Podatek od towarów i usług w zakresie braku obowiązku zapłaty podatku VAT z tytułu sprzedaży działek nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5, nr 6 i nr 7.

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku zapłaty podatku VAT z tytułu sprzedaży działek nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5, nr 6 i nr 7 – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 stycznia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 18 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku zapłaty podatku VAT z tytułu sprzedaży działek nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5, nr 6 i nr 7. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 25 lutego 2022 r. (wpływ 3 marca 2022 r.) oraz z 14 marca 2022 r. (wpływ 17 marca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, nie jest i nigdy nie był rolnikiem ryczałtowym, nie jest płatnikiem podatku VAT i nigdy nie był płatnikiem podatku VAT. Mieszka na stałe w S od 14 lat, a poza granicami kraju przebywa w sumie już 17 lat.

Wnioskodawca jest od roku 1996 właścicielem działek o numerach 1, 2, 3, 4, 5, 6 i 7 położonych w B (Gmina D), które są uprawiane rolniczo (uprawia sąsiad grzecznościowo, bez zapłaty i Wnioskodawca nie ma żadnych korzyści z tego tytułu oraz nie posiada umowy dzierżawy z sąsiadem) i działki te nigdy nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej.

Dla działek tych Gmina w B z urzędu uchwaliła plan miejscowy zapisany uchwałą Gminy z dnia 28 stycznia 2014 r. (opublikowaną w Dz. U. Woj. z dnia 18 marca 2014 r.), z przeznaczeniem pod aktywizację gospodarczą.

Wnioskodawca nie zamierza ponieść żadnych nakładów w celu przygotowania działek do sprzedaży.

W ostatnich 5 latach Wnioskodawca sprzedał działki o numerach (...) z przeznaczeniem pod aktywizację gospodarczą i nie płacił podatku VAT.

Pismem z 14 marca 2022 r., uzupełnił Pan wniosek o następujące informacje:

1.Działkami będącymi przedmiotem wniosku są działki o numerach ewidencyjnych 1, 2, 3, 4, 5, 6 i 7 położone w B, Gmina D.

W chwili obecnej Wnioskodawca ma kupca na jedną działkę będącą przedmiotem wniosku, tj. działkę o numerze 7, ale na przestrzeni najbliższego czasu (jak nadarzy się okazja – będą chętni do nabycia) Wnioskodawca zamierza zbyć również pozostałe działki będące przedmiotem wniosku.

2.Plan miejscowy obejmujący wszystkie działki będące przedmiotem wniosku został uchwalony bez Wnioskodawcy wiedzy i zgody (Wnioskodawca nie występował o uchwalenie tego planu) przez Urząd Gminy w B uchwałą z dnia 28 stycznia 2014 r. (opublikowaną w Dz. U. Woj. z dnia 18 marca 2014 r.) z przeznaczeniem pod aktywizację gospodarczą:

Działka nr 7 ma przeznaczenie pod usługi i produkcję z procentem zabudowy – 40%.

Wszystkie pozostałe działki wymienione we wniosku mają przeznaczenie pod usługi z procentem zabudowy – 40%.

3.Przed powstaniem planu miejscowego dla działek wymienionych we wniosku były wydane decyzje o warunkach zabudowy, ale z momentem obowiązywania planu miejscowego utraciły one ważność. O te decyzje występował Wnioskodawcy ojciec.

4.Wnioskodawca nigdy nie udostępniał działek będących przedmiotem wniosku odpłatnie osobom trzecim.

5.Wnioskodawcy z tytułu nabycia wszystkich działek, których dotyczy wniosek, nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

6.Wszystkie działki wymienione we wniosku są przez Wnioskodawcę wykorzystywane wyłącznie rolniczo – uprawy rolne i nigdy nie były wykorzystywane inaczej.

7.Żadna z działek będąca przedmiotem wniosku nie jest zabudowana.

8.Kupującemu, który jest zainteresowany kupnem działki nr 7, jak również ewentualnym wszystkim przyszłym nabywcom działek pozostałych, wymienionych we wniosku, nie zostało i nie zostanie udzielone pełnomocnictwo, jak również żadne inne umocowania.

9.Wszystkie działki, będące przedmiotem wniosku, są uprawiane rolniczo (uprawia grzecznościowo sąsiad i Wnioskodawca nie ma żadnych korzyści z tego tytułu) i do momentu sprzedaży ich przez Wnioskodawcę ten stan się nie zmieni.

10.Wnioskodawca osobiście nie ponosił żadnych nakładów i nie zamierza ich ponosić w przyszłości, w celu zwiększenia wartości działek, będących przedmiotem wniosku. Podziału terenu w trybie rolnym dokonał Jego ojciec ok. roku 2008.

11.Wnioskodawca nie podjął żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży działek będących przedmiotem wniosku.

12.Nabywca dowiedział się o lokalizacji działki 7 położonej w B w Urzędzie Gminy i uzyskał numer telefonu do Wnioskodawcy ojca.

13.Wnioskodawca na razie ma nabywcę na działkę o numerze 7, ale jeśli będą nabywcy na następne Jego działki będące przedmiotem rozpatrywanego wniosku, a stanowią Jego majątek osobisty, to również Wnioskodawca je sprzeda, a uzyskane środki przeznaczy na konsumpcję.

14.Działki będące przedmiotem wniosku stanowią Wnioskodawcy własność od roku 1996, nabył je dla Wnioskodawcy Jego ojciec na podstawie umowy notarialnej kupna – sprzedaży.

Pytanie

Czy sprzedając działki, o których mowa we wniosku powyżej, Wnioskodawca musi zapłacić podatek VAT według obecnie obowiązujących przepisów prawa podatkowego?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w tym przypadku nie zachodzi obowiązek opłaty podatku VAT, ponieważ działki te pochodzą z Jego majątku osobistego. Stanowisko Wnioskodawcy zostało potwierdzone poprzez wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 25 sierpnia 2016 r. nr 120, z dnia 15 marca 2017 r. nr 121 oraz z dnia 4 grudnia 2018 nr 122, a także z dnia 18 lutego 2019 r. nr 123 i z dnia 4 czerwca 2019 r. nr 124, jednakże Wnioskodawca prosi o potwierdzenie, czy nadal obowiązują przepisy zgodne ze stanowiskiem Wnioskodawcy oraz wydanymi, powyżej przytoczonymi, interpretacjami indywidualnymi wydanymi przez Ministra Finansów, czy też nastąpiła w powyższym temacie jakaś zmiana w przepisach.

Stanowisko Wnioskodawcy zostało również potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 1 marca 2021 r. nr 125, w której tut. Organ potwierdził Wnioskodawcy stanowisko w sprawie zbycia działki 7 położonej w B, gmina D, a więc działki będącej również przedmiotem tego wniosku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku dotyczącym podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku zapłaty podatku VAT z tytułu sprzedaży działek nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5, 6 i nr 7 – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Zatem w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych (działek) traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów – w rozumieniu art. 7 ustawy – podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej – zawarta w ustawie – ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W myśl art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii obowiązku zapłaty podatku VAT z tytułu sprzedaży działek nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5, nr 6 i nr 7.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, nie jest i nigdy nie był rolnikiem ryczałtowym, nie jest płatnikiem podatku VAT i nigdy nie był płatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca jest od roku 1996 właścicielem działek o numerach 1, 2,3, 4, 5, 6 i 7. Działki będące przedmiotem wniosku, nabył dla Wnioskodawcy Jego ojciec na podstawie umowy notarialnej kupna – sprzedaży. Z tytułu nabycia ww. działek Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wszystkie działki, będące przedmiotem wniosku, są uprawiane rolniczo (uprawia grzecznościowo sąsiad i Wnioskodawca nie ma żadnych korzyści z tego tytułu oraz nie posiada umowy dzierżawy z sąsiadem) i do momentu sprzedaży ich przez Wnioskodawcę ten stan się nie zmieni. Działki te nigdy nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej. Ponadto Wnioskodawca nigdy nie udostępniał ww. działek odpłatnie osobom trzecim. Żadna z ww. działek nie jest zabudowana. Dla działek tych, Gmina z urzędu uchwaliła plan miejscowy bez wiedzy i zgody Wnioskodawcy z przeznaczeniem pod aktywizację gospodarczą. Przed powstaniem planu miejscowego dla działek wymienionych we wniosku były wydane decyzje o warunkach zabudowy, ale z momentem obowiązywania planu miejscowego utraciły one ważność. O te decyzje występował Wnioskodawcy ojciec. Kupującemu, który jest zainteresowany kupnem działki nr 7, jak również ewentualnym wszystkim przyszłym nabywcom działek pozostałych, wymienionych we wniosku, nie zostało i nie zostanie udzielone pełnomocnictwo, jak również żadne inne umocowania. Wnioskodawca osobiście nie ponosił żadnych nakładów i nie zamierza ich ponosić w przyszłości, w celu zwiększenia wartości działek, będących przedmiotem wniosku. Podziału terenu w trybie rolnym dokonał Jego ojciec ok. roku 2008. Ponadto Wnioskodawca nie podjął żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży działek będących przedmiotem wniosku. Nabywca dowiedział się o lokalizacji działki 7 w Urzędzie Gminy i uzyskał numer telefonu do Wnioskodawcy ojca. Wnioskodawca na razie ma nabywcę na działkę o numerze 7, ale jeśli będą nabywcy na następne Jego działki będące przedmiotem rozpatrywanego wniosku, a stanowią Jego majątek osobisty, to również Wnioskodawca je sprzeda, a uzyskane środki przeznaczy na konsumpcję.

W związku z nieodpłatnym użyczeniem przez Wnioskodawcę działek o numerach 1, 2, 3, 4, 5, 6 i 7 należy wskazać na wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 1 kwietnia 1982 r. w sprawie C-89/81 Hong-Kong Trade Development Council, w którym wskazano, że podmiot prowadzący stale i wyłącznie działalność nieodpłatną nie może być uznany za podatnika.

W niniejszej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując dostawy działek o numerach 1, 2, 3, 4, 5, 6 i 7 Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak. Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego nie wynika bowiem taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca nie podjął ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami (takich jak np.: uzbrojenie terenu, ogrodzenie działek, wystąpienie o warunki zabudowy, wnioskowanie o objęcie nieruchomości planem zagospodarowania przestrzennego, ogłoszenie w prasie w poszukiwaniu nabywców, itd.).

Zatem, w rozpatrywanej sprawie sprzedaż działek o numerach 1, 2, 3, 4, 5, 6 i 7 można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca dokonując dostawy działek będzie korzystać z przysługującego Jemu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że dokonując dostawy działek o numerach 1, 2, 3, 4, 5, 6 i 7 opisanych we wniosku Wnioskodawca będzie korzystać z przysługującego Jemu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług. Skutkiem powyższego – stosownie do zapisów orzecznictwa – transakcja zbycia działek o numerach 1, 2, 3, 4, 5, 6 i 7 nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, należy stwierdzić, że sprzedając opisane we wniosku działki o numerach 1, 2, 3, 4, 5, 6 i 7 Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku zapłaty podatku VAT.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).

Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).