zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy sprzedaży nieruchomości. - Interpretacja - 0111-KDIB3-2.4012.931.2021.2.ASZ

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 8 marca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.931.2021.2.ASZ

Temat interpretacji

zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy sprzedaży nieruchomości.

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłegow podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy sprzedaży nieruchomości.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 lutego 2022 r. (wpływ 25 lutego 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina Miasto przygotowuje do zbycia w drodze przetargu nieruchomość oznaczoną ewidencyjnie w obrębie ewidencyjnym nr xx miasta  działką ewidencyjną nr x o powierzchni 0,2284 ha, zgodnie z przeznaczeniem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową wielorodzinną lub zabudowę usługową.

Prawo własności obecnej działki ewidencyjnej nr x Gmina nabyła na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego Rep. xxx z dnia 18 grudnia 1996 r., w której Fabryka X przedsiębiorstwo państwowe sprzedało Gminie prawo użytkowania wieczystego działki gruntu oznaczonej numerem x (obecnie m. in. działka nr x) oraz prawo własności budynków, stanowiących odrębną nieruchomość, a także urządzeń trwale z gruntem związanych, usytuowanych na opisanej wyżej działce gruntu i wyposażenia budynku. Prawo użytkowania wieczystego zostało ustanowione do dnia 5 grudnia 2089 r.

Umową przeniesienia własności nieruchomości zawartej w formie aktu notarialnego Rep. xxx, działając na podstawie przepisów o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości w trybie art. 4 ust. 2 ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości, Skarb Państwa przeniósł nieodpłatnie na rzecz Gminy prawo własności działki gruntu oznaczonej numerem x. Zgodnie z zapisami ww. umowy, ówczesna działka nr x zabudowana była budynkiem murowanym oraz pawilonem drewnianym typu „…” przeznaczonym do rozbiórki. Na jej terenie znajdowało się również oświetlenie terenu i ogrodzenie. Rozbiórka pawilonu drewnianego typu „…" nastąpiła w 2002 r.

Zarządzeniem Nr xxx Prezydenta Miasta z dnia 27 stycznia 2003 r., nieruchomość oznaczona działką nr x przekazana została w zarządzanie na czas nieoznaczony na rzecz Zarządu Budynków Mieszkalnych. Przejęciu podlegał grunt zabudowany budynkiem hotelowym, budowlami i urządzeniami. Administrowanie nieruchomością przez Zarząd Budynków Mieszkalnych faktycznie przebiegało na podstawie protokołu z przejęcia nieruchomości z dnia 18 listopada 1996 r.

Decyzją Nr xxx z dnia 21 września 2020 r. „w wyniku podziału działki nr x powstała m. in. działka ewidencyjna nr x, stanowiąca przedmiot niniejszego wniosku.

Działka nr x, obręb nr x zabudowana jest częścią budowli, tj. częścią (odcinkiem) drogi o nawierzchni z asfaltobetonu (przedstawioną na załączniku graficznym), która stanowi dojazd do budynku położonego na działce sąsiedniej nr y.

Na działce znajdują się również urządzenia związane z gruntem, tj. lampy oświetleniowe oraz część ogrodzenia, które ujęte są w ewidencji środków trwałych Zarządu Budynków Mieszkalnych. Opisana wyżej droga stanowi budowlę w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 1333 z późniejszymi zmianami). Z informacji uzyskanych z Zarządu Budynków Mieszkalnych wynika, że budowla (część drogi) znajdująca się na przedmiotowej działce nie widnieje w ewidencji środków trwałych jednostki organizacyjnej oraz że ww. jednostka nie ponosiła wydatków na ulepszenie nieruchomości w kontekście art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zarząd Budynków Mieszkalnych nie posiada żadnych informacji pozwalających określić datę wybudowania budowli na nieruchomości. Budowla (część drogi) nie widnieje w ewidencji środków trwałych Gminy. Gmina również nie dokonywała ulepszeń budowli znajdującej się na nieruchomości, tym samym nie przysługiwało uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego.

Przez teren nieruchomości przebiegają sieci: kanalizacja sanitarna, wodociągowa, energetyczna i telekomunikacyjna. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego obszaru położonego pomiędzy ulicami: x, y, z oraz terenem linii kolejowej relacji xxx zatwierdzonym uchwałą Nr xxx Rady Miejskiej z dnia 8 lutego 2018 r., ww. nieruchomość zlokalizowana jest w obszarze elementarnym oznaczonym na rysunku planu symbolem „E2.MW/U” z przeznaczeniem pod zabudowę mieszkaniową wielorodzinną lub zabudowę usługową. Przeznaczenie nieruchomości w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego spowoduje, że istniejąca na działce część budowli (część drogi) może zostać rozebrana przez nowego właściciela w celu realizacji nowej inwestycji.

W uzupełnieniu Państwo wskazali, że przebiegające przez teren nieruchomości oznaczonej ewidencyjnie w obrębie ewidencyjnym nr x. działką ewidencyjną nr x sieci: kanalizacja sanitarna, wodociągowa, energetyczna i telekomunikacyjna nie stanowią przedmiotu dostawy.

Przedmiotem sprzedaży jest część drogi stanowiąca część budowli oraz urządzenia budowlane związane z gruntem, tj. lampy oświetleniowe oraz część ogrodzenia. Z informacji uzyskanych z Zarządu Budynków Mieszkalnych wynika, że lampy oświetleniowe oraz część ogrodzenia są ujęte w ewidencji środków trwałych Zarządu Budynków Mieszkalnych oraz, że ww. jednostka nie ponosiła nakładów przekraczających 30% ich wartości.

Gmina w roku 1996 nabyła umową sprzedaży prawo użytkowania wieczystego działki nr x (przed podziałem działka nr x) w obrębie nr xx. wraz z prawem własności budynków, stanowiących odrębną nieruchomość, a także urządzeń trwale z gruntem związanych, usytuowanych na opisanej wyżej działce gruntu i wyposażenia budynku, opodatkowanej podatkiem VAT w wysokości 22%. Gmina w roku 1996 nie odliczała podatku VAT od dokonywanych zakupów, w tym także od zakupu prawa wieczystego użytkowania działki nr x (przed podziałem działka nr x) w obrębie nr x wraz z prawem własności budynków stanowiących odrębną nieruchomość wraz z urządzeniami trwale związanymi z gruntem.

Część drogi opisana we wniosku podlegająca dostawie była użytkowana. Pomiędzy pierwszym użyciem drogi a sprzedażą upłynie ponad 2 lata.

Pytanie (skorygowane pismem z 23 lutego 2022 r.)

Czy sprzedaż nieruchomości (działki ewidencyjnej nr x w obrębie nr xx) podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.)?

Państwa stanowisko w sprawie

Ocena stanowiska

Z uwagi na częściowe zabudowanie nieruchomości oznaczonej działką ewidencyjna nr x w obrębie nr xx częścią budowli, tj. częścią (odcinkiem) drogi dojazdowej, sprzedaż prawa własności ww. nieruchomości podlega zwolnieniu od podatku VAT na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10.

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”,

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy,

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy,

przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

W przypadku dostawy budynków lub budowli lub ich części zwolnienie od podatku przysługuje na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz 10a ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy,

zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy

przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy,

zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Wskazać w tym miejscu należy, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem,

zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Ponadto zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT,

w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu), na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków oraz budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu) stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu), na którym obiekt jest posadowiony.

Jednocześnie należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku” i „budowli”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2021 r. poz. 2351).

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane

przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane

przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

W myśl art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane

przez urządzenie budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Jak wynika z opisu sprawy, Gmina przygotowuje do zbycia w drodze przetargu nieruchomość nr x.

Na podstawie umowy sprzedaży z 18 grudnia 1996 r., przedsiębiorstwo państwowe sprzedało Gminie prawo użytkowania wieczystego działki gruntu oznaczonej numerem x (obecnie m. in. działka nr x) oraz prawo własności budynków, stanowiących odrębną nieruchomość, a także urządzeń trwale z gruntem związanych, usytuowanych na opisanej wyżej działce gruntu i wyposażenia budynku. Prawo użytkowania wieczystego zostało ustanowione do dnia 5 grudnia 2089 r.

Umową przeniesienia własności nieruchomości, na podstawie przepisów o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości w trybie art. 4 ust. 2 ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości, Skarb Państwa przeniósł nieodpłatnie na rzecz Gminy prawo własności działki gruntu oznaczonej numerem x. Zgodnie z zapisami ww. umowy, ówczesna działka nr x zabudowana była budynkiem murowanym oraz pawilonem drewnianym przeznaczonym do rozbiórki. Na jej terenie znajdowało się również oświetlenie terenu i ogrodzenie. Rozbiórka pawilonu drewnianego nastąpiła w 2002 r.

Zarządzeniem Prezydenta Miasta z 27 stycznia 2003 r., nieruchomość oznaczona działką nr x przekazana została w zarządzanie na czas nieoznaczony na rzecz Zarządu Budynków Mieszkalnych.

Decyzją z dnia 21 września 2020 r. w wyniku podziału działki nr x powstała m.in. działka ewidencyjna nr x, stanowiąca przedmiot niniejszego wniosku.

Działka nr x, zabudowana jest częścią budowli, tj. częścią (odcinkiem) drogi. Na działce znajdują się również urządzenia związane z gruntem, tj. lampy oświetleniowe oraz część ogrodzenia, które ujęte są w ewidencji środków trwałych Zarządu Budynków Mieszkalnych. Droga stanowi budowlę w rozumieniu ustawy Prawo budowlane.

Część drogi znajdująca się na przedmiotowej działce nie widnieje w ewidencji środków trwałych Zarządu Budynków Mieszkalnych, ww. jednostka nie ponosiła wydatków na ulepszenie nieruchomości.

Gmina również nie dokonywała ulepszeń budowli znajdującej się na nieruchomości, tym samym nie przysługiwało uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego.

Przedmiotem sprzedaży jest część drogi stanowiąca część budowli oraz urządzenia budowlane związane z gruntem, tj. lampy oświetleniowe oraz część ogrodzenia. Gmina w roku 1996 nie odliczała podatku VAT od dokonywanych zakupów, w tym także od zakupu prawa wieczystego użytkowania działki nr x (przed podziałem działka nr x) w obrębie nr xx wraz z prawem własności budynków stanowiących odrębną nieruchomość wraz z urządzeniami trwale związanymi z gruntem.

Część drogi opisana we wniosku podlegająca dostawie była użytkowana. Pomiędzy pierwszym użyciem drogi a sprzedażą upłynie ponad 2 lata.

Analizując informacje zawarte w opisie sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia należy stwierdzić, że dostawa budowli w postaci części drogi, nie będzie następowała w ramach pierwszego zasiedlenia ani przed nim. Jednocześnie od momentu pierwszego zasiedlenia do momentu planowanej dostawy ww. części budowli nie upłynie okres krótszy niż 2 lata. Gmina nie dokonywała ulepszeń budowli.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że dla ww. dostawy budowli zostały spełnione warunki do zastosowania zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tak więc, skoro dostawa ww. budowli w postaci części drogi będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to tym samym bezzasadnym stało się badanie przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż zwolnienie to ma zastosowanie do dostawy budynków, budowli lub ich części nieobjętej zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jednocześnie należy wskazać, że urządzenia budowlane (lampy oświetleniowe oraz część ogrodzenia) znajdujące się na ww. działce nr x należy traktować jako elementy przynależne do budowli (części drogi). Zatem ich dostawa będzie korzystała ze zwolnienia właściwego dla ww. budowli.

Konsekwentnie również dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu (działki nr x), na którym przedmiotowa budowla jest posadowiona – zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy – będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT (analogicznie jak dostawa ww. budowli).

Podsumowując, planowana przez Wnioskodawcę transakcja sprzedaży ww. nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo zaznacza się, że analiza załączonych do wniosku załączników wykracza poza dyspozycję ww. art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, dlatego też nie były one przedmiotem merytorycznej analizy. W rozstrzygnięciu sprawy oparto się wyłącznie na okolicznościach przedstawionego w opisie zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).