Interpretacja indywidualna z dnia 11 sierpnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.283.2022.2.MB
Temat interpretacji
Wycofanie przez Pana Nieruchomości z działalności gospodarczej i przekazanie ich do majątku prywatnego w celu wykonywania wynajmu nie będzie podlegać opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy oraz nie spowoduje na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy, obowiązku skorygowania podatku VAT odliczonego od wydatków związanych z poniesionymi nakładami na ww. Nieruchomości.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
5 czerwca 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności wycofania z działalności gospodarczej nieruchomości w celu jej dalszego wykorzystania przez Pana na potrzeby najmu oraz braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych poniesionych na nieruchomość. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 31 lipca 2022 r. (wpływ 31 lipca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca od (…) r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym profilem działalności jest PKD 56.10 (Usługi restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych). Wnioskodawca prowadzi pełną księgowość i opodatkowany jest podatkiem liniowym.
W okresie prowadzenia działalności gospodarczej, zostały nabyte nieruchomości i ruchomości i są one wynajmowane podmiotem zewnętrznym. Zostały one wprowadzone do ewidencji środków trwałych i są amortyzowane. Wynajmowane nieruchomości i ruchomości nie są związane z podstawową działalnością operacyjną. Za usługę wynajmu są wystawiane faktury VAT.
Obecnie, Wnioskodawca zamierza wycofać ww. nieruchomość z działalności gospodarczej na najem prywatny (zamierza wynajmować go w formie ryczałtu). Z tytułu najmu prywatnego będzie nadal wystawiał faktury VAT. Powodem wycofania nieruchomości z działalności gospodarczej jest uporządkowanie relacji biznesowych oraz dostosowanie się do aktualnych warunków rynkowych w związku z Covid i inflacją poprzez przekształcenie w jednoosobową spółkę z o.o.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca zamierza wycofać nieruchomości i ruchomości do majątku prywatnego poprzez wykreślenie ich z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i zaprzestanie amortyzacji.
Nieruchomości i ruchomości stanowią obiekty o charakterze niemieszkalnym i nie stanowią usługi wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT. Wnioskodawca planuje wycofać z działalności gospodarczej na najem prywatny następujące nieruchomości i ruchomości:
‒Kontenery (…),
‒Budynek biurowy (…),
‒Magazyn produkcyjny (…),
‒Budynek gospodarczy (…).
Pytanie
Czy wycofanie z działalności gospodarczej Nieruchomości (wykreślenie jej z ewidencji środków trwałych przedsiębiorstwa), od wybudowania której odliczono VAT i dalsze jej wynajmowanie w ramach najmu prywatnego spowoduje, że należy naliczyć podatek należny od wycofanych nieruchomości lub korygować odliczony wcześniej podatek VAT, w sytuacji gdy ten najem prywatny będzie nadal czynnością opodatkowaną VAT?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem fakt, że zamierza Pan wycofać Nieruchomość z działalności gospodarczej i ją wynajmować w ramach najmu prywatnego jako dalszą czynność opodatkowaną podatkiem VAT, jest dopuszczalna przez obowiązujące przepisy prawa podatkowego.
Jeśli dla celów VAT najem jest uznawany za prowadzenie działalności gospodarczej, tego „wycofania” nie można traktować jako przekazania Nieruchomości na cele prywatne - nadal Nieruchomość będzie służyła działalności gospodarczej (świadczeniu usług najmu).
Nie znajdzie tu zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, który nakazuje w określonych okolicznościach wykazać VAT należny od przekazania towaru (składnika firmowego majątku) na cele prywatne.
Zgodnie z tym przepisem przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1.przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2.wszelkie inne darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Zatem przeznaczenie Nieruchomości, na wynajem prywatny nie spowoduje konieczności wykazania VAT należnego. W związku z tym, że Nieruchomość stanie się Nieruchomością prywatną ale nadal będzie wynajmowana Spółce, nadal będzie ona mieć związek ze sprzedażą opodatkowaną. Powyższe oznacza, że nie trzeba będzie również dokonać korekty podatku odliczonego od wydatków na nabycie Nieruchomości, w oparciu o art. 91 ustawy o VAT. Podatnik nie musi korygować podatku naliczonego.
Potwierdza to również Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP1-3.4012.437.2020.1.KK.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:
opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:
przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.
W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2016, str. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatnie z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.
Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:
przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1.przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2.wszelkie inne darowizny
‒ jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.
Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).
Na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):
przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
Jak wynika z § 2 tego ww. artykułu:
czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.
Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.
Pana wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą, ustalenia czy wycofanie nieruchomości z przedsiębiorstwa do Pana majątku prywatnego w celu oddania w najem prywatny nie będzie podlegało opodatkowaniu w oparciu o art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy.
Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:
zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 2019 r. poz. 2195 oraz z 2021 r. poz. 11, 1177 i 1243).
Zatem, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).
Wobec powyższego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, natomiast usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym są opodatkowane.
Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy, definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W związku z tym, „prywatny” najem nieruchomości niemieszkalnych, stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że zamierza Pan wycofać z działalności gospodarczej na cele najmu prywatnego (w formie ryczałtu) następujące nieruchomości i ruchomości:
‒Kontenery (…),
‒Budynek biurowy (…),
‒Magazyn produkcyjny (…),
‒Budynek gospodarczy (…).
Z tytułu najmu prywatnego będzie nadal Pan wystawiał faktury. Zamierza Pan wycofać ww. nieruchomości i ruchomości do majątku prywatnego poprzez wykreślenie ich z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i zaprzestanie amortyzacji. Ponadto zamierza Pan przekształcić prowadzoną działalność gospodarczą w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.
Pana wątpliwości dotyczą obowiązku opodatkowania wycofania Nieruchomości z działalności gospodarczej i przekazania ich do majątku prywatnego.
Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, że w analizowanej sprawie w odniesieniu do Nieruchomości, które ma Pan zamiar wynajmować, nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy. Opisane we wniosku Nieruchomości – jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego – zamierza Pan wycofać z majątku przedsiębiorstwa i przeznaczyć je na najem prywatny, z którego będzie nadal wystawiał faktury.
Wskazać należy, że oddając w najem Nieruchomości nie utraci Pan statusu podatnika podatku VAT w tym zakresie. Wynika to z faktu, że oddanie Nieruchomości w najem poza dotychczasową działalność gospodarczą – na gruncie ustawy – skutkować będzie wykonywaniem działalności gospodarczej (polegającej na wynajmie nieruchomości), zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy, oraz dokonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu (czynsz z tytułu najmu), określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, które są opodatkowane podatkiem VAT.
W konsekwencji czynność polegająca na wycofaniu Nieruchomości do Pana majątku prywatnego z przeznaczeniem na wynajem prywatny nie będzie skutkowała opodatkowaniem podatkiem VAT tej czynności, gdyż w istocie nie będzie to przekazanie na cele prywatne w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Tak więc wycofanie Nieruchomości z przedsiębiorstwa do majątku prywatnego na gruncie ustawy o podatku VAT, nie będzie stanowić przekazania Nieruchomości na Pana cele osobiste, gdyż składniki te będą nadal wykorzystywane do czynności opodatkowanych polegających na świadczeniu usług najmu.
Zatem wycofanie przez Pana Nieruchomości z działalności gospodarczej i przekazanie ich do majątku prywatnego w celu wykonywania wynajmu nie będzie podlegać opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy.
Kolejne Pana wątpliwości dotyczą ustalenia czy wycofując z działalności gospodarczej opisane we wniosku Nieruchomości i przekazując je do Pana majątku prywatnego w celu wykonywania wynajmu prywatnego, będzie zobowiązany Pan skorygować podatek VAT związany z wydatkami inwestycyjnymi poniesionymi na ww. Nieruchomości.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:
w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy.
Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:
po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:
w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy:
korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.
Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy:
przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.
Według art. 91 ust. 7a ustawy:
w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.
Zatem mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawione przez Pana zdarzenie przyszłe należy zauważyć, że nie będzie miał Pan obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, w odniesieniu do Nieruchomości mających być przedmiotem planowanego najmu, gdyż:
‒przekazanie opisanych we wniosku Nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku osobistego na cele najmu prywatnego nie będzie stanowiło zmiany w sposobie ich wykorzystania, w szczególności nie będzie stanowiło czynności zwolnionej od podatku;
‒ww. Nieruchomości nadal będą wykorzystywane przez Pana do działalności gospodarczej, do czynności opodatkowanych, tj. wynajmu.
Nie nastąpi więc w tym przypadku zmiana przeznaczenia tych Nieruchomości.
W świetle powyższych okoliczności, wycofanie z działalności gospodarczej Nieruchomości, w przypadku gdy w związku z wydatkami poniesionymi na ich budowę odliczył Pan podatek VAT nie spowoduje, że trzeba będzie naliczyć podatek należny od wycofanego majątku. W związku z czym nie będzie Pan zobowiązany do korygowania odliczonego wcześniej podatku VAT w sytuacji, gdy ten najem prywatny będzie nadal czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.
Podsumowując, wycofanie Nieruchomości z działalności gospodarczej i przekazanie ich do Pana majątku osobistego w celu wykonywania wynajmu prywatnego nie spowoduje na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy, obowiązku skorygowania podatku VAT odliczonego od wydatków związanych z poniesionymi nakładami na ww. Nieruchomości.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).