Interpretacja indywidualna z dnia 24.09.2019, sygn. 0115-KDIT1-2.4012.434.2019.1.AW, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Zwolnienie od podatku dostawy działki, na której posadowiony jest parking samochodowy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2019 r. (data wpływu 29 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy działki, na której posadowiony jest parking samochodowy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy działki, na której posadowiony jest parking samochodowy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Postanowieniem Sądu Rejonowego wydanym w dniu 19 lipca 2016 r. z wniosku wierzyciela przeciwko dłużnikowi o egzekucję z nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy, działającemu ówcześnie pod firmą R Spółka jawna, przysądzono własność nieruchomości położonej w G przy ul. P, objętej księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy (dalej: nieruchomość). Postanowienie to jest prawomocne - stwierdzenie prawomocności nastąpiło z dniem 26 września 2016 r.

Obecnie, na skutek dokonanego przekształcenia spółki jawnej w spółkę komandytową w trybie art. 553 K.s.h., Wnioskodawca działa pod firmą R Sp. z o.o. Sp.k. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT.

Sprzedaż nieruchomości w drodze licytacji komorniczej nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Komornik sądowy przy Sądzie Rejonowym udokumentował sprzedaż nieruchomości fakturą , w której nie naliczono podatku VAT. Plan podziału sumy uzyskanej z egzekucji został zatwierdzony prawomocnie przez sąd rejonowy.

Nieruchomość stanowi działkę nr 323/2 o powierzchni 2.067. Nieruchomość jest działką budowlaną - w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego teren jest oznaczony symbolem 007 m/u32 i przeznaczony na zabudowę mieszkaniowo-usługową.

Na nieruchomości posadowiony jest parking dla samochodów osobowych - teren działki jest utwardzony nawierzchnią asfaltową i częściowo płytami chodnikowymi. Działka ogrodzona jest płotem na słupkach drewnianych z siatką metalową. W dacie licytacji komorniczej na nieruchomości był prowadzony parking samochodowy i taki stan istnieje do dzisiaj. Wnioskodawca w dniu 2 listopada 2016 r. zawarł umowę dzierżawy, w ramach której wydzierżawił nieruchomość z przeznaczeniem pod parking. Z tytułu czynszu dzierżawnego Wnioskodawca wystawia co miesiąc faktury. Wnioskodawca nie dokonywał nakładów na nieruchomość od daty nabycia jej własności w drodze licytacji. Obecnie zamierza zbyć (sprzedać) nieruchomości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z wyżej przywołanym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynków, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż dwa lata.

W świetle opisanego powyżej stanu faktycznego, nieruchomość Wnioskodawcy jest zabudowana budowlą w postaci parkingu samochodowego.

Określenie, czy parking należy traktować jak budowlę na potrzeby zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 2 pkt 14 ustawy, było przedmiotem wielokrotnych interpretacji indywidualnych oraz orzeczeń sądów administracyjnych.

Tytułem przykładu:

1. W interpretacji indywidulanej nr IPPP1/4512-783/15-4/AŻ organ podatkowy określi, że w odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji IPTPP4/443-880/14-4/JM należy wskazać, że została ona wydana w innych okolicznościach faktycznych. W przywołanej interpretacji parking znajdujący się na analizowanych działkach służył wyłącznie obsłudze pawilonu handlowego, w związku z tym mieścił się w definicji urządzenia budowlanego. Natomiast w okolicznościach niniejszej sprawy, parking jest wykorzystywany do własnych celów Wnioskodawcy, ale również jest wynajmowany, a zatem nie służy Wnioskodawcy wyłącznie jako infrastruktura związana z obsługą pawilonu. Okoliczności te powodują, że parking, o którym mowa we wniosku, należy uznać za odrębny obiekt - budowlę, który nie stanowi urządzenia budowlanego lecz budowlę.
2. W interpretacji indywidulanej nr IPPP2/4512-670/15-2/MMa organ podatkowy określił, że zgodnie z pismem z wydziału architektury z dnia 23 września 2014 r. Utwardzony parking zlokalizowany na działce stanowi budowlę w świetle art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - prawo budowlane. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy sprzedaż nieruchomości, na której znajduje się parking utwardzony asfaltem korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia budynku i budowli. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409, z późn. zm ).

I tak w myśl art. 3 pkt 1 ustawy prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
3. obiekt małej architektury.

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ww. ustawy, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową - art. 3 pkt 3 ustawy prawo budowlane.

Z kolei w myśl art. 3 pkt 9 ww. ustawy przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym. Zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Wnioskodawca wskazał, że utwardzany parking zlokalizowany na działce stanowi budowlę w myśl art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane. Z ww. przepisów prawa budowlanego wynika również, że parking należy zaliczyć do budowli. Parking asfaltowy będący przedmiotem najmu należy uznać za obiekt budowlany - w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy prawo budowlane - a nie za urządzenie budowlane, do której to kategorii zaliczają się wyłącznie place postojowe. Zatem ww. Parking osiedlowy będzie stanowił obiekt budowlany (budowlę) w rozumieniu ww. Przepisów ustawy prawo budowlane.

Analiza powołanych przepisów prawa podatkowego w kontekście wskazanego we wniosku opisu sprawy wskazuje, że w stosunku do gruntu zabudowanego parkingiem osiedlowym utwardzanym asfaltem, doszło do pierwszego zasiedlenia. Parking był przedmiotem dzierżawy od 1993 roku między Wnioskodawcą a różnymi podmiotami. Od 2006 roku był dzierżawiony na rzecz jednego podmiotu. Z powyższych okoliczności wynika również, że od chwili oddania go w najem upłynęły 2 lata ponadto Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie nieruchomości.

W związku z powyższymi okolicznościami, dostawa parkingu asfaltowego położonego na działce nr 109/62, który był oddany dzierżawcom do użytkowania od lipca 1993 r., czyli co najmniej 2 lata przed planowaną transakcją, będzie zwolniona z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, gdyż dostawa ww. budowli nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim i pomiędzy pierwszym zasiedleniem aa dostawą budowli upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Ze zwolnienia z podatku będzie również korzystała dostawa gruntu, na którym znajdzie się parking asfaltowy, na podstawie cyt. art. 29 ust. 8 ustawy.

3. Zgodnie z wyrokiem naczelnego sądu administracyjnego w Katowicach, sygn. II SA/Ka 1741/01 z 2003/06/03, wybetonowany lub wyasfaltowany bądź wyłożony warstwą kamienno-żużlową związaną betonem parking, biorąc pod uwagę treść art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (t.j. Dz. U. 2000 Nr 106 poz. 1126 ze zm.) zawarty w nim podział obiektów budowlanych należy zaliczyć do budowli. Natomiast samo wyłożenie terenu przeznaczonego na miejsce postoju samochodów żużlem nie można uznać za obiekt budowlany, a jego wykonanie nie wymaga pozwolenia na budowę lub zgłoszenia.

Reasumując, zarówno organy podatkowe, jak i sądy administracyjne, stoją na stanowisku, że wyasfaltowany parking należy zaliczyć do budowli. Zgodnie z załącznikiem do ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1186), parkingi należą do XIII kategorii obiektów budowlanych.

Należy również podkreślić, że Wnioskodawca nie dokonywał żadnych nakładów na nieruchomość, jak również od daty jej pierwszego zasiedlenia upłynęło ponad 2 lata - sam Wnioskodawca wydzierżawia parking na rzecz podmiotu świadczącego usługi parkingowe od prawie 3 lat.

Z uwagi na powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Informuje się, że analiza przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.) nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, niniejszą interpretację wydano przy założeniu, że parking samochodowy położony na działce nr 323/2 stanowi budowlę w rozumieniu ww. ustawy Prawo budowlane.

Ponadto zaznacza się, że interpretację indywidualną wydano na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej