Interpretacja indywidualna z dnia 15.03.2019, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.958.2018.2.IK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

nie uznanie Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu dostawy prawa użytkowania wieczystego gruntu

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 grudnia 2018 r. (data wpływu 27 grudnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z 28 stycznia 2019 r. (data wpływu 4 lutego 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu dostawy prawa użytkowania wieczystego gruntu -jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2018 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu dostawy prawa użytkowania wieczystego gruntu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 28 stycznia 2019 r. (data wpływu 4 lutego 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 16 stycznia 2019 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.958.2018.1.IK.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Zgromadzenie Sióstr (dalej: Zgromadzenie) z siedzibą w M., przy ul. O. posiada osobowość prawną na podstawie art. 72 ust. 1 pkt 2 ustawy z 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r., poz. 1169 z późn. zm.). Osobą uprawnioną do reprezentowania Zgromadzenia jest Przełożona Generalna. Prawem własnym Zgromadzenia są Konstytucje i Dyrektorium zatwierdzone w Rzymie dnia 02 lutego 1992 r. przez Kongregację Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego z poprawkami z dnia 16 listopada 1996r.

Zgodnie z zapisami Konstytucji i Dyrektorium Zgromadzenie otacza szczególną troską cierpiących, chorych, ubogich i niepełnosprawnych. Prowadzi również pracę wychowawczą wśród dzieci i młodzieży, zwłaszcza zaniedbanej, ubogiej i opuszczonej. Dzieła miłosierdzia właściwe dla Zgromadzenia realizowane są poprzez pracę pielęgniarską, wychowawczą, opiekuńczą, katechetyczną i inną. W związku z powyższym siostry Zgromadzenia służą, pielęgnują i opiekują się dziećmi, dorosłymi i starcami w szpitalach, zakładach oraz w domach prywatnych.

Zgromadzenie stało się wieczystym użytkownikiem gruntu niezabudowanego, obejmującego działkę 690/19 na podstawie prawomocnej decyzji Urzędu Miasta z ...1992 r. Urząd Miasta nieodpłatnie oddał grunt w wieczyste użytkowanie na cele prowadzonej przez Zgromadzenie działalności charytatywnej. Faktycznie Zgromadzenie było właścicielem i użytkownikiem tego gruntu od 1929 roku, ale ... 1950 r. został on przejęty na własność Państwa. Przedmiotowa działka otacza dom Zgromadzenia, w którym mieszkają siostry zakonne i stanowi zaplecze rekreacyjne w postaci ogrodu. Działka jest równocześnie usytuowana na terenie zespołu uzdrowiskowego, który jest wpisany do rejestru zabytków nieruchomych. Graniczy z terenem, na którym Miasto prowadzi inwestycję rozbudowy i adaptacji zabytkowego budynku. Ponieważ inwestycja oddziaływuje na działkę Zgromadzenia, Miasto zwróciło się o możliwość zakupienia części gruntu 690/19. W tym celu za zgodą Konserwatora zabytków nieruchomych nastąpił podział działki na dwie części: nr 1103/19 oraz nr 1104/19. Działka 1103/19 została wydzielona w celu powiększenia sąsiedniej nieruchomości, na której Miasto prowadzi inwestycje. Działka 1104/19 pozostaje w dotychczasowym sposobie użytkowania. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego grunt, którego prawo wieczystego użytkowania ma być sprzedane Miastu na powiększenie nieruchomości pod inwestycję, przeznaczony jest pod tereny usług o charakterze publicznym - symbol 3UP. Teren ten nigdy nie był przedmiotem dzierżawy przez Zgromadzenie, zawsze był użytkowany na własne potrzeby.

Zgromadzenie jest czynnym podatnikiem VAT z tytułu wynajmowania budynków na cele działalności leczniczej, które nie znajdują się w J.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

• na pytanie 2

Zgodnie ze stanem faktycznym opisanym we wniosku ...przedmiotowa działka otacza dom Zgromadzenia, w którym mieszkają siostry zakonne i stanowi zaplecze rekreacyjne w postaci ogrodu. Doprecyzowując są tam ławki, drzewa, krzewy, trawniki oraz stacje Drogi Krzyżowej.

• na pytanie 3

W oparciu o działkę opisaną we wniosku Zgromadzenie nie prowadziło, ani nie prowadzi działalności gospodarczej.

• na pytanie 4

Zgromadzenie nabyło działkę w 1929 r. i nie miało prawa do odliczenia podatku VAT od nabycia. Nieruchomości te przeszły 23 marca 1950 r. na własność Państwa na podstawie ustawy z 20 marca 1950 r. o przejęciu przez Państwo dóbr martwej ręki, a następnie na podstawie prawomocnej decyzji Urzędu Miasta z 01.04.1992 r. Urząd Miasta nieodpłatnie oddał grunt w wieczyste użytkowanie na cele prowadzonej przez Zgromadzenie działalności charytatywnej. Również w 1992 r. Zgromadzeniu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabycia prawa wieczystego użytkowania.

• na pytanie 5

Przedmiotowa działka tak jak opisano we wniosku otacza dom, w którym mieszkają siostry zakonne. Nie prowadziło się i nie prowadzi tam działalności gospodarczej, w tym działalności zwolnionej od podatku. Działka jest ogrodem, gdzie można odpocząć, pospacerować, pomedytować.

• na pytanie 1

Zgromadzenie dokonywało wcześniej sprzedaży nieruchomości będących majątkiem Zgromadzenia. W 2014 r. został sprzedany budynek w R.. Zgromadzenie Sióstr z Domem P. zakupiło w R. w 1931 r. budynek, który stał się Domem P. polskie prowincji oraz domem formacji młodzieży z. W 1939 r. polska prowincja stała się samodzielnym zgromadzeniem na mocy dekretu Stolicy Apostolskiej z dnia 3 czerwca tegoż roku, a dom w R. stał się Domem Generalnym. Po wybuchu II wojny światowej w Domu Generalnym władze okupacyjne (1942-1944) urządziły szpital wojskowy. W lutym 1945 r. z powodu działań wojennych siostry zostały przymusowo ewakuowane. Po przejściu frontu i zajęciu R. przez wojska radzieckie dom został przejęty przez Urząd Bezpieczeństwa Publicznego. W 1947 r. w budynku mieściła się Ubezpieczalnia Społeczna, od 1961 r. do 1999 r. Szpital Miejski, a w 2003 r. została otwarta Państwowa Szkoła Muzyczna. Dnia 19.05.2014 r. budynek został sprzedany Ministerstwu Kultury i Dziedzictwa Narodowego jako Szkoła Muzyczna bez podatku VAT.

Kolejna nieruchomość została sprzedana dnia 08.04.2015 r. w W. Był to grunt rolny niezabudowany, przeznaczony pod zabudowę sprzedany z podatkiem VAT 23%. Zgromadzenie otrzymało darowiznę tej działki 20.05.1998 r. i jej nie użytkowało.

Następną działkę Zgromadzenie sprzedało w U. Dom w U. wraz z ogrodem zakupiono 31.01.1927 r. dla poratowania zdrowia sióstr (w 1926 r. Zgromadzenie liczyło ponad 500 sióstr, które służyły w około 60 domach Zgromadzenia, m.in. w szpitalach, domach opieki, przedszkolach). Dnia 15.12.1995 r. Gmina U. nabyła w drodze wywłaszczenia nieruchomość, która była przeznaczona na cele budowy drogi (właścicielem było Zgromadzenie). Dnia 23.09.2015 r. Starosta dokonał zwrotu wywłaszczonej nieruchomości położonej w U. Zgromadzenie zwróciło miastu kwotę odszkodowania i w dniu 24.05.2016 r. działka została sprzedana z podatkiem VAT 23%.

Dnia 16.06.2016 r. sprzedano jeszcze działkę w D. Dom wraz z ogrodem Zgromadzenie otrzymało w 1900 r. na prowadzenie ochronki, szkółki robótek ręcznych dla dziewcząt oraz pielęgnacją chorych mieszkańców. Sprzedano część ogrodu według stawki 23%.

W 1890 r. w Ś. została utworzona placówka na potrzeby opieki osób starszych oraz dzieci w wieku przedszkolnym. Nieruchomości w Ś. zostały sprzedane 16.12.2016 r. oraz 7.02.2018 r. według stawki 23%

Zgromadzenie Sióstr prowadzi Domy Pomocy Społecznej, Zakłady Opiekuńczo-Lecznicze, Placówki Opiekuńczo-Wychowawcze, przedszkole i Szpital. Siostry przybyły do M. w 1896 r., aby pielęgnować chorych. W 1901 r. wybudowały szpital z własnych środków oraz prowadziły go do 1949 r. (1.10.1949 r. na podstawie Uchwały Rady Ministrów z dn. 21.09.1948 r. nastąpiło przejęcie Szpitala z kompletnym jego wyposażeniem, urządzeniem, wraz z zabudowaniami gospodarczymi i inwentarzem żywym). W 1999 r. siostry odzyskały budynek szpitala, który wymagał nowych nakładów inwestycyjnych. W styczniu 2013 r. szpital powinien spełniać standardy, by mógł zapewniać coraz lepszą opiekę medyczną. Zgromadzenie podjęło się trudu wybudowania nowych sal operacyjnych, modernizacji izby przyjęć i centralnej sterylizacji. Na ten cel zostały przeznaczone wszystkie dochody otrzymane ze sprzedaży w/w działek i nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy sprzedaż przez Zgromadzenie prawa wieczystego użytkowania gruntu niezabudowanego przeznaczonego pod tereny usług o charakterze publicznym będzie podlegało opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Nie każda sprzedaż gruntu stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT.

Opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają przede wszystkim odpłatne dostawy towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.) - dalej u.p.t.u.), o ile czynności te są dokonywane przez podatników, którzy działają w charakterze podatników (art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE z 28.11.2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 347 z 11.12.2006 r. ze zm.). Podatnikami są zaś osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 u.p.t.u., bez względu na cel lub rezultat takiej działalności (art. 15 ust. 1 u.p.t.u.). W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego. aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określona działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Zgromadzenie jest kościelną osobą prawną, której misją jest działalność opiekuńczo-charytatywna i w zakresie swojej misji nie prowadzi działalności gospodarczej. Zgromadzenie sprzedając prawo wieczystego użytkowania działki o nr 1103/19 realizuje swoje uprawnienia użytkownika, a nie podmiotu gospodarczego. Przedmiotowe prawo wieczystego użytkowania gruntu nie zostało nabyte w celu prowadzenia działalności handlowej lub też w celu jego dalszej odsprzedaży. Zgodnie z decyzją z dnia 01.04.1992 r. grunt został oddany Zgromadzeniu w wieczyste użytkowanie w związku z prowadzoną działalnością charytatywną. Teren jest parkiem i stanowi zaplecze rekreacyjne dla sióstr zamieszkujących w domu zakonnym. Ponadto Zgromadzenie nie podejmowało żadnych aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami w celu sprzedaży tej działki. To Urząd Miasta podjął decyzję o rozbudowie i adaptacji budynku położonego na sąsiedniej działce na Urząd Stanu Cywilnego, która spowodowała potrzebę powiększenia terenu pod inwestycję. Sprzedaż prawa wieczystego użytkowania przedmiotowej działki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie stanowi działalności gospodarczej Zgromadzenia i jest czynnością w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Tym samym Zgromadzenie nie działa jako podatnik VAT w tej transakcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W myśl powołanych wyżej przepisów grunt, budynek i budowla spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Natomiast sprzedażą jest zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie o VAT zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem podatnika te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT dla uznania określonych zachowań podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, gdyż związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem handel należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest również czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy ww. orzeczenia wynika m.in., że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Zatem jak wynika z powyższych okoliczności, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji powyższego, dostawę gruntu należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku, gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem zbycie działki nie stanowi działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy części gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu), na którym posadowiony jest dom, w którym mieszkają siostry zakonne. W oparciu o tą działkę Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej.

Analiza sprawy w kontekście powołanych przepisów oraz wyroków TSUE z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10 prowadzi do wniosku, że dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest przesłanek, aby w związku z tą transakcją uznać Wnioskodawcę za podatnika tego podatku.

Pomimo, że grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, to nie można uznać, że przy dokonywaniu sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu, Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT podmiot dokonujący dostawy w związku z przedmiotową sprzedażą musi wystąpić jako podatnik podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takie przesłanki nie zostały spełnione. Jak wskazał Wnioskodawca Miasto nieodpłatnie oddało grunt w wieczyste użytkowanie na cele prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności charytatywnej. Przedmiotowa działka otacza dom Wnioskodawcy, w którym mieszkają siostry zakonne i stanowi zaplecze rekreacyjne w postaci ogrodu. Działka graniczy z terenem, na którym Miasto prowadzi inwestycję rozbudowy i adaptacji zabytkowego budynku. Ponieważ inwestycja oddziaływuje na działkę Wnioskodawcy, Miasto zwróciło się o możliwość zakupienia części gruntu. W tym celu za zgodą Konserwatora zabytków nieruchomych nastąpił podział działki na dwie części: nr 1103/19 oraz nr 1104/19. Działka 1103/19 została wydzielona w celu powiększenia sąsiedniej nieruchomości, na której Miasto prowadzi inwestycje. Działka 1104/19 pozostaje w dotychczasowym sposobie użytkowania. Teren ten nigdy nie był przedmiotem dzierżawy przez Zgromadzenie, zawsze był użytkowany na własne potrzeby.

Zgromadzenie jest czynnym podatnikiem VAT z tytułu wynajmowania budynków na cele działalności leczniczej, które nie znajdują się w J.

Pomimo tego, że Wnioskodawca prowadzi działalność związaną z wynajmowaniem budynków, to prawo użytkowania wieczystego gruntu będące przedmiotem zapytania nigdy nie zostało włączone do prowadzonej działalności gospodarczej. Przedmiotowy grunt nie był przedmiotem wynajmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Zatem, sprzedaż ww. prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności Wnioskodawcy. Skutkiem tego, Wnioskodawca z tytułu transakcji zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej