– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 lipca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 30 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego w związku z planowaną do realizacji Inwestycją – zadania pn. „(…)”.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina (dalej: „Gmina” lub „Wnioskodawca”) będąca jednostką samorządu terytorialnego, uczestniczy w sprawowaniu władzy publicznej zgodnie z art. 16 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: Konstytucja) oraz wykonuje zadania publiczne nie zastrzeżone dla innych organów władzy publicznej zgodnie z art. 163 Konstytucji. W swoich działaniach organy samorządu korzystają ze środków prawnych właściwych władzy państwowej. Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559; dalej: „ustawa o samorządzie gminnym”), Gmina jest wyposażona w osobowość prawną (art. 2 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym) i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych. Gmina wykonuje zadania własne (określone m.in. w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym) samodzielnie lub poprzez powołane gminne jednostki organizacyjne.

Do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy z zakresu wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz, co wynika z treści art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym.

W myśl art. 9 ust. 1 o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Jedną z jednostek organizacyjnych utworzonych przez Gminę jest Zakład (…), funkcjonujący w formie samorządowego zakładu budżetowego (dalej: „zakład budżetowy” lub „zakład”).

W celu realizacji zadania własnego, o którym mowa powyżej, Gmina za pośrednictwem zakładu budżetowego świadczy m.in. usługi dostawy wody i odprowadzania ścieków. Usługi te świadczone są odpłatnie na rzecz mieszkańców i przedsiębiorców z terenu Gminy, które to podmioty nie wchodzą w skład struktury organizacyjnej Gminy, jak również na rzecz podległych Gminie jednostek organizacyjnych oraz do innych obiektów, służących realizacji zadań własnych Gminy.

W oparciu o art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 280, dalej: „ustawa o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych”), Gmina z 1 stycznia 2017 r. dokonała centralizacji rozliczeń VAT z podległymi jednostkami organizacyjnymi (tj. jednostkami budżetowymi oraz samorządowym zakładem budżetowym). Od tego dnia jednostki budżetowe i samorządowy zakład budżetowy prowadzą wspólne rozliczanie VAT z Gminą i nie funkcjonują już jako odrębni podatnicy VAT.

Gmina planuje w 2024 roku realizację zadania pn. „(…)” (dalej: „Inwestycja”, „Projekt”).

Gmina planuje zrealizować Projekt przy udziale środków własnych oraz dofinansowania ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014 - 2020 (PROW 2014-2020) „Gospodarka wodno-ściekowa”.

W efekcie zrealizowanej Inwestycji zostanie wybudowane około (…) km sieci kanalizacji sanitarnej z przyłączami (w zakresie odprowadzania ścieków), do której podłączone będą gospodarstwa domowe, przedsiębiorstwa i jeden budynek użyteczności publicznej – świetlica wiejska w miejscowości A. oraz wyposażona zostanie hydrofornia sieciowa (w zakresie zaopatrzenia w wodę) w miejscowości A.

W ramach realizacji Projektu wykonane zostaną roboty budowlane w zakresie budowy sieci kanalizacji sanitarnej z przyłączami do budynków oraz wyposażenie hydroforni sieciowej zaopatrującej w wodę mieszkańców miejscowości A., w zakresie wymiany pomp.

Koszt wykonania robót budowlanych, zgodnie z kosztorysem inwestorskim, wyniesie (…) zł netto oraz 862.932,16 zł VAT (… zł brutto).

Faktury dokumentujące poniesione wydatki na realizację Inwestycji będą wystawiane na Gminę.

Inwestorem Projektu będzie Gmina, zaś po jego ukończeniu powstałe w jego efekcie odcinki sieci kanalizacji sanitarnej z przyłączami oraz nakłady na wyposażanie hydroforni sieciowej (dalej: „infrastruktura”) zostaną nieodpłatne przekazane na rzecz podległego Gminie zakładu budżetowego, który realizuje zadanie własne Gminy z zakresu dostawy wody i odprowadzania ścieków.

Właścicielem sieci kanalizacji sanitarnej z przyłączami oraz wyposażonej hydroforni sieciowej pozostanie Gmina. Zakład budżetowy zobowiązany będzie do ponoszenia wszelkich kosztów związanych z użytkowaniem wybudowanej i wyposażonej infrastruktury, w szczególności koszty wszelkich napraw, ubezpieczenia, energii elektrycznej.

Infrastruktura, która powstanie w ramach Inwestycji służyć będzie Gminie (Zakładowi) zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej VAT, niekorzystającej ze zwolnienia z opodatkowania, jak również do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, tj.:

1)do celów odpłatnego świadczenia usług dostarczania wody i odprowadzania ścieków na rzecz podmiotów trzecich jak mieszkańcy i przedsiębiorcy – czynności stanowiące działalność gospodarczą opodatkowaną VAT, niekorzystającą ze zwolnienia z opodatkowania,

2)do celów związanych z dostarczaniem wody do budynku użyteczności publicznej, tj. świetlicy wiejskiej, a także z odprowadzaniem ścieków z przedmiotowego budynku – czynności niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą, gdyż budynek świetlicy wiejskiej nie jest i nie będzie odpłatnie udostępniany, w tym wynajmowany bądź wydzierżawiany przez Gminę. Świetlica wiejska służy do zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty, stanowiącego zadanie własne Gminy.

Gmina nie będzie w stanie bezpośrednio przyporządkować ponoszonych na realizację Inwestycji wydatków, do tych, które będą służyły wyłącznie celom związanym z prowadzoną przez Gminę działalnością gospodarczą opodatkowaną VAT oraz do tych, które będą służyły wyłącznie działalności innej niż gospodarcza Gminy.

Wnioskodawca powziął wątpliwość związaną z tym, czy od wydatków, które Gmina ponosić będzie w związku z realizacją Inwestycji, będzie jej przysługiwało prawo do częściowego odliczania podatku VAT naliczonego z zastosowaniem proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.; dalej: ustawa o VAT), właściwej dla Zakładu, któremu wynik Projektu zostanie przekazany do nieodpłatnego korzystania.

Pytanie

Czy w związku z planowaną do realizacji Inwestycją, Gminie będzie przysługiwało prawo do częściowego odliczania podatku VAT naliczonego od wydatków ponoszonych na realizację Inwestycji z zastosowaniem proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT (prewskaźnik VAT), właściwej dla podległego Gminie zakładu budżetowego?

Państwa stanowisko w sprawie

W związku z planowaną do realizacji Inwestycją, Gminie będzie przysługiwało prawo do częściowego odliczania podatku VAT naliczonego od wydatków ponoszonych na realizację Inwestycji z zastosowaniem proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT (prewskaźnik VAT), właściwej dla podległego Gminie zakładu budżetowego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę, a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie.

Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd. Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że w odniesieniu do odpłatnych usług dostawy wody i odprowadzenia ścieków świadczonych przez Gminę (Zakład) na rzecz odbiorców zewnętrznych, Gmina będzie działać w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, a przedmiotowe czynności jako usługi zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT. Ponadto, odpłatne świadczenie usług dostarczania wody i odprowadzania ścieków na rzecz odbiorców zewnętrznych nie zostało przez ustawodawcę wymienione wśród usług zwolnionych od podatku VAT.

Jednostka organizacyjna Gminy mająca status zakładu budżetowego nie posiada odrębności podatkowej na gruncie ustawy o VAT. Zatem wszelkie czynności wykonywane przez zakład budżetowy na rzecz innych jednostek organizacyjnych Gminy mają charakter wewnętrzny. Oznacza to, że przy scentralizowanym modelu rozliczeń VAT, gdy Gmina dokonuje czynności polegających na zaopatrzeniu w wodę i odbiorze ścieków na rzecz własnych jednostek budżetowych oraz do innych obiektów gminnych, to na gruncie podatku VAT nie występują wzajemne świadczenia pomiędzy dwoma podmiotami. Czynności te nie są więc usługami, a jedynie czynnościami wewnętrznymi Gminy, w drodze których realizuje ona swoje zadania własne niepodlegające opodatkowaniu VAT.

Podsumowując powyższe, infrastruktura, która powstanie w ramach Inwestycji służyć będzie zarówno do dostawy wody i odprowadzania ścieków świadczonych na rzecz mieszkańców Gminy i przedsiębiorców (czynności opodatkowane VAT), a także na rzecz samej Gminy (do budynku świetlicy wiejskiej – czynność wewnętrzna, niepodlegająca opodatkowaniu VAT).

Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży usług zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków, które realizowane będą przy użyciu infrastruktury powstałej w ramach Inwestycji skutkuje powstaniem po stronie Gminy prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych, które będą ponoszone w związku z realizacją Projektu.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z przywołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Jak wynika z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części powstaje pod warunkiem spełnienia przez podatnika zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W ocenie Wnioskodawcy, przesłanki uprawniające Gminę do skorzystania z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do Inwestycji będą co do zasady spełnione, tj. odliczenia tego będzie dokonywała Gmina jako podatnik VAT, a towary i usługi, z których nabyciem podatek VAT został naliczony, będą wykorzystywane do wykonywania m.in. czynności opodatkowanych. Jednakże odliczenie to będzie ograniczone, ponieważ Inwestycja będzie przez Gminę wykorzystywana jednocześnie do czynności podlegających opodatkowaniu VAT oraz czynności pozostających poza zakresem regulacji ustawy o VAT.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Gmina nie będzie w stanie bezpośrednio przyporządkować ponoszonych na realizację Inwestycji wydatków, do tych, które będą służyły wyłącznie celom związanym z prowadzoną przez Gminę działalnością gospodarczą opodatkowaną VAT oraz do tych, które będą służyły wyłącznie działalności innej niż gospodarcza Gminy.

Wobec powyższego Wnioskodawca wskazuje, że wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte m.in. w art. 86 ust. 2a ustawy, zgodnie z którym w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy o VAT wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza.

W myśl art. 86 ust. 2b ustawy o VAT, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1) zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2) obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zgodnie z art. 86 ust. 22 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników, które stosownie do treści § 1:

1) określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji”;

2) wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji.

Podatnikami, do których odnoszą się przepisy zawarte w rozporządzeniu, są m.in. jednostki samorządu terytorialnego.

W myśl § 2 pkt 8 rozporządzenia, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego – rozumie się przez to: urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, jednostkę budżetową, zakład budżetowy.

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Oznacza to, że nie jest ustalany jeden globalny prewskaźnik VAT dla jednostek samorządu terytorialnego jako osób prawnych, lecz prewskaźnik VAT kalkulowany jest odrębnie przez każdą jednostkę organizacyjną podległą danej jednostce samorządu terytorialnego.

Rozporządzenie wprowadza ponadto wzory określające sposób kalkulacji prewskaźnika VAT.

Zważywszy na fakt, że Zakład prowadzi i będzie prowadził część działalności gospodarczej Gminy w zakresie dostaw wody i odprowadzania ścieków, w ocenie Gminy prewskaźnik VAT Zakładu, któremu przekazany będzie wynik Inwestycji, będzie najbardziej odpowiadał specyfice wykonywanej w tym zakresie działalności Gminy i dokonywanych przez nią nabyć związanych z Inwestycją, a tym samym Gminie będzie przysługiwało prawo do częściowego odliczania podatku VAT naliczonego od wydatków ponoszonych na realizację Inwestycji z zastosowaniem proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT (prewskażnik VAT), właściwej dla podległego Gminie zakładu budżetowego.

Należy również zaznaczyć, że Minister Finansów podzielił stanowisko Gminy w wydanej 24  istopada 2016 r. broszurze informacyjnej „Centralizacja rozliczeń w podatku VAT jednostek samorządu terytorialnego”, (cyt. str. 25/26) „W przypadku gdy dokonywane zakupy (towarów i usług) będą służyć również działalności wykonywanej poza zakresem VAT, a bezpośrednie przyporządkowanie tych zakupów w całości do działalności gospodarczej nie będzie możliwe, podatek do odliczenia od zakupów realizowanych w danej jednostce organizacyjnej ustala się z wykorzystaniem tzw. prewspółczynnika. Sposób (metodę) ustalania tego prewspółczynnika zasadniczo wybiera podatnik, jednakże w przypadku JST za najbardziej adekwatną uznano metodę »obrotowo-przychodową«, stosowaną dla każdej jednostki organizacyjnej odrębnie. Wyliczony dla jednostki organizacyjnej prewspółczynnik znajdzie zasadniczo zastosowanie do zakupów towarów i usług zarówno dokonywanych przez tą jednostkę organizacyjną, jak i JST, wykorzystywanych jednak przez tą jednostkę organizacyjną do ww. celów, tj. celów »mieszanych«”.

Z powyższego więc wynika, że jeżeli jednostka samorządu terytorialnego ponosi tzw. wydatki „mieszane”, to przy odliczeniu VAT naliczonego od tego typu nabyć zastosowanie powinien znaleźć prewskaźnik VAT właściwy dla jednostki organizacyjnej (wyliczony na podstawie danych właściwych dla jednostki organizacyjnej), która wykorzystuje te wydatki zarówno do działalności gospodarczej, jak i na potrzeby działalności innej niż gospodarcza. Jednocześnie, zdaniem Gminy, przez jednostkę wykorzystującą wydatki do celów „mieszanych” należy rozumieć jednostkę, której Gmina przekaże wynik Inwestycji, tj. Zakład.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.