Przechowywanie wyłącznie w formie elektronicznej paragonów fiskalnych. - Interpretacja - 0113-KDIPT1-3.4012.69.2022.2.ALN

shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 25 kwietnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.69.2022.2.ALN

Temat interpretacji

Przechowywanie wyłącznie w formie elektronicznej paragonów fiskalnych.

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 lutego 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości przechowywania wyłącznie w formie elektronicznej paragonów fiskalnych. Uzupełniliście go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 kwietnia 2022 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Klientami dokonującymi zakupów w Sklepie internetowym Wnioskodawcy są zarówno klienci indywidualni (osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej oraz inne podmioty niewystępujące w roli podatników VAT), jak i klienci biznesowi (przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą, będący czynnymi podatnikami VAT).

Ze względu na funkcjonalność stosowanych przez Wnioskodawcę systemów, w tym szczególności systemów magazynowych, co do zasady wszystkie transakcje sprzedaży realizowane przez Wnioskodawcę za pośrednictwem Sklepu internetowego (zarówno na rzecz klientów indywidualnych jak i biznesowych) są ewidencjonowane za pomocą kas rejestrujących tj. kas z elektronicznym zapisem kopii, które spełniają kryteria i wymogi techniczne wynikające z aktualnych na moment przeprowadzania konkretnej transakcji przepisów VAT (w przyszłości Spółka nie wyklucza zastąpienia ich tzw. kasami wirtualnymi lub kasami on-line, które również będą spełniać przewidziane w przepisach VAT kryteria i wymogi techniczne dla tego typu kas).

Zgodnie ze stosowanym obecnie przez Wnioskodawcę modelem ewidencjonowania sprzedaży realizowanej w ramach kanału e-commerce tj. przez Sklep internetowy Spółka każdorazowo rejestruje daną sprzedaż e-commerce na kasie rejestrującej, a kopia paragonu fiskalnego jest automatycznie zapisywana w pamięci tej kasy oraz dodatkowo w zewnętrznym systemie archiwizacji danych. Wartość sprzedaży oraz kwota VAT (uwidocznione na paragonie fiskalnym) są rejestrowane w raporcie dobowym kasy. Natomiast oryginał paragonu fiskalnego w postaci papierowej jest dołączany do paczki przesyłanej klientowi wraz zakupionym przez niego towarem.

W związku z powyższym w celu udokumentowania transakcji realizowanych na rzecz ww. klientów dokonujących zakupów w sklepie internetowym Spółka drukuje papierowe paragony fiskalne.

Ponadto ww. transakcje mogą być również dokumentowane fakturą VAT wystawioną na rzecz klienta, tj. osoby fizycznej niebędącej podatnikiem, o ile dany klient zażąda jej wystawienia w trakcie składania zamówienia w Sklepie internetowym. Wówczas na fakturach widnieją numery paragonów, co pozwala na jednoznaczne zidentyfikowanie faktury i paragonu dokumentujących tę samą transakcję. W każdej chwili możliwe jest odnalezienie w systemie faktury wystawionej do danego paragonu. Stosowany przez Spółkę system archiwizacji faktur i paragonów pozwala w łatwy sposób zidentyfikować i odnaleźć paragon i fakturę dokumentujące tę samą transakcję.

B. Planowany Model

W związku z ciągłym rozwojem działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę oraz pandemią COVID- 19, stale zwiększa się liczba transakcji, jakie są przez Spółkę realizowane w ramach kanału e- commerce, a co za tym idzie, rośnie liczba dokumentów je potwierdzających (tj. wystawianych paragonów fiskalnych). Drukowanie coraz większej ilości paragonów fiskalnych w formie papierowej i dołączanie ich do przesyłek generuje określone problemy operacyjne po stronie Spółki.

Dążąc do zmniejszania kosztów operacyjnych i logistycznych związanych z drukowaniem papierowych dokumentów, Spółka planuje modyfikację stosowanego procesu oraz rezygnację z wydruku i doręczania klientom papierowych paragonów fiskalnych.

Tym samym Spółka planuje dokonać zmiany zasad funkcjonujących w ramach jej współpracy z klientami, w tym zasad zapisanych w obowiązujących regulaminach. W przyszłości akceptacja regulaminu zakupów internetowych w Sklepie internetowym przez wszystkich klientów (zarówno biznesowych jak i indywidualnych) będzie wiązała się ze zgłoszeniem żądania wystawienia faktury oraz wyrażeniem zgody przez klienta na wystawienie i przesłanie faktury w formie elektronicznej tzw. e- faktury (jako oryginału faktury).

W nowym modelu wydrukowane paragony fiskalne poddawane będą niezwłocznie procesowi niszczenia tzw. dematerializacji (przy czym dematerializacja będzie dokonywana z zachowaniem procedur uniemożliwiających wprowadzenie paragonów do obrotu). W dokumentacji Wnioskodawcy będą pozostawać elektroniczne kopie paragonów fiskalnych.

Przy czym należy podkreślić, iż wystawiane w tym modelu e-faktury będą mogły być jednoznacznie powiązane z paragonami fiskalnymi do których zostały wystawione (poprzez powołanie w treści e-faktury numeru paragonu). W związku z powyższym w każdej chwili możliwe będzie odnalezienie w systemie e-faktury wystawionej do danego paragonu. Stosowany przez Wnioskodawcę system archiwizacji paragonów fiskalnych i faktur wystawionych do tych paragonów pozwoli w łatwy sposób zidentyfikować i odnaleźć paragon i fakturę dokumentujące daną transakcję.

Jednocześnie egzemplarz e-faktury przeznaczony dla Spółki będzie przechowywany w wersji elektronicznej w zewnętrznym systemie archiwizacji danych Spółki przez okres wskazany przepisami Ustawy VAT w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność.

W konsekwencji po wprowadzeniu planowanej zmiany dotychczasowego sposobu archiwizacji dokumentów dotyczących transakcji sprzedaży realizowanych w ramach kanału e-commerce w dokumentacji Spółki znajdować się będą każdorazowo następujące dokumenty przechowywane przez okres wymagany przepisami ustawy o VAT tj. do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego:

a)wystawiona przez Wnioskodawcę faktura VAT - egzemplarz, jaki zgodnie z przepisami ustawy o VAT Wnioskodawca zobowiązany jest zachować w swojej dokumentacji, przechowywana w formie elektronicznej;

b)kopia paragonu przechowywana w formie elektronicznej - treść paragonu zapisana w pamięci kasy rejestrującej i w zewnętrznym systemie archiwizacji danych (tj. na  serwerze, którego właścicielem jest Wnioskodawca).

Tym samym przechowywanie paragonów fiskalnych w opisanej formie będzie zapewniało dostęp do danych wynikających z tych paragonów oraz możliwość ich odczytu i zweryfikowania ich treści przez pracowników Spółki lub kontrolujących.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że wykorzystywane przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej systemy informatyczne pozwalają na zachowanie integralności, niezmienności danych i czytelności dokumentów zapisanych w formie elektronicznej oraz pozwalają na dostęp do elektronicznych zasobów archiwalnych, jak również zapewniają ich wydruk na każde żądanie organu podatkowego. W konsekwencji planowany przez Spółkę sposób archiwizacji paragonów fiskalnych obejmujący przechowywanie treści paragonów fiskalnych wyłącznie w postaci elektronicznych zapisów w pamięci kasy rejestrującej i w zewnętrznym systemie archiwizacji danych gwarantować będzie łatwe ich odszukanie, łatwy dostęp do treści paragonów zapisanych na tym nośniku, oraz możliwość ich odczytu i wydrukowania w dowolnym momencie. Podobnie jak w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej, również treści paragonów zapisane na informatycznym nośniku danych przechowywane będą w sposób zapewniający ich autentyczność i integralność treści rozumiane jako pewność, że zostały one wystawione przez Spółkę, a dane zawarte w dokumentach nie zostały zmienione.

Przedmiotem pytania postawionego we wniosku nie jest sprzedaż dokumentowana paragonami zawierającymi NIP przedsiębiorcy, których wartość nie będzie przekraczać kwoty 450 zł lub 100 Euro i które będą zawierały pozostałe dane wymagane dla faktury, z wyłączeniem danych wskazanych w art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy, pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku należnego. W ramach planowanego modelu w dokumentacji Spółki znajdować się będą każdorazowo następujące dokumenty przechowywane przez okres wymagany przepisami ustawy o VAT tj. do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego:

i.wystawiona przez Wnioskodawcę faktura VAT zawierająca obligatoryjne w odniesieniu do danej transakcji informacje wynikające z dyspozycji art. 106e ustawy o VAT,

ii.kopia paragonu (niezawierającego numeru NIP przedsiębiorcy) przechowywana w formie elektronicznej.

Klientami dokonującymi zakupów w Sklepie internetowym Wnioskodawcy będą zarówno klienci indywidualni (osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, niewystępujące w roli podatników VAT), jak również klienci biznesowi (przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą, będący czynnymi podatnikami VAT). Sprzedaż na rzecz podatników VAT będzie każdorazowo dokumentowana fakturą VAT. Faktury, o których mowa w treści wniosku będą przechowywane na terytorium kraju.

Pytanie

Mając na uwadze przedstawiony powyżej opis zdarzenia przyszłego, w celu wyeliminowania wątpliwości co do stosowania przepisów ustawy o VAT, Spółka wnosi o udzielenie odpowiedzi na następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego Planowany Model, w ramach którego Spółka będzie przechowywać wyłącznie treści paragonów fiskalnych zapisanych w formie elektronicznej, dematerializując (niszcząc) wydrukowane paragony fiskalne (tzw. oryginały dla klientów), będzie zgodny z przepisami ustawy o VAT, w tym w szczególności z art. 106h ww. ustawy, który wprowadza szczególne obowiązki w przypadku transakcji dokumentowanych za pomocą kas rejestrujących, dla których dodatkowo wystawiane są faktury VAT?           

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, wskazany w opisie zdarzenia przyszłego model archiwizacji, w ramach którego Spółka będzie przechowywać wyłącznie treści paragonów fiskalnych zapisanych formie elektronicznej dematerializując (niszcząc) wydrukowane paragony fiskalne (tzw. oryginały dla klienta) będzie stanowić realizację obowiązku wynikającego z art. 106h ustawy o VAT i będzie zgodne z wymogami wynikającymi z przepisów tej ustawy.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

Zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:

a)w postaci papierowej lub

b)za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony.

Zgodnie natomiast z art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy o VAT podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w art. 112, zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.

Stosownie do art. 112 ustawy o VAT, podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Jednocześnie w myśl art. 106h ust. 1 - 4 ustawy o VAT:

1.W przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

2.Przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą wystawianą przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

3.W przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę.

4.Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy paragon został uznany za fakturę wystawioną zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3.

Jak wskazano w przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego, realizowana przez Spółkę sprzedaż w ramach kanału e-commerce (w tym w szczególności sprzedaż za pośrednictwem Sklepu internetowego) dokumentowana będzie fakturami wystawianymi i przechowywanymi w formie elektronicznej. W konsekwencji w analizowanym przypadku zastosowanie będzie mieć art. 106h ust. 3 ustawy o VAT, na mocy którego Spółka zobowiązana będzie zostawić w dokumentacji paragon dotyczący realizowanych przez nią transakcji sprzedaży. Ustawodawca nie wskazuje, w jakiej postaci paragon powinien zostać "zostawiony" w dokumentacji Spółki. Co więcej, w przeciwieństwie do przypadków objętych hipotezą normy prawnej wynikającej z art. 106h ust. 1 ustawy o VAT Spółka nie ma obowiązku "dołączać" paragonu fiskalnego do faktury.

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie wskazać, że o ile wskazane w art. 106h ust. 1 Ustawy VAT "dołączanie" paragonu fiskalnego do faktury mogłoby być odczytywane jako ewentualny obowiązek przechowywania tego paragonu w formie papierowej, o tyle w przypadku sytuacji objętych przepisem art. 106h ust. 3 Ustawy VAT treść przepisu nie generuje takich wątpliwości. Z przytoczonego przepisu wynika bowiem, że podatnik zobowiązany jest do "zostawienia" paragonu w swojej dokumentacji. Zasadność powyższego poglądu jednoznacznie potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, który w interpretacji indywidualnej z dnia 21 czerwca 2018 r. (znak: 0111-KDIB3-2.4012.255.2018.2.ASZ), wskazał, wprost, że: „(...) przepis art. 106h ust. 3 nakłada natomiast obowiązek „zostawienia” w dokumentacji paragonu dotyczącego tej sprzedaży z danymi identyfikującymi te fakturę. Skoro więc ustawodawca posługuje się inną frazą, oznacza to, że obowiązki nałożone na podatnika są inne (odmienne). Tym samym nie znajduje tu zastosowania mechanizm polegający na „dołączeniu” oryginału paragonu”.

W świetle powyższego, mając na uwadze fakt, że Ustawodawca nie zdefiniował w jakiej postaci paragon fiskalny ma zostać zostawiony w dokumentacji podatnika, w ocenie Wnioskodawcy podatnik ma możliwość samodzielnego podjęcia decyzji odnośnie formy realizacji przedmiotowego obowiązku, tym samym Spółka może go przechowywać wyłącznie w formie elektronicznej, niszcząc/dematerializując wydrukowany oryginał paragonu fiskalnego.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Organ”) dotyczących możliwości przechowywania paragonów fiskalnych wyłącznie w formie elektronicznej, w tym przykładowo w:

·w interpretacji indywidualnej z dnia 8 lipca 2021 r. (znak: 0114-KDIP1-3.4012.280.2021.2.KPU) w której Organ wskazał, że: „(...) Przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego proces obejmujący zachowywanie paragonów w dokumentacji Wnioskodawcy w postaci treści paragonów zapisanych na karcie MicroSD spełniał będzie zatem wszystkie wymogi wynikające z przepisów Ustawy VAT, w tym również obowiązku wskazanego w art. 106h Ustawy VAT. Stąd, za prawidłowe należy uznać stanowisko Spółki, zgodnie z którym w przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego Spółka będzie mogła dematerializować wydrukowane paragony zachowując ich treść w postaci zapisów na karcie MikroSD”,

·w interpretacji indywidualnej z dnia 26 marca 2021 r. (znak: 0111-KDIB3-2.4012.66.2021.1.AZ), w której Organ uznał, że: „(...) należy zgodzić się z wnioskodawca, że art. 106h ust. 3 ustawy o VAT, umożliwia Wnioskodawcy zniszczenie paragonu fiskalnego w sytuacji, w której:

-sprzedaż będzie zaewidencjonowana przy użyciu kasy rejestrującej,

-w pamięci kasy rejestrującej zapisana będzie kopia paragonu fiskalnego dotyczącego sprzedaży, zawierająca dane identyfikujące fakturę VAT,

-egzemplarz, faktury VAT przeznaczony dla Wnioskodawcy będzie miał formę elektroniczną.",

·w interpretacji indywidualnej z dnia 20 maja 2020 r. (znak: 0114-KDIP1-3.4012.209.2020.1.JG), w której Organ stwierdził, że: „(...) Wnioskodawca wskazał, że zamierza ewidencjonować sprzedaż towarów lub usług za pomocą kasy rejestrującej, przy czym kasa rejestrująca drukować będzie jednocześnie paragon fiskalny oraz fakturę. Paragon fiskalny będzie zawierał numer faktury, a faktura będzie zawierała numer paragonu. Paragon fiskalny wydrukowany z kasy rejestrującej Wnioskodawcy będzie następnie niszczony (kopia paragonu fiskalnego nadal pozostanie w pamięci fiskalnej kasy rejestrującej Wnioskodawcy, a wartość sprzedaży towaru lub usługi, a także kwota podatku - uwidocznione na paragonie fiskalnym - zostaną zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy rejestrującej Wnioskodawcy). Nabywca będzie otrzymywał zatem wyłącznie fakturę wydrukowaną z kasy rejestrującej. Egzemplarz faktury przeznaczony dla Wnioskodawcy nie będzie drukowany, a przechowywany na serwerze Wnioskodawcy w formacie elektronicznym, z uwzględnieniem podziału na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe jego odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność od momentu jego wystawienia do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Zapewniona zostanie także możliwość bezzwłocznego poboru takiego egzemplarza faktury, a także przetwarzania danych w nim zawartych. Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, że dokonując niszczenia paragonu fiskalnego dokumentującego transakcję, dla której wystawiona zostanie przez kasę rejestrującą faktura, Wnioskodawca spełnia warunki przewidziane w art. 106h ustawy. Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.",

·w interpretacji indywidualnej z dnia 21 czerwca 2018 r. (znak: 0111-KDIB3-2.4012.255.2018.2.ASZ), w której Organ uznał, że:" (...) odnosząc się do kwestii przechowywania w formie elektronicznej przez Wnioskodawcę paragonów fiskalnych, należy stwierdzić, że nie ma przeciwwskazań do elektronicznego przechowywania tego rodzaju dokumentów. Ustawodawca nie wskazał bowiem jednoznaczny formy przechowywania paragonów, dokumentujących transakcje, które zostały udokumentowane fakturami w formie elektronicznej.",

·w interpretacji indywidualnej z dnia 28 lutego 2018 r. (znak: 0112-KDIL2-2.4012.572.2017.1.AKR), w której Organ stwierdził, że: „(...) Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, że przechowywanie przez Spółkę paragonów fiskalnych dołączanych do faktury, faktur sprzedażowych oraz raportów fiskalnych dobowych wyłącznie w elektronicznej bazie dokumentów po zniszczeniu wersji papierowych będzie prawidłowe", 

·w interpretacji indywidualnej z dnia 23 lutego 2018 r. (znak: 0114-KDIP1-3.4012.13.2018.1), w której za prawidłowe uznano stanowisko podatnika zgodnie, z którym przechowywanie treści paragonów wyłącznie w formie elektronicznej w przypadku gdy doszło do wystawienia i otrzymania przez nabywcę faktury w formie elektronicznej (tj. w postaci zapisu na informatycznych nośnikach danych) jest zgodne z unormowaniem art. 106h ust. 3 ustawy o VAT, bowiem spełniona jest dyspozycja wskazanego przepisu, zgodnie z którą podatnik "zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę.".

Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w przypadku realizowanych przez Spółkę transakcji w ramach kanału sprzedaży e-commerce (w tym w szczególności przez Sklep internetowy) wskazany w opisie zdarzenia przyszłego sposób archiwizacji, w ramach którego Spółka będzie przechowywać wyłącznie treści paragonów zapisanych formie elektronicznej tj. w pamięci kasy rejestrującej i na informatycznym nośniku danych, niezwłocznie niszcząc/dematerializując wydrukowane paragony fiskalne (tzw. oryginały dla klienta), zgodny będzie z wymogami zdefiniowanymi w ustawie o VAT w tym w szczególności będzie stanowić realizację obowiązku wynikającego z art. 106h ww. ustawy.

Mając na uwadze powyższe Spółka wnosi jak we wstępie.

Jak wskazano w treści wniosku, w ocenie Wnioskodawcy wskazany w opisie zdarzenia przyszłego model archiwizacji, w ramach którego Spółka będzie przechowywać (obok wystawionej przez Wnioskodawcę faktury VAT - egzemplarza, jaki zgodnie z przepisami ustawy o VAT Wnioskodawca zobowiązany jest zachować w swojej dokumentacji, przechowywanego w formie elektronicznej) wyłącznie treści paragonów fiskalnych (nie będących paragonami z NIP, o których mowa w art. 106h ust. 4 w związku z art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy) zapisanych formie elektronicznej dematerializując (niszcząc) wydrukowane paragony fiskalne (tzw. oryginały dla klienta) będzie stanowić realizację obowiązku wynikającego z art. 106h ustawy o VAT i będzie zgodne z wymogami wynikającymi z przepisów tej ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwana dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy:

Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 111 ust. 6a ustawy:

Kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określone w art. 111a ust. 3. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej musi posiadać numer unikatowy nadawany w drodze czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców. Odbiorcami tymi są:

·osoby fizyczne, które nie prowadzą działalności gospodarczej, oraz

·rolnicy ryczałtowi.

Zatem obowiązek stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących zależy od statusu podmiotu, który nabywa świadczenia od  podatnika. Jeżeli usługę lub towar nabywa podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to podatnik nie ma obowiązku ewidencjonowania takiej sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej. Tym samym obowiązek ten nie wystąpi w przypadku sprzedaży na rzecz firm, przedsiębiorstw, organizacji.

Jeżeli podatnik ewidencjonuje sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych oraz podmiotów, które nabywają świadczenia od  podatnicy, to mają zastosowanie poniższe przepisy.

Na mocy art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy:

Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży w postaci papierowej lub za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony.

Paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu, natomiast dla sprzedawcy dokonanie sprzedaży i potwierdzenie tożsamości towaru.

Stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy:

Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w art. 112, zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2021 r. poz. 217);

W myśl art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217 ze zm.):

Dowody księgowe i dokumenty inwentaryzacyjne przechowuje się w jednostce, z zastrzeżeniem ust. 4, w oryginalnej postaci, w ustalonym porządku dostosowanym do sposobu prowadzenia ksiąg rachunkowych, w podziale na okresy sprawozdawcze, w sposób pozwalający na ich łatwe odszukanie. Roczne zbiory dowodów księgowych i dokumentów inwentaryzacyjnych oznacza się określeniem nazwy ich rodzaju oraz symbolem końcowych lat i końcowych numerów w zbiorze.

Zgodnie z art. 73 ust. 2 ustawy o rachunkowości:

Z wyłączeniem dokumentów dotyczących przeniesienia praw majątkowych do nieruchomości, powierzenia odpowiedzialności za składniki aktywów, znaczących umów i innych ważnych dokumentów określonych przez kierownika jednostki, treść dowodów księgowych może być przeniesiona na informatyczne nośniki danych pozwalające zachować w trwałej i niezmienionej postaci zawartość dowodów. Warunkiem stosowania tej metody przechowywania danych jest posiadanie urządzeń pozwalających na odtworzenie dowodów w postaci wydruku, o ile inne przepisy nie stanowią inaczej. Wydruk jest dowodem równoważnym z dowodem księgowym, z którego treść została przeniesiona na informatyczny nośnik danych.

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r. poz. 1625), zwanym dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 29 rozporządzenia:

Podatnicy prowadząc ewidencję przy użyciu kas z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii dokonują wydruku wystawianych przy użyciu kasy dokumentów, a w przypadku kas z papierowym zapisem kopii - również ich kopii. W przypadku kas z elektronicznym zapisem kopii obowiązek wydruku nie dotyczy paragonów fiskalnych i paragonów fiskalnych anulowanych w przypadku, o którym mowa w § 12, oraz raportów fiskalnych dobowych, które mają postać zapisu na informatycznym nośniku danych. Przepis § 22 ust. 4 stosuje się.

Art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy stanowi, że:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

Zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy:

Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

W świetle art. 106b ust. 3 ustawy:

Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1) czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a) czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,

b) czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,

1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a) przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,

b) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

2) sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z przywołanych przepisów podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Art. 106e ust. 1 ustawy, wskazuje dane jakie powinna zawierać faktura. Natomiast ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT.

Stosownie do art. 106h ust. 1 ustawy:

W przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Na mocy art. 106h ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą wystawianą przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

Art. 106h ust. 3 ustawy stanowi, że:

W przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę.

Zgodnie z art. 106h ust. 4 ustawy:

Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy paragon został uznany za fakturę wystawioną zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3.

Art. 112 ustawy stanowi, że:

Podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 109b ust. 7, art. 130d ust. 3, art. 134 ust. 3, art. 138h ust. 3 i art. 138i ust. 8.

W opisie zdarzenia przyszłego wskazaliście Państwo, że planujecie zrezygnować z wydruku i doręczania klientom papierowych paragonów fiskalnych. Planujecie zmienić zasady współpracy z klientami, w tym regulamin. W przyszłości akceptacja regulaminu zakupów internetowych w Sklepie internetowym przez wszystkich klientów  będzie wiązała się ze zgłoszeniem żądania wystawienia faktury oraz wyrażeniem zgody przez klienta na wystawienie i przesłanie faktury w formie elektronicznej tzw. e- faktury (jako oryginału faktury). W nowym modelu wydrukowane paragony fiskalne będziecie Państwo niszczyli. W  dokumentacji pozostawicie Państwo elektroniczne kopie paragonów fiskalnych.  Jak wskazaliście Państwo, wystawiane w tym modelu e-faktury będą mogły być jednoznacznie powiązane z paragonami fiskalnymi do których zostały wystawione. W każdej chwili możliwe będzie odnalezienie w systemie e-faktury wystawionej do danego paragonu. Stosowany przez Państwa system archiwizacji paragonów fiskalnych i faktur wystawionych do tych paragonów pozwoli w łatwy sposób zidentyfikować i odnaleźć paragon i fakturę dokumentujące daną transakcję. Jednocześnie egzemplarz e-faktury przeznaczony dla Państwa będziecie Państwo przechowywać w wersji elektronicznej w zewnętrznym systemie archiwizacji danych Spółki przez okres wskazany przepisami Ustawy VAT w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność.

Wskazaliście Państwo, że pytanie postawione we wniosku nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej paragonami zawierającymi NIP przedsiębiorcy, których wartość nie będzie przekraczać kwoty 450 zł lub 100 Euro i które będą zawierały pozostałe dane wymagane dla faktury.

Skoro sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych ewidencjonujecie Państwo  za pomocą kasy rejestrującej z elektronicznym zapisem kopii, to stosownie do regulacji zawartych w art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy oraz § 29 rozporządzenia mają Państwo obowiązek wydruku paragonów ze sprzedaży, jak również miesięcznych raportów fiskalnych. Jednocześnie wskazaliście Państwo, że akceptacja regulaminu zakupów internetowych w Sklepie internetowym przez wszystkich klientów  będzie wiązała się ze zgłoszeniem żądania wystawienia faktury oraz wyrażeniem zgody przez klienta na wystawienie i przesłanie faktury w formie elektronicznej tzw. e- faktury (jako oryginału faktury). Ponieważ przechowywane przez państwa wyłącznie w formie elektronicznej paragony fiskalne będą zapewniały możliwość ich odczytu oraz wydruku na żądanie organów skarbowych, to nie będzie konieczne dodatkowe przechowywanie paragonów fiskalnych generowanych przez kasy w formie papierowych wydruków.

Zatem przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego Planowany Model, w ramach którego będziecie Państwo:

·przechowywali wyłącznie treści paragonów fiskalnych zapisanych w formie elektronicznej,

·niszczyli wydrukowane paragony fiskalne (tzw. oryginały dla klientów),

będzie zgodny z realizacją obowiązku, który wynika z art. 106h ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…).  Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz 329; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).