Zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy czynności sprzedaży nieruchomości przez Komornika oraz brak powstania obowiązku podatk... - Interpretacja - 0112-KDIL1-1.4012.259.2022.2.JKU

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 29 lipca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.259.2022.2.JKU

Temat interpretacji

Zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy czynności sprzedaży nieruchomości przez Komornika oraz brak powstania obowiązku podatkowego od tej sprzedaży

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy czynności sprzedaży nieruchomości przez Komornika oraz braku powstania obowiązku podatkowego od tej sprzedaży – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 maja 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 19 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy czynności sprzedaży nieruchomości przez Komornika oraz braku powstania obowiązku podatkowego od tej sprzedaży. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 czerwca 2022 r. (wpływ 4 lipca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym (…) prowadzi postępowanie egzekucyjne z nieruchomości oznaczonej pod nr (…) stanowiącej własność dłużnika (…) Sp. z o.o. (…).

W dniu 12 kwietnia 2022 r. Komornik sporządził protokół z opisu i oszacowania przedmiotowej nieruchomości. Nieruchomość położona jest (…), składa się z działek nr 1, 2, 3, 3, 4, 5, o łącznej pow. 0,6597 ha. Nieruchomość posiada bezpośredni dostęp do drogi publicznej. Nieruchomość usytuowana jest przy ulicy (…) (dz. nr 6, użytek „dr”) stanowiącej drogę o nawierzchni asfaltowej z chodnikami dla pieszych po obu stronach. Nieruchomość posiada urządzone dwa zjazdy bezpośrednio z ulicy (…).

Bezpośrednie sąsiedztwo nieruchomości stanowi zabudowa handlowa (sklep meblowy), mieszkaniowa jednorodzinna, naprzeciwko obiekt religijny, w dalszym sąsiedztwie market budowlany (…).

Nieruchomość zabudowana jest kompleksem budynków o funkcji produkcyjno-administracyjnej z zapleczem socjalnym. Teren nieruchomości ogrodzony parkanem stalowym na podmurówce, bramy wjazdowe stalowe. Ciągi komunikacyjne i place parkingowo-manewrowe na terenie zakładu utwardzone płytami betonowymi. Teren oświetlony lampami usytuowanymi na słupach żelbetowych. Przy kotłowni w hali produkcyjnej usytuowany komin stalowy h-22 m.

Na nieruchomości posadowiony jest obiekt stacji transformatorowej. Zgodnie z informacją z mapy ewidencyjnej stwierdzono, iż nastąpiło przekroczenie granic nieruchomości, budynek hali dwunawowej w niewielkiej części, komin stalowy oraz cześć budynku produkcyjnego, posadowione są na nieruchomości sąsiadującej, tj. na dz. Nr 7 stanowiącej własność Skarbu Państwa, użytek „dr”.

Nieruchomość posiada dostęp do infrastruktury technicznej: sieci elektrycznej, sieci wodociągowej, kanalizacji sanitarnej, sieci telefonicznej. Nieruchomość zabudowana jest kompleksem budynków tworzących zorganizowaną całość gospodarczą. Obiekty posiadają funkcję produkcyjno-magazynową z towarzyszącą funkcją biurowo-socjalną. Budynek administracyjno-socjalny, budynek wolno stojący, dwukondygnacyjny, całkowicie podpiwniczony. Nad murowaną piwnicą nadziemie – segmenty przestrzenne o funkcji biurowo-socjalnej (20 elementów), na dwóch kondygnacjach. Powierzchnia zabudowy: 141,50 m2 (książka obiektu bud., mapa ewid.). Powierzchnia ogólna: 353,23 m2 (projekt budowlany). Powierzchnia użytkowa: 233,48 m2 (projekt budowlany) (z wyłączeniem pow. piwnic). Kubatura 1160,00 m3 książka obiektu budowlanego. Rok budowy 1988.

Obiekt wg biegłego sądowego w średnim stanie technicznym. Zużycie techniczne odpowiada normalnemu zużyciu wynikającemu z wieku. Brak przeprowadzanych modernizacji i remontów.

Hala produkcyjna dwunawowa. Hala jednokondygnacyjna, bez podpiwniczenia, w zabudowie zwartej z halą produkcyjną. Dane techniczne: Powierzchnia zabudowy: 1786,10 m2 (książka obiektu bud., mapa ewid.). Powierzchnia użytkowa: 1751,40 m3 (książka obiektu budowlanego). Kubatura 13278,00 m3 (książka obiektu budowlanego). Rok budowy 1987. Obiekt wg biegłego sądowego w średnim stanie technicznym. Zużycie techniczne odpowiada normalnemu zużyciu wynikającemu z wieku. Brak przeprowadzanych modernizacji i remontów.

Hala produkcyjna z zapleczem socjalnym Budynek jednokondygnacyjny, w zabudowie zwartej z halą dwunawową. Budynek powstał w wniosku przebudowy i rozbudowy istniejącego w roku 1943. W budynku zlokalizowano pomieszczenia produkcyjne, zaplecze socjale z biurami oraz kotłownię. Dane techniczne: Powierzchnia zabudowy: 992,60 m2 (książka obiektu bud., mapa ewid.). Powierzchnia użytkowa 839,00 m3 (książka obiektu budowlanego). Rok rozbudowy 1988. Obiekt wg biegłego sądowego w słabym stanie technicznym. Zużycie techniczne odpowiada zużyciu wynikającemu z wieku. Brak przeprowadzanych modernizacji i remontów.

Budynek gospodarczy. Budynek wolno stojący, jednokondygnacyjny, niepodpiwniczony, wykonany w technologii tradycyjnej, ściany murowane z cegły. Dane techniczne: Powierzchnia zabudowy: 120,00 m2 (książka obiektu bud., mapa ewid.). Powierzchnia użytkowa 101,80 m3 (książka obiektu budowlanego). Rok budowy 1958. Obiekt wg opinii biegłego w słabym stanie technicznym. Zużycie techniczne odpowiada zużyciu wynikającemu z wieku. Brak przeprowadzanych modernizacji i remontów.

Wartość rynkowa nieruchomości oznaczonej pod nr (…) została określona przez Biegłego Sądowego Rzeczoznawcę Majątkowego uprawnionego do szacowania nieruchomości na kwotę 2 000 000,00 zł (dwa miliony złotych) stosownie do dyspozycji przepisu art. 948 § 1 kpc. Dłużnik widnieje w rejestrze jako czynny podatnik podatku VAT i w dniu 15 stycznia 2021 r. złożył oświadczenie, iż dłużna Spółka prowadzi działalność gospodarczą i jest aktualnie czynnym podatnikiem podatku VAT o nr NIP (…). Wg uzyskanych informacji nieruchomość będąca przedmiotem egzekucji około 30 lat temu stanowiła własność Spółdzielni (…), która przekształciła się w spółkę kapitałową.

Pismem z 29 czerwca 2022 r. wniosek został uzupełniony o następujące informacje:

Wnioskodawca wskazuje, iż w toku postępowania egzekucyjnego organ egzekucyjny podjął wszelkie działania celem uzyskania informacji niezbędnych, dla oceny czy w przedmiotowej sprawie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 9, 10, 10a ustawy. Przedmiotowe działania Komornika zostały udokumentowane, co wynika z akt egzekucyjnych (…). Komornik przeglądał akta księgi wieczystej (…) w IV Wydziale Ksiąg Wieczystych w (…). Organ Egzekucyjny przeprowadził czynności opisu i oszacowania nieruchomości. W dniu 15 kwietnia 2022 r. wezwał dłużną Spółkę do złożenia wyjaśnień w przedmiocie podatku VAT. W wezwaniu z dnia 15 kwietnia 2022 r. skierował do dłużnej Spółki następujące zapytania załączając przykładowy formularz do wypełnienia:

1.Czy dłużnik jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT?

2.Czy dłużnikowi przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT przy nabyciu nieruchomości oznaczonej pod nr KW (…)?

3.Czy dłużnik poniósł nakłady na w/w nieruchomość przewyższające 30% jej wartości początkowej i skorzystał z prawa odliczenia podatku VAT od tych nakładów / w wypadku odpowiedzi twierdzącej Komornik jednocześnie wzywa o przedłożenie stosownej dokumentacji techniczno-finansowej wykazującej fakt poniesienia nakładów.

Dłużna Spółka po uzupełnieniu braków formalnych pisma w dniu 11 maja 2022 r. wskazała: ,,W odpowiedzi na wezwanie Komornika Sądowego oświadczam w imieniu Spółki co następuje. Nie jestem w stanie udzielić odpowiedzi na pytania zawarte w piśmie w sposób kategoryczny, ponieważ nie mam niezbędnych wiadomości i w związku z tym nie jestem w stanie określić czy sprzedaż ww. nieruchomości objęta jest podatkiem VAT oraz wyjaśnić innych zagadnień z nieruchomościami. Prezes Spółki nie dysponuje wiedzą ekonomiczną i w związku z tym nie jest w stanie określić czy sprzedaż w. nieruchomości objęta jest podatkiem VAT. Prezes Spółki nie chce kategorycznie udzielać odpowiedzi na pytania, ponieważ nie chce wprowadzać organu egzekucyjnego w błąd co może skutkować nałożeniem grzywny.

Jednakże odpowiadam na pytania, które zrozumiałem.

-Spółka prowadzi działalność gospodarczą,

-Spółka jest aktualnie podatnikiem podatku od towarów i usług,

-nieruchomość 30 lat temu stanowiła własność Spółdzielni (…), która przekształciła się w Spółkę kapitałową.

Komornik w toczącym się postępowaniu egzekucyjnym powinien, na podstawie art. 813 § 1 kpc powołać biegłego z listy Sądu Okręgowego z dziedzinie rachunkowości i podatków do określenia podatku VAT od sprzedaży nieruchomości. Względnie uzyskać indywidualną interpretację podatkową we właściwym Urzędzie Skarbowym.

Komornik Sądowy, tak jak i dłużnik nie ma kompetencji do samodzielnego ustalenia obowiązku podatkowego od sprzedaży nieruchomości i związku z tym wnoszę o powołanie biegłego, o którym wspominam wyżej.’’ – podpisał prezes dłużnej Spółki R. H. Więcej informacji dłużnik nie udzielił.

Z uwagi na powyższe ewentualny brak informacji/odpowiedzi co do kierowanych zapytań przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wynika z podjętych działań organu egzekucyjnego w ramach posiadanych kompetencji i uprawnień, które zostały udokumentowane, w rezultacie których brak jest możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużnika.

Komornik jednocześnie odpowiadając na kierowane zapytania po analizie akt księgi wieczystej zaprowadzonej przez Sąd Rejonowym w (…) IV Wydział Ksiąg Wieczystych konsultując się z Biegłym Sądowym Rzeczoznawcą Majątkowym w oparciu o operat szacunkowy oraz sporządzony protokół z opisu i oszacowania nieruchomości oznaczonej pod nr KW (…) wyjaśnia co następuje.

Nieruchomość oznaczona pod nr KW (…), w skład której wchodzą działki o nr 1, 2, 3, 3, 4, 5, jako całość jest przedmiotem sądowego postępowania egzekucyjnego i jako całość będzie przedmiotem licytacji publicznej.

Nieruchomość obejmuje zatem sześć działek gruntu nr 1, 8, 3, 3, 4, 5 o łącznej powierzchni 0.6597 ha. Nieruchomość zabudowana jest kompleksem budynków o funkcji produkcyjno-administracyjnej z zapleczem socjalnym. Teren nieruchomości ogrodzony parkanem stalowym na podmurówce, bramy wjazdowe stalowe. Ciągi komunikacyjne i place parkingowo-manewrowe na terenie zakładu utwardzone płytami betonowym.

Na dołączonej uprzednio mapie z geoportal.gov.pl str. 13 operatu szacunkowego w sposób przejrzysty przedstawione zostało na mapie usytuowanie budynków na poszczególnych działkach.

Ad. 1.

a)BUDYNKI:

-Budynek administracyjno-socjalny, który jest budynkiem znajduje się na działce 3, 3, 1 – Budynek hali produkcyjnej dwunawowej, który jest budynkiem znajduje się na działce 4, 3, 2, 3, 1, 5. Nastąpiło przekroczenie granic nieruchomości przez budynek hali dwunawowej w niewielkiej części na nieruchomości sąsiadującej, tj. na działce nr 7 stanowiącej własność Skarbu Państwa, użytek "dr" – Budynek hali produkcyjnej z zapleczem socjalnym jest budynkiem znajduje się na działce 5, 4, 2,

-Budynek gospodarczy, który jest budynkiem znajduje się na działce 5, 4

b)Urządzenia budowlane:

Na działce 1 – sieć wodociągowa do budynku administracyjno-socjalnego i budynku hali produkcyjnej z zapleczem socjalnym, sieć elektroenergetyczna biegnąca do wieżowej stacji transformatorowej posadowionej na dz. nr 5, odcinek sieci kanalizacyjnej do budynku hali dwunawowej, place utwardzone płytami betonowymi, część ogrodzenia.

Na działce 2 – część sieci wodociągowej do budynku hali produkcyjnej z zapleczem socjalnym, część sieci elektroenergetycznej biegnącej do wieżowej stacji transformatorowej posadowionej na dz. nr 5.

Na działce 3 – sieć wodociągowa do budynku administracyjno-socjalnego, odcinek sieci kanalizacyjnej do budynku hali dwunawowej, plac utwardzony płytami betonowymi, część ogrodzenia na dz. nr 5 – część sieci elektroenergetycznej biegnącej do wieżowej stacji transformatorowej posadowionej na dz. nr 5, część ogrodzenia.

Na działce 3 – plac utwardzony płytami betonowymi, część ogrodzenia.

Na działce 4 – część sieci elektroenergetycznej biegnącej do wieżowej stacji transformatorowej posadowionej na dz. nr 5, odcinek sieci kanalizacyjnej (połączenie budynku gospodarczego i budynku prod. z częścią socjalną), część ogrodzenia.

Na działce 5 – część sieci elektroenergetycznej biegnącej do wieżowej stacji transformatorowej posadowionej na dz. nr 5, plac utwardzony płytami betonowymi, część ogrodzenia.

Pod koniec roku 1989, powstała firma branży metalowej pod nazwą Przedsiębiorstwo (…) Sp. z o.o. Firma została zarejestrowana w rejestrze handlowym pod nr (…). Umowa Spółki została zwarta w dniu 20 grudnia 1989 r. przed Notariuszem (…) Rep. (…). W roku 1994 zmieniła nazwę na (…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Z analizy akt księgi wieczystej wynika:

-31 października 1985 r. przed notariuszem (…) Aktem Notarialnym (…) Stawający A. i L. małżonkowie W. przenoszą niniejszym na rzecz (…) Spółdzielni (…) własność działki 5 obszaru wchodzącej w skład KW nr (…), a stawający w imieniu Spółdzielni to przeniesienie przyjmują. Nabywca jest już w posiadaniu przedmiotu niniejszej umowy. Stawający wnoszą o odłączenie z księgi wieczystej nr 9 działki 5 i dołączenie jej do księgi wieczystej (...), gdzie wpisanym właścicielem jest (…) Spółdzielnia (…) w (…).

-Zawiadomienie (...) z dnia 31 października 1985 r. (…), że z księgi wieczystej (...) stanowiącej własność AL W. odłączono część o obszarze 0.05.98 ha. Dla odłączonego obszaru urządzono księgę wieczystą KW nr (…) w dziale I wpisano (…) dz. 5 o pow. 0.0598 ha w dziale II (…) Spółdzielnia (…).

-Aktem Notarialnym z dnia 19 grudnia 1985 r. w (…), przed notariuszem (...) stawający W. V., K. V. i S. V. sprzedają niniejszym (…) Spółdzielni (…) z nieruchomości objętej księgą wieczystą KW nr (…) działki nr 1, 2, 3.

-Zawiadomienie Państwowego Biura Notarialnego, że odłączono część o obszarze 0.32.46 ha, ustanawiającej własność S. V., W. V., K. V. W dziale I wpisano dz. 1, 2,. W dziale II wpisano (…) Spółdzielnię (…).

-Wniosek Spółdzielni (…) o wpisanie prawa własności z dnia 23 stycznia 1990 r. Zarząd (…) Spółdzielni (…) wnosi o wpisanie w dziale II następujących ksiąg wieczystych:

-KW nr (…)/ działka 1, działka 2, działka 3,

-KW nr (…) / działka (…) i działka 4,

-KW nr 9 / działka 5,

prawa własności opisanych w nich działek na rzecz (…) Spółdzielni (…).

Z uzasadnienia (…) Spółdzielnia (…) uległa podziałowi, w wyniku którego powstała (…) Spółdzielnia (…). Stało się to na mocy uchwały Walnego Zgromadzenia (…) Spółdzielni (…) z dnia 23 marca 1990 r. Uchwała ustala, że działki zapisane w księgach wieczystych wymienionych na wstępie wniosku przechodzą w jej władanie.

(…) Spółdzielnia (…) została zarejestrowana w dniu 17 września 1990 r. i z tą datą postanowienie uchwały o podziale nabrało mocy prawnej co do przejęcia przez Wnioskodawcę składników majątkowych w niej wymienionych. Na mocy dołączonego do wniosku jako załącznik Protokołu Komisji Wniosków i Uchwał z obrad Walnego Zgromadzenia członków (…) Spółdzielni (…) odbytego w dniu 23 marca 1990 r. paragrafu 1 dokonano podziału (…) Spółdzielni (…) w (…) przez utworzenie nowej spółdzielni pod nazwą (…) Spółdzielnia (…) w (…). Na mocy paragrafu 2 Nowa Spółdzielnia przejmuje następujące składniki majątkowe m.in:

Grunty objęte Księgą nr (…) składające się z działek:

-KW (…) – działki 1, 2, 3 akt notarialny nr (…) z dnia 19 grudnia 1985 r.

-KW (…) – działki – działki (…), 4 akt notarialny nr (…) z dnia 14 maja 1985 r.

-KW 9 – działka 5 akt notarialny (…) z dnia 31 października 1985 r.

-Decyzja UMIG w (…) – działka 7.

Postanowienie Sądu Gospodarczego w (…) z dnia 17 września 1990 r. RP (…) o wpisaniu (…) Spółdzielni (…) pod nr dział (…).

Zawiadomienie Państwowego Biura Notarialnego z dnia 5 marca 1991 r. o wpisaniu w KW (…)w dziale I działka nr 4, 1956, 5, 1, 2, 3, w dziale II (…) Spółdzielnia (…).

Akt Notarialny  (…) sporządzony przez (...) notariusza (…) z dnia 23 kwietnia 1992 r. Stawający (...) w imieniu (…) Spółdzielni (…) sprzedają niniejszym Przedsiębiorstwu (…) Sp. z o.o. (po zmianie nazwy (…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) całą swoją nieruchomość objętą księgą wieczystą kw nr (…) i M. S. i B. K. w imieniu Przedsiębiorstwa (…) Sp. z o.o. (…) tę nieruchomość za tę cenę kupują.

Zawiadomienie Państwowe Biuro Notarialne z dnia 30 kwietnia 1992 r., że w księdze wieczystej nr (…) w dniu 7 maja 1992 r. wpisano w dziale I (…), działki nr 4, (…), 5, 1, 2, 3, w dziale II Przedsiębiorstwo (…) Sp. z o.o.

Uchwała nr 3 Zgromadzenia Wspólników Przedsiębiorstwa (…) Sp. z o.o. w (…) z dnia 30 kwietnia 1994 r. w sprawie zmian w umowie Spółki. W umowie Spółki wprowadza się następujące zmiany, paragraf 2 otrzymuje brzmienie: ,,Nazwa Spółki brzmi: (…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością’’ – poprzednia nazwa (…) Sp. z o.o.

Postanowienie Sądu Gospodarczego w (…) sygn. akt (…) z dnia 13 maja 1994 r. o wpisie zmiany nazwy Spółki. Postanawia wpisać do rejestru handlowego (…) następujące dane ,,(…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością’’.

Zawiadomienie Wydziału Ksiąg Wieczystych w (…), że w księdze wieczystej kw nr (…) w dziale I wpisano działki nr 4, 1656, 5, 1, 2, 3, w dziale II wpisano (…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Zgodnie z zapisami Księgi Wieczystej nabycie przez dłużnika całej nieruchomości KW (…) obejmującej 6 działek nie mogło być opodatkowane podatkiem VAT albowiem ustawa o podatku od towarów i usług weszła w życie 11 marca 2004 r. Przy nabyciu całej nieruchomości (…) obejmującej 6 działek dłużnikowi nie mogło przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego albowiem w tamtym czasie nie obowiązywała ustawa o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. Cała nieruchomość objęta księgą wieczystą (…) z wszystkim 6 działkami była wykorzystywana do celów prowadzonej działalności gospodarczej. Żadna z działek nie mogła być wykorzystywana wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. Z dołączonych do niniejszej odpowiedzi aktów notarialnych nie wynika aby został pobrany ew. naliczony podatek od towarów i usług (z uwagi na czas obowiązywania ustawy o podatku od towarów i usług jest to niemożliwe).

Pierwsze zasiedlenie:

1988 r. – budynek administracyjno-socjalny – dz. nr 3, 3 i 1,

1987 r. – budynek hali produkcyjnej dwunawowej – dz. nr 1, 3, 3 2, 4, 5 i przekroczenie granicy przez budynek na dz. 7 (wł. Skarb Państwa),

1988 r. (jako całość po rozbudowie, pierwotna bryła przedwojenna) budynek hali produkcyjnej z zapleczem socjalnym – dz. nr 2, 4, 5 i przekroczenie granicy przez budynek na dz. 7 (wł. Skarb Państwa),

1958 r. – budynek gospodarczy – dz. 4, 5,

1988 r. – parkan stalowy na podmurówce,

1988 r. – bramy wjazdowe stalowe,

1988 r. – komin stalowy,

1988 r. – place parkingowo-manewrowe,

1988 r. – lampy na słupach żelbetowych.

Pomiędzy pierwszym zasiedleniem wszystkich budynków oraz budowli lub ich części znajdujących się na działkach 1, 2, 3, 3, 4, 5 objętych KW nr (…) a sprzedażą przez Komornika upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Dłużna Spółka pomimo wezwania nie złożyła oświadczenia, czy poniosła wydatki na ulepszenie lub przebudowę poszczególnych budynków/budowli lub ich części w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Jednakże podczas czynności opisu nieruchomości nie stwierdzono również, aby były ponoszone wydatki na ulepszenie budynków i budowli, stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Budynek administracyjno-socjalny – Obiekt w średnim stanie technicznym. Zużycie techniczne odpowiada normalnemu zużyciu wynikającemu z wieku. Brak przeprowadzanych modernizacji i remontów.

Hala produkcyjna dwunawowa – Obiekt w średnim stanie technicznym. Zużycie techniczne odpowiada normalnemu zużyciu wynikającemu z wieku. Brak przeprowadzanych modernizacji i remontów.

Hala produkcyjna z zapleczem socjalnym – Obiekt w słabym stanie technicznym. Zużycie techniczne odpowiada zużyciu wynikającemu z wieku. Brak przeprowadzanych modernizacji i remontów.

Budynek gospodarczy – Obiekt w słabym stanie technicznym. Zużycie techniczne odpowiada zużyciu wynikającemu z wieku. Brak przeprowadzanych modernizacji i remontów.

W protokole opisu i oszacowania prezes dłużnej Spółki nie wskazał, aby obiekty były udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. W związku z powyższym należy przyjąć, iż wszystkie budynki i obiekty znajdujące się na wszystkich działkach nie były udostępniane osobom trzecim.

Obiekt wieżowej stacji transformatorowej nie jest ujęty w ewidencji (…) Sp. z o.o., wszystkie konserwacje stacji wykonuje przedsiębiorstwo przesyłowe.

Wszystkie działki są zabudowane.

Dla nieruchomości obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (…), zatwierdzonym uchwałą Rady Miejskiej (…) z 25 listopada 2021 r., ogłoszoną w Dzienniku Urzędowym Województwa (…) z dnia 13 grudnia 2021 r. poz. (…).

Pytanie

Czy sprzedaż przez Komornika nieruchomości oznaczonej pod nr KW (…) w trybie egzekucji sądowej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług? Czy istnieje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług obciążający czynność sprzedaży w trybie egzekucji sądowej nieruchomości oznaczonej pod nr KW (…) czyniąc Komornika sądowego płatnikiem tego podatku?

Pana stanowisko w sprawie

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w (…) uważa, że obowiązek podatkowy nie powstaje, a Komornik w przypadku skutecznej sprzedaży w drodze licytacji publicznej nie będzie obowiązany jako płatnik do odprowadzenia podatku od towarów i usług. Zatem sprzedaż przez Komornika nieruchomości oznaczonej pod nr KW (…) w trybie egzekucji sądowej będzie korzystała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1427 ze zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika.

Prowadzona przez Niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, Komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku. Tym samym Komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o VAT oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Określona czynność jest opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane są przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność wykonywana jest przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli i ich części, z wyjątkiem gdy: dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z treścią art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich: wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku. Na gruncie wskazanego stanu faktycznego należy stwierdzić, że sprzedaż ww. nieruchomości oznaczonej pod nr KW (…) będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ spełnione zostaną warunki wymienione w tym przepisie.

Rozpoczęcie wykorzystywania/użytkowania nieruchomości przez dłużnika nastąpiło co najmniej 2 lata przed dniem planowanej sprzedaży.

Podczas czynności opisu nieruchomości stwierdzono brak przeprowadzanych modernizacji i remontów obiektów. Prezes dłużnej Spółki nie złożył oświadczenia, aby były ponoszone wydatki na ulepszenie nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej nieruchomości.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, powołane okoliczności wskazują zatem, że sprzedaż ww. nieruchomości nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tego budynku upłyną co najmniej 2 lata. Zatem, transakcja sprzedaży ww. nieruchomości będzie mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Komornik sądowy uważa, że na gruncie zarysowanego stanu faktycznego obowiązek podatkowy nie powstaje, a Komornik w przypadku skutecznej sprzedaży w drodze licytacji publicznej nie będzie obowiązany jako płatnik do odprowadzenia podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy czynności sprzedaży nieruchomości przez Komornika oraz braku powstania obowiązku podatkowego od tej sprzedaży – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie uregulowania zawartego w art. 18 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2022 r. poz. 479) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), zgodnie z którym:

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez komornika sprzedaż towarów będących własnością dłużnika jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik natomiast w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie jest obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, zarówno grunty, jak i budynki, budowle oraz ich części, spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Pana w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy sprzedaż przez Komornika nieruchomości w trybie egzekucji sądowej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz czy istnieje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług obciążający czynność sprzedaży w trybie egzekucji sądowej nieruchomości czyniąc Komornika sądowego płatnikiem tego podatku.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem czynności sprzedaży w drodze egzekucji komorniczej jest Nieruchomość składająca się z działek nr 1, 2, 3, 3, 4, 5, zabudowanych kompleksem budynków o funkcji produkcyjno-administracyjnej z zapleczem socjalnym. Ponadto Dłużnik widnieje w rejestrze jako czynny podatnik podatku VAT i w dniu 15 stycznia 2021 r. złożył oświadczenie, iż dłużna Spółka prowadzi działalność gospodarczą i jest aktualnie czynnym podatnikiem podatku VAT.

Tym samym, w związku ze sprzedażą w drodze egzekucji komorniczej Nieruchomości zabudowanej budynkami usytuowanymi na Nieruchomości składającej się z działek nr 1, 2, 3, 3, 4, 5, dłużnik będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a czynność znajduje się w katalogu działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Skutkiem powyższego, sprzedaż zabudowanej Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

W przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części zwolnienie od podatku przysługuje na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z treścią art. 2 pkt 14 ustawy:

Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku, budowli lub ich części, oddano je w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika, bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, że aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule.

Przy czym, jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w powołanym wyżej art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów, tj. zarówno nieruchomości, jak i ruchomości, przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT oraz wykorzystywanych niezależnie od okresu ich używania przez podatnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy stanie się bezzasadne.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy:

Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1)są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2)złożą:

a)przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub

b)w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów

- zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy:

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1)imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2)planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części – w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a;

3)adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Podkreślić należy, że z uwagi na przywołane uregulowania, rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, można dokonać wyłącznie w odniesieniu do zwolnienia od podatku określonego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy:

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części na nim posadowione. Oznacza to, że grunt dzieli w VAT los podatkowy ww. obiektów, które się na nim znajdują. Zatem w sytuacji, kiedy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Jednocześnie należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2021 r. poz. 2351 ze zm.).

I tak, w myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane:

Ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane:

Przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane:

Pod pojęciem budowli należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Z kolei w myśl art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane:

Przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Urządzenia budowlane stanowią urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, nie są to samodzielne budowle zdefiniowane w art. 3 pkt 3 ww. ustawy Prawo budowlane, które uznaje się za towar na gruncie podatku od towarów i usług. Jednakże urządzenia te należy traktować, jako elementy przynależne do budynku i opodatkować łącznie z tym budynkiem, z którym są powiązane, a tym samym należy przypisać stawkę właściwą dla sprzedawanego obiektu budowlanego znajdującego się na tej samej działce, co urządzenie techniczne. Brak podstaw do stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów w zakresie stawki podatku VAT dla ww. urządzeń w oderwaniu od budynków, do których przynależą, gdyż w świetle obowiązujących przepisów nie mają one samodzielnego bytu.

W odniesieniu zatem do urządzeń budowlanych, znajdujących się na nieruchomości, należy zauważyć, że urządzenia nie stanowią samodzielnej budowli zdefiniowanej w art. 3 pkt 3 ww. ustawy. Zatem urządzenia budowlane należy traktować jako element przynależny do budynków/budowli.

W celu ustalenia, czy w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku VAT, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy względem obiektów (budynków, budowli lub ich części) znajdujących się na Nieruchomości składającej się z działek nr 1, 2, 3, 3, 4, 5 nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy, wszystkie działki są zabudowane. Nieruchomość, w skład której wchodzą działki o nr 1, 2, 3, 3, 4, 5, jako całość jest przedmiotem sądowego postępowania egzekucyjnego i jako całość będzie przedmiotem licytacji publicznej. Nieruchomość obejmuje zatem sześć działek gruntu nr 1, 8, 3, 3, 4, 5 o łącznej powierzchni 0.6597 ha. Nieruchomość zabudowana jest kompleksem budynków o funkcji produkcyjno-administracyjnej z zapleczem socjalnym. Teren nieruchomości ogrodzony parkanem stalowym na podmurówce, bramy wjazdowe stalowe. Ciągi komunikacyjne i place parkingowo-manewrowe na terenie zakładu utwardzone płytami betonowym. Cała nieruchomość objęta księgą wieczystą (…) z wszystkim 6 działkami była wykorzystywana do celów prowadzonej działalności gospodarczej. Żadna z działek nie mogła być wykorzystywana wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem wszystkich budynków oraz budowli lub ich części znajdujących się na działkach 1, 2, 3, 3, 4, 5 a sprzedażą przez Komornika upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Podczas czynności opisu nieruchomości nie stwierdzono, aby były ponoszone wydatki na ulepszenie budynków i budowli, stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Budynki znajdujące się na Nieruchomości to obiekty w średnim stanie technicznym, zużycie techniczne odpowiada normalnemu zużyciu wynikającemu z wieku. Brak przeprowadzanych modernizacji i remontów. W protokole opisu i oszacowania prezes dłużnej Spółki nie wskazał, aby obiekty były udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. W związku z powyższym należy przyjąć, iż wszystkie budynki i obiekty znajdujące się na wszystkich działkach nie były udostępniane osobom trzecim. Ponadto, obiekt wieżowej stacji transformatorowej nie jest ujęty w ewidencji (…) Sp. z o.o., wszystkie konserwacje stacji wykonuje przedsiębiorstwo przesyłowe.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że planowana sprzedaż w drodze licytacji komorniczej obiektów (budynków, budowli lub ich części) znajdujących się na Nieruchomości składającej się z działek nr 1, 2, 3, 3, 4, 5, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ sprzedaż ta nastąpi po upływie dwóch lat od pierwszego zasiedlenia przedmiotowych obiektów w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Jak bowiem wynika z opisu sprawy, zajęcie (używanie) ww. obiektów trwa dłużej niż dwa lata, a od dnia nabycia nieruchomości przez Spółkę, do chwili obecnej dłużna Spółka nie ponosiła nakładów na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% ich wartości początkowej.

Zatem w stosunku do nieruchomości zabudowanych, na których posadowiony jest kompleks budynków o funkcji produkcyjno-administracyjnej z zapleczem socjalnym, spełnione są warunki dające prawo do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jednocześnie wskazać należy, że skoro dostawa obiektów (budynków i budowli) znajdujących się na przedmiotowych działkach będzie korzystała ze zwolnienia, to na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy również dostawa prawa własności działek, składających się na Nieruchomość również będzie mogła korzystać ze zwolnienia.

Podsumowując, sprzedaż przez Komornika nieruchomości oznaczonej pod nr (…) w trybie egzekucji sądowej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Jednakże z uwagi na przysługujące zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy w odniesieniu do tej dostawy nie zaistnieje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług obciążający czynność sprzedaży w trybie egzekucji sądowej nieruchomości oznaczonej pod nr KW (…) czyniący Komornika sądowego płatnikiem tego podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Wskazać należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Jednocześnie podkreślić należy, że załączniki dołączone do wniosku i do uzupełnienia do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, bowiem Organ podatkowy wydając interpretację indywidualną rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w ramach zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku oraz wyrażonej przez Wnioskodawcę oceny prawnej tego zdarzenia przyszłego. Tym samym, Organ podatkowy nie przeprowadza w tego rodzaju sprawach postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku tylko do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które jest ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) przedstawionego przez Wnioskodawcę.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).