• brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku nabyciem Prezentów, • brak obowiązku naliczenia podatku VAT należnego w momencie wydania Prezentów.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie :

·braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku nabyciem Prezentów,

·braku obowiązku naliczenia podatku VAT należnego w momencie wydania Prezentów

(pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

 – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku nabyciem Prezentów oraz braku obowiązku naliczenia podatku VAT należnego w momencie wydania Prezentów. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 marca 2022 r. (wpływ 23 marca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka podjęła decyzję o wydawaniu prezentów rzeczowych dla pracowników z okazji np. Świąt Bożego Narodzenia, Wielkanocy, ślubu, narodzin dziecka, przejścia na emeryturę, jubileuszu Spółki, Mikołajek, jubileuszu pracy pracownika (stażowe), Dnia Kobiet i Dnia Mężczyzny. W przypadku przejścia na emeryturę, ślubu pracownika, narodzin dziecka pracownika, jubileuszu pracy to pracownik będzie wskazywał, jaki prezent chce otrzymać w granicach limitu, jaki wyznaczony zostaje przez Zarząd Spółki. W pozostałych przypadkach pracodawca zdecyduje, jakie prezenty zostaną przekazane.

Prezenty stanowić będą między innymi: walizki, plecaki, naczynia kuchenne, perfumy i inne kosmetyki, zegarki, sprzęt elektroniczny, biżuteria, vouchery na zabiegi kosmetyczne czy rehabilitacyjne, kocyki, zabawki edukacyjne dla dzieci. Otrzymanie tych prezentów nie jest gwarantowane w momencie podpisywania umowy o pracę. W umowie o pracę oraz regulaminie wynagradzania określone jest: wynagrodzenie zasadnicze, premia uznaniowa, dodatki za pracę w nocy i w godzinach nadliczbowych. W kodeksie pracy w związku z przejściem pracownika na emeryturę przysługuje mu odprawa, a oprócz tego Zarząd Spółki chce przekazać prezent. W regulaminie wynagrodzenia Spółki nie przewidziano pieniężnych nagród jubileuszowych z tytułu osiągnięcia określonego stażu pracy pracownika w Spółce, dlatego Zarząd chce uhonorować pracownika i przekazać prezent. Otrzymanie prezentów nie wiąże się z żadnym działaniem przez Pracownika na rzecz Spółki. Prezenty nie będą elementem wynagrodzenia, do zapłaty którego Spółka jest zobowiązana na podstawie zawartej umowy o pracę. Jest to dobrowolne świadczenie ze strony Spółki, do którego nie jest zobowiązana na podstawie zapisów umownych ani innych porozumień.

Uzupełnili Państwo opis sprawy 24 marca 2022 r. o następujące informacje:

1. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem VAT.
2. Prezenty będą przekazywane nieodpłatnie pracownikom przez Wnioskodawcę.
3. Wnioskodawca dokonując zakupu prezentów będzie nabywał je we własnym imieniu i na własny rachunek, a następnie będzie wydawał na rzecz pracowników.
4. Przyznawane prezenty pracownikom przez Wnioskodawcę nie będą miały związku z prowadzoną działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.
5. Przekazywane prezenty nie będą prezentami o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o podatku od towaru i usług z dnia 11 marca 2004 r. ( Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.).
6. Nie będzie prowadzona ewidencja pozwalająca na ustalenie tożsamości obdarowanych osób.
7. Cena jednostkowa nabycia (bez podatku) prezentu przekazywanego przez Wnioskodawcę pracownikowi, a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określony w momencie przekazywania towaru będzie przekraczał 20 zł.
8. Przekazywane prezenty nie będą prezentami o małej wartości.
9. Przekazywane bony podarunkowe (vouchery) przez Wnioskodawcę mogą być bonami jednego przeznaczenia w rozumieniu art. 2 pkt 43 ustawy o podatku od towarów i usług oraz mogą też być bonami różnego przeznaczenia w rozumieniu art. 2 pkt 44 ww. ustawy. Podmiotem wystawiającym Voucher będą inne podmioty niż Wnioskodawca. W związku z wydaniem przez Wnioskodawcę voucherów dla pracowników, nie będzie wiązało się to z obowiązkiem ich przyjęcia jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenia usług. W związku z przekazaniem voucherów przez Wnioskodawcę pracownikom, w żaden sposób nie będzie wynikało, jakie towary/usługi będą oferowane z możliwością ich wykorzystania.
10. W momencie przekazania przez Wnioskodawcę voucherów nie będzie znana kwota należnego podatku VAT z tytułu dostawy towarów lub/i świadczenia usług związanych z realizacją vouchera.
11. W momencie przekazania przez Wnioskodawcę voucherów nie będzie znane miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług.
12. Wnioskodawca będzie dokonywał zakupu voucherów we własnym imieniu i na własny rachunek.
13. Faktury dokumentujące zakup prezentów będą wystawiane na Wnioskodawcę.
14. Nabywane przez Wnioskodawcę prezenty nie będą służyły działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, zwolnionej od podatku czy niepodlegającej opodatkowaniem podatkiem od towaru i usług, będą jedynie służyły jako prezenty przekazane pracownikom.
15. Prezenty będą miały wartość konsumpcyjną lub też użytkową dla pracowników.
16. Nabywane przez Wnioskodawcę prezenty nie będą wykorzystywane wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku.

Pytanie

Czy Spółka ma prawo odliczyć VAT z faktur dokumentującuch zakup Prezentów i czy powinna rozpoznać VAT należny w momencie wydania prezentów? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Państwa stanowisko w sprawie

Wydanie Prezentów dla pracownika nie ma związku z czynnościami opodatkowanymi, a tylko w takim przypadku ustawa pozwala na odliczenie VAT naliczonego.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie powinna odliczać podatku VAT od zakupywanych Prezentów i tym samym nie powinna naliczyć VAT należnego w momencie przekazania pracownikom tych Prezentów. Zakupy te służą zaspokojeniu prywatnych potrzeb pracownika, a ich wydanie nie stanowi czynności opodatkowanej.

Takie zdanie zostało wyrażone m. in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS 26 czerwca 2017 r. nr 0115- KDIT1-1.4012.150.2017.1.AJ, z 8 listopada 2018 r. nr 0112-KDIL1-2.4012.559.2018.3.JO, z 5 listopada 2018 r. nr 0115-KDIT1-2.4012.673.2018.1.RS.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku nabyciem Prezentów oraz braku obowiązku naliczenia podatku VAT należnego w momencie wydania Prezentów – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że poniższe rozważania rozpoczęto od przekazania Prezentów w formie towaru (między innymi: walizki, plecaki, naczynia kuchenne, perfumy i inne kosmetyki, zegarki, sprzęt elektroniczny, biżuteria, kocyki, zabawki edukacyjne dla dzieci).

Ponadto z uwagi na istotę prawa do odliczenia podatku w kontekście opodatkowania czynności w podatku od towarów i usług w ww. zakresie w pierwszej kolejności dokonano analizy w zakresie prawa Spółki do odliczenia podatku w związku z nabyciem ww. Prezentów, które przez Wnioskodawcę będą przekazywane Pracownikom.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

 Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego, jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT – spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Z uregulowań ustawy o podatku od towarów i usług wyraźnie wynika, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością opodatkowaną. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b i c ustawy:

Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Z wniosku wynika, że Spółka podjęła decyzję o wydawaniu prezentów rzeczowych dla pracowników z okazji np. Świąt Bożego Narodzenia, Wielkanocy, ślubu, narodzin dziecka, przejścia na emeryturę, jubileuszu Spółki, Mikołajek, jubileuszu pracy pracownika (stażowe), Dnia Kobiet i Dnia Mężczyzny. W przypadku przejścia na emeryturę, ślubu pracownika, narodzin dziecka pracownika, jubileuszu pracy to pracownik będzie wskazywał, jaki prezent chce otrzymać w granicach limitu, jaki wyznaczony zostaje przez Zarząd Spółki. W pozostałych przypadkach pracodawca zdecyduje, jakie prezenty zostaną przekazane. Prezenty stanowić będą między innymi: walizki, plecaki, naczynia kuchenne, perfumy i inne kosmetyki, zegarki, sprzęt elektroniczny, biżuteria, vouchery na zabiegi kosmetyczne czy rehabilitacyjne, kocyki, zabawki edukacyjne dla dzieci. Otrzymanie tych prezentów nie jest gwarantowane w momencie podpisywania umowy o pracę. W umowie o pracę oraz regulaminie wynagradzania określone jest: wynagrodzenie zasadnicze, premia uznaniowa, dodatki za pracę w nocy i w godzinach nadliczbowych. W kodeksie pracy w związku z przejściem pracownika na emeryturę przysługuje mu odprawa, a oprócz tego Zarząd Spółki chce przekazać prezent. W regulaminie wynagrodzenia Spółki nie przewidziano pieniężnych nagród jubileuszowych z tytułu osiągnięcia określonego stażu pracy pracownika w Spółce, dlatego Zarząd chce uhonorować pracownika i przekazać prezent. Otrzymanie prezentów nie wiąże się z żadnym działaniem przez Pracownika na rzecz Spółki. Prezenty nie będą elementem wynagrodzenia, do zapłaty którego Spółka jest zobowiązana na podstawie zawartej umowy o pracę. Jest to dobrowolne świadczenie ze strony Spółki, do którego nie jest zobowiązana na podstawie zapisów umownych ani innych porozumień. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem VAT. Prezenty będą przekazywane nieodpłatnie pracownikom przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca dokonując zakupu prezentów będzie nabywał je we własnym imieniu i na własny rachunek, a następnie będzie wydawał na rzecz pracowników. Przyznawane prezenty pracownikom przez Wnioskodawcę nie będą miały związku z prowadzoną działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Przekazywane prezenty nie będą prezentami o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o podatku od towaru i usług. Nie będzie prowadzona ewidencja pozwalająca na ustalenie tożsamości obdarowanych osób. Cena jednostkowa nabycia (bez podatku) prezentu przekazywanego przez Wnioskodawcę pracownikowi, a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określony w momencie przekazywania towaru będzie przekraczał 20 zł. Przekazywane prezenty nie będą prezentami o małej wartości. Przekazywane bony podarunkowe (vouchery) przez Wnioskodawcę mogą być bonami jednego przeznaczenia w rozumieniu art. 2 pkt 43 ustawy o podatku od towarów i usług oraz mogą też być bonami różnego przeznaczenia w rozumieniu art. 2 pkt 44 ww. ustawy. Podmiotem wystawiającym Voucher będą inne podmioty niż Wnioskodawca. W związku z wydaniem przez Wnioskodawcę voucherów dla pracowników, nie będzie wiązało się to z obowiązkiem ich przyjęcia jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenia usług. W związku z przekazaniem voucherów przez Wnioskodawcę pracownikom, w żaden sposób nie będzie wynikało jakie towary/usługi będą oferowane z możliwością ich wykorzystania. W momencie przekazania przez Wnioskodawcę voucherów nie będzie znana kwota należnego podatku VAT z tytułu dostawy towarów lub/i świadczenia usług związanych z realizacją vouchera. W momencie przekazania przez Wnioskodawcę voucherów nie będzie znane miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług. Wnioskodawca będzie dokonywał zakupu voucherów we własnym imieniu i na własny rachunek. Faktury dokumentujące zakup prezentów będą wystawiane na Wnioskodawcę. Nabywane przez Wnioskodawcę prezenty nie będą służyły działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, zwolnionej od podatku czy niepodlegającej opodatkowaniem podatkiem od towaru i usług, będą jedynie służyły jako prezenty przekazane pracownikom. Prezenty będą miały wartość konsumpcyjną lub też użytkową dla pracowników. Nabywane przez Wnioskodawcę prezenty nie będą wykorzystywane wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy w pierwszej kolejności powzięli Państwo wątpliwości w kwestii prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku nabyciem prezentów.

Wskazali Państwo, że Spółka podjęła decyzję o wydawaniu prezentów rzeczowych dla pracowników z okazji np. Świąt Bożego Narodzenia, Wielkanocy, ślubu, narodzin dziecka, przejścia na emeryturę, jubileuszu Spółki, Mikołajek, jubileuszu pracy pracownika (stażowe), Dnia Kobiet i Dnia Mężczyzny. W przypadku przejścia na emeryturę, ślubu pracownika, narodzin dziecka pracownika, jubileuszu pracy to pracownik będzie wskazywał, jaki prezent chce otrzymać w granicach limitu, jaki wyznaczony zostaje przez Zarząd Spółki. Przekazywane Pracownikom Prezenty nie będą elementem wynagrodzenia, do zapłaty którego Spółka jest zobowiązana na podstawie zawartej umowy o pracę. Jest to dobrowolne świadczenie ze strony Spółki, do którego nie jest zobowiązana na podstawie zapisów umownych ani innych porozumień.

W odniesieniu do wątpliwości Państwa należy wskazać, że decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. Jak już wcześniej wskazano, aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu.

W tym miejscu należy zauważyć, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia „potrzeb osobistych”. Za Słownikiem Języka Polskiego uznać należy, że potrzebami „osobistymi” są takie potrzeby, które „dotyczą danej osoby” i które są jej potrzebami „prywatnymi”, tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tą osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika, czy pełnioną funkcją.

Zatem można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy, a więc potrzeby osobiste to te, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy. Natomiast potrzeby pracownicze to te, których spełnienie nie wynika z autonomii woli stron, ale do zaspokajania których pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa, np.: przepisów Kodeksu pracy, przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, itp.

W odniesieniu do powyższego można przywołać orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 16 października 1997r., wydane w sprawie C-258/95 pomiędzy Juliusz Fillibeck Söhne GmbH & CO.KG a Finanzamt Neustadt (Niemcy). Wyrok ten dotyczy wprawdzie opodatkowania nieodpłatnego świadczenia na rzecz pracowników dowozu do pracy jednakże, został w nim poruszony także temat, kiedy przekazana usługa jest świadczeniem dla celów osobistych pracowników, a kiedy jest świadczeniem na potrzeby działalności gospodarczej pracodawcy.

Trybunał rozważał, czy bezpłatny dowóz pracowników na teren przedsiębiorstwa stanowi świadczenie usług za wynagrodzeniem w rozumieniu artykułu 6(2)(b) Szóstej Dyrektywy. Trybunał wskazał, że w większości sytuacji usługi transportowe świadczone nieodpłatnie na rzecz pracowników podlegają regulacjom artykułu 6(2)(b). Decyzja wyboru środka transportu (lub lokalizacji zamieszkania) leży bowiem w gestii pracowników, a udostępnienie im dodatkowej możliwości dojazdu do pracy służy jedynie ich potrzebom osobistym. Istnieją jednak sytuacje, w których usługi transportowe świadczone przez pracodawcę są jedyną możliwością dowozu pracowników do miejsca pracy (co miało miejsce w przedmiotowej sprawie). Wówczas, takie usługi służą celom prowadzonej przez pracodawcę działalności gospodarczej, a osobiste korzyści uzyskiwane przez pracowników mają znaczenie drugorzędne w stosunku do korzyści gospodarczych. Innymi słowy, w przypadku gdy charakter prowadzonej działalności wymusza na pracodawcy zapewnienie transportu jego pracownikom do lub z miejsca pracy, uważa się, że usługi przewozu wykonywane są jedynie na potrzeby związane z prowadzoną działalnością.

W drugim wyroku z dnia 11 grudnia 2008 r. w sprawie C-371/07 (Danfoss and Astra Zeneca) Trybunał stwierdził, że co do zasady wydawanie pracownikom nieodpłatnych posiłków, służy zaspokojeniu ich prywatnych potrzeb w rozumieniu art. 6 ust. 2 Szóstej Dyrektywy. Jeżeli natomiast ze szczególnych okoliczności wynika, że zapewnienie posiłków przez pracodawcę nie służy zaspokajaniu prywatnych potrzeb tych ostatnich i nie jest dokonywane w celach innych niż związane z działalnością przedsiębiorstwa, wtedy osobista korzyść, jaka wynika z tego dla pracowników, wydaje się mieć jedynie charakter uboczny względem potrzeb przedsiębiorstwa.

Przenosząc powyższe rozważania Trybunału na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że w przypadku przekazania Pracownikom Prezentów w formie towaru (np. walizki, plecaki, naczynia kuchenne, perfumy i inne kosmetyki, zegarki, sprzęt elektroniczny, biżuteria, kocyki, zabawki edukacyjne dla dzieci), opisanych we wniosku, korzyści uzyskiwane przez Państwo mają znaczenie drugorzędne wobec korzyści prywatnych uzyskiwanych przez Pracowników.

Analiza przedstawionego opisu sprawy na tle powołanych przepisów prowadzi zatem do wniosku, że nabyte towary przez Państwa i następnie nieodpłatnie przekazane na rzecz Pracowników nie mają zarówno ogólnego, jak i pośredniego związku z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, gdyż stanowią świadczenia wynikające z dobrej woli Spółki. Służą one w głównej mierze zaspokojeniu osobistych/prywatnych potrzeb Pracowników.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Państwu nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabywania Prezentów (w formie towaru) na rzecz Pracowników.

W rozpatrywanej sprawie ww. wydatki, które będą ponosili Państwo w związku z nabyciem Prezentów (towarów) nie są związane ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, gdyż jak wskazano powyżej służą one do zaspokojenia potrzeb prywatnych Pracowników.

Zatem, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturach dotyczących wydatków na zakup ww. prezentów przekazywanych Pracownikom w formie towarów (np. walizki, plecaki, naczynia kuchenne, perfumy i inne kosmetyki, zegarki, sprzęt elektroniczny, biżuteria, kocyki, zabawki edukacyjne dla dzieci), gdyż nie jest spełniony warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy.

Ponadto wątpliwości Państwa dotyczą ustalenia, czy w świetle powyższego przekazanie Prezentów (towarów) na rzecz Pracowników należy uznać za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy :

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy:

Jak wynika z treści art. 7 ust. 3 ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 4 ustawy: