Interpretacja indywidualna z dnia 28.11.2019, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.490.2019.4.MK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości oraz wystawienia faktury korygującej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 4 września 2019 r. (data wpływu 25 września 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 listopada 2019 r. (data wpływu 25 listopada 2019 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 18 listopada 2019 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.490.2019.3.MK (doręczone w dniu 18 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości oraz wystawienia faktury korygującej- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości oraz wystawienia faktury korygującej.

Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 listopada 2019 r. (data wpływu 25 listopada 2019 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 18 listopada 2019 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.490.2019.3.MK.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
  A. Sp. z o.o.
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
  B. Sp. z o.o.

Przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Spółki: Sprzedający oraz Kupujący są stronami transakcji sprzedaży nieruchomości z dnia 30 grudnia 2016 r.

Przedmiot transakcji stanowi działka gruntu nr (), zabudowana budynkiem przemysłowym, a także znajdującą się na niej halą namiotową o konstrukcji stalowej (która pełni rolę magazynową) - położona na terenach przeznaczonych zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania dla kategorii terenów produkcyjno-składowych PS), dla której prowadzona jest KW.

Spółka A. z o.o. nabyła nieruchomość w dniu 14 października 2005 r. (akt notarialny z dnia 14 października 2005 r.). W ciągu 5 lat przed sprzedażą nakłady na nieruchomość nie przekroczyły 30% jej wartości.

Pierwotnie kupującym nieruchomość miała być spółka C., która złożyła ze sprzedającym stosowne oświadczenie z dn. 14 kwietnia 2016 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego o wyborze opodatkowania transakcji podatkiem VAT, a następnie przystąpiła do aktu notarialnego przedwstępnej umowy sprzedaży zawartej dnia 17 maja 2016 r.

Zmiana po stronie nabywcy nieruchomości - z C. sp. z o. o. na B. sp. z o.o. - nastąpiła w dniu 30 grudnia 2016 r. na podstawie zawartego Porozumienia o wstąpieniu w ogół praw i obowiązków nabywcy.

Nowy nabywca nieruchomości, tj. spółka B. sp. z o.o., została zawiązana w dniu 7 listopada 2016 r. Podmiot zarejestrowano w rejestrze przedsiębiorców w dniu 27 grudnia 2016 r., a dnia 28 grudnia 2016 r. Spółka złożyła w Urzędzie Skarbowym zgłoszenie rejestracyjne VAT-R, zgodnie z którym od dnia 29 grudnia 2019 r. miała być podatnikiem VAT. Następnie w dniu 29 grudnia 2016 r. w Urzędzie Skarbowym strony transakcji złożyły oświadczenie o wyborze opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości zabudowanej, (rezygnując ze zwolnienia od podatku od towarów i usług). Spółka A. sp. z o.o. - jako strona sprzedająca -przystąpiła do aktu notarialnego w dniu 30 grudnia 2016 r., mocą którego spółka B. sp. z o. o. - jako strona kupująca - nabyła nieruchomość, za kwotę () zł (transakcja była opodatkowana podatkiem od towarów i usług, podatek VAT wyniósł () zł). Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa B. sp. z o.o. dopełniła wszystkich czynności, które uprawniały ją do odliczenia podatku VAT związanego z zakupem przedmiotowej nieruchomości.

W dniu 16 stycznia 2017 r. Spółce B. sp. z o.o. doręczono zawiadomienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 10 stycznia 2017 r., informujące o odmowie rejestracji jej jako czynnego podatnika VAT, na podstawie art. 96 ust. 4a pkt 1 ustawy o podatku VAT, co było warunkiem zastosowania opodatkowania czynności sprzedaży.

W zawiadomieniu nie wskazano żadnych okoliczności ani dowodów świadczących, że stan faktyczny odbiega od danych ujawnionych przez Spółkę, a wobec braku możliwości odwołania, Spółka utraciła możliwość odliczenia podatku VAT.

Ponadto, w uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że Zainteresowani planują w opisanej poniżej kolejności:

1. zmianę postanowień aktu notarialnego z dnia 30 grudnia 2016 r. -, poprzez skorygowanie ustalonej w nim ceny nabycia nieruchomości, określonej jako cena brutto (łącznie z podatkiem VAT), ponieważ faktyczną wolą Stron i ustaloną ceną sprzedaży miała być kwota netto. W związku z powyższym § 5 umowy sprzedaży nieruchomości otrzyma brzmienie:

1. Cenę w kwocie netto strony ustaliły na łączną kwotę () zł, co wobec zwolnienia z podatku VAT jest ceną brutto, w tym:

1. cena netto za nieruchomość zabudowaną na kwotę () zł, w tym za działkę gruntu w kwocie netto () zł, a za budynek przemysłowy w kwocie netto () zł,
2. cena netto za halę namiotową znajdującą się na przedmiotowej nieruchomości na kwotę () zł.
   Sprzedający oświadcza, że z tytułu dokonania tej czynności Sprzedająca Spółka A. sp. z o.o. jest zwolniona z podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10) ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług;

w konsekwencji

1. Sprzedający nieruchomość (Zainteresowany będący stroną postępowania: A. S p. z o.o.) wystawi fakturę korygującą, zgodnie z postanowieniami art. 106j. ust. 1 pkt 5) ustawy o podatku VAT i wystąpi o zwrot zapłaconego podatku VAT;

a następnie

1. Nabywca nieruchomości (Zainteresowany niebędący stroną postępowania: B.sp. z o.o. ) zapłaci z tytułu nabycia podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2% wartości rynkowej nieruchomości art. 1 ust. 1 pkt 1) lit. a) i art. 7 ust. 1 pkt 1) lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że A. sp. z o.o. jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT od dnia 14 października 2005 r. Nabycie przedmiotowej nieruchomości było zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 i art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w związku z czym podatek naliczony nie wystąpił (akt notarialny zakupu nieruchomości). Hala namiotowa stanowi budowlę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane. A. sp. z o.o. wykorzystywała budynek przemysłowy i halę namiotową do działalności gospodarczej od 30 czerwca 2006 roku. W dniu 18 listopada 2010 roku zawarła umowę najmu tych obiektów ze spółką C. sp. z o.o. Umowa obowiązywała do momentu zbycia na rzecz spółki B. sp. z o.o. W okresie od czerwca 2006 roku do listopada 2010 r. A. sp. z o.o. wykorzystywała nieruchomość do czynności niepodlegających opodatkowaniu w kraju, polegających na wykonywaniu usług na powierzonym materiale dla kontrahentów. Od 18 listopada 2010 r. do dnia 30 grudnia 2016 r., budynek i hala namiotowa były wykorzystywane do czynności opodatkowanych, ponieważ były wynajmowane spółce C. sp. z o. o.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania

(ostatecznie sformułowane w nadesłanym uzupełnieniu z dnia 25 listopada 2019 r.):

W związku z planowaną przez Strony transakcji zmianą postanowień aktu notarialnego z dnia 30 grudnia 2016 r., poprzez skorygowanie ustalonej w nim ceny nabycia nieruchomości, określonej jako cena brutto (łącznie z podatkiem VAT) i ustalenie ceny sprzedaży w kwocie netto (biorąc pod uwagę, że w dniu zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości Nabywca B. Sp. z o.o. - nie była podatnikiem VAT), czy:

1. na gruncie podatku VAT - Sprzedający nieruchomość, i jednocześnie Zainteresowany będący stroną postępowania, ma prawo do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a w konsekwencji do wystawienia faktury korygującej zgodnie z postanowieniami art. 106j. ust. 1 pkt 5) ustawy o podatku VAT?
2. konieczne będzie wycofanie oświadczenia o wyborze opodatkowania transakcji złożonego w organie podatkowym przez nabywcę nieruchomości, który jak się okazało i co przedstawiono w stanie faktycznym - w dniu zawarcia umowy sprzedaży (30 grudnia 2016 r.) - nie był czynnym podatnikiem VAT (a w związku z tym transakcja sprzedaży podlegała zwolnieniu z opodatkowania tym podatkiem, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT)?

Zdaniem Wnioskodawców:

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym i planowaną realizacją zdarzenia przyszłego - polegającego na opisanej w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym zmianie postanowień aktu notarialnego z dnia 30 grudnia 2016 r., poprzez skorygowanie ustalonej w nim ceny nabycia nieruchomości, określonej jako cena brutto (łącznie z podatkiem VAT) i ustalenie ceny sprzedaży w kwocie netto -zdaniem Zainteresowanych:

1. na gruncie podatku VAT - Sprzedający nieruchomość i jednocześnie Zainteresowany będący stroną postępowania - ma prawo do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a w konsekwencji do wystawienia faktury korygującej zgodnie z postanowieniami art. 106j. ust. 1 pkt 5) ustawy o podatku VAT.
   Nabywca nieruchomości, i jednocześnie Zainteresowany niebędący stroną postępowania, nie był czynnym podatnikiem VAT w dniu zawarcia umowy sprzedaży (30 grudnia 2016 r.), w związku z czym transakcja sprzedaży podlegała zwolnieniu z opodatkowania tym podatkiem, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.
2. W związku z powyższym wycofanie złożonego oświadczenia o wyborze opodatkowania transakcji zawartej dnia 30 grudnia 2016 r. jest bezprzedmiotowe, gdyż nie ma ono zastosowania do sprzedaży nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunty, jak i budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku (podmiotowe lub przedmiotowe).

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z obowiązującą od dnia 1 września 2019 r. treścią art. 2 pkt 14 - rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Pierwsze zasiedlenie budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynków, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Należy zauważyć, że w przypadku budynków lub budowli niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia, o którym stanowi art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Stosownie natomiast do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

W tym miejscu należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia budynku, budowli. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186 z późn. zm.).

I tak, w myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane budynek to taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Jak stanowi art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Stosownie do art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane urządzenia budowlane to urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

W świetle powyższych przepisów urządzenia budowlane stanowią urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, w szczególności nie są to samodzielne budowle zdefiniowane w art. 3 pkt 3 ww. ustawy Prawo budowlane, które uznaje się za towar na gruncie podatku od towarów i usług. Urządzenia budowlane należy traktować jako elementy przynależne do budynku i opodatkować łącznie z budynkiem, z którym są powiązane, a tym samym należy przypisać stawkę właściwą dla sprzedawanego obiektu budowlanego znajdującego się na tej samej działce, co urządzenie. Brak jest podstaw do stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów w zakresie stawki podatku VAT dla ww. urządzeń w oderwaniu od budynków/budowli, do których przynależą, gdyż w świetle obowiązujących przepisów nie mają one samodzielnego bytu.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiot transakcji stanowiła działka gruntu nr (), zabudowana budynkiem przemysłowym, a także znajdującą się na niej halą namiotową o konstrukcji stalowej (która pełni rolę magazynową) na terenach przeznaczonych zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania dla kategorii terenów produkcyjno-składowych PS, dla której prowadzona jest KW. Hala namiotowa stanowi budowlę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane. A. spółka z o.o. nabyła nieruchomość w dniu 14 października 2005 r. (akt notarialny z dnia 14 października 2005 r.). Nabycie przedmiotowej nieruchomości było zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 i art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w związku z czym podatek naliczony nie wystąpił. A. sp. z o.o. wykorzystywała budynek przemysłowy i halę namiotową do działalności gospodarczej od 30 czerwca 2006 roku. W dniu 18 listopada 2010 roku zawarła umowę najmu tych obiektów ze spółką C. sp. z o.o. Umowa obowiązywała do momentu zbycia na rzecz spółki B. sp. z o.o. W okresie od czerwca 2006 roku do listopada 2010 r. A. sp. z o.o. wykorzystywała nieruchomość do czynności niepodlegających opodatkowaniu w kraju, polegających na wykonywaniu usług na powierzonym materiale dla kontrahentów. Od 18 listopada 2010 r. do dnia 30 grudnia 2016 r., budynek i hala namiotowa były wykorzystywane do czynności opodatkowanych, ponieważ były wynajmowane spółce C. sp. z o. o. W ciągu 5 lat przed sprzedażą nakłady na nieruchomość nie przekroczyły 30% jej wartości. A. sp. z o.o. jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT od dnia 14 października 2005 r.

Pierwotnie kupującym nieruchomość miała być spółka C. sp. z o.o., która złożyła ze sprzedającym stosowne oświadczenie z dn. 14 kwietnia 2016 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego o wyborze opodatkowania transakcji podatkiem VAT, a następnie przystąpiła do aktu notarialnego przedwstępnej umowy sprzedaży zawartej dnia 17 maja 2016 r. Zmiana po stronie nabywcy nieruchomości - z C. sp. z o. o. na B. sp. z o.o. - nastąpiła w dniu 30 grudnia 2016 r. na podstawie zawartego Porozumienia o wstąpieniu w ogół praw i obowiązków nabywcy. Nowy nabywca nieruchomości, tj. spółka B. sp. z o.o., została zawiązana w dniu 7 listopada 2016 r. Podmiot zarejestrowano w rejestrze przedsiębiorców w dniu 27 grudnia 2016 r., a dnia 28 grudnia 2016 r. Spółka złożyła w Urzędzie Skarbowym zgłoszenie rejestracyjne VAT-R, zgodnie z którym od dnia 29 grudnia 2019 r. miała być podatnikiem VAT. Następnie w dniu 29 grudnia 2016 r. w Urzędzie Skarbowym strony transakcji złożyły oświadczenie o wyborze opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości zabudowanej (rezygnując ze zwolnienia od podatku od towarów i usług). Spółka A. sp. z o.o. - jako strona sprzedająca -przystąpiła do aktu notarialnego w dniu 30 grudnia 2016 r., mocą którego spółka B. sp. z o. o. - jako strona kupująca - nabyła nieruchomość położoną , za kwotę () zł (transakcja była opodatkowana podatkiem od towarów i usług, podatek VAT wyniósł () zł). Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa B. sp. z o.o. dopełniła wszystkich czynności, które uprawniały ją do odliczenia podatku VAT związanego z zakupem przedmiotowej nieruchomości. W dniu 16 stycznia 2017 r. Spółce B. sp. z o.o. doręczono zawiadomienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 10 stycznia 2017 r., informujące o odmowie rejestracji jej jako czynnego podatnika VAT, na podstawie art. 96 ust. 4a pkt 1 ustawy o podatku VAT, co było warunkiem zastosowania opodatkowania czynności sprzedaży. W zawiadomieniu nie wskazano żadnych okoliczności ani dowodów świadczących, że stan faktyczny odbiega od danych ujawnionych przez Spółkę, a wobec braku możliwości odwołania, Spółka utraciła możliwość odliczenia podatku VAT.

Wątpliwości Wnioskodawców dotyczą prawa do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a konsekwencji do wystawienia faktury korygującej zgodnie z postanowieniami art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że w odniesieniu do dostawy budynku przemysłowego oraz hali namiotowej o konstrukcji stalowej (jak wskazał Wnioskodawca stanowi ona budowlę) doszło do pierwszego zasiedlenia i od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili transakcji ich sprzedaży minęły co najmniej dwa lata. Jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy, Wnioskodawca nabył nieruchomość w dniu 14 października 2005 r., a następnie od 30 czerwca 2006 r. Wnioskodawca wykorzystywał budynek przemysłowy i halę namiotową do działalności gospodarczej. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że w ciągu 5 lat przed sprzedażą nakłady na nieruchomość nie przekroczyły 30% jej wartości. Tym samym do transakcji sprzedaży budynku przemysłowego i hali namiotowej (budowli) znajdzie zastosowanie zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Ponadto, w oparciu o art. 29a ust. 8 ustawy, również sprzedaż gruntu, na którym posadowione są budynek przemysłowy i hala namiotowa (budowla) będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Należy również wskazać, że badanie przesłanek dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy jest bezzasadne, gdyż zwolnienia te mają zastosowanie do dostawy budynków, budowli lub ich części nieobjętej zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jak wcześniej wskazano możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy pozwala na opodatkowanie transakcji po spełnieniu łącznie warunków wymienionych w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy. Rezygnacja ze zwolnienia i zastosowanie właściwej stawki podatku dla dokonywanej transakcji może mieć miejsce w przypadku gdy Strony transakcji są zarejestrowane jako podatnicy VAT czynni i przed dniem dokonania dostawy tych obiektów złożą oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, przy czym oświadczenie to musi zawierać elementy wskazane w art. 43 ust. 11 ustawy.

Należy w tym miejscu zauważyć, że z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że sprzedający był i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, natomiast kupujący na dzień zawarcia umowy sprzedaży (30 grudnia 2016 r.) nie był zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie złożone oświadczenie nie mogło wywołać skutków prawnych. Natomiast brak przesłanek do opodatkowania transakcji w związku z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy spowodowało, że transakcja sprzedaży nieruchomości korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Stosownie do art. 106j ust. 1 ustawy w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury - podatnik wystawia fakturę korygującą.

W myśl art. 106j ust. 2 ustawy faktura korygująca powinna zawierać:

1. wyrazy FAKTURA KORYGUJĄCA albo wyraz KOREKTA;
2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
3. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
4. przyczynę korekty;
5. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
6. w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 - prawidłową treść korygowanych pozycji.

Należy podkreślić, że celem faktury VAT jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, gdyż pełni ona szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług, czy też otrzymania całości lub części należności, co oznacza, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy nie wskazuje ona zaistniałego zdarzenia gospodarczego.

Jeżeli po wystawieniu faktury VAT wystąpią zdarzenia, mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że dokument ten zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Zatem faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. A zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej.

Jak już zostało wskazane transakcja sprzedaży nieruchomości dokonana 30 grudnia 2016 roku była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Natomiast sprzedaż ta została udokumentowana fakturą VAT z wykazanym podatkiem VAT należnym wg stawki 23%. Zatem ponieważ Wnioskodawca w pierwotnie wystawionej fakturze zastosował podstawową stawkę podatku pomimo obowiązku zastosowania zwolnienia ma obowiązek wystawienia faktury korygującej, która odzwierciedli rzeczywiste zdarzenie gospodarcze.

Zatem, stanowisko Wnioskodawców w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Organ informuje, że w zakresie pytania odnoszącego się do podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej