Dotyczy możliwości ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 września 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 22 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 listopada 2022 r. (data wpływu 9 listopada 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jako osoba fizyczna - czynny podatnik podatku od towarów i usług prowadził Pan działalność gospodarczą do końca miesiąca marca 2022 roku, a od 1 kwietnia 2022 roku działalność gospodarcza została zawieszona. Był Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług nieprzerwanie począwszy od miesiąca września 2006 roku. W związku z wyprzedażą majątku firmy oraz wykonywaniem czynności uznanych za opodatkowane podatkiem VAT w interpretacjach KIS oraz orzecznictwie sądów administracyjnych - na podstawie postanowień art. 99 ust. 7a i 7b pkt 5) ustawy o podatku od towarów i usług wydłużono do końca 2022 roku Panu status podatnika VAT i nie wykreślono Pana z rejestrów jako czynnego podatnika VAT.

W 2022 roku obrót opodatkowany podatkiem od towarów i usług (brak obrotu zwolnionego od podatku) nie przekroczy w całym roku ze wszystkich czynności kwoty netto 200.000 zł (słownie: dwieście tysięcy złotych).

W zakres Pana działalności jako przedsiębiorcy wchodziło wykonywanie usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit b) VATU, jednakże usługi te były wykonywane do 31 marca 2022 roku, a po zawieszeniu działalności gospodarczej nie są one wykonywane, ani inne usługi wymienione w art. 113 ust. 13 pkt 2 VATU.

Nie dokonywał Pan, nie dokonuje i nie planuje Pan dokonywać dostawy towarów, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 VATU.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

W 2023 roku, ze względu na zawieszoną działalność gospodarczą już w 2022 roku, nie będzie Pan prowadził jednoosobowej działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 roku Prawo przedsiębiorców, jednak będzie Pan uzyskiwał przychody z tytułu: wynajmu (rzeczy jak i części nieruchomości), a także przychody w postaci wynagrodzenia przewidzianego w uchwale wspólników z tytułu prowadzenia spraw spółki osobowej, które to wynagrodzenie jest uznawane za świadczenie usług i prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 VATU (tak przykładowo Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej nr 0112-KDIL2-3.4012.423.2018.3.WB). Konkludując, w 2023 roku będzie Pan osiągał przychód z tytułu wynajmu, oraz przychód z tytułu wynagrodzenia za prowadzenie spraw spółki osobowej, określony w uchwale wspólników.

Od dnia zawieszenia działalności gospodarczej w 2022 roku nie wykonuje Pan czynności doradczych i w 2023 roku nie będzie Pan wykonywał żadnych czynności określonych w art. 113 ust. 13 VATU, w szczególności usług doradczych.

Usługi z zakresu doradztwa wykonuje spółka, której jest Pan wspólnikiem, będąca podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, która jest samodzielnym i odrębnym podatnikiem podatku od towarów i usług z tego tytułu (świadczenia usług doradztwa). Czynności, które będzie Pan wykonywał jako osoba fizyczna w 2023 roku, ograniczają się do wynajmu rzeczy oraz do prowadzenia spraw spółki osobowej (uchwała określająca wynagrodzenie), która to spółka jako odrębny podmiot w ramach prowadzonej działalności świadczy usługi doradcze.

Pytanie

Czy może Pan, począwszy od 1 stycznia 2023 roku, skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 11 od podatku od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie może Pan skorzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 11 VATU, od podatku od towarów i usług począwszy od 1 stycznia 2023 roku.

Uzasadnienie

Dla celów podatku od towarów i usług nie jest istotny sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej, a wykonywanie czynności objętych przedmiotem podatku.

Pomimo faktu, że działalność gospodarcza została zawieszona, wykonywanie innej aktywności dotyczącej wyprzedaży majątku, czy usług wynajmu obliguje Pana do rozliczenia podatku od towarów i usług, bowiem, według Pana, bez względu na rodzaj czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, są one rozliczane przez osobę fizyczną łącznie.

Rozpatrując możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług od 2023 roku, pierwszym warunkiem jest nieprzekroczenie w roku poprzedzającym (2022 rok dla Pana) obrotu w wysokości netto 200.000 zł.

Nie przekroczy Pan w 2022 roku, biorąc pod uwagę okres wykonywania działalności gospodarczej jak i okres po jej zawieszeniu, obrotu netto w wysokości 200.000 zł, obrót netto za cały 2022 rok będzie znacząco niższy od limitu uprawniającego do skorzystania ze zwolnienia. Oznacza to, że warunek dotyczący limitu obrotu w roku poprzedzającym (2022 rok), rok od którego chce Pan skorzystać ze zwolnienia (2023 rok) jest spełniony.

W art. 113 ust. 1 VATU ustawodawca wprost odsyła do obrotu za rok podatkowy, lub okres w którym czynności opodatkowane były wykonywane. Mając na uwadze, że Pan przez cały 2022 rok wykonywał czynności opodatkowane, składał deklarację dla celów podatku od towarów i usług za każdy miesiąc 2022 roku podatkowego oraz wpłacał podatek - limit dla Pana wynosi 200.000 zł.

Pana sytuację reguluje art. 113 ust. 11 VATU, zgodnie z którym podatnik, który utracił lub zrezygnował z prawa do zwolnienia od podatku - może wybrać zwolnienie od opodatkowania pod warunkiem, że upłynął okres jednego roku licząc od końca roku, w którym podatnik utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia.

Rejestrując działalność gospodarczą w 2006 roku, ze względu na jej przedmiot, który obejmował usługi doradztwa, nie miał Pan prawa do zwolnienia, co jest równoznaczne z utratą prawa do zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Między dniem, w którym podatnik utracił prawo do zwolnienia od podatku od towarów i usług ze względu na przedmiot wykonywanych usług, a początkiem okresu, od którego chce Pan skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, upłynął okres dłuższy niż jeden rok. Okresem utraty prawa do zwolnienia był miesiąc wrzesień 2006 roku, stąd od dnia wskazanego w art. 113 ust. 11 VATU, do dnia, od którego chce Pan wybrać zwolnienie od podatku upłynął okres 16 lat. Oznacza to, że także drugi z warunków Pan spełnia, bowiem, według Pana, utrata prawa do zwolnienia nastąpiła w 2006 roku, tj. w chwili rejestracji jako podatnika VAT czynnego.

Konkludując, warunki, które musi Pan spełnić, aby od 1 stycznia 2023 roku uzyskać status podatnika VAT zwolnionego podmiotowo na podstawie art. 113 ust. 1 w związku z ust. 11 VATU jest:

‒niewykonywanie w 2023 roku żadnej z działalności, o której mowa w art. 113 ust. 13 VATU (jej wykonywanie w 2022 roku przez okres 3 miesięcy nie ma znaczenia dla zwolnienia podatkowego w 2023 roku) oraz

‒wysokość obrotu netto osiągniętego w 2022 roku, który nie może przekraczać 200.000 zł oraz

‒upływ jednego roku od końca roku, w którym podatnik utracił prawo do stosowania zwolnienia z VAT lub z niego zrezygnował

‒są to warunki materialnoprawne.

Ponadto, jest Pan obowiązany do powiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze zwolnienia od podatku od towarów i usług na formularzu VAT-R. Zgodnie z art. 96 ust. 12 VATU zgłoszenie o zmianie statusu podatnika należy złożyć w terminie 7 dni, licząc od dnia w którym nastąpiła zmiana. W stanie opisanym we wniosku, w związku z faktem wyboru zwolnienia podmiotowego do VAT od 1 stycznia 2023 roku, zgłoszenie należy złożyć do 8 stycznia 2023 roku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że:

Na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy:

Natomiast, zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy:

W świetle powołanych wyżej przepisów podatnik, aby skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ustawy nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Jednocześnie wskazać należy, że stosownie do treści art. 96 ust. 10 ustawy:

Jak stanowi art. 96 ust. 12 ustawy:

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług nieprzerwanie od września 2006 roku i prowadził Pan do końca marca 2022 roku działalność gospodarczą. W zakres tej działalności gospodarczej, którą od 1 kwietnia 2022 roku Pan zawiesił, wchodziło wykonywanie usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit b) ustawy. Od dnia zawieszenia działalności gospodarczej nie wykonuje Pan czynności doradczych i w 2023 roku nie będzie Pan wykonywał żadnych czynności określonych w art. 113 ust. 13 ustawy, w szczególności usług doradczych.

W związku z wyprzedażą majątku firmy oraz wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT posiada Pan status czynnego podatnika VAT.

Wskazał Pan także, że w 2022 roku obrót opodatkowany podatkiem od towarów i usług (brak obrotu zwolnionego od podatku) nie przekroczy w całym roku ze wszystkich czynności kwoty netto 200.000 zł.

Natomiast w roku 2023 będzie Pan uzyskiwał przychody z tytułu wynajmu (rzeczy jak i części nieruchomości), a także przychody w postaci wynagrodzenia za prowadzenie spraw spółki osobowej, przewidzianego w uchwale wspólników.

Pana wątpliwości dotyczą możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 11 ustawy, począwszy od 1 stycznia 2023 roku.

Z powołanego wyżej przepisu art. 113 ust. 11 ustawy wynika, że podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może na podstawie powołanego przepisu, ponownie skorzystać z tego zwolnienia, jeżeli upłynął rok, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, przy czym podatnik ma prawo do powrotu do zwolnienia od początku dowolnego miesiąca w trakcie roku podatkowego, o ile zostały spełnione pozostałe przesłanki ponownego skorzystania ze zwolnienia.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że co do zasady, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia może ponownie skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy spełnione zostaną następujące warunki:

‒wartość sprzedaży u podatnika w poprzednim roku podatkowym nie może przekroczyć określonej wartości sprzedaży, wskazanej w art. 113 ust. 1 ustawy,

‒podatnik nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane uregulowania prawne należy stwierdzić, że skoro utracił Pan prawo do zwolnienia podmiotowego w roku 2006, a od roku 2023, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie będzie Pan wykonywał czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy oraz faktyczna łączna wartość sprzedaży w prowadzonej działalności gospodarczej w roku 2022 nie przekroczy 200.000 zł (bez kwoty podatku), tym samym począwszy od 1 stycznia 2023 r. będzie Panu przysługiwać prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Uzyskując możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku od 1 stycznia 2023 r., powinien Pan złożyć w urzędzie skarbowym zgłoszenie aktualizacyjne VAT-R w terminie do 7 dni licząc od dnia, w którym nabył Pan prawo do tego zwolnienia. Jednocześnie  nadmienić należy, że przepis art. 113 ust. 11 ustawy nie uzależnia prawa do wyboru zwolnienia od terminu złożonego zawiadomienia w urzędzie. Zatem fakt złożenia przez podatnika zawiadomienia po upływie 7 dni, nie pozbawia go prawa do wyboru przysługującego mu zwolnienia.

Zaznaczyć ponadto należy, że jeżeli, w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, wartość sprzedaży w trakcie roku 2023 (odpowiednio w latach następnych) przekroczy kwotę 200.000 zł (bez kwoty podatku), nie będzie Pan mógł ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Wskazania wymaga również, że w przypadku wykonania jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy, również nie będzie Pan mógł ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego oraz zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).