Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu. - Interpretacja - 0112-KDIL1-3.4012.442.2022.1.EC

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 27 października 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.442.2022.1.EC

Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. „(…)”.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina (...) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Gmina w związku z obowiązkiem wykonywania zadań wynikających z ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym wykonuje zadania publiczne własne oraz zlecone z zakresu administracji rządowej.

Jednym z zadań własnych Gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym, są zadania w zakresie ochrony środowiska i przyrody. Mając powyższe na uwadze, Gmina zdecydowała się wziąć udział w projektach finansowanych ze źródeł unijnych wspierających realizację tego celu.

Gmina pozyskała dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej, Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (...) na lata 2014-2020, Osi Priorytetowej (...), na realizację projektu pn. „(…)”. W ramach projektu zaplanowano wybudowanie instalacji fotowoltaicznych na budynkach mieszkańców gminy na potrzeby własne Grantobiorców z wyłączeniem budynków, w których prowadzona jest działalność gospodarcza, w tym działalność rolnicza.

W przypadku uznania w projekcie podatku VAT jako kosztu kwalifikowanego, wymagane jest przedłożenie indywidualnej interpretacji w sprawie braku możliwości odzyskania podatku VAT. Gmina jest beneficjentem projektu tzn. Gmina składała wniosek o dofinansowanie, Gmina podpisała umowę o dofinansowanie z Urzędem Marszałkowskim i w następstwie tego Gmina stała się Grantodawcą dla uczestników projektu, refundując im 74% kosztów poniesionych na instalacje OZE dzięki środkom przekazanym przez Urząd Marszałkowski Województwa. Mieszkańcy jako wyłonieni Grantobiorcy są inwestorami i sami dokonują wyboru wykonawcy instalacji fotowoltaicznej, są płatnikami faktury za zamontowaną instalację oraz są jej właścicielami. Po zamontowaniu instalacji fotowoltaicznej mieszkańcy składają do Grantodawcy (Gminy) wniosek o wypłatę grantu, tj. o refundację 74% poniesionych kosztów. Pozostałe środki stanowią wkład własny mieszkańców (Grantobiorców).

Gmina nie będzie pobierać od mieszkańców (Grantobiorców) żadnych opłat z tytułu użytkowania instalacji.

Gmina jako beneficjent projektu występuje w przedmiotowej sprawie tylko i wyłącznie jako podmiot, który dysponuje i przekazuje na rzecz Grantobiorców tj. mieszkańców, dofinansowanie w formie refundacji 74% poniesionych kosztów kwalifikowalnych. W związku z tym Gmina nie będzie wykonywała jakichkolwiek czynności opodatkowanych w ramach projektu na rzecz mieszkańców gminy. W związku z realizacją przedmiotowej inwestycji wszystkie faktury związane z zakupem towarów i usług (montowanych instalacji OZE) są wystawiane na poszczególnych Grantobiorców (mieszkańców), zaś po stronie Gminy nie wystąpią żadne czynności opodatkowane na rzecz mieszkańców gminy. Gmina nie ma i nie będzie miała na żadnym etapie realizacji projektu możliwości wykorzystania efektów przedmiotowego projektu do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, ani do zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ani do niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując: Realizacja przez Gminę projektu pn. „(…)” nie będzie służyła żadnym czynnościom opodatkowanym.

Pytanie

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od wydatków poniesionych na wypłatę grantów w formie refundacji części kosztów poniesionych przez mieszkańców uczestniczących w projekcie pn. „(…)”?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT od wydatków poniesionych na wypłatę grantów w formie refundacji części kosztów poniesionych przez mieszkańców uczestniczących w projekcie pn. „(…)”.

Według art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ww. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Realizacja projektu pn. „(…)” nie przyniesie żadnych przychodów Gminie. Grantobiorcy (mieszkańcy) biorący udział w projekcie samodzielnie dokonują wyboru wykonawcy, płacą w całości za wykonane instalacje, a następnie przedstawiają Gminie stosowne dokumenty w celu uzyskania częściowego zwrotu poniesionych kosztów.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność przekazania środków otrzymanych z Instytucji Zarządzającej (Urzędu Marszałkowskiego Województwa) dla Grantobiorców, którymi są osoby fizyczne uczestniczące w projekcie nie stanowi czynności opodatkowanej i Gmina nie będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Pod pojęciem działalności gospodarczej należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej ustawy:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na mocy art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Gmina w związku z obowiązkiem wykonywania zadań wynikających z ustawy z o samorządzie gminnym wykonuje zadania publiczne własne oraz zlecone z zakresu administracji rządowej.

Jednym z zadań własnych Gminy, są zadania w zakresie ochrony środowiska i przyrody. Gmina zdecydowała się wziąć udział w projektach finansowanych ze źródeł unijnych wspierających realizację tego celu.

Gmina pozyskała dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej, Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (...) na lata 2014-2020, Osi Priorytetowej (...), na realizację projektu pn. „(…)”. W ramach projektu zaplanowano wybudowanie instalacji fotowoltaicznych na budynkach mieszkańców gminy na potrzeby własne Grantobiorców z wyłączeniem budynków, w których prowadzona jest działalność gospodarcza, w tym działalność rolnicza.

Gmina jest beneficjentem projektu tzn. Gmina składała wniosek o dofinansowanie, Gmina podpisała umowę o dofinansowanie z Urzędem Marszałkowskim i w następstwie tego Gmina stała się Grantodawcą dla uczestników projektu, refundując im 74% kosztów poniesionych na instalacje OZE dzięki środkom przekazanym przez Urząd Marszałkowski Województwa. Mieszkańcy jako wyłonieni Grantobiorcy są inwestorami i sami dokonują wyboru wykonawcy instalacji fotowoltaicznej, są płatnikami faktury za zamontowaną instalację oraz są jej właścicielami. Po zamontowaniu instalacji fotowoltaicznej mieszkańcy składają do Grantodawcy (Gminy) wniosek o wypłatę grantu, tj. o refundację 74% poniesionych kosztów. Pozostałe środki stanowią wkład własny mieszkańców (Grantobiorców).

Gmina nie będzie pobierać od mieszkańców (Grantobiorców) żadnych opłat z tytułu użytkowania instalacji.

Gmina jako beneficjent projektu występuje w przedmiotowej sprawie tylko i wyłącznie jako podmiot, który dysponuje i przekazuje na rzecz Grantobiorców, tj. mieszkańców, dofinansowanie w formie refundacji 74% poniesionych kosztów kwalifikowalnych. W związku z tym Gmina nie będzie wykonywała jakichkolwiek czynności opodatkowanych w ramach projektu na rzecz mieszkańców gminy. W związku z realizacją przedmiotowej inwestycji wszystkie faktury związane z zakupem towarów i usług (montowanych instalacji OZE) są wystawiane na poszczególnych Grantobiorców (mieszkańców), zaś po stronie Gminy nie wystąpią żadne czynności opodatkowane na rzecz mieszkańców gminy. Gmina nie ma i nie będzie miała na żadnym etapie realizacji projektu możliwości wykorzystania efektów przedmiotowego projektu do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, ani do zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ani do niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Realizacja przez Gminę projektu pn. „(…)” nie będzie służyła żadnym czynnościom opodatkowanym.

W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. „(…)”.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione. Jak wynika z opisu sprawy, Gmina będzie dla uczestników ww. projektu (tj. wyłonionych mieszkańców gminy) Grantodawcą i nie będzie zaangażowana w realizację przez mieszkańców instalacji OZE. Mieszkańcy jako wyłonieni Grantobiorcy są inwestorami i sami dokonują wyboru wykonawcy instalacji, są płatnikami faktury za zamontowane instalacje i są właścicielami tej instalacji. Mieszkańcy z własnych środków pokrywają zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej. W związku z realizacją ww. instalacji wszystkie faktury związane z zakupem towarów i usług są wystawiane na poszczególnych Grantobiorców (mieszkańców), natomiast po stronie Gminy nie występują żadne czynności opodatkowane na rzecz mieszkańców gminy. Po zamontowaniu instalacji mieszkańcy składają do Grantodawcy (Gminy) wniosek o wypłatę grantu, tj. o refundację 74% poniesionych kosztów. Gmina nie będzie pobierać żadnych opłat od mieszkańców z tytułu użytkowania instalacji. Gmina jako beneficjent ww. projektu występuje wyłącznie jako pomiot, który dysponuje i przekazuje na rzecz Grantobiorców, tj. mieszkańców gminy, dofinansowanie w formie refundacji 74% poniesionych kosztów. Gmina nie będzie wykonywała jakichkolwiek czynności opodatkowanych w ramach ww. projektu na rzecz mieszkańców gminy (Grantobiorców). Zatem nie będzie przysługiwało Gminie prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją ww. projektu.

Podsumowując, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. „(…)”, z uwagi na brak związku z czynnościami opodatkowanymi.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zaznaczyć ponadto należy, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).