Interpretacja indywidualna z dnia 19.02.2019, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.12.2019.2.KB, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Brak możliwości odliczania podatku VAT od realizacji inwestycji.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2018 r. (data wpływu 8 stycznia 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 lutego 2019 r. (data wpływu 8 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczania podatku VAT od realizacji inwestycji pn. () jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczania podatku VAT od realizacji inwestycji pn. (). Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 lutego 2019 r. (data wpływu 8 lutego 2019 r.) o ponownie przedstawiony opis sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

W 2018 r. zrealizowano operację pn. () w ramach której wykonano 3 zadania:

1. Zagospodarowanie terenu rekreacyjnego na działce w M.
2. Budowa linii oświetlenia boiska z masztami i łączami w M.
3. Budowa Street Workout w miejscowości G.

Projekt zrealizowano na podstawie umowy o dofinansowanie nr () z dnia 31 marca 2017 r. Kwota przyznanej pomocy 261 745 zł. W ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 ().

Zarówno przed jak i po realizacji wszystkich trzech zadań w ramach operacji inwestycja nie będzie służyła do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednym z załączników do wniosku o przyznanie pomocy jest interpretacja indywidualna w sprawie braku możliwości odzyskania VAT.

W złożonym uzupełnieniu Gmina doprecyzowała opis sprawy wskazując, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

W 2018 r. zrealizowano operację pn. () w ramach której wykonano 3 zadania:

1. zagospodarowanie terenu rekreacyjnego na działce w M, zadanie polegało na przeprowadzeniu robót budowlanych w zakresie: robót niwelacyjnych, wykonania placów, ścieżek, trawników, nawierzchni bezpiecznych, małej architektury, nawadniania. Na przedmiotowym terenie znajdują się urządzenia takie jak: magiczne lustra, bezobsługowy park linowy itp. Plac udostępniany jest bezpłatnie mieszkańcom;
2. budowa linii oświetlenia boiska z masztami i łączami w M, w ramach którego wykonano roboty ziemne, montaż i instalacje, badania i pomiary. Powstałe oświetlenie służy głównie użytkownikom boiska sportowego do wykonywania treningów. Obiekt wykorzystywany jest bezpłatnie;
3. budowa Street Workout w miejscowości G, w ramach którego przeprowadzono roboty ziemne, wybudowano krawężniki i obramowania, podbudowy, nawierzchnie, instalację urządzeń do ćwiczeń, ławek i koszy na śmieci. Plac udostępniony jest bezpłatnie.

Usługi nabyte w związku ze zrealizowaną inwestycją stanowiły roboty budowlane, czego wynikiem było wystawienie faktur VAT na Wnioskodawcę. Czynności wykonywane przy wykorzystaniu nabytych przez Wnioskodawcę w ramach realizacji opisanej we wniosku inwestycji usług są niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Realizacja przedmiotowej inwestycji należy do zadań własnych Gminy (na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 10) zadanie dotyczy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Projekt zrealizowano na podstawie umowy o dofinansowanie nr () z dnia 31 marca 2017 r. w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 ().

Jednym z załączników do wniosku o wypłatę dotacji jest interpretacja indywidualna w sprawie braku możliwości odzyskania VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina może odliczać podatek VAT od zrealizowanej inwestycji?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie może on odliczać podatku VAT naliczonego od poniesionych wydatków podczas realizacji inwestycji w M i w G.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego wyżej przepisu wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np.: czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina zarejestrowany czynny podatnik VAT w 2018 r. zrealizowała operację pn. () w ramach której wykonano 3 zadania:

1. zagospodarowanie terenu rekreacyjnego na działce w M, zadanie polegało na przeprowadzeniu robót budowlanych w zakresie: robót niwelacyjnych, wykonania placów, ścieżek, trawników, nawierzchni bezpiecznych, małej architektury, nawadniania. Na przedmiotowym terenie znajdują się urządzenia takie jak: magiczne lustra, bezobsługowy park linowy itp. Plac udostępniany jest bezpłatnie mieszkańcom;
2. budowa linii oświetlenia boiska z masztami i łączami w M, w ramach którego wykonano roboty ziemne, montaż i instalacje, badania i pomiary. Powstałe oświetlenie służy głównie użytkownikom boiska sportowego do wykonywania treningów. Obiekt wykorzystywany jest bezpłatnie;
3. budowa Street Workout w miejscowości G, w ramach którego przeprowadzono roboty ziemne, wybudowano krawężniki i obramowania, podbudowy, nawierzchnie, instalację urządzeń do ćwiczeń, ławek i koszy na śmieci. Plac udostępniony jest bezpłatnie.

Usługi nabyte w związku ze zrealizowaną inwestycją stanowiły roboty budowlane, czego wynikiem było wystawienie faktur VAT na Gminę. Czynności wykonywane przy wykorzystaniu nabytych przez Gminę w ramach realizacji opisanej we wniosku inwestycji usług są niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Realizacja przedmiotowej inwestycji należy do zadań własnych Gminy (na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 10) zadanie dotyczy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Realizacja opisanej inwestycji odbywa się w ramach władztwa publicznego i Gmina realizując tę inwestycję działa jako organ administracji publicznej i może skorzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje ona w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z opisu sprawy wynika bowiem, że Gmina realizuje opisaną inwestycję w ramach zadań własnych, zatem w tym zakresie działa w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym w analizowanym przypadku Gmina nie ponosi wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a nabywając usługi nie działa w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione.

Podsumowując, Gmina nie może odliczać podatku VAT od zrealizowanej inwestycji pn. (). Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie są spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie działa jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją inwestycji nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktyczny podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej