Interpretacja indywidualna z dnia 11.10.2018, sygn. 0115-KDIT1-3.4012.518.2018.1.MD, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej
Temat interpretacji
Obowiązek opodatkowania sprzedaży przez spółkę gruntu niezabudowanego, ale przeznaczonego pod zabudowę.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 3 sierpnia 2018 r. (data wpływu 14 sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania sprzedaży gruntu niezabudowanego, ale przeznaczonego pod zabudowę jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 14 sierpnia 2018 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania sprzedaży gruntu niezabudowanego, ale przeznaczonego pod zabudowę.
W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Od dnia 30 grudnia 2014 r. sp. z o.o. (dalej jako Spółka) znajduje się w likwidacji na wniosek udziałowców. Wcześniej prowadziła działalność według PKD 2007 41.10.Z Realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków. Do chwili obecnej Spółka jest czynnym podatnikiem VAT.
W dniu 12 listopada 2007 r. Spółka kupiła na własne potrzeby nieruchomość zabudowaną stanowiącą działkę gruntu nr 227, o pow. 0,3500 ha, położoną w miejscowości przy ul. , Gmina , Powiat . Nieruchomość jest zabudowana budynkiem biurowym oraz wiatą warsztatowo-magazynową. Nieruchomość ta została nabyta od innej spółki na podstawie faktury VAT. Zgodnie z zawartą umową kupna-sprzedaży, faktura opiewała na kwotę netto + należny VAT, w wysokości 22%. Spółka odliczyła w całości wykazany podatek.
Od dnia nabycia nieruchomość wykorzystywana była do działalności Spółki, stanowiąc jej siedzibę i została przyjęta na majątek trwały. Zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego A, zatwierdzonego uchwałą nr Rady Gminy z dnia grudnia 2013 r. oznaczona jest symbolem U/8 Tereny zabudowy usługowej nieuciążliwa zabudowa usługowa i przemysłowa o charakterze komercyjnym.
W dniu 31 stycznia 2018 r. została zawarta umowa przedwstępna sprzedaży niezabudowanej części działki nr 227 o pow. ok. 0.2 ha, która zostanie wydzielona z działki gruntu nr 227 o pow. 0,3500 ha. Umowa została zawarta z innym podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą i będącym czynnym podatnikiem VAT.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy sprzedaż gruntu, który stanowi składnik majątku Spółki należy opodatkować VAT według stawki 23%?
Zdaniem Spółki:
Jest zobowiązana opodatkować VAT sprzedaż gruntu powstałego przez wydzielenie z działki nr 227, o którym mowa we wniosku w części G., według stawki 23%.
W pierwszej kolejności Spółka stwierdziła, że działka ta (nieruchomość) została nabyta w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Spółka spełnia kryteria uznania jej za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.
Ponadto, w sytuacji gdy nowo powstała działka objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i oznaczona jest jako tereny zabudowy usługowej, spełnione zostały warunki do uznania jej za teren budowlany, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ww. ustawy.
Przy sprzedaży nieruchomości uznanej za teren budowlany zastosowanie ma stawka 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej