Interpretacja indywidualna z dnia 21.11.2019, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.557.2019.1.AM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

W zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika w związku z prowadzoną działalnością na rzecz Spółki oraz dokumentowania świadczonych usług fakturami

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2019 r. (data wpływu 8 października 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika w związku z prowadzoną działalnością na rzecz Spółki oraz dokumentowania świadczonych usług fakturami jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika w związku z prowadzoną działalnością na rzecz Spółki oraz dokumentowania świadczonych usług fakturami.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, polegającą między innymi na świadczeniu usług doradczych.

Dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawca opodatkowuje na zasadach określonych w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm. - zwanej dalej u.p.d.o.f.).

Wnioskodawca wchodzi w skład zarządu spółki kapitałowej na podstawie aktu powołania oraz jest jej wspólnikiem (dalej Spółka). Wnioskodawca w zakresie pełnienia funkcji członka zarządu nie ma zawartej ze Spółką umowy o pracę. Za pełnienie funkcji członka zarządu pobiera wynagrodzenia. Niezależnie od pełnienia funkcji członka zarządu, Wnioskodawca świadczy usługi wykorzystując swoją wiedzę i doświadczenie.

Przedmiotem usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki jest m.in.:

• Prowadzenie badań badawczo-rozwojowych określonych w umowie inwestycyjnej.

• Koordynacja prac związanych z systemem IT, w zakresie zarządzania rozwojem i zmianą systemu.

Wnioskodawca wskazuje przy tym, że:

• usługi na rzecz Spółki z o. o. świadczy osobiście lub w przyszłości będzie świadczyć przy pomocy swoich pracowników lub współpracowników (podwykonawców),

• ponosi pełne ryzyko gospodarcze związane z należytym świadczeniem usług doradczych, ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat swoich czynności oraz ich wykonywanie,

• świadczy usługi jako niezależny przedsiębiorca, niepodlegający kierownictwu Spółki, posiada swobodę w zakresie określenia miejsca i czasu wykonywania usług.

Ustalone zostanie stałe wynagrodzenie miesięczne płatne na podstawie faktury VAT wystawianej przez świadczącego usługi.

W oparciu o planowaną umowę na świadczenie usług, Wnioskodawca nie wykonuje czynności kierowania/zarządzania Spółką z o. o., w której obecnie pełni funkcję członka zarządu.

Wymienione czynności związane z kierowaniem/zarządzeniem i rządzeniem Spółką z o. o. wykonywane są w ramach pełnienia funkcji członka zarządu wynikającym z uchwały Zgromadzenia Wspólników, natomiast w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy na rzecz Spółki z o. o. wyłącznie usługi opisane powyżej.

Zawarta pomiędzy Spółką z o. o. a Wnioskodawcą umowa na świadczenie usług, nie ma charakteru kontraktu menedżerskiego, umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, ani też umowy o podobnym charakterze. Są to czynności prowadzone w ramach działalności gospodarczej świadczącego usługi i umowa ta została zawarta w ramach tej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca świadczy usługi zlecone przez Spółkę z o. o. w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, wykonuje te czynności we własnym zakresie i na swoją rzecz oraz na własne ryzyko i rachunek.

Wykonując obowiązki wynikające z tej umowy Wnioskodawca nie podejmuje wiążących decyzji oraz nie wyraża woli Spółki. W ramach umowy nie reprezentuje podmiotu gospodarczego na zewnątrz, ani nie występuje w jego imieniu wobec osób trzecich.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca świadcząc na rzecz Spółki usługi consultingowe (doradcze), inne niż usługi zarządzania, jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług i jako taki uprawniony jest do wystawiania faktur VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Członek zarządu Spółki, będący jednocześnie osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług (zwanej dalej: ustawą o VAT) i jako taki może wystawiać faktury VAT za świadczone przez siebie usługi doradcze na rzecz Spółki, inne niż czynności zarządcze.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Usługi świadczone w ramach Umowy o świadczenie usług consultingowych stanowią usługę w rozumieniu ustawy o VAT, gdyż za usługę w rozumieniu ustawy o VAT uznaje się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT). Przez świadczenie należy zaś rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Jednocześnie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT definiuje podatników podatku od towarów i usług wskazując, że są to osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT ogranicza zakres pojęcia samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej wskazując, że nie są nią m.in. czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

W ocenie Wnioskodawcy taka sytuacja nie będzie miała miejsca w przedstawionym stanie faktycznym. Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Biorąc pod uwagę powyższe uznać należy, że Wnioskodawca, będąc członkiem zarządu Spółki jednocześnie świadcząc na rzecz tej Spółki usługi (doradcze) inne niż usługi zarządzania, jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, jest podatnikiem obowiązanym do wystawiania za te usługi faktur VAT i opodatkowywania przychodów z działalności doradczej według przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Co istotne, stanowisko takie potwierdzone zostało w indywidualnych interpretacjach podatkowych, np. w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 lutego 2009 r., znak: ILPP1/443 1139/08-4/AI.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, albo świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei art. 15 ust. 3 ustawy stanowi, że za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.);
2. (uchylony);
3. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Przepis art. 15 ust. 3 ustawy wskazuje wyjątki, w których określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy.

W myśl art. 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 poz. 1387), za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

1. (uchylony),
2. przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych;
3. przychody z działalności duchownych, osiągane z innego tytułu niż umowa o pracę;
4. przychody z działalności polskich arbitrów uczestniczących w procesach arbitrażowych z partnerami zagranicznymi;
5. przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7;
6. przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9;
7. przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych;
   7a) przychody otrzymywane przez członków Rady Mediów Narodowych;
8. przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:
   1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
   2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością,
   3. przedsiębiorstwa w spadku
   - z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9;
9. przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, polegającą między innymi na świadczeniu usług doradczych.

Dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawca opodatkowuje na zasadach określonych w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca wchodzi w skład zarządu spółki kapitałowej na podstawie aktu powołania oraz jest jej wspólnikiem (Spółka). Wnioskodawca w zakresie pełnienia funkcji członka zarządu nie ma zawartej ze Spółką umowy o pracę. Niezależnie od pełnienia funkcji członka zarządu, Wnioskodawca świadczy usługi wykorzystując swoją wiedzę i doświadczenie.

Przedmiotem usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki jest m.in.:

• Prowadzenie badań badawczo-rozwojowych określonych w umowie inwestycyjnej.

• Koordynacja prac związanych z systemem IT, w zakresie zarządzania rozwojem i zmianą systemu.

Wnioskodawca wskazuje przy tym, że:

• usługi na rzecz Spółki z o.o. świadczy osobiście lub w przyszłości będzie świadczyć przy pomocy swoich pracowników lub współpracowników (podwykonawców),

• ponosi pełne ryzyko gospodarcze związane z należytym świadczeniem usług doradczych, ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat swoich czynności oraz ich wykonywanie,

• świadczy usługi jako niezależny przedsiębiorca, niepodlegający kierownictwu Spółki, posiada swobodę w zakresie określenia miejsca i czasu wykonywania usług.

Ustalone zostanie stałe wynagrodzenie miesięczne płatne na podstawie faktury VAT wystawianej przez świadczącego usługi.

W oparciu o planowaną umowę na świadczenie usług, Wnioskodawca nie wykonuje czynności kierowania/zarządzania Spółką z o.o., w której obecnie pełni funkcję członka zarządu.

Wymienione czynności związane z kierowaniem/zarządzeniem i rządzeniem Spółką z o.o. wykonywane są w ramach pełnienia funkcji członka zarządu wynikającym z uchwały Zgromadzenia Wspólników, natomiast w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy na rzecz Spółki z o. o. wyłącznie usługi opisane powyżej.

Zawarta pomiędzy Spółką z o.o. a Wnioskodawcą umowa na świadczenie usług, nie ma charakteru kontraktu menedżerskiego, umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, ani też umowy o podobnym charakterze. Są to czynności prowadzone w ramach działalności gospodarczej świadczącego usługi i umowa ta została zawarta w ramach tej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca świadczy usługi zlecone przez Spółkę z o.o. w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, wykonuje te czynności we własnym zakresie i na swoją rzecz oraz na własne ryzyko i rachunek.

Wykonując obowiązki wynikające z tej umowy Wnioskodawca nie podejmuje wiążących decyzji oraz nie wyraża woli Spółki. W ramach umowy nie reprezentuje podmiotu gospodarczego na zewnątrz, ani nie występuje w jego imieniu wobec osób trzecich.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy świadcząc na rzecz Spółki usługi consultingowe (doradcze), inne niż usługi zarządzania, jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług i jako taki uprawniony jest do wystawiania faktur VAT.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawione we wniosku okoliczności sprawy, należy stwierdzić, że skoro wynagrodzenie, które Wnioskodawca otrzymuje w związku ze świadczeniem usług consultingowych (doradczych), stanowi dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej i Wnioskodawca opodatkowuje go na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to do wykonywanych przez niego czynności w ramach zawartej umowy na świadczenie usług consultingowych (doradczych) nie znajduje zastosowania art. 15 ust. 3 ustawy wyłączający możliwość uznania wykonywanych czynności za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w art. 15 ust. 2 ustawy ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Definicja zawarta w art. 15 ust. 2 ustawy wskazuje jakiego rodzaju czynności należy uznać za działalność gospodarczą. Działalnością gospodarczą dla potrzeb podatku od towarów i usług jest zatem jakikolwiek przejaw aktywności, nawet jednorazowy, podmiotu, którego można uznać za producenta, handlowca, usługodawcę, lub wykorzystywanie przez dany podmiot posiadanych dóbr dla celów zarobkowych w sposób ciągły.

Określenie działalności producenta, handlowca lub usługodawcy następuje każdorazowo w stosunku do odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnie świadczonych usług, będących przedmiotem opodatkowania. Przez pojęcie producenta należy rozumieć podmiot, który w zorganizowany sposób dokonuje produkcji towarów w celu ich dalszego zbycia. Handlowiec dokonuje w sposób zorganizowany zakupu towarów w celu ich odsprzedaży. Podobnie usługodawca świadczy usługi w celach zarobkowych. Płaszczyzna działalności podmiotów będących podatnikami podatku od towarów i usług, o czym świadczy zdanie drugie art. 15 ust. 2 ustawy, opierać się musi na działalności podejmowanej w szczególności w sposób ciągły w celach zarobkowych, w ramach prowadzonego przez nich profesjonalnego obrotu gospodarczego.

W konsekwencji, podatnikiem jest każdy podmiot, któremu można przypisać status handlowca, usługodawcy, producenta lub który posiadając aktywa, korzysta z nich dla celów zarobkowych w sposób ciągły.

Należy zauważyć, że Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz Spółki w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, której przedmiotem jest świadczenie usług consultingowych (doradczych).

Przedmiotem świadczonych usług jest:

• Prowadzenie badań badawczo-rozwojowych określonych w umowie inwestycyjnej.

• Koordynacja prac związanych z systemem IT, w zakresie zarządzania rozwojem i zmianą systemu.

Wnioskodawca kwalifikuje wynagrodzenie za wykonywane usługi w związku z realizacją postanowień umowy jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, które opodatkowuje na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z opisu sprawy wynika także, że Wnioskodawca świadcząc usługi będące przedmiotem wniosku wykonuje je we własnym zakresie i na własne ryzyko. W ramach świadczonych usług posiada swobodę w zakresie określenia miejsca i czasu wykonywania usług.

W oparciu o umowę o świadczenie usług Wnioskodawca nie wykonuje czynności kierowania/zarządzania Spółką. Wykonując obowiązki wynikające z umowy ze Spółką na świadczenie usług consultingowych (doradczych), Wnioskodawca nie podejmuje wiążących decyzji oraz nie wyraża woli Spółki. Wnioskodawca w ramach świadczonych na rzecz Spółki usług nie reprezentuje Spółki oraz nie występuje w jej imieniu wobec osób trzecich.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na podstawie zawartej ze Spółką umowy, za które Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie stanowią odpłatne świadczenie usług. Wnioskodawca świadczy usługi będące przedmiotem wniosku w celach zarobkowych regularnie i w sposób zorganizowany. Tym samym, świadczenie tych usług stanowi samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawcę z tytułu wykonywania tych usług należy uznać za podatnika VAT w myśl art. 15 ust. 1 ustawy.

Przechodząc do kwestii dotyczącej obowiązku udokumentowania transakcji sprzedaży usług wykonywanych przez Wnioskodawcę należy wskazać treść art. 106b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Natomiast, w myśl art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

&‒ jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Przenosząc powyższe przepisy na grunt analizowanej sprawy należy wskazać, że skoro jak wykazano powyżej Wnioskodawca wykonuje usługi na rzecz Spółki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 jako podatnik podatku od towarów i usług zdefiniowany w art. 15 ust. 1 ustawy, prawidłowym dokumentem w zakresie udokumentowania tych usług jest faktura.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej