Interpretacja indywidualna z dnia 18.12.2018, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.787.2018.1.MN, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2018 r. (data wpływu 13 listopada 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 listopada 2018 r. (data wpływu 27 listopada 2018 r.) oraz pismem z dnia 3 grudnia 2018 r. (data wpływu 7 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania pn.: Budowa tras rowerowych wraz z infrastrukturą towarzyszącą wzdłuż rzeki A w B jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania pn.: Budowa tras rowerowych wraz z infrastrukturą towarzyszącą wzdłuż rzeki A w B. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 22 listopada 2018 r. (data wpływu 27 listopada 2018 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz wskazanie adresu elektronicznego do doręczeń oraz pismem z dnia 3 grudnia 2018 r. (data wpływu 7 grudnia 2018 r.) o doprecyzowanie zadanego pytania oraz własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina zrealizowała projekt pn.: Budowa tras rowerowych wraz z infrastrukturą towarzyszącą wzdłuż rzeki A w B w ramach projektu Zagospodarowanie turystyczne brzegów rzeki A i jeziora C. Przedsięwzięcie zostało dofinansowane ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa D na lata 2014-2020, w ramach osi priorytetowej 6 Kultura i dziedzictwo; Priorytetu inwestycyjnego Zachowanie, ochrona, promowanie i rozwój dziedzictwa naturalnego i kulturowego; działanie 2 Dziedzictwo naturalne; poddziałanie 3 Efektywne wykorzystanie zasobów. Dofinansowanie na podstawie umowy z dnia 31 lipca 2017 r. Data rozpoczęcia realizacji projektu: 2015-10-07, data rozpoczęcia rzeczowej realizacji projektu: 2017-07-03, data finansowego zakończenia realizacji projektu (dokonanie ostatecznej płatności): 2018-10-31.

W ramach realizacji projektu Gmina poniosła następujące rodzaje wydatków objętych podatkiem od towarów i usług:

1. prace przygotowawcze dokumentacja projektowa,
2. roboty budowlane drogowe, mostowe, zieleń, sanitarne, elektryczne, telekomunikacyjne;
3. usługa nadzoru inwestorskiego i nadzoru autorskiego nad dokumentacją projektową;
4. usługi w zakresie promocji projektu tablica informacyjna i pamiątkowa, artykuł promocyjny w prasie lokalnej.

Opisane wydatki, w części kwalifikowalnej zostały dofinansowane w 80,99% ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i wkładu własnego Gminy w 19,01%. Środki EFRR w rozumieniu § 12 ust. 2 i ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r., w sprawie zwolnień od podatków od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. 2018.701) nie są środkami bezzwrotnej pomocy zagranicznej, a zatem nie jest możliwe ubieganie się o zwrot podatku od towarów i usług w oparciu o przepisy zawarte w tym rozporządzeniu.

Gmina w ramach projektu pn.: Budowa tras rowerowych wraz z infrastrukturą towarzyszącą wzdłuż rzeki A w B w ramach projektu Zagospodarowanie turystyczne brzegów rzeki A i jeziora C, zagospodarowuje teren nad rzeką A objęty Obszarem Chronionego Krajobrazu w B, poprzez budowę ścieżki rowerowej od ul. E przez Wyspę F, budowę kładki przez rz. A, ścieżki od kładki do torów kolej. linii G, wykonanie oświetlenia i monitoringu ciągów celem zapewnienia bezpiecznego przemieszczania się turysty rowerowego. Projekt wpisuje się w założenia SzOOP RPO 2014-2020, realizuje 6 cel temat.: Zachowanie i ochrona środowiska oraz promowanie efektywnego gospodarowania zasobami, priorytet inwest. 6c: Zachowanie, ochrona, promowanie i rozwój dziedzictwa naturalnego i kulturowego, cel szczeg.: utrzymanie przewagi konkurencyjnej nad innymi regionami w oparciu o zasoby dziedzictwa naturalnego. Kwalifikuje się do schematu A. Projekt wykorzystuje dziedzictwo naturalne wód powierzchniowych i obszarów chronionych do rozszerzenia oferty turyst. regionu. Powstały szlak udostępni nieodkrytą przestrzeń nad rz. A i jez. C. Wybudowane ścieżki stanowią uzupełnienie istn. infrastruktury, szlaków turystycznych wyznaczonych przez PTTK i innych o znaczeniu lokalnym i ponadlokalnym. Rozbudowana infrastruktura służyć będzie turystom i mieszkańcom miasta przez cały rok, niezależnie od pogody i bez ryzyka przekroczenia chłonności turyst. terenu i nadmiernej antropopresji. Projekt pozwoli na skoncentrowanie ruchu w wyznaczonym obszarze i zapobiegać będzie niekontrolowanej eksploracji cennego przyrodniczo OChK Doliny. Przedsięwzięcie oparte na nat. zasobach przyrodn. racjonalnie je wykorzystujące, zrealizowane z poszanowaniem środowiska pozwala na utrzymanie przewagi konkurencyjnej nad innymi regionami.

Cel główny: Zachowanie i ochrona środowiska przyrodniczego oraz wspieranie efektywnego gospodarowania zasobami przyrodniczymi na terenie miasta B. Cel szczegółowy: Utrzymanie przewagi konkurencyjnej nad innymi regionami poprzez budowę tras rowerowych wzdłuż rzeki A objętej OChK Doliny, w tym:

1. Wykorzystanie krajobrazowego potencjału otoczenia rzeki A w B dla potrzeb rozbudowy oferty turystyki rowerowej na terenie województwa D. Dzięki czemu osiągnięte zostaną następujące korzyści:
   • Umiejętne wykorzystanie zasobów środowiska przyrodniczego miasta na potrzeby zwiększenia atrakcyjności turystycznej B oraz regionu, bez ich nadmiernej eksploatacji, tj. w sposób gwarantujący ochronę i zachowanie dla przyszłych pokoleń.
   • Odpowiednia kanalizacja ruchu mająca na celu ograniczenie dostępu do miejsc szczególnie cennych. Rzeka A leży w obszarze chronionego krajobrazu, wydzielanie trasy dla ruchu rowerowego ograniczy dowolną eksploatację tej przestrzeni i niszczenie siedlisk, płoszenie bytującej fauny.
   • Rozbudowanie oferty turystycznej w oparciu o znane i wykorzystywane już obiekty przyrodnicze (rzeka A), zgodnie ze współczesnymi trendami (turystyka aktywna rowerowa). Wykonanie ciągów rowerowych wzdłuż rzeki A jest potrzebnym i oczekiwanym uzupełnieniem, które pozwoli na rozszerzenie obecnej oferty tras rowerowych oraz stworzenie nowych atrakcji dla turystów i mieszkańców.
   • Budowanie przewagi konkurencyjnej województwa nad innymi regionami w zakresie tworzenia produktów turystycznych. Wykorzystanie potencjału przyrodniczego województwa, posiadającego znaczne powierzchnie obszarowych chronionych, cennych przyrodniczo, o ciekawym krajobrazie systematyczna rozbudowa tras rowerowych jest szansą na stworzenie konkurencyjnego produktu turystycznego.
   • Poprawa bezpieczeństwa ruchu. Ścieżki rowerowe służą separacji ruchu, są szczególnie oczekiwane przez osoby, dla których rower jest jedynym środkiem lokomocji.
   • Poprawa efektywności systemu ekologicznej komunikacji miejskiej.
2. Zwiększenie potencjału turystycznego B poprzez budowę infrastruktury promującej turystykę aktywną wydłużającą sezon turystyczny. Dzięki czemu osiągnięte zostaną następujące korzyści:
   • Umiejętne wykorzystanie zasobów środowiska przyrodniczego miasta na potrzeby zwiększenia atrakcyjności turystycznej B oraz regionu, bez ich nadmiernej eksploatacji, tj. w sposób gwarantujący ochronę i zachowanie dla przyszłych pokoleń.
   • Zróżnicowanie oferty turystycznej oraz jej modyfikacja tak, aby w możliwie najmniejszym stopniu uzależniona było od warunków pogodowych, a jej dostępność nie ograniczała się do miesięcy letnich (wydłużenie sezonu turystycznego).
   • Promowanie aktywnego i zdrowego stylu życia.
   • Tworzenie ogólnodostępnych miejsc aktywnego spędzania czasu, służących przez cały rok. Propagowanie ich wykorzystania np. poprzez organizację imprez (wycieczki, rajdy rowerowe), włączenia do oferty turystycznej itp.
   • Integracja społeczna, budowanie tożsamości i zwiększenie aktywności społecznej.

Cele odpowiadają następującym rezultatom osiągniętym po zakończeniu przedsięwzięcia:

• liczba osób korzystających z infrastruktury powstałej w wyniku realizacji projektu: 15 214 osób;
• długość wybudowanych tras rowerowych: 0,85 km;
• wzrost oczekiwanej liczby odwiedzin w objętych wsparciem miejscach należących do dziedzictwa kulturalnego i naturalnego oraz stanowiącego atrakcje turystyczne: 15 214 osób;
• liczba osób korzystających ze wspartej infrastruktury: 15 214 osób.

Porealizacyjnie właścicielem powstałego majątku jest Gmina. Przedmiotowy projekt dotyczy budowy publicznej infrastruktury w celu zaspokojenia potrzeb wspólnoty, nie zalicza się do generujących dochód z tytułu jej użytkowania, w związku z czym wydatek poniesiony na przebudowę infrastruktury objętej projektem nie służy czynnościom opodatkowanym.

Gmina zrealizowała również przedmiotowe zadanie w celu realizacji zadań własnych, w tym zaspakajania zbiorowych potrzeb wspólnoty z zakresu: ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej; zieleni gminnej i zadrzewień; kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych; utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych; promocji gminy (art. 7 ust. 1 pkt 1, 10, 12, 15 i 18 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994)).

Gmina nie zwracała się nigdy o zwrot podatku od towarów i usług zapłaconego w ramach realizacji zadania uznając za prawidłowe, że nie ma możliwości do jego odliczenia, ze względu na brak bezpośredniego i bezspornego związku zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi przez tego samego podatnika.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z opisaną sytuacją, Gmina ma możliwość odliczenia podatku od towarów i usług zapłaconego przy ponoszonych wydatkach, związanych z realizacją zadania polegającego na budowie tras rowerowych wraz z infrastrukturą towarzyszącą wzdłuż rzeki A w B?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku o towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221 tj. z 2017.06.24), podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki tzn. odliczenia tego podatku dokonuje podatnik podatku VAT oraz gdy towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona powyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego, związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz nie podlegających temu podatkowi.

Sytuacja taka ma właśnie miejsce w opisanym zdarzeniu, w związku z tym Gminie na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie tej ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu, podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 15 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, przy czym w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych; natomiast stosownie do art. 2 ust 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz.U.2018.994 t.j. z dn. 2018.05.24), gmina posiada osobowość prawną, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Katalog zadań własnych gminy zawarty został w cytowanej wyżej ustawie o samorządzie gminnym w art. 7 ust. 1 przedmiotowej ustawy, mówi, iż zaspakajanie potrzeb wspólnoty, należy do zadań własnych gminy. Zadania własne obejmują w szczególności sprawy:

1. ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej;
2. zieleni gminnej i zadrzewień;
3. kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych;
4. utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych;
5. promocji gminy.

Z przedstawionych zadań wynika, że realizacja projektu pn.: Budowa tras rowerowych wraz z infrastrukturą towarzyszącą wzdłuż rzeki A w B w ramach projektu ((Zagospodarowanie turystyczne brzegów rzeki A i jeziora C)), należy w całości do zadań własnych gminy. Należy tu zauważyć, że ustawa nie wylicza tu szczegółowo zakresu zadań w sprawach ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska przyrody oraz gospodarki wodnej; zieleni gminnej i zadrzewień, kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych; utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych, promocji gminy. Wszystkie te sprawy związane z realizacją przedmiotowego zadania są zadaniami własnymi gminy. Wybudowana infrastruktura została udostępniona nieodpłatnie. Z opisanego zdarzenia wynika, że z uwagi na niespełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Gmina nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacja projektu. Gminie nie przysługuje też prawo do odzyskania tego podatku, gdyż środki otrzymane na realizację projektu nie są środkami, o których mowa w § 12 ust. 2 i 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 roku, w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz.U.2018.701 t.j. z dn. 2018.04.10).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174), zwanej dalej ustawą w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1, 10, 12, 15 i 18 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy; w szczególności zadania własne obejmują sprawy:

• 1) ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej;
• 10) kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych;
• 12) zieleni gminnej i zadrzewień;
• 15) utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych;
• 18) promocji gminy.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie zostały spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując przedmiotowe zadanie nie działa w charakterze podatnika VAT, ponieważ zadanie wykonywane jest przez organ władzy publicznej w zakresie realizowania zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, a efekty realizacji zadania nie będą wykorzystywane do działalności generującej opodatkowanie podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku od towarów i usług zapłaconego przy wydatkach ponoszonych w związku z realizacją przedmiotowego zadania.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Tut. organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej