Brak obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 września 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży nieruchomości. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 października 2022 r. (wpływ 26 października 2022 r.) oraz pismem z 3 listopada 2022 r. (wpływ 3 listopada 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Chronologiczne przedstawienie przebiegu zgłoszonego do interpretacji zaistniałego stanu faktycznego.

2008 r. - nabycie działki budowlanej nr 1 położonej we wsi (…), gmina (…) o powierzchni ok. 1,3 ha przez osobę fizyczną - małżeństwo E. i M. F. od osoby fizycznej - małżeństwa N., na podstawie ich umowy cywilnej z Nadleśnictwem (…) na przejazd przez teren Administracji Lasów Państwowych, który gwarantował dostęp do drogi publicznej.

Zamiarem Pana i Pana żony było osiedlenie się, a według Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego gminy (…) ustalonego w 2004 roku i w połączeniu z ww. dostępem do drogi publicznej, powinno zapewnić bez przeszkód spełnienie decyzji.

2010 r. - w tym czasie działka nr 1 została geodezyjnie podzielona na kilka mniejszych o nr 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/7, 1/8, każda o powierzchni minimalnej 0,15 ha, ponieważ taką możliwość dopuszczał MPZP. Celem podziału było zapewnienie w przyszłości możliwości zamieszkania członków Pana rodziny: dzieci, brata.

2010 r. - w tymże roku w listopadzie wraz z małżonką wystąpił Pan z wnioskiem do Sądu Rejonowego w (…) o ustanowienie służebności drogi koniecznej o długości 50 m.b. i szerokości 5 m.b.  geograficznie w miejsce przejazdu z umowy cywilnej z Nadleśnictwem (...) wychodząc z założenia, że takie rozwiązanie będzie zapewniało bardziej stabilną moc prawną. Wstępnie Nadleśnictwo skłaniało się ku temu rozwiązaniu, jednak będąc uczestnikiem w trakcie pierwszej rozprawy sprzeciwiło się nie wyrażając zgody na wniosek Pana i Pana żony.

2021 r. - w maju zmarła Pana żona, a Pan został właścicielem całej nieruchomości (tj. wszystkich działek) w związku z decyzją rodziny dotyczącą całości majątku wspólności małżeńskiej do końca związku małżonków.

2021 r. - w listopadzie po 11 latach otrzymał Pan prawomocne postanowienie Sądu, który pozytywnie rozpoznał wniosek Pana i Pana żony.

2022 r. - we wrześniu jednym aktem notarialnym całość nieruchomości (tj. wszystkie działki jednocześnie i za tę samą cenę każda) została sprzedana kilku nabywcom - osobom fizycznym.

W piśmie uzupełniającym z 26 października 2022 r. uzupełnił Pan opis stanu faktycznego następująco:

1.W odpowiedzi na pytanie czy nabycie działki nr 1 było czynnością opodatkowaną podatkiem VAT, udokumentowaną fakturą VAT z wykazaną kwotą podatku VAT i czy z tytułu nabycia przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego, wskazał Pan, że nabycie działki nr 1 w roku 2008 od osoby fizycznej p. Nadaj nie było czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.

2.W odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób wykorzystywał Pan działki nr 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/7, 1/8 (wcześniej działkę nr 1 z której podziału powstały ww. działki) od momentu nabycia do momentu sprzedaży, wskazał Pan, że działka nr 1, tak jak i działki o nr 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/7, 1/8 powstałe w wyniku podziału w roku 2010, od momentu nabycia do momentu sprzedaży nie były w żaden sposób wykorzystywane.

3.W odpowiedzi na pytanie,czy przedmiotowe działki były w całości bądź w części przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze (kiedy zawarte zostały umowy i na jaki okres, jak kształtował się czynsz dzierżawny), wskazał Pan, że działki w całości lub/i w części nie były przedmiotem najmu, dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze.

4.W odpowiedzi na pytanie, czy poczynił Pan w stosunku do działek będących przedmiotem wątpliwości jakiekolwiek działania dotyczące zwiększenia wartości nieruchomości, uatrakcyjnienia nieruchomości (np. wydzielenie, podział, budowa terenu, ogrodzenie terenu, uzbrojenie terenu, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetycznej, wykonanie ogrodzenia), wskazał Pan, że działki do momentu sprzedaży w stanie niezmienionym tzn. niezabudowane, nie ogrodzone, bez jakichkolwiek mediów /sieci energetycznej, kanalizacyjnej, wodociągowej/. Żadne prace nie były wykonywane. Działki zostały sprzedane w jednym akcie notarialnym, każda w tej samej cenie.

5.W odpowiedzi na pytanie, czy przed sprzedażą działek podejmował Pan jakiekolwiek aktywne działania marketingowe w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, mające na celu znalezienie potencjalnego nabywcy działek, wskazał Pan, że przed sprzedażą działek nie podejmował Pan żadnych marketingowych działań w zakresie obrotu nieruchomościami wykraczającymi poza zwykłe formy ogłoszenia.

6.W odpowiedzi na pytanie, czy w związku z dokonaną sprzedażą działek objętych zakresem pytania zostały zawarte przedwstępne umowy, jeśli tak, czy zostały ustalone warunki, które musiały zostać spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży przenoszącej własność (jakie), wskazał Pan, że w związku ze sprzedażą działek nie zostały zawarte przedwstępne umowy. Działki zostały sprzedane w jednym akcie notarialnym, każda w tej samej, niskiej cenie ok. 21 zł/m² (jako punkt odniesienia - ceny w tym rejonie za tego typu działki kształtują się w ok. 40-55 zł/m² jeśli byłyby sprzedawane pojedynczo).

7.W odpowiedzi na pytanie, czy w związku ze sprzedażą ww. działek udzielił Pan nabywcom pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w Pana imieniu w sprawach dotyczących przedmiotowych nieruchomości, wskazał Pan, że nie udzielał żadnych pełnomocnictw.

8.W odpowiedzi na pytanieczy dokonał Pan wcześniej zbycia innych nieruchomości niż te, o których mowa we wniosku, wskazał Pan, że nigdy wcześniej nie dokonywał Pan zbycia innych nieruchomości, tzn. nie zajmował się Pan handlem nieruchomościami. Wyjątkiem jest sprzedaż mieszkania odziedziczonego wspólnie z bratem po Pana mamie.

9.W odpowiedzi na pytanie, co wynika z Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego (jakie przeznaczenie poszczególnych działek wynika z tego dokumentu), wskazał Pan, że według MPZP są to działki budowlane.

10. W odpowiedzi na pytanie, czy działki będące przedmiotem wątpliwości na moment sprzedaży były niezabudowane czy też stanowiły tereny zabudowane (należy wskazać odrębnie dla każdej z działek), wskazał Pan, że działki były niezabudowane i nie stanowiły terenów zabudowanych.

Pytanie

Czy ma Pan zapłacić podatek od towarów i usług VAT od sprzedaży nieruchomości?

Pana stanowisko w sprawie (uzupełnione w piśmie z 26 października 2022 r.)

W akcie notarialnym oświadczył Pan, że z tytułu umów sprzedaży nie jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).

Pana stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego:

-w roku 2008 nabył Pan nieruchomość we wspólności majątkowej jako osoba fizyczna od osoby fizycznej;

-w roku 2010 przeprowadzono geodezyjny podział działki nr 1 w perspektywie osiedlenia Pana rodziny;

-w roku 2021 postanowieniem Sądu otrzymał Pan służebność drogi koniecznej, co jest warunkiem podstawowym do korzystania ze swojej własności, a jednocześnie stając się niezależnym od Nadleśnictwa (...);

-w roku 2022 sprzedał Pan wszystkie wydzielone działki jednocześnie kilku nabywcom, w tej samej cenie za każdą działkę, w cenie ok. 20 zł/m² (w porównaniu z oferowanymi cenami rynkowymi 2-2.5 krotnie wyższymi). Sprzedaż ta umożliwiła spłatę kredytu wziętego na leczenie Pana żony oraz spłatę kosztów sądowych.

Ponadto oświadczył Pan, że:

-nieruchomość/ści stanowiła/ły Pana majątek prywatny na zasadzie wspólności małżeńskiej, a następnie jako własność;

-jest Pan emerytem, w latach 2008-2022 nie prowadził Pan żadnego rodzaju działalności gospodarczej obligującej do opodatkowania podatkiem od towarów i usług (VAT) w sensie pośrednictwa i handlu nieruchomościami, a Pana nieruchomość jako taka nie stanowiła przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części;

-nie czyniąc żadnych kroków w celu dostosowania terenu takich jak uzyskanie Warunków Zabudowy, kupił Pan nieruchomość budowlaną w oparciu o MPZP nie zmieniając przeznaczenia kwalifikacji;

-nabył Pan nieruchomość niezabudowaną, nie ogrodzoną, bez jakichkolwiek mediów i w tym samym stanie Pan nieruchomość sprzedał;

-nie ponosił Pan kosztów związanych z uzbrojeniem terenu, budową drogi, wyposażeniem w urządzenia sieci wodnej, kanalizacyjnej, elektrycznej;

-nie czerpał Pan z gruntu korzyści majątkowych: nie udostępniał Pan odpłatnie (działki nie były dzierżawione, nie były wynajmowane);

-nie występował Pan o pozwolenie na budowę;

-uzyskanie służebności drogi koniecznej postanowieniem Sądu zapewniało elementarną część składową pozwalającą na nieograniczony dostęp do swojej własności;

-działania podziału nieruchomości na mniejsze działki mieszczą się w zakresie zarządzania majątkiem prywatnym (zgodnie z MPZP).

Pana sytuacja: jest Pan emerytem, wdowcem. W akcie notarialnym oświadczył Pan, że nie jest Pan podatnikiem VAT. Na działkach zamierzał Pan z żoną, z dziećmi, z bratem, z mamą się osiedlić. To były plany z roku 2010. Dzisiaj jest rok 2022 - Pana żony i mamy nie ma na tym świecie, dzieci założyły rodziny i tyle zostało z marzeń. Sprzedaż działek w tej postaci i w taki sposób postrzega Pan w kategorii (szczęśliwego) „pozbycia się”, powiązanego z możliwością spłacenia kredytu wziętego na leczenie Pana żony i opłat sądowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.):

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady :

Jednocześnie, w art. 12 ust. 1 lit. b) powołanej Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

 Zgodnie z art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku  z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży niezabudowanych działek istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy w celu dokonania sprzedaży ww. gruntu podjął Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców lub usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r., w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same   z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy.

Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że w stosunku do sprzedaży nieruchomości brak jest przesłanek pozwalających uznać Pana za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z zaprezentowanego opisu sprawy nie wynika taka Pana aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Z okoliczności sprawy wynika, że w 2008 r. nabył Pan wraz z małżonką od osoby fizycznej - działkę nr 1, nabycie działki nie było czynnością opodatkowaną podatkiem VAT. Zamiarem Pana i Pana żony było osiedlenie się. W 2010 r. działka nr 1 została geodezyjnie podzielona na kilka mniejszych o nr 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/7, 1/8. Celem podziału było zapewnienie w przyszłości możliwości zamieszkania członków Pana rodziny. W 2010 r. wraz z małżonką wystąpił Pan z wnioskiem do Sądu Rejonowego o ustanowienie służebności drogi koniecznej (po 11 latach otrzymał Pan prawomocne postanowienie Sądu, który pozytywnie rozpoznał wniosek). W związku z decyzją rodziny, po śmierci żony został Pan właścicielem całej nieruchomości (tj. wszystkich działek). Zgodnie z Pana wskazaniem, działka nr 1, jak również działki o nr 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/7, 1/8 powstałe w wyniku podziału ww. działki, od momentu nabycia do momentu sprzedaży nie były w żaden sposób wykorzystywane. Działki w całości lub/i w części nie były przedmiotem najmu, dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze. Działki do momentu sprzedaży były w stanie niezmienionym, tzn. niezabudowane, nie ogrodzone, bez jakichkolwiek mediów /sieci energetycznej, kanalizacyjnej, wodociągowej/. Przed sprzedażą działek nie podejmował Pan żadnych marketingowych działań w zakresie obrotu nieruchomościami wykraczającymi poza zwykłe formy ogłoszenia. Nigdy wcześniej nie dokonywał Pan zbycia innych nieruchomości, tzn. nie zajmował się Pan handlem nieruchomościami (wyjątkiem jest sprzedaż mieszkania odziedziczonego wspólnie z bratem po Pana mamie). We wrześniu 2022 r.  jednym aktem notarialnym została sprzedana kilku nabywcom całość nieruchomości (tj. wszystkie działki jednocześnie). Ponadto w związku ze sprzedażą działek nie zostały zawarte przedwstępne umowy, nie udzielał Pan żadnych pełnomocnictw.

Tym samym w niniejszej sprawie, w odniesieniu do sprzedaży nieruchomości (działek nr 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/9, 1/7, 1/8 powstałych w wyniku podziału działki nr 1) nie wystąpił ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż wskazanych we wniosku działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjął Pan takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, która świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Pana stanowią jedynie racjonalny sposób zagospodarowania posiadanego majątku prywatnego.

Należy zatem uznać, że dokonując sprzedaży niezabudowanych działek korzystał Pan z przysługującego prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Brak tego statusu pozbawia Pana cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, w zakresie sprzedaży działek, a dostawę - cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

W konsekwencji, dokonana sprzedaż nieruchomości nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Pan w związku z tą sprzedażą nie ma obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Pana należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zdarzenia.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·        w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).