Interpretacja indywidualna z dnia 13.03.2019, sygn. 0115-KDIT1-2.4012.82.2019.1.AP, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej
Temat interpretacji
Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z związku z realizacją zadania.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2019 r. (data wpływu 12 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z związku z realizacją zadania pn. jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 12 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z związku z realizacją zadania pn.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie pt. w ramach działania ,,Podstawowe Usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich objętego PROW na lata 2014-2020. Przedsięwzięcie współfinansowane w wysokości 63,63% kosztów kwalifikowanych.
Projekt zakłada przebudowę istniejącej ulicy W. i polegał będzie na:
- roboty ziemne-korytowanie,
- wykonanie warstwy odsączającej z piasku,
- wykonanie podbudowy tłuczniowej warstwy górnej,
- wykonanie podbudowy tłuczniowej warstwa dolna,
- wykonanie nawierzchni asfaltowej,
- utwardzenie poboczy tłuczniem,
- regulacja zaworów i studni.
Wykonawcą zakresu rzeczowego projektu będzie podmiot wyłoniony w ramach przetargu nieograniczonego, zgodnie z ustawą prawo zamówień publicznych. Nad robotami będzie ustalony nadzór inwestorski. Wykonawca po zakończeniu robót i wykonaniu zamówienia wystawi Gminie fakturę VAT.
Beneficjentem projektu jest jednostka samorządu terytorialnego: Gmina funkcjonująca na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz statutu. Wdrożenie projektu umożliwia realizację zadań Gminy w zakresie gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego - zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym. Właścicielem infrastruktury powstałej w wyniku realizacji projektu jest Gmina. Po zakończeniu realizacji przedsięwzięcia nie są pobierane żadne opłaty od użytkowników infrastruktury będącej przedmiotem inwestycji. W prognozach budżetowych uwzględniono koszty związane z utrzymaniem projektu w fazie eksploatacyjnej.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy w odniesieniu do wymienionego projektu istnieje możliwość odliczenia podatku VAT w całości lub w części?
Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnych. Wnioskodawca nie jest uznany za podatnika w zakresie, w jakim realizuje zadanie projektowe. Towary i usługi określone w projekcie, z których nabyciem podatek zostanie naliczony, nie będą wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych. Nie istnieje związek, o którym mowa w art. 86 ww. ustawy. Gmina w odniesieniu wymienionego projektu nie będzie miała prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w żadnej części.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
- nabycia towarów i usług,
- dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z powołanego art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.
Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie został spełniony, ponieważ wydatki w ramach infrastruktury drogowej nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi. W konsekwencji Gminie nie przysługuje, prawo do odliczenia podatku naliczonego. Tym samym stanowisko uznano za prawidłowe.
Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej