Temat interpretacji
DECYZJA
Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz. 60) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach po rozpatrzeniu zażalenia P.W.W.K. "X" S.A. w Mysłowicach, (...), z dnia 23 maja 2005r., uzupełnionego pismem z dnia 27 czerwca 2005r., na postanowienie Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu z dnia 17 maja 2005r. Nr PSUS/PPOI/443/102/05/AD stanowiące interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług odmawia zmiany zaskarżonego postanowienia organu pierwszej instancji.
UZASADNIENIE
Wnioskiem z dnia 21 lutego 2005r. znak: DKF/181/2005, uzupełnionym pismami z dnia 24 marca 2005r. znak: DKF/228/2005 oraz z dnia 7 kwietnia 2005r. znak: DKF/247/2005, Spółka "X" zwróciła się do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), dokonanych przez podatnika czynności jako związanych ze zbyciem przedsiębiorstwa.
Postanowieniem z dnia 17 maja 2005r. Nr PSUS/PPOI/443/102/05/AD Naczelnik Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu uznał za nieprawidłowe stanowisko Spółki "X" w sprawie będącej przedmiotem wniosku. Organ pierwszej instancji stanął bowiem na stanowisku, że dokonana przez Spółkę czynność nie stanowi zbycia przedsiębiorstwa i w związku z tym nie będzie wyłączona z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
Na powyższe postanowienie strona wniosła zażalenie z dnia 23 maja 2005r., w którym wnosi o jego zmianę przez przyjęcie, że dokonana przez podatnika czynność prawna stanowi zbycie przedsiębiorstwa i jako taka jest wyłączona z zakresu stosowania ustawy o podatku VAT - stosowanie do przepisów art. 6 pkt 1.
Po rozpatrzeniu przedmiotowego zażalenia Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdza, co następuje:
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ww. ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. I tak:
- przez dostawę towarów rozumie się m.in. przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ww. ustawy);
- przez świadczenie usług rozumie się m.in. każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (art. 8 ust. 1 ww. ustawy).
Podkreślić przy tym należy, że podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania wykonanych czynności (również w zakresie klasyfikacji statystycznej).
W myśl art. 6 pkt 1 ww. ustawy o podatku VAT przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans.
Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "przedsiębiorstwo", jednakże ustawa z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm) w art. 4a pkt 3 na swoje potrzeby powołuje się na definicję przedsiębiorstwa zawartą w kodeksie cywilnym.
Zgodnie zaś z przepisem art. 551 k.c. przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:
- oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
- własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
- prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
- wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
- koncesje, licencje i zezwolenia;
- patenty i inne prawa własności przemysłowej;
- majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
- tajemnice przedsiębiorstwa;
- księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej .
Ze względu na fakt, że kwestią sporną jest ustalenie czy istnieją podstawy do zastosowania ww. przepisów art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT ważne jest również wyjaśnienie pojęcia "transakcji zbycia" użytego w ww. przepisie, a nie zdefiniowanego przez ustawodawcę. W ocenie tut. organu zbycie należy rozumieć jako jakąkolwiek czynność prowadzącą do przeniesienia własności. Termin ten w swoim znaczeniu zbliżony jest do pojęcia "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku VAT. Oznacza to, iż zbycie przedsiębiorstwa (oddziału samodzielnie sporządzającego bilans) obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie w formie wkładu niepieniężnego (aportu). W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 552 k.c. czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Powyższe oznacza zatem, że czynnością zbycia objęte muszą być te składniki, które są niezbędne do realizacji zadań gospodarczych danego przedsiębiorstwa.
W ocenie tut. organu stan faktyczny wskazany przez wnioskodawcę nie potwierdza faktu zbycia przedsiębiorstwa na rzecz P-W.G.S.A. "H." w Katowicach, z następujących względów:
Jak wynika z wniosku podatnika środki trwałe dzierżawione od ww. kontrahenta w latach od 1997 do 2004, w których dokonano ulepszeń poprzez ponoszenie nakładów inwestycyjnych zostały zwrócone właścicielowi (tj. ww. kontrahentowi - Spółce "H.") wraz z dokonanymi w nich ulepszeniami, w dniu 31 grudnia 2004r. Powyższe okoliczności związane są zatem ze zwrotem wydzierżawiającemu przedmiotu dzierżawy po ustaniu umowy dzierżawy (art. 705 k.c), nie zaś z przeniesieniem własności ww. aktywów w związku ze zbyciem przedsiębiorstwa. Należy przy tym zauważyć, że rozliczenie nakładów poniesionych na ulepszenie przedmiotu dzierżawy wynika z zapisów art. 676 k.c. w związku z art. 694 k.c.
W myśl tych zapisów jeżeli dzierżawca ulepszył rzecz najętą, wydzierżawiający, w braku odmiennej umowy, może według swego wyboru albo zatrzymać ulepszenia za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu, albo żądać przywrócenia stanu poprzedniego.
Zatem sprzedaż ww. "ulepszeń" nie stanowi o zbyciu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.
Ze stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawców nie wynika aby Spółka zbyła na rzecz ww. kontrahenta jakiekolwiek inne składniki majątku przedsiębiorstwa. O zbyciu przedsiębiorstwa nie przesądzają bowiem ww. okoliczności związane ze zwrotem dzierżawionych środków trwałych, jak również fakt przejęcia przez kontrahenta z dniem 1 stycznia 2005r. części pracowników (tj. pracowników nieetatowych oraz części pracowników etatowych).
Z okoliczności wskazanych przez wnioskodawcę wynika natomiast wprost, iż podjęte zostały kroki mające na celu zbycie akcji przedsiębiorstwa na rzecz Spółki "H." przez jej głównych udziałowców.
Ze względu na fakt, że akcje wiążą się ogółem praw i obowiązków wynikających z udziału kapitałowego związanego z uczestnictwem w spółce akcyjnej, ich zbycia nie można utożsamiać ze zbyciem zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, jakim jest przedsiębiorstwo.
Tym samy w ocenie tut. organu nie można mówić o zbyciu przedsiębiorstwa, w związku z czym w stanie faktycznym przedstawionym przez podatnika nie znajduje zastosowania ww. przepis art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
Wobec powyższego organ odwoławczy nie znalazł podstaw do zmiany przedmiotowego postanowienia Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu.
Decyzja niniejsza jest ostateczna w toku postępowania administracyjnego.
Na mocy art. 143 cyt. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa wydana została z upoważnienia Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.
Na decyzję służy skarga (w dwóch egzemplarzach) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia. (Adres do korespondencji: Izba Skarbowa w Katowicach - Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a).