Zastosowanie do przekazania budynku na potrzeby własne zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 maja 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 24 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania do przekazania budynku na potrzeby własne zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 1 i 12 września 2022 r. (wpływ odpowiednio 2 i 14 września 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

22 grudnia 1999 r. nabył Pan wraz z żoną, z którą ma Pan wspólność majątkową budynek o charakterze użytkowym trwale związany z gruntem, który następnie stał się w części Państwa biurem, a w części zakładem produkcyjnym.

Budynek został zakupiony do Pana firmy – istniejącego od roku 1993 Przedsiębiorstwa produkcyjno-handlowego „(…)”.

Od parunastu lat budynek jest jednak wynajmowany przez Pana jako użytkowy na cele prowadzenia przez różne firmy działalności gospodarczej.

Z powodu pandemii Covid zainteresowanie wynajmem spadło praktycznie do zera i dalsze użytkowanie, a właściwie brak użytkowania w Pana firmie, uważa Pan za niecelowe.

Chce Pan dokonać przekazania tego budynku z Pana firmy na prywatne potrzeby własne.

W roku 1999, gdy nabył Pan ten lokal, odliczył Pan VAT od faktury nabycia budynku.

Jest Pan zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Od roku 2015 prowadzi Pan wyłącznie działalność w zakresie wynajmu lokali użytkowych PKD 68.20.Z.

Uprzednio, czyli do końca roku 2014 prowadził Pan również działalność produkcyjno-handlową.

Budynek, o którym mowa we wniosku, od momentu jego nabycia był wykorzystywany wyłącznie do działalności opodatkowanej VAT.

Pierwsze zasiedlenie wyżej wymienionego budynku nastąpiło prawdopodobnie w latach siedemdziesiątych XX wieku, kiedy budynek został oddany do użytku a następnie wykorzystywany do działalności gospodarczej przez różne firmy.

Nie ponosił Pan nakładów na ulepszenie budynku w wysokości wyższej niż 30% wartości początkowej budynku.

Przekazanie budynku na potrzeby własne planuje Pan pod koniec roku 2022 lub od początku roku 2023.

Po przekazaniu budynku na potrzeby własne w zależności od koniunktury rynkowej sprzeda Pan budynek lub będzie go Pan wynajmował. Biorąc pod uwagę sytuację rynkową trudno to prognozować, być może budynek będzie oczekiwał na ofertę rynkową.

Pana zdaniem nie jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku VAT od przekazania budynku na potrzeby własne. Co prawda w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, jest o tym mowa, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

to jednak w przypadku budynków obowiązuje zwolnienie od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT.

Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku VAT dostawy budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Żaden z tych wyjątków w Pana przypadku nie zachodzi. Nie dotyczy Pana również konieczność korekty odliczonego podatku naliczonego od nabycia nieruchomości, ponieważ budynek jest w Pana posiadaniu i użytkowaniu od ponad 20 lat.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Przedmiotem wniosku jest budynek murowany, dwukondygnacyjny o powierzchni użytkowej (…) m².

Nie będą ponoszone wydatki na ulepszenie budynku.

Z tytułu nabycia ww. budynku przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przy nabyciu wystąpił podatek VAT.

Przekazanie budynku będzie na potrzeby własne.

Jednocześnie oświadcza Pan, że ma zamiar wynajmować opisany we wniosku budynek.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym przekazanie budynku, o którym mowa we wniosku na potrzeby własne jest czynnością zwolnioną z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem nie jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku VAT ze stawką 23% od przekazania budynku na potrzeby własne.

Co prawda, art. 7 ust. 2 ustawy o VAT brzmi:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia.

Jednak w przypadku budynków obowiązuje zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku VAT dostawy budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata;

Uważa Pan, że spełnia Pan wyżej wymienione warunki.

Nie dotyczy Pana również konieczność korekty odliczonego podatku naliczonego od nabycia nieruchomości, ponieważ budynek jest w Pana posiadaniu i użytkowaniu od ponad 20 lat.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Z kolei przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatnie z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Jak wynika z § 2 tego ww. artykułu:

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że budynek o charakterze użytkowym o powierzchni użytkowej (…) m², będący przedmiotem wniosku został zakupiony do Pana firmy. Budynek jest wynajmowany jako użytkowy na cele prowadzenia przez różne firmy działalności gospodarczej. Jest Pan zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Odliczył Pan VAT od faktury nabycia budynku. Chce Pan przekazać ww. budynek z Pana firmy na prywatne potrzeby własne i ma Pan zamiar go wynajmować.

Pana wątpliwości dotyczą zastosowania do przekazania budynku na potrzeby własne zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Przede wszystkim wyjaśnić należy, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, „prywatny” najem nieruchomości niemieszkalnych, stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Wskazać należy, że Wnioskodawca oddając w najem budynek nie utraci statusu podatnika podatku VAT w tym zakresie. Wynika to z faktu, że oddanie nieruchomości w najem poza dotychczasową działalność gospodarczą – na gruncie ustawy – skutkować będzie wykonywaniem działalności gospodarczej (polegającej na wynajmie nieruchomości), zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy, oraz dokonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu (czynsz z tytułu najmu), określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, które są opodatkowane podatkiem VAT.

W konsekwencji czynność polegająca na wycofaniu nieruchomości do majątku prywatnego Wnioskodawcy (w sytuacji gdy Zainteresowany zamierza wycofać budynek z majątku przedsiębiorstwa i przeznaczyć ją pod wynajem) nie będzie skutkowała opodatkowaniem podatkiem VAT przedmiotowej czynności, gdyż w istocie nie będzie to przekazanie na cele prywatne w rozumieniu ustawy.

Zatem, skoro w odniesieniu do opisanego wyżej budynku, ma Pan zamiar go wynajmować, nie będzie miał zastosowania ani art. 7 ust. 2 ustawy (nie nastąpi dostawa towaru na cele osobiste), ani art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Podsumowując, przeniesienie budynku do majątku prywatnego nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a zatem przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy nie znajdzie zastosowania.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretację oparto na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego, w szczególności na stwierdzeniu, że ma Pan zamiar wynajmować budynek. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być rozpatrzone zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Dodatkowo informujemy, że kwestia ustalenia wysokości stawki podatku VAT dla dostawy towarów lub świadczenia usług od dnia 1 lipca 2020 r. może być rozstrzygnięta tylko w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej określonej w art. 42a ustawy. Stosownie do tego przepisu:

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).