Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizowaną inwestycją - Interpretacja - 0114-KDIP1-2.4012.22.2019.2.MC

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 13.02.2019, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.22.2019.2.MC, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizowaną inwestycją

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 stycznia 2019 r. (data wpływu 4 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizowaną inwestycją Budowa rekreacyjnego placu zabaw dla dzieci i dorosłych w miejscowości P. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 stycznia 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizowaną inwestycją Budowa rekreacyjnego placu zabaw dla dzieci i dorosłych w miejscowości P..

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, działa w oparciu o ustawę z dn. 18 marca 1990 roku o samorządzie gminnym.

Od 1 października 2008 r. jest czynnym podatnikiem podatku VAT 7.

Gmina prowadzi działalność gospodarczą w ramach podatku VAT w zakresie zaopatrzenia mieszkańców w wodę i odprowadzanie ścieków oraz najem lokali użytkowych i mieszkalnych.

Gmina podpisała umowę o przyznaniu pomocy w ramach poddziałania Wsparcie na wdrożenie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność objętego PROW na lata 2014-2020 na operację pt. Budowa rekreacyjnego placu zabaw dla dzieci i dorosłych w miejscowości P..

W ramach umowy Gmina wybudowała rekreacyjny plac zabaw dla dzieci i dorosłych, który ma na celu poprawę jakości życia i zadowolenia mieszkańców oraz rozwój potencjału turystycznego. Plac jest miejscem wypoczynku oraz ułatwi nawiązywanie kontaktów społecznych, zmniejszy dysproporcje międzypokoleniowe.

Gmina jest zarejestrowana jako podatnik VAT. Towary i usługi związane z realizacją w/w operacji nie służą i nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W trakcie operacji Gmina poniosła wydatki finansowe na zakup towarów i usług, które są objęte podatkiem VAT. We wniosku o przyznanie pomocy kwoty podatku VAT zostały ujęte jako koszty kwalifikowalne, gdyż Wnioskodawca uważa, że brak jest możliwości odzyskania podatku od towarów i usług przy realizacji powyższej operacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy istnieje możliwość odzyskania z Urzędu Skarbowego podatku VAT ponoszonego w związku z zakupem towarów i usług przy realizacji opisanej operacji?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Gmina prowadzi działalność gospodarczą tylko w zakresie wynikającym z przepisów prawa tj. ustawy o samorządzie gminnym i ustawy o finansach publicznych. Jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT, jednakże nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług ponoszonego przy realizacji operacji, gdyż działanie to nie jest związane z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zatem zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów łub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują łub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawca jest jednostką samorządu terytorialnego. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina prowadzi działalność gospodarczą w zakresie zaopatrzenia mieszkańców w wodę i odprowadzania ścieków oraz najem lokali użytkowych i mieszkalnych. Gmina podpisała umowę o przyznaniu pomocy w ramach poddziałania Wsparcie na wdrożenie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność objętego PROW na lata 2014-2020 na operację pt. Budowa rekreacyjnego placu zabaw dla dzieci i dorosłych w miejscowości P.. W ramach umowy Gmina wybudowała rekreacyjny plac zabaw dla dzieci i dorosłych, który ma na celu poprawę jakości życia i zadowolenia mieszkańców oraz rozwój potencjału turystycznego. Plac jest miejscem wypoczynku oraz ułatwi nawiązywanie kontaktów społecznych, zmniejszy dysproporcje międzypokoleniowe. Towary i usługi związane z realizacją operacji nie służą i nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W trakcie operacji Gmina poniosła wydatki finansowe na zakup towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na realizację opisanej operacji.

Analiza opisu stanu faktycznego oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego prowadzą do wniosku, że w opisanej sprawie nie jest spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących dokonane zakupy tj. związek nabywanych towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną. Wnioskodawca wskazuje, że towary i usługi związane z realizacją operacji nie służą i nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Tym samym Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizowaną operacją, jak również Wnioskodawca nie ma prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z realizowaną inwestycją Budowa rekreacyjnego placu zabaw dla dzieci i dorosłych w miejscowości P..

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że niniejsza interpretacja indywidulana rozstrzyga jedynie w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizowaną inwestycją Budowa rekreacyjnego placu zabaw dla dzieci i dorosłych w miejscowości P., natomiast w zakresie możliwości uznania podatku VAT za koszt kwalifikowalny przy ubieganiu się o refundację kosztów realizacji operacji zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

W myśl art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej