Interpretacja indywidualna z dnia 1 kwietnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.40.2022.1.PK
Temat interpretacji
Rozpoznania czynności opodatkowanej
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania czynności opodatkowanej jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Pana wniosek z 2 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy rozpoznania czynności opodatkowanej w związku z przemieszczeniem samochodu do innego państwa członkowskiego wpłynął 5 lutego 2022 r.
Opis stanu faktycznego
Samochód marki M. został zakupiony od podmiotu 31 lipca 2020 w Niemczech oraz przywieziony przez niego na teren Polski. Transakcja została ujęta w deklaracji VAT za miesiąc lipiec 2020 jako nabycie wewnątrzwspólnotowe towarów. Następnie, 12 sierpnia 2020 został zabrany przez Pana A. G. na jego tablicach tymczasowych i dostarczony z powrotem do Niemiec. Pojazd wraz z kompletem dokumentów został przekazany Panu F. W. w celu przeprowadzenia umówionej wcześniej modyfikacji (a jak się później okazało także naprawy) polegającej na podniesieniu mocy pojazdu do około 800 KM oraz momentu obrotowego do około 1000 Nm. Taka modyfikacja podniosłaby wartość pojazdu.
Pan W. miał za zadanie znaleźć warsztat, który się tym zajmie i nadzorować prowadzone prace. Pojazd został zarejestrowany na terenie Niemiec na żonę Pana W. celem umożliwienia przemieszczania się pomiędzy serwisami, jak również aby objąć pojazd ochroną ubezpieczeniową (Rejestracja pojazdu na terenie Niemiec jest możliwa przez osobę trzecią bez konieczności przeniesienia własności).
Wartość pojazdu około 120000 €. Podczas przemieszczania się pomiędzy podmiotami specjalizującymi się w tego typu modyfikacjach, zaistniało podejrzenie postępującego uszkodzenia układu napędowego, o czym został Pan poinformowaniu telefonicznie. Zdecydował Pan o oddaniu pojazdu do jednego z najlepszych serwisów M. ze specjalizacją AMG (co jest wskazane z uwagi na moc i charakterystykę przedmiotowego pojazdu). Z informacji które udało się Panu uzyskać, był to serwis S. i tam też pojazd trafił 6 lipca 2021 r., gdzie naprawa płatna, jak i gwarancyjna trwały do 8 września 2021 r. - na dowód czego posiada Pan faktury za naprawę. Wskazuję Pan przy tym, że niestety gwarancja obejmująca ww. pojazd jest gwarancją, która nie jest honorowana przez wszystkie autoryzowane serwisy M. Bardzo często zdarza się, że polskie serwisy - zwłaszcza w przypadku drogich, zaawansowanych technologicznie modeli marki M., odmawiają napraw w ramach gwarancji. Z informacji jakie udzielił Panu telefonicznie Pan F. W. wynika, że po wizytach w firmach zajmujących się tzw. tuningiem pojazdu nie ma możliwości przeprowadzenia modyfikacji w sposób całkowicie wykluczający utratę gwarancji producenta pojazdu. Po zakończeniu ww. napraw i modyfikacji pojazd w najbliższym czasie powróci do Polski. Do dnia dzisiejszego nie udało się przeprowadzić modyfikacji spełniających Pana oczekiwania.
Pytanie
Czy opisana sytuacja generuje obowiązek zapłaty podatku VAT? Jeżeli tak to, w którym momencie ów obowiązek powstaje?
Pana stanowisko w sprawie
Mając na uwadze Dz.U.2021.68 Art. 13. [Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów] podpunkt: 6) towary mają być przedmiotem wykonanych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju na rzecz tego podatnika usług polegających na ich wycenie lub wykonaniu na nich prac, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną z powrotem przemieszczone na terytorium kraju; ... nie doszło do nietransakcyjnej dostawy towaru na użytek własny.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”),
opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
1.odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2.eksport towarów;
3.import towarów na terytorium kraju;
4.wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5.wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (z zastrzeżeniem art. 2a). Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...) (art. 2 pkt 3 ustawy). Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy,
przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami zaś są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).
Co należy rozumieć przez „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym stwierdza się, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.
Zatem pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel” dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”.
Art. 13 ust. 1 ustawy stanowi, że:
przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.
Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy
przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:
1)podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2)osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3)podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4)podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
Z art. 13 ust. 3 ustawy wynika, że:
za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.
Na podstawie art. 13 ust. 4 pkt 6 ustawy
przemieszczenia towarów, o którym mowa w ust. 3, przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku gdy towary mają być przedmiotem wykonanych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju na rzecz tego podatnika usług polegających na ich wycenie lub wykonaniu na nich prac, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną z powrotem przemieszczone na terytorium kraju.
Jak wynika z art. 13 ust. 4 pkt 6 ustawy, przemieszczenia towarów nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (WDT) w przypadku gdy towary mają być przedmiotem wykonanych na terytorium państwa członkowskiego UE usług polegających na ich wycenie lub wykonaniu na nich prac a następnie są z powrotem przemieszczone na terytorium kraju.
Istota usług świadczonych na ruchomym majątku rzeczowym opiera się na założeniu, że usługodawca otrzymuje od zleceniodawcy materiał i przetwarza go w taki sposób, aby otrzymać pożądany przez zleceniodawcę wyrób. Przepisy nie określają rodzaju, ani charakteru prac jakie mogą być wykonane w ramach usług na ruchomym majątku rzeczowym. Mogą to być zatem prace drobne, a także świadczenie złożone, wymagające zaangażowania wielu różnego rodzaju prac. W każdym przypadku otrzymuje się określony wyrób finalny spełniający wymagane kryteria.
Jak wynika z wniosku Nabył pan samochód w Niemczech, a przemieszczenie go do kraju było rozpoznane jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Następnie samochód został przemieszczony z powrotem do Niemiec w celu przeprowadzenia modyfikacji (a jak się później okazało także naprawy).
Po zakończeniu naprawy i modyfikacji pojazd w najbliższym czasie samochód powróci do Polski.
Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że przemieszczenie samochodu do Niemiec w celu jego modyfikacji i naprawy (która okazała się konieczna już po przemieszczeniu samochodu do Niemiec) nie stanowi WDT. Czynności, które maja być wykonane na samochodzie, mieszczą się w sytuacji przewidzianej w art. 13 ust. 4 pkt 6 ustawy.
Dlatego też opisana sytuacja nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, a tym samym nie generuje obowiązek zapłaty podatku VAT.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania Wnioskodawcy i wskazanych przepisów do interpretacji. Inne kwestie nieobjęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).