Interpretacja indywidualna z dnia 21.11.2019, sygn. 0115-KDIT1-2.4012.567.2019.1.AP, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją operacji.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2019 r. (data wpływu) uzupełnionym w dniu 29 października 2019 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją operacji pn. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony w dniu 29 października 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją operacji pn.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Ośrodek Doradztwa Rolniczego jest państwową jednostką organizacyjną posiadającą osobowość prawną podległą Ministrowi Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Działa na podstawie ustawy z dnia 22 października 2004 r. o jednostkach doradztwa rolniczego (Dz. U. z 2016 r., poz. 1176) oraz zatwierdzonego przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi statutu. Jednostka prowadzi działalność nieodpłatną w ramach zadań z zakresu doradztwa rolniczego wymienione w art. 4 ust. 2 ustawy o jednostkach doradztwa rolniczego. Jednostka prowadzi również działalność odpłatną w ramach zadań wymienionych w art. 4 ust. 4 ustawy o jednostkach doradztwa rolniczego. Ośrodek Doradztwa Rolniczego jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Ośrodek Doradztwa Rolniczego w 2017 roku podpisał z Województwem, Urząd Marszałkowski Województwa Umowę Partnerstwa nr zawartą w dniu 2017 r. Operacja ujęta w Planie Operacyjnym na lata 2016-2017 Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich PROW 2014-2020 dla województwa. Operacja XXX. Wystawa odbyła się 2017 r. w X. Celem . była promocja instytucji i firm rolniczych, w tym w szczególności firm hodowlanych i ich najlepszego materiału hodowlanego oraz stworzenie możliwości nawiązania kontaktów pomiędzy rolnikami, producentami i handlowcami z branży rolniczej. W trakcie Wystawy swoje osiągnięcia hodowlane prezentowali hodowcy (). Przyznano 71 nagród i wręczono 71 statuetek. W tracie Wydarzenia można było również odwiedzić liczne stoiska promocyjno-handlowe, wystawę prezentującą rękodzieło artystyczne, środki ochrony roślin, pasze i artykuły do produkcji rolnej, ceramikę, wikliniarstwo, sadzonki drzew, krzewów i kwiatów, wyroby i przetwory lokalnych producentów. Stowarzyszenia wiejskie i koła gospodyń zaprezentowały swoje wyroby i działalność jaką prowadzą. W punktach informacyjno-wystawienniczych można było uzyskać informacje z zakresu nowych technologii produkcji i ekonomiki rolnictwa, rozwoju obszarów wiejskich, a także na temat możliwości uzyskania wsparcia z unijnych środków pomocowych, czy informacje o Wspólnej Polityce Rolnej. W ramach realizacji operacji ze środków finansowany był zakup grawertonów (statuetek) wręczanych hodowcom oraz wynajem dwóch hal namiotowych i barierek ochronnych. Wystawę odwiedziło kilka tysięcy osób. Uczestników oraz odwiedzających informowano o realizacji zadania w ramach Planu Operacyjnego na lata 2016-2017 dla województwa, współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Informowano również o możliwości współpracy i rejestracji w bazie partnerów ... Organizatorem wydarzenia był Ośrodek Doradztwa Rolniczego. Zgodnie z zawartymi umowami z Województwem, Urząd Marszałkowski Województwa refundował część kosztów kwalifikowanych wg załączników do umów. Pozostała część kosztów była finansowana przez Ośrodek Doradztwa Rolniczego i była pokrywana z dotacji celowej na działalność Ośrodka Doradztwa Rolniczego zgodnie z Ustawą z dnia 22 października 2004 r. o jednostkach doradztwa rolniczego (Zadania art. 4 pkt 2. P - pkt 2, 7, 8, 9). Wnioskodawca podkreśla, że jego intencją nie było uzyskanie interpretacji również w zakresie podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29 ust. 1 Ustawy o podatku od towarów i usług. W tym przypadku jaki opisał Wnioskodawca, przy jego realizacji nie wystąpiła ze strony Wnioskodawcy odpłatna sprzedaż towarów ani usług, tak więc nie wystąpił obrót w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z organizacją wydarzenia o którym mowa we wniosku, a pokrywanych wyłącznie z otrzymanych dotacji na realizację przytoczonego zadania?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Ośrodek Doradztwa Rolniczego otrzymuje dotację celową na swoją działalność z . Zgodnie z ustawą z dnia 22 października 2004 r. o jednostkach doradztwa rolniczego, realizuje nieodpłatnie zadania dotyczące: działalności informacyjnej wspierającej rozwój produkcji rolniczej, upowszechniania metod produkcji rolniczej i stylu życia przyjaznych dla środowiska, działań na rzecz zachowania dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego wsi, ekologicznego i funkcjonalnego urządzania gospodarstwa rolnego, upowszechniania rozwoju agroturystyki i turystyki wiejskiej oraz prowadzenia promocji wsi jako atrakcyjnego miejsca wypoczynku. Ww. wydarzenie wpisuje się w tą listę nieodpłatnych zadań. Z opisu jak i charakteru przytoczonego wyżej wydarzenia, w obszarze jego realizacji, Ośrodek Doradztwa Rolniczego nie prowadził żadnej działalności opodatkowanej oraz nie była wytwarzana żadna infrastruktura, którą można by było wykorzystywać w ramach działalności objętej VAT. W przytoczonym wydarzeniu, nie wystąpił bezpośredni związek z ceną dostawy towarów, czy ceną świadczenia usług. W związku z tym dofinansowanie w postaci dotacji na pokrycie niezidentyfikowanych kosztów działalności nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ nie mamy do czynienia z obrotem w rozumieniu przepisów o VAT (art. 29 ust. 1 Ustawy o VAT). Ponadto jeżeli dotacja mająca na celu dofinansowanie działalności nie jest uzależniona od ilości i wartości świadczonych usług lub dostawy towarów to dotacja taka ma charakter podmiotowy i nie występuje w niej bezpośredni związek, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, pomiędzy otrzymaną dotacją a konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług. W konsekwencji koszty poniesione na podatek od towarów i usług związane z dokumentami dotyczącymi ww. wydarzenia są kosztem kwalifikowalnym ponieważ nie ma możliwości jego odzyskania (odliczenia podatku należnego) zgodnie z przepisami. Ponadto z przytoczonego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że przy dokonywaniu zakupów z naliczonym podatkiem VAT nie można przypisać bezpośredniego związku z ilością oraz wartością świadczonych usług lub dostawy towarów. W takim stanie rzeczy, otrzymane dotacje przeznaczone na realizację zadań opisanych przez Wnioskodawcę przybierają charakter podmiotowy, a zatem zakupy z ich wykorzystaniem, nie podlegają pod przepisy Ustawy o podatku od towarów i usług, wyrażonych jej w art. 29 ust. 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w sytuacji, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie został spełniony, gdyż wydatki związane z realizacją operacji nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi. W konsekwencji Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Tym samym stanowisko uznano za prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, oznacza to, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej