej przeznaczeniem, natomiast gmina ponosi koszty serwisowania oczyszczalni.
Po wybudowaniu, przydomowe oczyszczalnie ścieków przez pięć lat będą własnością Gminy, a następnie zostaną nieodpłatnie przekazane dla właścicieli nieruchomości, dla których zostały wybudowane, w formie protokołu zdawczo-odbiorczego.
W okresie pierwszych 5 lat, tj. wtedy gdy oczyszczalnia stanowi własność gminy użytkujący oczyszczalnię mieszkaniec będzie obciążany kosztami wywozu i utylizacji osadu nadmiernego.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Gmina w związku z realizacją przedmiotowych inwestycji ma możliwość odliczenia VAT naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. ...
Zdaniem Wnioskodawcy stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl przepisu art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W wyżej powołanym przepisie mowa jest o czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do rozporządzania rzeczą jak właściciel (prawo do wyzbycia się, obciążania, korzystania z nabytych rzeczy). Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym.
Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
- przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
- zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
- świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych.
Oznacza to że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU. Zauważyć również należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.
W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.
W świetle wskazanych unormowań Gmina na gruncie podatku od towarów i usług występuje w dwoistym charakterze:
- podmiotu niebędącego podatnikiem, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
- podatnika podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych (jak w przytoczonym stanie faktycznym).
Z opisanego stanu faktycznego wynika, iż mieszkańcy zobowiązują się uczestniczyć w kosztach budowy przydomowej oczyszczalni ścieków i jest to ich udział własny w inwestycji. Budowa przydomowych oczyszczalni ścieków dla mieszkańców gminy będących osobami fizycznymi jest uzależniona od wpłat mieszkańców, które stanowią ich udział w realizacji powyższej inwestycji. Z osobami zainteresowanymi zostały zawarte umowy cywilno-prawne.
Odnosząc się do przedstawionych okoliczności sprawy przede wszystkim należy zaznaczyć, iż określony w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy zakres opodatkowania tym podatkiem obejmuje odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług. Jak już uprzednio zauważono, przepis art. 7 ust. 1 ustawy definiujący pojęcie dostawy towarów nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego.
Podkreślenia wymaga, iż zgodnie z definicją zawartą w art. 7 ust. 1 ustawy, istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W celu przedstawienia właściwego rozumienia pojęcia przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel należy zaznaczyć, iż dotyczy ono tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nią jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu prawo do rozporządzania jak właściciel nie można interpretować jako prawa własności. Idąc dalej należy wskazać, iż czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, bowiem dostawa towarów nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy.
W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż oderwanie pojęcia dostawa towarów oraz ekonomicznych aspektów transakcji od skutków konwencjonalnych powstających na gruncie prawa podatkowego pozwala także na uznanie danej czynności za dostawę towarów nawet mimo pewnych nałożonych na nabywcę ograniczeń we władaniu towarem. Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę (osobę fizyczną) korzyści i ciężarów związanych z towarem jest, co do zasady, wydanie towaru.
W rozpatrywanej sprawie niezależnie od faktu, iż Wnioskodawca po zakończeniu inwestycji pozostawać będzie właścicielem ww. przydomowych oczyszczalni ścieków na gruncie prawa cywilnego nastąpi wydanie przedmiotu transakcji na rzecz osoby będącej uczestnikiem projektu, która od tego momentu dysponować będzie przydomową oczyszczalnią ścieków jak właściciel.
Jak już uprzednio wyjaśniono, nie należy bowiem utożsamiać czynności cywilnoprawnej przenoszącej prawo własności z dostawą towarów w rozumieniu prawa podatkowego (ustawy o podatku od towarów i usług), gdyż z chwilą wydania towaru (przydomowej oczyszczalni ścieków) uczestnik projektu dysponował będzie tym towarem jak właściciel, czyli władał nim w sensie ekonomicznym. Dana osoba fizyczna rozporządzając ww. towarem nie tylko będzie czerpała korzyści w postaci przysporzenia swego majątku, czy też korzyści ekonomiczne wynikające z faktu posiadania ww. oczyszczalni ścieków, ale również winna zapewnić niezbędną dbałość o utrzymanie oczyszczalni ścieków w należytym stanie.
Wobec powyższego stwierdzić należy, iż z chwilą faktycznego wydania ww. przydomowych oczyszczalni ścieków nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzania tym towarem jak właściciel na rzecz uczestnika projektu, tym samym uznać należy, iż dojdzie do dostawy towarów w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług.
Kwestią podlegającą ocenie w niniejszej sprawie jest ustalenie czy dostawa przydomowej oczyszczalni ścieków jest czynnością odpłatną bądź nieodpłatną.
Należy w tym miejscu podkreślić, że aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy dostawcą towarów lub usługodawcą a odbiorcą, a w zamian za wykonanie świadczenia powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem i przekazanym za nie wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest dana czynność, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz dokonującego dostawy lub świadczącego usługę.
W tym miejscu należy zauważyć, że wnoszony przez indywidualnych użytkowników udział własny w rzeczywistości nie spełnia definicji darowizny. Bowiem w myśl art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. A zatem darowizna jest neutralna dla kwestii wysokości dofinansowania, gdyż jest to świadczenie dobrowolne niepowiązane z żadnym innym zdarzeniem. Natomiast jak wskazał Zainteresowany, inwestycja realizowana jest tylko dla tych mieszkańców, z którymi Gmina zawarła umowy i którzy uiszczą ustaloną kwotę udziału własnego w przeprowadzanej inwestycji, co oznacza, że nie są to wpłaty dobrowolne. Wpłaty te mają charakter zapłaty za budowę przydomowych oczyszczalni ścieków. Biorąc powyższe pod uwagę wnoszone przez mieszkańców Gminy wpłaty nie mogą być uznane za darowizny.
Zauważyć należy również, iż ww. wpłaty ponoszą wyłącznie mieszkańcy, którzy następnie korzystać będą, jako uczestnicy inwestycji z przydomowych oczyszczalni. W sprawie będącej przedmiotem rozstrzygnięcia mamy zatem do czynienia z sytuacją, w której pomiędzy stronami zaistniała więź o charakterze zobowiązaniowym. Tym samym, wnoszone wpłaty są niczym innym jak zaliczką na poczet przyszłego świadczenia (dostawy towarów oraz świadczenia usług) dokonywanego przez Wnioskodawcę.
W przedmiotowej sprawie stwierdzić zatem należy, iż świadczenia, do wykonania których zobowiązał się Wnioskodawca w ramach ww. inwestycji, stanowić będą odpłatną dostawę towarów oraz odpłatne świadczenie usług, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy stanowią czynności podlegające opodatkowaniu według stawek obowiązujących dla danego świadczenia. Wobec tego stwierdzić należy, iż przekazanie środków finansowych przez mieszkańców Gminy stanowi zapłatę zaliczkę z tytułu czynności, o których mowa wyżej.
Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów nie będących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia są spełnione, gdyż Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a towary i usługi nabywane w związku z realizacją projektu służą czynnościom opodatkowanym tym podatkiem, gdyż jak wynika z opisu sprawy po stronie Gminy dojdzie do odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, realizowanej na podstawie umowy cywilnoprawnej.
W związku z powyższym, Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji przedmiotowego projektu.
Tym samym Wnioskodawcy przysługuje z tego tytułu prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o ile wystąpi nadwyżka podatku naliczonego nad należnym.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 (niewystępujących w przedmiotowej sprawie).
Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.
Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl przepisu art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().
Istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W wyżej powołanym przepisie mowa jest o czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do rozporządzania rzeczą jak właściciel (prawo do wyzbycia się, obciążania, korzystania z nabytych rzeczy). Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym.
Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
- przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
- zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
- świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Natomiast, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.
Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.
Z opisu sprawy wynika, iż Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Gmina przystąpiła do realizacji projektu pn. . Przedmiotem projektów jest budowa przydomowych oczyszczalni ścieków na terenie gminy. Projekt polegający na budowie przydomowych oczyszczalni ścieków dofinansowany będzie z Program Rozwoju Obszarów Wiejskich (PROW) na lata 2007-2013 Działanie: 321 Podstawowe usługi dla gospodarki i ludności wiejskiej. W przypadku budowy przydomowych oczyszczalni ścieków właściciele nieruchomości, na których będą one budowane zobowiązani są do partycypacji w kosztach inwestycji w kwocie 3000 zł brutto. Dokonanie wpłaty przez właściciela nieruchomości jest obligatoryjnym warunkiem realizacji inwestycji. Wpłaty te są opodatkowane podatkiem VAT w wysokości 23%. Jak wskazał Wnioskodawca, dokonywane zakupy i usługi w ramach realizowanego zadania będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Po zakończeniu budowy oczyszczalni i jej uruchomieniu mieszkańcy zobowiązali się do użytkowania oczyszczalni zgodnie z jej przeznaczeniem, natomiast gmina ponosi koszty serwisowania oczyszczalni. Po wybudowaniu, przydomowe oczyszczalnie ścieków przez pięć lat będą własnością Gminy, a następnie zostaną nieodpłatnie przekazane dla właścicieli nieruchomości, dla których zostały wybudowane, w formie protokołu zdawczo-odbiorczego. W okresie pierwszych 5 lat, tj. wtedy gdy oczyszczalnia stanowi własność gminy użytkujący oczyszczalnię mieszkaniec będzie obciążany kosztami wywozu i utylizacji osadu nadmiernego.
W niniejszej sprawie czynnością, jakiej Gmina dokona na rzecz mieszkańca, będzie usługa budowy przydomowej oczyszczalni ścieków. Dokonanie wpłaty przez właściciela nieruchomości jest obligatoryjnym warunkiem realizacji inwestycji.
Z powyższego wynika więc, że kwoty uiszczane przez mieszkańców na poczet wykonania przez Gminę przedmiotowej inwestycji będą stanowić wynagrodzenie, w związku z otrzymaniem którego po stronie Gminy powstanie obowiązek podatkowy.
W tym kontekście, należy stwierdzić, że wpłaty mieszkańców będą pozostawały w bezpośrednim związku z ww. świadczeniem usług, które będzie realizowane na rzecz tychże mieszkańców. Nie można uznać, że wpłaty wnoszone przez osoby fizyczne będą pozostawały w oderwaniu od czynności, które zostaną wykonane przez Wnioskodawcę - będzie zachodził bowiem związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami a zobowiązaniem się Wnioskodawcy do wykonania określonych czynności. Należy zauważyć, iż we wskazanej sytuacji będzie istniał bezpośredni związek pomiędzy dokonaną wpłatą, a zindywidualizowanym świadczeniem Wnioskodawcy na rzecz konkretnego mieszkańca.
Wobec powyższego stwierdzić należy, iż czynności, za które Wnioskodawca będzie otrzymywał wynagrodzenie od mieszkańców, dotyczyć będą usług budowy przydomowych oczyszczalni ścieków, co wskazuje, że świadczenia, co do których Gmina zobowiązała się w ramach podpisanych z mieszkańcami umów stanowić będą odpłatne świadczenie usług, które zgodnie z przywołanym na wstępie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i które będą wykonywane przez Zainteresowanego będącego w tym zakresie podatnikiem podatku od towarów i usług.
Jednocześnie wskazać należy, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia z opodatkowania dla usług odpłatnej budowy przydomowych oczyszczalni ścieków, w związku z czym usługi te stanowią czynności opodatkowane podatkiem VAT.
Wobec powyższego, w rozpatrywanej sprawie warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy będzie spełniony, bowiem nabywane w ramach realizacji Inwestycji towary i usługi będą związane z czynnościami opodatkowanymi.
Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, iż Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od wydatków związanych z realizacją projektu pn.: , ponieważ nabyte towary i usługi będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz Zainteresowany jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Należy zwrócić uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.
Należy zauważyć, że tut. Organ w niniejszej interpretacji rozstrzygnął, że czynności wykonywane przez Gminę opisane we wniosku stanowią świadczenie usług, a nie jak wynika ze stanowiska Wnioskodawcy dostawę towarów. Jednakże z uwagi na fakt, że Wnioskodawca we własnym stanowisku wywiódł prawidłowy skutek prawny, z którego wynika że warunki uprawniające do odliczenia są spełnione, to należy zauważyć, że tut. Organ uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.
Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.
Wniosek ORD-IN (PDF)
Treść w pliku PDF 261 kB
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi
