Interpretacja indywidualna z dnia 20.05.2019, sygn. 0115-KDIT1-3.4012.255.2019.1.MD, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Obowiązek opodatkowania sprzedaży działek gruntu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2019 r. (data wpływu 24 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania sprzedaży działek gruntu przeznaczonych pod zabudowę jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2019 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania sprzedaży działek gruntu przeznaczonych pod zabudowę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

(dalej jako Wnioskodawca) jest osobą fizyczną prowadzącą działalność rolniczą w miejscowości , gmina .

W związku z wykonywaniem tej działalności Wnioskodawca posiada status rolnika ryczałtowego nie będąc zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny dla celów VAT.

Dodatkowo, Wnioskodawca prowadzi uzupełniająco działalność w zakresie naprawy i konserwacji maszyn, którą dla celów podatkowych rozlicza ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, z tytułu której również nie jest zarejestrowany dla celów VAT jako podatnik VAT czynny.

Ww. działalność rolnicza prowadzona jest przez Wnioskodawcę na gruntach, które nabył (wraz z inwentarzem żywym i martwym) w grudniu 2002 r. w ramach darowizny od swoich rodziców.

Darowizna obejmowała łącznie 8 działek położonych w gminie , o łącznej powierzchni 11,9195 ha, które darczyńcy uprzednio wykorzystywali dla celów prowadzenia działalności rolniczej.

Jedna z tych działek jest zabudowana budynkiem mieszkalnym, budynkiem inwentarsko-składowym, budynkiem gospodarczym i dwiema szopami.

Pozostałe działki są gruntami ornymi (zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego obowiązującym dla ww. działek w dniu otrzymania darowizny grunty te przeznaczone były pod uprawy rolne) wykorzystywanymi przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności rolniczej.

Opis przedmiotu sprzedaży.

W ramach dwóch niezależnych transakcji sprzedaży mających miejsce odpowiednio w 2018 r. i 2019 r. Wnioskodawca zbył dwie działki wchodzące w zakres darowanych nieruchomości, na których prowadził (wraz ze swoimi rodzicami) gospodarstwo rolne.

(1)

Działka nr 127/7 (o powierzchni 1,1563 ha) będąca przedmiotem pierwszej transakcji sprzedaży (dalej jako Działka 1) w ewidencji gruntów i budynków oznaczona była jako grunty orne, przy czym grunty te położone są na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego uchwalonym w 2011 r. (uchwała Rady Miejskiej w nr z dnia maja 2011 r.) na dzień sprzedaży przewidującym przeznaczenie pod zabudowę produkcyjno-usługową (obiekty produkcyjne, składy i magazyny).

(2)

Działka nr 129/4 (o powierzchni 1,0371 ha) będąca przedmiotem drugiej transakcji sprzedaży (dalej jako Działka 2) w ewidencji gruntów i budynków oznaczona była jako grunty orne.

Analogicznie jak w przypadku Działki 1 grunt ten położony jest na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego uchwalonym w 2011 r. (uchwała Rady Miejskiej nr z dniamaja 2011 r.) wskazującym przeznaczenie pod zabudowę produkcyjno-usługową (obiekty produkcyjne, składy i magazyny).

Obie nieruchomości nie były zabudowane budynkami ani nie posiadały żadnych naniesień.

Ponadto, przedmiotowe działki nie posiadały elementów uzbrojenia terenu, w szczególności nie posiadają przyłączy kanalizacji sanitarnej, wodnej, gazowej, opadowej, czy też przyłączy energetycznych.

Wnioskodawca nie wnioskował o objęcie przedmiotowych nieruchomości planem zagospodarowania przestrzennego. Plan ten został uchwalony z inicjatywy Rady Miejskiej w i objął znaczne obszary w miejscowościach .

Działalność Wnioskodawcy.

Grunty będące przedmiotem sprzedaży nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę w celu realizowania innej działalności niż działalność rolnicza, w szczególności nie były one przedmiotem najmu, leasingu, użyczenia, dzierżawy lub umowy o podobnym charakterze.

Działki te jako grunty rolne wykorzystywane były przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności rolniczej.

Okoliczności sprzedaży działek.

W odniesieniu do przedmiotowych gruntów Wnioskodawca nie podejmował oraz nie zamierzał podejmować żadnych działań mających na celu zwiększenie ich wartości i atrakcyjności dla potencjalnych nabywców.

W szczególności, Wnioskodawca nie zamierzał dokonać ich dzielenia, grodzenia, uzbrojenia tego terenu. Nie występował również o pozwolenie na budowę na przedmiotowych działkach.

Co więcej, Wnioskodawca nie podejmował aktywnych działań o charakterze marketingowym w zakresie sprzedaży nieruchomości m.in. nie reklamował działek przez umieszczanie ogłoszeń w radiu, prasie i Internecie. Wnioskodawca nie korzystał także z usług biura pośrednictwa w obrocie nieruchomościami celem zbycia nieruchomości będących przedmiotem wniosku.

Nabywca 1.

Mając na uwadze dogodną lokalizację obu działek (bliskość do autostrady A1 oraz położenie w centralnej części kraju) w pierwszej kolejności SA z siedzibą w (dalej jako Nabywca 1) zajmująca się produkcją odzieży ochronnej jednorazowego użytku medycznego podjęła decyzję o budowie w Polsce zakładu produkcyjnego wraz z centrum logistycznym. W ramach procesu wyszukiwania dogodnej lokalizacji Nabywca 1 przeanalizował i pozytywnie rozpatrzył możliwość zainwestowania w grunty w .

Nabywca 1 uzyskał wszelkie informacje związane z powierzchnią gruntów, lokalizacją, a także informacje dotyczące właścicieli interesujących go gruntów bezpośrednio w Urzędzie Miasta i Gminy .

Z uwagi na specyficzne oczekiwania Nabywcy 1 w zakresie lokalizacji, kształtu i wielkości gruntu (około 4 ha), na którym planował inwestycję, Nabywca 1 porozumiał się z 3 właścicielami gruntu przedstawiając swoją ofertę oraz precyzyjne oczekiwania.

Łączne prowadzenie rozmów z wszystkimi właścicielami upatrzonych gruntów miało na celu zapewnienie powodzenia negocjacjom i uzyskania celu jakim było nabycie odpowiedniego gruntu pod planowaną inwestycję.

Mimo wstępnego braku zainteresowania zbywaniem gruntów przez Wnioskodawcę, mając na uwadze atrakcyjność oferty złożonej przez Nabywcę 1, Wnioskodawca, w celu poprawy warunków bytowych, podjął decyzję o kontynuowaniu rozmów z Nabywcą 1.

Z uwagi na zainteresowanie Nabywcy 1 wyłącznie gruntami zlokalizowanymi wzdłuż drogi, Nabywca 1 przedstawił propozycję podziału 3 działek należących do 3 właścicieli gruntów ornych (w tym Wnioskodawcy) niezwiązanych ze sobą, wyznaczając na mapie oczekiwane granice gruntu.

Mając na uwadze cenę zaproponowaną przez Nabywcę 1 Wnioskodawca (łącznie z właścicielami pozostałych dwóch działek) podpisał w 2017 r. umowę przedwstępną sprzedaży, która przewidywała podpisanie umowy właściwej po przeprowadzeniu stosownego podziału działek w sposób oczekiwany przez Nabywcę 1, tj. o kształcie i powierzchni jaka odpowiadała jego wytycznym/wymogom.

W konsekwencji powyższego, jako że warunkiem sprzedaży części nieruchomości Wnioskodawcy był podział działki, Wnioskodawca podzielił geodezyjnie działki w marcu 2018 r.

Z jednej strony Wnioskodawca nie był zainteresowany zbywaniem gruntów wykorzystywanych przez niego na cele rolnicze, z drugiej zaś strony Nabywca 1 nie był zainteresowany kupnem całej powierzchni działki, która wynosiła ok. 4 ha (w odniesieniu do gruntu należącego do Wnioskodawcy nabywcę interesował tylko grunt o powierzchni około 1 ha zlokalizowanych najbliżej drogi).

Ponieważ Nabywca 1 był zainteresowany zakupem gruntów przyległych do wskazanej działki (aby uzyskać kształt zbliżony do kwadratu) ww. podział geodezyjny odbył się, w porozumieniu z właścicielami sąsiadujących działek, którzy również dokonali podziału geodezyjnego.

Podział gruntów determinowany był wyłącznie otrzymaną atrakcyjną ofertą przedstawioną przez Nabywcę 1. Podział nigdy wcześniej nie był rozważany przez Wnioskodawcę jako rolnika niezainteresowanego zbywaniem swoich nieruchomości.

Nabywca 2.

Analogicznie jak w przypadku Działki nr 1 również w przypadku Działki nr 2 Wnioskodawca nie podejmował żadnych starań w celu jej sprzedaży. Podobnie jak w przypadku Nabywcy 1 do Wnioskodawcy oraz do właścicieli sąsiedniej działki zgłosił się Zakład sp. z o.o. (dalej jako Nabywca 2), która była zainteresowana konkretnymi gruntami o powierzchni około 3,3 ha.

Ponieważ działka będąca własnością Wnioskodawcy, którą zainteresowany był Nabywca 2, składała się z 2 części (gruntu ornego znajdującego się bezpośrednio przy drodze oraz lasu położonego w dalszej części tej działki) na prośbę Nabywcy 2 Wnioskodawca podzielił ją geodezyjnie na dwie części (grunt orny i las). Koszty podziału działki poniósł Nabywca 2.

Jednocześnie, aby zapewnić dostęp do dalszej części działki, na której znajduje się las, na wniosek Wnioskodawcy, ustanowiona została służebność gruntowa polegająca na prawie przechodu i przejazdu przez sprzedawaną nieruchomość.

Sprzedaż działki nr 129/4 oraz sąsiadującej z nią działki o powierzchni 2,2 ha (łącznie składających się na oczekiwane przez Nabywcę 2 około 3,3 ha) stanowiących własność innych osób fizycznych, została dokonana w formie jednego aktu notarialnego.

Zawarcie jednego aktu notarialnego z dwoma sprzedającymi jednocześnie miało zapewnić Nabywcy 2 kupno gruntów(co do wielkości i kształtu) oczekiwanych przez niego.

Zarówno Nabywca 1 jak i Nabywca 2 byli i nadal są czynnymi podatnikami VAT.

Końcowo Wnioskodawca nadmienił, że:

• sprzedaż Działki 1 oraz Działki 2 nie wpłynęła na sposób wykorzystywania pozostałych gruntów. Działki pozostające we własności Wnioskodawcy nadal wykorzystywane są w ramach prowadzonej działalności rolniczej. W porównaniu do stanu sprzed sprzedaży działalność ta prowadzona jest obecnie na gruntach o powierzchni 9,6299 ha (z czego 9,0058 ha stanowią użytki rolne, 0,6009 ha stanowi las, zaś nieużytki i grunty pod działalność naprawy i konserwacji maszyn obejmują 0,0232 ha) z pierwotnych 11,92 ha;
• obie działki nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej;
• nie rozważa ani nie planuje zbywania kolejnych działek, ani ich części. Środki uzyskane ze sprzedaży działek opisanych powyżej sprawiły, że Wnioskodawca poprawił jedynie swoje (i swojej rodziny) warunki bytowe umożliwiając mu jednocześnie kontynuowanie działalności rolniczej;
• Wnioskodawca nie zajmuje się obecnie (ani nie będzie zajmował się w przyszłości) działalnością związaną z zakupem i sprzedażą nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dostawa działek o nr 127/7 oraz 129/4 powinna podlegać opodatkowaniu VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Dostawa działek o nr 127/7 oraz 129/4 nie powinna podlegać opodatkowaniu VAT. Transakcje te nie były bowiem zrealizowane przez podmiot, który w związku z ich wykonaniem działał w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jednocześnie, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Mimo tego, że warunek występowania przez osobę dokonującą dostawy towarów w charakterze podatnika VAT nie został sformułowany w treści przepisów ustawy o VAT określających zakres opodatkowania tym podatkiem, warunek ten uznaje się za dorozumiany, co wynika z praktyki organów podatkowych i orzecznictwa sądowo-administracyjnego.

Zatem opodatkowaniu VAT nie podlega każda odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju, ale tylko taka, która dokonywana jest przez podatnika działającego w takim charakterze.

W konsekwencji, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem VAT jest łączne spełnienie dwóch przesłanek:

• czynność powinna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT oraz
• czynność powinna być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem VAT, bądź działa w takim charakterze.

Dostawa nieruchomości jako dostawa towarów.

Mając powyższe na uwadze, dostawę działek opisaną w dalszej części stanu faktycznego należy zakwalifikować, jako odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Przedmiotem sprzedaży była bowiem nieruchomość, która spełnia definicję towarów, zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zgodnie z którą, towary to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ponadto, w wyniku tej transakcji prawo do rozporządzania tymi towarami jak właściciel zostało przeniesione z Wnioskodawcy na nabywcę w zamian za uzgodnione wynagrodzenie.

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, w celu określenia czy czynności wskazane w opisie stanu faktycznego powinny podlegać opodatkowaniu VAT, kluczowe jest określenie czy dokonując tych transakcji Wnioskodawca działał w charakterze podatnika VAT.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna niebędąca podatnikiem VAT.

Zgodnie z art. 15 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalność, przy czym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wskazane powyżej definicje podatnika oraz działalności gospodarczej przewidują, że dla uznania określonych działań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Dodatkowo, definicje te wskazują, że działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o VAT wystąpi w szczególności w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stwierdził, że aby dana czynność podlegała opodatkowaniu VAT powinna być ona dokonana przez podmiot posiadający status podatnika VAT, który to w ramach danej transakcji działa w charakterze podatnika VAT.

Zgodnie z utrwaloną praktyką znajdującą odzwierciedlenie w bogatym orzecznictwie sądów administracyjnych oraz w stanowiskach organów podatkowych prezentowanych w interpretacjach podatkowych, o działaniu w charakterze podatnika VAT, w przypadku sprzedawcy gruntu, można mówić wtedy, gdy aktywnie i w sposób ciągły angażuje się on w transakcje poprzez podejmowanie działań takich jak: (i) angażowanie środków finansowych i ponoszenie wydatków mających na celu zachęcenie potencjalnych nabywców do zakupu posiadanych nieruchomości czy (ii) podejmowanie wysiłków i ponoszenie wydatków o charakterze inwestycyjnym mających na celu zwiększenie atrakcyjności danego gruntu.

Wnioskodawca podkreślił, że kwestia występowania w charakterze podatnika VAT przez osobę fizyczną, mającą status rolnika ryczałtowego i dokonującą dostawy działek była przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej jako TSUE).

Przykładowo, w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 Jarosław Słaby i C-181/10 Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć, TSUE orzekł, iż czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Jednocześnie, TSUE wskazał na różnicę między sytuacją w której dochodzi do zwykłego rozporządzania prawem własności a sytuacją w której gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z kolei w wyroku z dnia 4 października 1995 r. w sprawie C-291/92 Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht, TSUE stanął na stanowisku, że majątek prywatny to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Z orzeczenia tego wynika, że dla uznania, iż nieruchomość stanowi dla podatnika majątek osobisty, musi on w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania chociażby części nieruchomości w ramach majątku osobistego (przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych).

Mając na uwadze powyższe orzeczenia, w ocenie Wnioskodawcy, w celu ustalenia czy Wnioskodawca dokonując dostawy działek opisanych w stanie faktycznym występował w charakterze podatnika VAT, należy przede wszystkim zbadać, czy w związku z dokonaniem sprzedaży gruntu podejmował on aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do tych wykorzystywanych przez producentów, handlowców oraz usługodawców, czy też sprzedaż ta nastąpiła wyłącznie w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Działania Wnioskodawcy jako czynności mieszczące się w zakresie zarządzania majątkiem prywatnym.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, sprzedaż gruntów przez Wnioskodawcę nastąpiła wyłącznie w ramach zarządu majątkiem prywatnym Wnioskodawcy. Grunty te nabyte zostały bowiem w ramach darowizny w celu prowadzenia przez Wnioskodawcę gospodarstwa rolnego (nie podatnika VAT). Od samego początku Wnioskodawca planował i faktycznie wykorzystywał wskazane grunty w ramach działalności rolniczej jednocześnie nie podejmując żadnych działań o charakterze inwestycyjnym, których celem miałaby być ich sprzedaż z zyskiem. W szczególności, zgodnie z opisem stanu faktycznego, Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań w stosunku do gruntów, które mogłyby świadczyć o ich wykorzystaniu w celach innych niż działalność rolnicza.

W świetle powyższego oraz okoliczności przedstawionych w stanie faktycznym, zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, że w niniejszej sprawie brak jest jakichkolwiek przesłanek wskazujących, by działania podejmowane przez Wnioskodawcę w odniesieniu do gruntów będących przedmiotem sprzedaży wykraczały poza zwykły zarząd majątkiem prywatnym.

Działania Wnioskodawcy jako czynności o niezorganizowanym charakterze.

Wnioskodawca wskazał, że w stosunku do zbytych gruntów nie były podejmowane żadne dodatkowe działania poza czynnościami niezbędnymi z punktu widzenia gospodarstwa rolnego prowadzonego na tych gruntach. Działki te nie były nabyte w celu ich dalszej odsprzedaży, Wnioskodawca nie ponosił nakładów inwestycyjnych mających na celu zwiększenie ich wartości rynkowej. Ponadto grunty te nie były ani przedmiotem najmu, leasingu, użyczenia, dzierżawy ani żadnej umowy o podobnym charakterze.

Jedyny podział działek jaki został dokonany w 2018 r. determinowany był jedynie chęcią sprostania przypadkowej ofercie złożonej przez Nabywcę i nie miał na celu optymalizacji zysków ze sprzedaży, a jedynie dopasowanie się do oczekiwań nabywców, którzy sami zgłosili się do Wnioskodawcy.

Podkreślenia wymaga fakt, że Wnioskodawca nie podejmował żadnych czynności, które miałyby na celu zwiększenie atrakcyjności omawianych gruntów u potencjalnych nabywców lub inwestorów. Wnioskodawca nie występował z wnioskiem o wydanie pozwoleń na budowę w odniesieniu do przedmiotowych gruntów, nie grodził ich oraz nie dokonywał działań w zakresie uzbrojenia terenu. Wnioskodawca nie podejmował również żadnych czynności o charakterze promocyjnym czy marketingowym w postaci zamieszczania ogłoszeń oraz nie korzystał z pomocy podmiotów zajmujących się pośrednictwem w obrocie nieruchomościami.

Wnioskodawca podkreślił także, że wszelkie czynności związane z geodezyjnym podziałem gruntów będących własnością Wnioskodawcy, opisane w stanie faktycznym nie wynikały z inicjatywy Wnioskodawcy. Również późniejsza okazjonalna sprzedaż Działki 2 na rzecz innego inwestora nie miała charakteru komercyjnego, lecz wynikała z przesłanek analogicznych jak w przypadku Działki 1 (atrakcyjna, przypadkowa oferta i chęć poprawy warunków bytowych Wnioskodawcy i jego rodziny), w odniesieniu do której koszty podziału poniósł sam Nabywca 2.

Powyższe wskazuje, że Wnioskodawca na żadnym etapie dysponowania opisanymi gruntami nie miał zamiaru ich wykorzystania do celów prowadzenia działalności w zakresie obrotu nieruchomościami.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Wnioskodawcy, nie można mu przypisać jakichkolwiek działań w zakresie sprzedaży gruntów o charakterze zorganizowanych, które mogłyby wskazywać na podejmowane w ramach działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ustawy o VAT. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż przedmiotowych działek nie powinna podlegać regulacjom ustawy o VAT i tym samym nie powinna podlegać opodatkowaniu VAT.

Stanowiska organów podatkowych i sądów administracyjnych.

Powyższe wnioski znajdują potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych w zbliżonych stanach faktycznych, przykładowo w:

• interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 czerwca 2018 r. (sygn. 0115-KDIT1-3.4012.167.2018.4.DM) okoliczności niniejszej sprawy nie wskazują, że sprzedając ww. nieruchomość, Wnioskodawca będzie działał w charakterze handlowca. Nie można stwierdzić, że przedmiotowe grunty zostały nabyte w celu dalszej odprzedaży. Ponadto od 2007 roku do chwili obecnej są wykorzystywane do celów rolniczych (...). Wnioskodawca nie jest też czynnym, podatnikiem podatku od towarów i usług. Zainteresowany wskazał, że przedmiotowe działki nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej, nie były udostępniane odpłatnie osobom trzecim na podstawie umów najmu, dzierżawy.
  Wnioskodawca nie podejmował/nie będzie podejmował profesjonalnych czynności marketingowych oraz nie działał/nie będzie działał tak jak profesjonalni pośrednicy obrotu nieruchomościami (nie zamieszczał ogłoszeń o sprzedaży w prasie, w telewizji czy w radiu, zamieścił tylko jedno ogłoszenie na stronie internetowej, nie będzie uatrakcyjniał również przedmiotowej nieruchomości dla celów sprzedaży, tj. nie będzie uzbrajał terenu, wydzielał dróg czy dzielił nieruchomości na mniejsze działki). W konsekwencji, dokonując sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem planowana sprzedaż stanowić będzie działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania.
• interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 listopada 2017 r. (sygn. 0115-KDIT1-3.4012.638.2017.1.AT) Zaznaczenia wymaga bowiem, że Wnioskodawca - jak wskazano we wniosku - wykorzystywał wskazane grunty w celach rolnych na własne potrzeby i nie zostały one nabyte w celu odsprzedaży, dzierżawy, ani wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. Powyższe przesądza zatem o tym, że Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika podatku od towarów i usług w związku z planowaną sprzedażą, gdyż czynność ta nie będzie wyczerpywała znamion działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Okoliczności tej nie zmienia to, że Wnioskodawca zamierza przeznaczyć środki uzyskane ze sprzedaży m.in. na modernizację gospodarstwa rolnego. Stąd potwierdzić należy pogląd Wnioskodawcy sprowadzający się do twierdzenia, że sprzedaż działek nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT;
• interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 kwietnia 2017 r. (sygn. 0114-KDIP1-3.4012.63.2017.1.JG) Z opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.
  Zainteresowany nie podjął ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Z udzielonych informacji wynika, że Wnioskodawca nie podjął żadnych czynności o charakterze marketingowym w stosunku do sprzedaży Nieruchomości, nabywając Działkę planował, że posłuży ona powiększeniu gospodarstwa rolnego. W konsekwencji brak jest przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W związku z tym, Zainteresowany będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.
  Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż Działki będącej przedmiotem wniosku nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem Wnioskodawca zbywając nieruchomość stanowiącą majątek prywatny, korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem.
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 stycznia 2017 r. (sygn. 3063- ILPP2-3.4512.122.2016.3.AK) Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że działania podejmowane przez Wnioskodawcę należały do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Zainteresowany sprzedając przedmiotową działkę korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. Wobec powyższego należy uznać, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży ww. nieruchomości, korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie stanowi wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Zainteresowanego cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży wskazanej działki, a jej dostawę, cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy;
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 grudnia 2016 r. (sygn. 3063- ILPP2-1.4512.132.2016.2.AWa) Wobec powyższego należy uznać, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży ww. Działek, będzie korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Zainteresowanego cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży wskazanych Działek, a ich dostawę, cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
  Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie ma obowiązku uiszczenia podatku VAT z tytułu odpłatnego zbycia wydzielonych Działek, gdyż wskazana transakcja nie będzie stanowiła działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym Zainteresowany z tego tytułu, nie wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług;
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 18 lutego 2015 r. (sygn. ITPP1/443-1494/14/MN) Grunty były wykorzystywane wyłącznie do działalności rolniczej i nigdy nie były udostępniane odpłatnie innym osobom (nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy). W konsekwencji, sprzedając nieruchomości gruntowe, korzysta Pan/będzie korzystać z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem sprzedaż nieruchomości gruntowych należących do majątku prywatnego, oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania, bowiem dokonał/dokonywać będzie Pan zbycia gruntu należącego do majątku prywatnego;
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 lutego 2015 r. (sygn. IPPP2/443-1158/14-2/MM) Nie można uznać Zainteresowanej za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu planowanej sprzedaży opisanych we wniosku nieruchomości.
  Pomimo, że grunty spełniają definicję towarów zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, okoliczności niniejszej sprawy nie wskazują, że sprzedając nieruchomość oraz prawo udziału w nieruchomości Wnioskodawczyni będzie działać w charakterze handlowca (...) W konsekwencji, z tytułu dostawy nieruchomości oraz udziału w nieruchomości Zainteresowana będzie korzystać z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem czynność sprzedaży będzie stanowić działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania. W efekcie, planowana dostawa nieruchomości oraz udziału w nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług;
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 12 stycznia 2015 r. (sygn. ITPP2/443-1351/14/AD z dnia 12 stycznia 2015 r.) Podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), a ponieważ z opisanego zdarzenia przyszłego nie wynika, że mamy do czynienia ze zbiorem takich zorganizowanych działań - sprzedaż działki gruntu należącej do majątku prywatnego Pani, o ile przed sprzedażą nie będą występować ww. działania - nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług;

Wnioskodawca wskazał również na wyrok z dnia 27 maja 2014 r. (sygn. akt I FSK 774/13), w którym Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzygnął, że Nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz dla spożytkowania w celach prywatnych. Liczba i zakres transakcji sprzedaży gruntów nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem opodatkowania, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Fakt podjęcia takich czynności, jak np. uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Jednocześnie, Wnioskodawca podkreślił, że znane mu są również inne od wskazanych powyżej interpretacje dotyczące sprzedaży gruntów przez rolników ryczałtowych wydane w zbliżonych (aczkolwiek nietożsamych) stanach faktycznych. Niemniej, podkreślenia wymaga fakt, że każde z rozstrzygnięć, w których organ stwierdzał, iż działania poszczególnych wnioskodawców świadczą o ich wykonywaniu w charakterze podatnika VAT. Powyższe stwierdzenie jednak zasadniczo znajdowało w tych indywidualnych sprawach pokrycie w opisie czynności, które poszczególni wnioskodawcy podejmowali lub planowali podjąć (tj. uzbrajanie terenu, przygotowania do sprzedaży, ponoszenie nakładów na uatrakcyjnienie działek, reklamowanie i wystawianie na sprzedaż, dokonywanie podziałów na wiele mniejszych działek na potrzeby potencjalnych, niezidentyfikowanych jeszcze nabywców, inne zorganizowane działania, których celem była sprzedaż działek), a których to czynności nie sposób dostrzec w działaniach podejmowanych przez Wnioskodawcę a opisanych szczegółowo w stanie faktycznym.

Reasumując, analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treść powołanych regulacji ustawy o VAT i interpretacji indywidualnych prawa podatkowego, a także wnioski płynące z orzeczeń TSUE, prowadzą do wniosku, że sprzedaż działek, o których mowa we wniosku, nie powinna podlegać opodatkowaniu VAT. Nie została bowiem spełniona przesłanka determinująca opodatkowanie VAT, mianowicie dostawa nie była zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działał w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy

Jednocześnie organ interpretacyjny zaznacza, że:

• niniejsza interpretacja została wydana na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Oznacza, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych;
• niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej