Prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków eksploatacyjnych dla pojazdu typu chłodnia - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 1 kwietnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.864.2021.3.AA

Temat interpretacji

Prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków eksploatacyjnych dla pojazdu typu chłodnia

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków eksploatacyjnych dla pojazdu typu chłodnia. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 7 marca 2022 r. (wpływ 8 marca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółdzielnia (…) z siedzibą (…) prowadzi działalność gospodarczą od 1 czerwca 1991 r. pod egidą (…), w zakresie skupu i przetwórstwa mleka, dalej handlu przetworami mlecznymi. Spółdzielnia jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, posługującym się numerem identyfikacyjnym NIP: (…).

W działalności gospodarczej użytkują Państwo samochody będące Państwa środkami trwałymi. Zabezpieczenie surowca w skupie od dostawców - producentów mleka, dla przetwórstwa odbywa się z wykorzystaniem posiadanych cystern samochodowych, o masie całkowitej powyżej 3,5 t o numerach rejestracyjnych (…) i (…).

Dostawy wyprodukowanych towarów do Państwa klientów na terenie kraju realizują Państwo transportem samochodowym o masie całkowitej nieprzekraczającym 3,5 t. Są to samochody przystosowane do przewozu towarów spożywczych typu chłodnia, wykorzystywane tylko i wyłącznie dla celów działalności gospodarczej. Stanowią one także środki trwałe zapisane do ewidencji jako samochód ciężarowy:

‒„(…) - zakupiony w 2019 r. - w tym aucie przeprowadzono dodatkowe badanie techniczne przez okręgową stację kontroli pojazdów umieszczając w dowodzie rejestracyjnym adnotację: „Pojazd odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla VAT-2 - art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług”;

‒„(…) - zakupiony w 2008 r. - w tym aucie przeprowadzono 20 maja 2008 r. dodatkowe badanie techniczne przez okręgową stację kontroli pojazdów umieszczając adnotację w dowodzie rejestracyjnym VAT-4 - zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535) o podatku od towarów i usług; brzmienie treści przepisu: - pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielone elementy pojazdu.

Adnotację w dowodzie rejestracyjnym VAT-4 - dokonaną w 2008 r. powinni Państwo uaktualnić, zgodnie z nowelizacją ustawy o VAT z dnia 7 lutego 2014 roku - przeprowadzając dodatkowe badanie techniczne przez okręgową stację kontroli pojazdów do czerwca 2014 r.

Brak aktualnego wpisu w dowodzie rejestracyjnym został zauważony dopiero w wyniku ostatnio przeprowadzonych czynności sprawdzających przeprowadzonych przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w (…). Brak ten zaraz Państwo uzupełnili - przez przeprowadzenie 12 listopada 2021 r. właściwych badań technicznych - z adnotacją w dowodzie rejestracyjnym – „Pojazd odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla VAT-2 - art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług”.

Precyzując dane techniczne i konstrukcyjne użytkowanych przez Spółdzielnię samochodów o masie całkowitej niższej niż 3,5 tony z jednym rzędem siedzeń, a przestrzeń ładunkowa jest trwale odgrodzona od kabiny dodać należy, że w posiadanym świadectwie zgodności WE uzyskanym od producenta pojazdu oraz oświadczeniu o danych i informacjach o pojeździe niezbędnych do rejestracji i ewidencji pojazdów dla ww. samochodów znajduje się informacja: „rodzaj - samochód ciężarowy, podrodzaj - furgon, przeznaczenie – chłodnia”.

Wskazany tak samochód to pojazd samochodowy, inny niż samochód osobowy, mający jeden rząd siedzeń, który jest oddzielony od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą, sklasyfikowany na podstawie przepisów o ruchu drogowym do rodzaju samochód ciężarowy. Jego cechy konstrukcyjne wykluczają użycie go do celów prywatnych.

Przedmiotowe samochody są pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 2 pkt 34 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.). Ich cechy konstrukcyjne wykluczają użycie go do celów prywatnych. Przebieg i zużycie paliwa są skrupulatnie rozliczane w każdym miesiącu i są powtarzalne dla danych okresów i tras.

W oparciu o powyższe przepisy, a także na mocy art. 86a ust. 1 i następne, w powiązaniu z art. 86 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Spółdzielnia dokonywała odliczenia 100% podatku VAT z faktur dotyczących ww. samochodów, zarówno od paliwa, jak i pozostałych wydatków.

W protokole z czynności sprawdzających przeprowadzonych przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w (…) stwierdzono, że Spółdzielnia błędnie odliczyła podatek VAT naliczony w wysokości 100% od samochodu (…), ponieważ pojazd ten posiada zaświadczenie o przeprowadzonym dodatkowym badaniu technicznym przez okręgową stację kontroli pojazdów oraz adnotację w dowodzie rejestracyjny VAT-4. Wskutek tego Spółdzielni nie przysługuje prawo do odliczenia 100%, lecz jedynie 50% kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z ww. pojazdem, gdyż nie spełnia on wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 ustawy. Zaznaczono także, że „prawo do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego przysługuje dopiero od dnia, w którym Spółdzielnia uzyska zaświadczenie i adnotację o spełnieniu tych wymagań, o czym stanowi art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT”.

Uzupełnienie i doprecyzowanie stanu faktycznego

W prowadzonej działalności gospodarczej użytkują Państwo samochody będące Państwa środkami trwałymi, które wykorzystywane są w pełni do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług - dotyczy to również pojazdu (…) będącego przedmiotem niniejszego wniosku.

Do zakresu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług należą:

1.Zabezpieczenie surowca w skupie od dostawców - producentów mleka dla przetwórstwa, odbywa się z wykorzystaniem posiadanych cystern samochodowych, o masie całkowitej powyżej 3,5 t o numerach rejestracyjnych (…) i (…).

2.Dostawy wyprodukowanych towarów do naszych klientów na terenie kraju realizujemy naszym transportem samochodowym o masie całkowitej nieprzekraczającym 3,51. Są to samochody przystosowane do przewozu towarów spożywczych typu chłodnia, wykorzystywane tylko i wyłącznie dla celów działalności gospodarczej.

Stanowią one, środki trwałe zapisane do ewidencji jako samochody ciężarowe:

‒(…) - zakupiony w 2019 r. - w tym aucie przeprowadzono dodatkowe badanie techniczne przez okręgową stację kontroli pojazdów umieszczając w dowodzie rejestracyjnym adnotację: „Pojazd odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla VAT-2 - art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług”;

‒(…) - zakupiony w 2008 r. - w tym aucie przeprowadzono 20 maja 2008 r. dodatkowe badanie techniczne przez okręgową stację kontroli pojazdów umieszczając adnotację w dowodzie rejestracyjny VAT-4 - zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535) o podatku od towarów i usług; brzmienie treści przepisu: - pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielone elementy pojazdu. Jest to samochód, którego dotyczy wniosek, jest pojazdem samochodowym, innym niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy. Nie jest pojazdem specjalnym wymienionym w art. 86 a ust. 9 pkt 3 ww. ustawy.

‒rodzaj samochód ciężarowy,

‒podrodzaj furgon, przeznaczenie chłodnia.

Wskazany tak samochód (…) to pojazd samochodowy, inny niż samochód osobowy, mający jeden rząd siedzeń, który jest oddzielony od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą, sklasyfikowany na podstawie przepisów o ruchu drogowym do rodzaju samochód ciężarowy, jego cechy konstrukcyjne wykluczają użycie go do celów prywatnych.

Nie tylko powyższe cechy konstrukcyjne wykluczają użycie go do celów prywatnych, uniemożliwia to również reżim sanitarny jakiemu podlegają użytkowane przez Spółdzielnię pojazdy. Po każdodniowej trasie samochody są poddawane zabiegom sanitarno-higienicznym i dezynfekcyjnym. Takie czynności należą do protokołu trasy i dnia dostaw – to jest przyjęty do stosowania przez kierowców regulamin dnia pracy podlegający sprawdzeniu wewnętrznemu jak i zewnętrznemu - przez właściwe organy i służby - warunków sanitarnych dostaw towarów spożywczych, nabiału i przetworów mlecznych. Przedstawione czynności sanitarne a także parkowanie samochodu jest związane ściśle z miejscem załadunku co wynika z przebiegu procesu technologicznego w mleczarni. Specyfikacja ładowanego towaru do transportu, list przewozowy, karta pojazdu są dokumentami co do miejsca, czasu i przestrzeni świadczącymi o wykorzystywaniu przedmiotowego samochodu do celów wyłącznie związanych z działalnością gospodarczą.

Przedmiotowy samochód jest pojazdem samochodowym, o którym mowa w art. 2 pkt 34 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.). Posiadane cechy konstrukcyjne wykluczają użycie go do celów prywatnych. Przebieg i zużycie paliwa są skrupulatnie rozliczane w każdym miesiącu i są powtarzalne dla weryfikowanych okresów i tras dostaw wyrobów nabiałowych.

W oparciu o powyższe przepisy, a także na mocy art. 86a ust. 1 i na mocy art. 86 ust.1 i 2 oraz ust. 4 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), Spółdzielnia dokonywała odliczenia 100% podatku VAT z faktur dotyczących ww. samochodów, zarówno od paliwa, jak i pozostałych wydatków eksploatacyjnych.

W konsekwencji powyższego Spółdzielnia nie złożyła do Naczelnika Urzędu Skarbowego informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT, ponieważ samochód (…), zgodnie z art. 86a, ust. 4 pkt 2 ustawy był i jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej Spółdzielni, a konstrukcja tego pojazdu wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą i nie dochodziło do sytuacji aby jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą uznać za nieistotne.

Mając na uwadze treści powyżej cytowanych przepisów oraz to, że w pojeździe samochodowym, dla którego wydano zaświadczenie VAT-4 nie zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 9 pkt 2 oraz nie zachodziła konieczność uznania, że pojazd nie jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej - Spółdzielnia nie przeprowadziła aktualizacji wpisu w dowodzie rejestracyjnym w 2014 roku - wskutek przeoczenia pośród bieżących działań organizacyjno-technologicznych. To przeoczenie zostało zauważone i postawione jako zarzut utraty prawa do odliczenia, podczas przeprowadzonych czynności sprawdzających przeprowadzonych przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w (…) w dniach 25, 27 i 29 października 2021 r. Wpis ten zaraz Państwo uzupełnili - przez przeprowadzenie 12 listopada 2021 r. właściwych badań technicznych - z adnotacją w dowodzie rejestracyjnym – „Pojazd odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla VAT-2 - art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług”.

W protokole z czynności sprawdzających przeprowadzonych przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w (…) stwierdzono, że Spółdzielnia błędnie odliczyła podatek VAT naliczony w wysokości 100% od samochodu (…), ponieważ pojazd ten posiada zaświadczenie o przeprowadzonym dodatkowym badaniu technicznym przez okręgową stację kontroli pojazdów oraz adnotację w dowodzie rejestracyjny VAT-4. Wskutek tego Spółdzielni nie przysługuje prawo do odliczenia 100%, lecz jedynie 50% kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z ww. pojazdem, gdyż nie spełnia on wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 ustawy. Zaznaczono także, że „Prawo do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego przysługuje dopiero od dnia, w którym Spółdzielnia uzyska zaświadczenie i adnotację o spełnieniu tych wymagań, o czym stanowi art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT”.

Pytanie

Czy przeprowadzenie aktualizacji dodatkowego badania technicznego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację i jego odnotowanie w dowodzie rejestracyjnym jest warunkiem, którego niedopełnienie lub spełnienie z opóźnieniem skutkuje utratą prawa do 100%-ego odliczenia podatku naliczonego od wydatków eksploatacyjnych związanych z użytkowaniem samochodu ciężarowego?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko Spółdzielni w sprawie jest następujące, przed dokonaniem 12 listopada 2021 r. aktualizującego badania technicznego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację i jego odnotowanie w dowodzie rejestracyjnym - również mieli Państwo prawo do pełnego odliczania VAT od wydatków eksploatacyjnych związanych z użytkowaniem samochodu ciężarowego (…) - zakupionego w 2008 r.

Użytkowany w Spółdzielni od 2008 r. samochód ciężarowy, jak przedstawiono w opisie stanu faktycznego dotychczasowego, spełnił normę przepisów art. 86 ust. 1 i 2, 4 oraz ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. To właśnie na podstawie ust. 5-go otrzymał w dowodzie rejestracyjnym adnotację - VAT-4.

Ust. 5b tegoż art. 86 w brzmieniu z 2008 r. mówił, że:

„5b. W przypadku gdy w pojeździe samochodowym, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 5, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 4 pkt 1 - 4, podatnik zobowiązany jest do pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o tych okolicznościach, w terminie 7 dni od ich zaistnienia”.

W ust. 5c: „jeżeli zmiany, o których mowa w ust. 5b, zostaną dokonane w okresie 12 miesięcy licząc od miesiąca, w którym otrzymano fakturę, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w całości w rozliczeniu za okres, w którym dokonano tych zmian”.

Na podstawie ww. przepisów art. 86 Spółdzielnia nabyła prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w 100% w tym roku i to prawo nabyte Spółdzielnia ma do chwili obecnej, co potwierdziło przeprowadzone badanie techniczne z 12 listopada 2021 r. Nie stwierdzono dokonania żadnych zmian w pojeździe i stwierdzono spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych w nowo obowiązujących przepisach art. 86a. W dowodzie rejestracyjnym pojazdu na stronie zawierającej adnotacje urzędowe, gdzie dokonany został wpis odpowiednio dla ww. samochodu o treści: „VAT-2”, dodając adnotację „Pojazd odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla VAT-2 - art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług”.

Wdrożona procedura i zasady eksploatacji samochodów w Spółdzielni wypełniają normę art. 86a ust. 4 ustawy o VAT - zgodnie z przepisem: pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Powyżej przytoczony przepis w powiązaniu z ust. 3 art. 86a ustawy o VAT gdzie mowa o tym, że nie ma zastosowania przepis ust. 1 art. 86a ustawy w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a) wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, (...)

- wyłącza obowiązek naliczania 50% kwoty podatku naliczonego.

Przepisy ustawy o VAT mówią, że w celach dowodowych właściwego korzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego należy przedstawić wynik wykonania dodatkowego badania technicznego i nie wskazują wprost, że dopiero od tego momentu podatnik może uznać, że podatek naliczony, o którym mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT stanowi 100% kwoty VAT z faktur zakupów dotyczących tego rodzaju samochodów. Liczy się jedynie zatem fakt posiadania przez podatnika zaświadczenia i wpisu do dowodu rejestracyjnego, o których wyżej mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT.

W normie przepisu ust. 10 art. 86a, która to ma zastosowanie do przedmiotowego samochodu mowa jest o spełnieniu wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 pkt 1 i 2, który to ustęp dookreśla w swoim brzmieniu - jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym - stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W normie przepisu ust. 10 art. 86a ustawodawca nie zawarł kryterium czasowego lecz wyłącznie kryterium konstrukcyjne techniczne.

Twierdzenia, że do momentu uzyskania właściwej adnotacji w dowodach rejestracyjnych Spółdzielnia nie nabyła prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego od wydatków związanych z eksploatacją samochodu ciężarowego, nie można oprzeć na tych przepisach. Na podstawie tych przepisów Spółdzielnia nabyła prawo do odliczenia podatku naliczonego z chwilą nabycia samochodu ciężarowego o określonych w przepisach parametrach konstrukcyjnych i stosowaniem zasad eksploatacyjnych, natomiast umieszczenie pieczęci w dowodzie rejestracyjnym potwierdza jego istnienie i właściwe stosowanie prawa do odliczeń - brak tu warunku czasowego, jako kryterium ograniczające zasadność stosowania przepisu.

Ustawodawca nie związał warunkowością bezwzględną ustępu 9 pkt 1 i 2 z ust. 10 pkt 1 wprowadzając kryterium czasowe zastosowania prawa do odliczenia, tak jak to zapisano w ust. 11. W przypadku gdy w pojeździe samochodowym, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 1, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 9 pkt 1 lub 2, uznaje się, że pojazd nie jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej:

1)od dnia wprowadzenia zmian,

2)jeżeli nie można określić dnia wprowadzenia zmian:

a)od okresu rozliczeniowego, w którym podatnik po raz pierwszy odliczył podatek naliczony od wydatków związanych z tym pojazdem samochodowym, z zastrzeżeniem lit. b,

b)od okresu rozliczeniowego następującego po okresie rozliczeniowym, dla którego podatnik wykaże, że pojazd samochodowy spełniał wymagania, o których mowa w ust. 9 pkt 1 lub 2

- chyba że zachodzi przypadek, o którym mowa w ust. 4 pkt 1.

W orzeczeniach sądowych prezentowane jest stanowisko:

„(...) Potwierdzenie cech konstrukcyjnych pojazdu, które wykluczają jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, wydane przez stację kontroli pojazdów, powinno być traktowane jako środek dowodowy do wykazania wymaganych cech pojazdu, a nie jako warunek, którego niespełnienie powoduje pozbawienie podatnika prawa do pełnego odliczenia podatku od towarów i usług (...)”.

Należy zwrócić uwagę na stanowisko wyrażone w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego na tle okoliczności pozwalających na przyjęcie, że znajduje ono zastosowanie w prezentowanej Państwa sprawie (por. wyrok NSA z dnia 7 czerwca 2018 r., sygn. akt I FSK 965/16, publ.: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, www.orzeczenia.nsa.gov.pl, dalej: CBOSA). Sąd kasacyjny przyjął w nim, że warunkiem zastosowania pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego jest spełnienie określonych cech konstrukcyjnych pojazdu, które potwierdza badanie techniczne. Jednakże istnienie tych cech konstrukcyjnych jest kryterium obiektywnym, a badanie techniczne to wymóg jedynie formalny, dowodowy, potwierdzający ich istnienie, ale nie samoistnie kreujący prawo do odliczenia. Należy przy tym wziąć pod uwagę cel i sens regulacji, a wymogi formalne określone w przepisach (takie jak np. badanie techniczne) nie mogą naruszać zasady proporcjonalności.

Naczelny Sąd Administracyjny powołując się na poglądy Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał na znaczenie zasady proporcjonalności. Zgodnie tą zasadą legalność środków nakładających ciężary finansowe na przedsiębiorców uzależniona jest od tego, że środki te będą właściwe i konieczne dla realizacji celów, do których zmierza zgodnie z prawem dana regulacja, przy czym, jeżeli istnieje możliwość wyboru spośród wielu właściwych środków, należy stosować najmniej restrykcyjne oraz czuwać nad tym, aby nałożone ciężary nie były nadmierne w stosunku do zamierzonych celów. NSA wskazał, że o prawie do dokonywania takich odliczeń, dzięki uznaniu za pojazd samochodowy wykorzystywany wyłącznie do wykonywania działalności gospodarczej podatnika, decyduje posiadanie przez pojazdy samochodowe określonych przepisami cech. Skoro zaś cechy konstrukcyjne pojazdu wskazują, że może on być wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej należy przyjąć, że nałożenie na podatnika obowiązku wynikającego z art. 86a ust. 10 u.p.t.u., tj. wykonania dodatkowego badania technicznego ma na celu umożliwienie podatnikowi wykazanie spełnienia wymagań określonych w art. 86a ust. 9 u.p.t.u., a nie jest warunkiem dającym uprawnienie do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z tym pojazdem. Potwierdzenie cech konstrukcyjnych pojazdu, które wykluczają jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą wydane przez stację kontroli pojazdów powinno być traktowane jako środek dowodowy do wykazania wymaganych cech pojazdu, a nie jako warunek, którego niespełnienie powoduje pozbawienie podatnika prawa do pełnego odliczenia podatku od towarów i usług.

W tej sytuacji stanowisko organu, że niedopełnienie obowiązku dokonania badania technicznego skutkuje utratą prawa do pełnego odliczenia podatku od towarów i usług, w sytuacji, gdy pojazd posiada cechy konstrukcyjne uprawniające do pełnego odliczenia prowadzi do naruszenia zasady proporcjonalności i wykracza poza zakres restrykcji dozwolonych powołaną na wstępie decyzją Rady Unii Europejskiej z dnia 17 grudnia 2013 r.

Tak jak powyżej argumentują Państwo swoje stanowisko dotyczące uchybienia jakim był brak aktualizacji pieczęci w dowodzie rejestracyjnym to, to uchybienie nie może zabierać, pozbawiać Spółdzielni prawa do pełnego odliczenia podatku od towarów i usług, bo takiej restrykcyjności przepisy te nie przedstawiają.

Uzupełnienie i doprecyzowanie Państwa stanowiska w sprawie

Niniejszy wniosek składamy w celu uzyskania interpretacji indywidualnej w zakresie stosowania prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków eksploatacyjnych dla pojazdu opisanego we wniosku.

Stanowisko Spółdzielni w sprawie jest następujące. Spółdzielnia posiadała prawo do pełnego odliczania VAT od wydatków eksploatacyjnych związanych z użytkowaniem samochodu ciężarowego (…) - od momentu zakupu i wprowadzenia go do eksploatacji, tj. w 2008 r., nieprzerwanie do dnia dokonania aktualizującego badania technicznego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację i odnotowaniem tegoż w dowodzie rejestracyjnym 12 listopada 2021 r. (i nadal) - spełniając normę obowiązującego prawa.

Nie można zgodzić się ze stanowiskiem Urzędu Skarbowego w (…), że wskutek braku właściwej adnotacji w dowodzie rejestracyjnym Spółdzielni nie przysługuje prawo do odliczenia 100%, lecz jedynie 50% kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z ww. pojazdem, gdyż nie spełnia on wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 ustawy. Zaznaczono także, że „prawo do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego przysługuje dopiero od dnia, w którym Spółdzielnia uzyska zaświadczenie i adnotację o spełnieniu tych wymagań, o czym stanowi art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT”.

Na podstawie ww. przytoczonych przepisów Spółdzielnia nabyła prawo do odliczenia, natomiast umieszczenie pieczęci w dowodzie rejestracyjnym potwierdza jego istnienie i właściwe stosowanie prawa do odliczeń - brak tu warunku czasowego, jako kryterium ograniczające zasadność stosowania przepisu. Potwierdzenie cech konstrukcyjnych pojazdu, które wykluczają jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą wydane przez stację kontroli pojazdów powinno być traktowane jako środek dowodowy do wykazania wymaganych cech pojazdu, a nie jako warunek, którego niespełnienie powoduje pozbawienie podatnika prawa do pełnego odliczenia podatku od towarów i usług.

Z brzmienia przepisu wynika, że Spółdzielnia utraciłaby prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego od wydatków związanych z eksploatacją samochodu ciężarowego, w przypadku gdyby każde następne badanie techniczne potwierdziło zmiany w jego konstrukcji i niespełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 art. 86a. A w przedmiocie sprawy opisanym w tym wniosku nie doszło do złamania przepisów zawartych w cytowanym art. 86a.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak wynika z ust. 2 pkt 1 lit. a powołanego artykułu:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Przywołany przepis art. 86 ust. 1 ustawy stanowi, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca zapewnił zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W niniejszej sprawie należy wskazać, że w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów regulował przepis art. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247 poz. 1652 ze zm.) – zwanej dalej ustawą nowelizującą.

I tak, w myśl przepisu art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej:

W okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej, stanowi, że:

Przepis ust. 1 nie dotyczy:

1)pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2)pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3)pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4)pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5)pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;

6)pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą – jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7)przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a)odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b)oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r.:

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Na podstawie art. 4 ww. ustawy:

W okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Od 1 stycznia 2014 r. na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 312), powyższe kwestie regulują przepisy art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 marca 2014 r.:

W przypadku nabycia:

1)samochodów osobowych,

2)innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony

‒ kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6000 zł.

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 marca 2014 r.):

Przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy:

3)pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4)pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5)pojazdów specjalnych - jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym wynika, że jest to pojazd specjalny;

6)pojazdów samochodowych innych niż wymienione w pkt 1-5, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

a)1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 425 kg,

b)2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 493 kg,

c)3 lub więcej – jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 500 kg;

7)pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą – jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie.

Zgodnie z art. 86a ust. 5 ustawy – obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 marca 2014 r.:

W myśl art. 88a ustawy (obowiązującego od 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 marca 2014 r.):

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86a ust. 1.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem paliwa wykorzystywanego do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych zostały uregulowane w art. 4 ustawy nowelizującej, zgodnie z którym, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od 1 stycznia 2011 r.) do 31 grudnia 2013 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Z kolei, od 1 stycznia 2014 r. obowiązuje art. 88a ustawy – zgodnie z którym:

1 kwietnia 2014 r., mocą art. 1 pkt 5 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), został uchylony przepis art. 88a ustawy o podatku od towarów i usług.

Analiza powyższych regulacji prowadzi do wniosku, że do pojazdów samochodowych spełniających warunki określone w art. 86a ust. 2 pkt 1 ustawy, nie ma zastosowania zakaz odliczania podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, o którym mowa w art. 88a ustawy, bowiem dotyczy on tylko tych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, które wykorzystywane są do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, wskazanych w art. 86a ust. 1 ustawy.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że aby ograniczenie w odliczeniu pełnej kwoty podatku VAT z tytułu zakupu paliwa do pojazdu samochodowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony nie miało zastosowania, w sytuacji gdy pojazd ten spełnia warunki przewidziane w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ustawy nowelizującej (obowiązującej od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r.) oraz art. 86a ust. 2 pkt 1-4 (obowiązującego od 1 stycznia 2014 r. do 31 marca 2014 r.) ustawy o podatku od towarów i usług, pojazd ten, stosownie do przepisu odpowiednio art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej (art. 86a ust. 5 ustawy) winien posiadać zaświadczenie wydane przez okręgową stację kontroli pojazdów, po przeprowadzeniu dodatkowego badania technicznego o spełnieniu wymagań wskazanych w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ustawy nowelizującej (odpowiednio art. 86a ust. 2 pkt 1-4 ustawy), przy czym powyższe winno wynikać również z dowodu rejestracyjnego zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Natomiast w okresie od 1 kwietnia 2014 r. obowiązuje art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy – nadany mocą ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw. Zgodnie z tym przepisem:

W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Na podstawie art. 2 pkt 34 ustawy:

Przez pojazdy samochodowe należy rozumieć pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy:

Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1)nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2)używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3)nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

W myśl art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1)w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a)wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b)konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2)do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy:

Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1)sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2)konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W świetle ust. 9 powołanego artykułu:

Do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1)pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

a)klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

b)z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

2)pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

3)pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

a)agregat elektryczny/spawalniczy,

b)do prac wiertniczych,

c)koparka, koparko-spycharka,

d)ładowarka,

e)podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

f)żuraw samochodowy

- jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Zgodnie z ust. 10 pkt 1 powołanego artykułu:

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Jak wynika z ust. 12 tego artykułu:

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3.

Na podstawie ust. 13 cyt. artykułu:

W przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od pierwszego dnia miesiąca, w którym podatnik złoży tę informację.

Z treści art. 86a ust. 4 pkt 1 wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z samochodem osobowym w sytuacji, gdy pojazd ten jest wykorzystywany wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Dla celów pełnego odliczania podatku VAT fakt jego wykorzystywania wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tego pojazdu przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach jego używania wyklucza użycie go do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tego pojazdu ewidencją przebiegu pojazdu. Niezbędnym elementem warunkującym uznanie, że mamy do czynienia z samochodem wykorzystywanym wyłącznie w działalności gospodarczej jest również – określony w art. 86 ust. 12 ustawy – wymóg zgłoszenia (w ściśle określonym terminie) faktu takiego sposobu wykorzystywania pojazdu naczelnikowi urzędu skarbowego.

Wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają, w jaki sposób podatnik ma zapewnić wyeliminowanie użytku prywatnego używanego w nim pojazdu samochodowego dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności i sposobu używania dla jego celów pojazdów. Określone przez podatnika zasady używania pojazdu muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

Natomiast z treści art. 86a ust. 4 pkt 2 w związku z art. 86a ust. 9 ustawy wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z eksploatacją pojazdów samochodowych, innych niż samochody osobowe, mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van oraz z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków i pojazdów samochodowych, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

W tej grupie pojazdów, uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, mieszczą się pojazdy ustawowo uznane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, przy wykorzystywaniu których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Są to pojazdy o konstrukcji wskazującej na ich podstawowe przeznaczenie do celów gospodarczych, wykluczającej ich użycie do celów prywatnych lub powodującej, że ewentualny użytek do celów prywatnych będzie nieistotny.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że aby dokonać odliczenia pełnej kwoty podatku z tytułu wydatków związanych z samochodami wymienionymi w art. 86a ust. 9 pkt 1-2 ustawy, warunkiem koniecznym jest, aby pojazdy te posiadały zaświadczenie wydane przez okręgową stację kontroli pojazdów, po przeprowadzeniu dodatkowego badania technicznego, przy czym powyższe winno wynikać również z dowodu rejestracyjnego zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Wykonanie dodatkowego badania technicznego potwierdzonego zaświadczeniem okręgowej stacji kontroli pojazdów oraz posiadanie stosownej adnotacji w dowodzie rejestracyjnym pojazdu staje się obowiązkiem podatnika, w sytuacji, gdy podatnik chce dokonać obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego od nabywanych przez podatnika wydatków związanych z samochodami wymienionymi w art. 86a ust. 9 pkt 1-2 ustawy. Dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony z tytułu poniesienia takich wydatków jest prawem podatnika, z którego to prawa podatnik może, lecz nie musi skorzystać. Zatem, jeżeli podatnik chce z powyższego prawa skorzystać powinien być w posiadaniu stosownych dokumentów (zaświadczenia i adnotacji w dowodzie rejestracyjnym), które by to prawo do odliczenia potwierdzały.

Według art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw:

Dodatkowe badanie techniczne, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, powinno być przeprowadzone w terminie najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego, nie później jednak niż przed upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw:

Jeżeli przed terminem najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego lub przed upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy pojazd, o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jest przedmiotem dostawy, dodatkowe badanie techniczne, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, powinno być przeprowadzone nie później niż przed dniem dokonania dostawy.

Jak wynika z art. 9 ust. 3 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw:

Zaświadczenia wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dla pojazdów, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują ważność na potrzeby stosowania art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r., paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

1)samochodów osobowych;

2)innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

a)1 – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,

b)2 – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,

c)3 lub więcej – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej:

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej).

Art. 12 ust. 3 ustawy nowelizującej stanowi natomiast, że:

Dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 1 pkt 2, są określane na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

Z treści przepisów art. 86a ust. 4 w związku z art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2014 r., wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem i eksploatacją pojazdów samochodowych, innych niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van.

W tej grupie pojazdów, uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika mieszczą się pojazdy ustawowo uznane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, przy wykorzystywaniu których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, wprowadzania regulaminów, zasad używania tych pojazdów. Posiadanie takiej dokumentacji nie determinuje pełnego prawa do odliczenia, a elementem decydującym jest rodzaj pojazdu określony w art. 86a ust. 4 ustawy. Są to pojazdy o konstrukcji wskazującej na ich podstawowe przeznaczenie do celów gospodarczych, wykluczającej ich użycie do celów prywatnych lub powodującej, że ewentualny użytek do celów prywatnych będzie nieistotny.

Zgodnie z powołanym w niniejszej interpretacji art. 9 ust. 3 ustawy nowelizującej, zaświadczenia wydane przed dniem 1 kwietnia 2014 r. dla pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van, zachowują swoją ważność dla potrzeb stosowania nowych przepisów, o ile w pojazdach tych nie zostały wprowadzone zmiany skutkujące niespełnieniem warunków technicznych uprawniających do pełnego odliczenia VAT.

Jak wynika z powołanego wyżej art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, dodatkowe badanie techniczne powinno być przeprowadzone w terminie najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego, nie później jednak niż przed dniem 1 lipca 2014 r. Jeżeli przed upływem najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego lub przed dniem 1 lipca 2014 r. doszło do sprzedaży takiego pojazdu, wówczas dodatkowe badanie techniczne powinno być przeprowadzone nie później niż przed dniem dokonania sprzedaży (art. 9 ust. 2 ww. ustawy z dnia 7 lutego 2014 r.).

W przypadku niewykonania dodatkowego badania technicznego w wyżej wskazanym terminie uznaje się, że od 1 kwietnia 2014 r. pojazd nie mieści się w katalogu pojazdów wskazanych w art. 86a ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, czyli pojazdów, które ze względu na swoją konstrukcję ustawowo uznawane są za pojazdy wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej. Oznacza to, że od 1 kwietnia 2014 r. w stosunku do takiego pojazdu zastosowanie znajdą zasady ogólne. Odliczenie podatku VAT w pełnej wysokości uzależnione wówczas będzie od spełnienia warunków wskazanych w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z ww. przepisem odliczenie pełne przysługuje jeżeli sposób wykorzystania pojazdu przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach jego używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tego pojazdu ewidencją przebiegu, wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ponadto w takim przypadku wystąpi również obowiązek złożenia do naczelnika urzędu skarbowego informacji o tym pojeździe (VAT-26).

Jeżeli nie zostaną spełnione ww. warunki wówczas od dnia 1 kwietnia 2014 r. podatnikowi przysługuje ograniczone do wysokości 50% kwoty prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z takim pojazdem (czyli z tytułu wydatków eksploatacyjnych). Ograniczone prawo do odliczenia będzie miało również zastosowanie zapewne do nabywanego paliwa wykorzystywanego do napędu takiego pojazdu.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy przeprowadzenie aktualizacji dodatkowego badania technicznego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację i jego odnotowanie w dowodzie rejestracyjnym jest warunkiem, którego niedopełnienie lub spełnienie z opóźnieniem skutkuje utratą prawa do 100% odliczenia podatku naliczonego od wydatków eksploatacyjnych związanych z użytkowaniem samochodu ciężarowego.

We wniosku przedstawili Państwo informacje, z których wynika, że:

‒w prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystują Państwo pojazd (…) - zakupiony w 2008 r.,

‒jest to pojazd samochodowy, inny niż samochód osobowy, mający jeden rząd siedzeń, który jest oddzielony od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą, sklasyfikowany na podstawie przepisów o ruchu drogowym do rodzaju samochód ciężarowy. Jego cechy konstrukcyjne wykluczają użycie go do celów prywatnych,

‒w tym aucie przeprowadzono 20 maja 2008 r. dodatkowe badanie techniczne przez okręgową stację kontroli pojazdów umieszczając adnotację w dowodzie rejestracyjnym VAT-4 - zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535) o podatku od towarów i usług; brzmienie treści przepisu: - pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielone elementy pojazdu,

‒nie przeprowadzili Państwo aktualizacji wpisu w dowodzie rejestracyjnym w 2014 roku,

‒12 listopada 2021 r. przeprowadzili Państwo właściwe badania techniczne – z adnotacją w dowodzie rejestracyjnym – „Pojazd odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla VAT-2 - art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług”,

‒w opisanym pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie VAT-4, nie zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 9 pkt 2 oraz nie zachodziła konieczność uznania, że pojazd nie jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej,

‒dokonywali Państwo odliczenia 100% podatku VAT z faktur dotyczących ww. samochodu, zarówno od paliwa, jak i pozostałych wydatków eksploatacyjnych,

‒posiadane cechy konstrukcyjne wykluczają użycie opisanego samochodu do celów prywatnych. Przebieg i zużycie paliwa są skrupulatnie rozliczane w każdym miesiącu i są powtarzalne dla weryfikowanych okresów i tras dostaw wyrobów nabiałowych,

‒nie tylko cechy konstrukcyjne wykluczają użycie samochodu do celów prywatnych, uniemożliwia to również reżim sanitarny jakiemu podlegają użytkowane przez Spółdzielnię pojazdy. Po każdodniowej trasie samochody są poddawane zabiegom sanitarno-higienicznym i dezynfekcyjnym. Takie czynności należą do protokołu trasy i dnia dostaw – to jest przyjęty do stosowania przez kierowców regulamin dnia pracy podlegający sprawdzeniu wewnętrznemu jak i zewnętrznemu - przez właściwe organy i służby - warunków sanitarnych dostaw towarów spożywczych, nabiału i przetworów mlecznych. Przedstawione czynności sanitarne a także parkowanie samochodu jest związane ściśle z miejscem załadunku co wynika z przebiegu procesu technologicznego w mleczarni. Specyfikacja ładowanego towaru do transportu, list przewozowy, karta pojazdu są dokumentami co do miejsca, czasu i przestrzeni świadczącymi o wykorzystywaniu przedmiotowego samochodu do celów wyłącznie związanych z działalnością gospodarczą,

‒Nie złożyli Państwo do Naczelnika Urzędu Skarbowego informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT.

W celu rozstrzygnięcia Państwa wątpliwości, dotyczących możliwości odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego od wydatków eksploatacyjnych związanych z użytkowaniem samochodu ciężarowego (…) - zakupionego w 2008 r. należy w pierwszej kolejności przeanalizować, czy pojazd będący przedmiotem wniosku może być uznany za pojazd wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy.

Z treści tych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej.

Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z interpretacją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN przez pojęcie „wyłącznie” należy rozumieć „tylko” oraz „jedynie”. Przy definiowaniu słowa „wyłącznie” mogą być również pomocne synonimy tego słowa, wśród których wskazuje się: absolutnie; bezwzględnie; całkowicie; jedynie; tylko; zupełnie. Zatem możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi dotyczy tylko tych pojazdów, które przeznaczone są jedynie do wykonywania czynności służbowych, tym samym nie są wykorzystywane, choćby przejściowo, w inny sposób.

Dla celów pełnego odliczania VAT fakt wykorzystywania pojazdów wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

W tym miejscu wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają, w jaki sposób podatnik ma zapewnić w przedsiębiorstwie wyeliminowanie użytku prywatnego używanych w nim pojazdów samochodowych dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Określone przez podatnika zasady używania pojazdów muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych pojazdów. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

Z przedstawionych przez Państwa informacji wynika, że nie złożyli Państwo do Naczelnika Urzędu Skarbowego informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę, że niezbędnym elementem warunkującym uznanie, że mamy do czynienia z samochodem wykorzystywanym wyłącznie w działalności gospodarczej jest również – określony w art. 86 ust. 12 ustawy – wymóg zgłoszenia (w ściśle określonym terminie) faktu takiego sposobu wykorzystywania pojazdu naczelnikowi urzędu skarbowego należy stwierdzić, że samochód (…) nie może być uznany za pojazd wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy.

Tym samym, nie będą mieli Państwo prawa do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego dotyczącej wydatków związanych z eksploatacją samochodu samochód (…), gdyż przedmiotowy samochód nie spełnia warunków, o których mowa w art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy.

Wobec powyższego należy przeanalizować, czy opisany samochód może być uznany za pojazd wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy, tj. czy jego konstrukcja wyklucza użycie go użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że użycie go do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Natomiast z treści art. 86a ust. 4 pkt 2 w związku z art. 86a ust. 9 ustawy wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z eksploatacją pojazdów samochodowych, innych niż samochody osobowe, mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van oraz z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków oraz pojazdów samochodowych, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

Z przedstawionych przez Państwa informacji wynika, że jest to pojazd samochodowy, inny niż samochód osobowy, mający jeden rząd siedzeń, który jest oddzielony od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą, sklasyfikowany na podstawie przepisów o ruchu drogowym do rodzaju samochód ciężarowy, o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1. Z podanych przez Państwa informacji wynika również, że z pierwsza adnotacja w dowodzie rejestracyjnym brzmiała: „VAT-4 - zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535) o podatku od towarów i usług; brzmienie treści przepisu: - pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielone elementy pojazdu” natomiast adnotacja z 12 listopada 2021 r. brzmiała: „Pojazd odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla VAT-2 - art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług”.

Z treści wpisów do dowodu rejestracyjnego pojazdu (…), wbrew Państwa opinii, wynika jednoznacznie, że pojazd klasyfikowany jest jako pojazd samochodowy, inny niż samochód osobowy, mający jeden rząd siedzeń, który jest oddzielony od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą.

Należy zauważyć, że ustawodawca wyraźnie wskazał, że spełnienie wymagań określonych w art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 w związku z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy, stwierdza się na podstawie badania technicznego potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez stację kontroli pojazdów oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Z przepisu art. 9 ust. 3 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw wynika, że w odniesieniu do pojazdów samochodowych nabytych przed dniem 1 kwietnia 2014 r., mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van nie ma obowiązku przeprowadzania ponownego dodatkowego badania technicznego. Zaświadczenia wydane do dnia 31 marca 2014 r. dla takich pojazdów zachowują bowiem swoją ważność dla potrzeb stosowania nowych przepisów, o ile w pojazdach tych nie zostały wprowadzone zmiany skutkujące niespełnieniem warunków technicznych uprawniających do pełnego odliczenia podatku VAT.

Na podstawie przedstawionego stanu faktycznego i zacytowanych powyżej przepisów należy stwierdzić, że od 1 kwietnia 2014 r. zaświadczenie wydane 2008 r. nie zachowuje swojej ważności dla potrzeb stosowania przepisów określonych w art. 86a ust. 9 pkt 2 w związku z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT. Posiadany przez Państwa samochód pojazd (…) przed 31 marca 2014 r. miał przeprowadzone badanie techniczne oraz posiadał adnotację w dowodzie rejestracyjnym „VAT-4 - zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535) o podatku od towarów i usług; brzmienie treści przepisu: - pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielone elementy pojazdu.

Zgodnie z przepisami obowiązującymi od 31 marca 2014 r., w celu nabycia prawa do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości od wydatków związanych z pojazdami, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług (tj. pojazdami samochodowymi, innymi niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu), istnieje obowiązek przeprowadzenia „nowego”, dodatkowego badania technicznego oraz uzyskania w tym zakresie stosownego wpisu do dowodu rejestracyjnego. Należy bowiem zauważyć, że pojazd samochodowy wskazany w ww. przepisie mieścił się do 31 marca 2014 r. w katalogu pojazdów, który zawierał również i inne pojazdy (tj. pojazdy mające więcej niż jeden rząd siedzeń) wobec czego poprzednio wydane zaświadczenia dla tych pojazdów 1 kwietnia 2014 r. utraciły swoją moc. Zachowanie ważności zaświadczeń w tym przypadku oznaczałoby akceptację niezgodności danych zawartych w zaświadczeniu z nowymi warunkami określonymi w ustawie.

W konsekwencji, aby korzystać z prawa do odliczenia wynikającego z art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług mieli Państwo obowiązek ponownego przeprowadzania dodatkowego badania technicznego opisanego pojazdu. Biorąc pod uwagę fakt, że badanie takie, uzupełnione właściwym wpisem do dowodu rejestracyjnego wykonali Państwo 12 listopada 2021 r., prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego od wydatków eksploatacyjnych pojazdu (…) wynikające z art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług przysługuje Państwu od 12 listopada 2021 r.

Należy przy tym zaznaczyć, że przeprowadzenie dodatkowego badania technicznego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację i jego odnotowanie w dowodzie rejestracyjnym jest warunkiem, którego niedopełnienie lub spełnienie z opóźnieniem skutkuje utratą prawa do 100% odliczenia podatku naliczonego od wydatków eksploatacyjnych związanych z użytkowaniem samochodu ciężarowego.

Skoro w okresie od 1 kwietnia 2014 r. do 12 listopada 2021 r. pojazd (…) nie znajdował się w grupie pojazdów uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej ze względu na konstrukcję pojazdu, możliwość skorzystania z prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków eksploatacyjnych tego pojazdu należy rozpatrywać na zasadach ogólnych.

Jak już wyżej wskazano, skoro nie złożyli Państwo do Naczelnika Urzędu Skarbowego informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT dotyczącej pojazdu (…), to nie są spełnione przesłanki do uznania, że pojazd ten jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej.

W konsekwencji pojazdu (…), nie można uznać za wykorzystywany wyłącznie do Państwa działalności gospodarczej i tym samym, stosownie do art. 86a ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy w okresie od 1 kwietnia 2014 r. do 12 listopada 2021 r. nie mieli Państwo prawa do odliczenia w całości podatku naliczonego od wydatków eksploatacyjnych z nim związanych, a jedynie 50% tej kwoty.

W odniesieniu do przywołanego przez Państwa na poparcie własnego stanowiska wyroku NSA z 7 czerwca 2018 r. sygn. akt I FSK 965/16 należy wskazać, że orzeczenie to dotyczy pojazdów spełniających zapis art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. b ustawy o VAT, natomiast niniejsza interpretacja rozstrzyga w zakresie pojazdu ujętego w art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy o VAT. W konsekwencji, z uwagi na różnice występujące w okolicznościach spraw, powyższy wyrok nie znajduje zastosowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie