Interpretacja indywidualna z dnia 14.07.2020, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.351.2020.1.KP, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odzyskania podatku naliczonego w związku z projektem pod nazwą Wdrożenie innowacji w przedsiębiorstwach polegającej na utworzeniu ().

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2020 r. (data wpływu do tut. Organu 12 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku VAT od wydatków związanych z realizacją projektu pt. Wdrożenie innowacji w przedsiębiorstwach polegającej na utworzeniu () jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2020 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku VAT od wydatków związanych z realizacją projektu pt. Wdrożenie innowacji w przedsiębiorstwach polegającej na utworzeniu ().

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach naboru wniosków o przyznanie pomocy na rozwój przedsiębiorczości na obszarach wiejskich ogłoszonego w ramach poddziałania 19.2 Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność objętego PROW na lata 2014-2020 przez Stowarzyszenie Lokalna Grupa Działania () z siedzibą () (dalej: LGD) Wnioskodawca złożył wraz z innym przedsiębiorcą wniosek o przyznanie pomocy dla podmiotów wspólnie wnioskujących.

Wnioskodawca ubiegał się o dotację w zakresie wspierania współpracy między podmiotami wykonującymi działalność gospodarczą na obszarze wiejskim objętym LSR na operację (przedsięwzięcie) pt. Wdrożenie innowacji w przedsiębiorstwach polegającej na utworzeniu ().

W wyniku pozytywnej oceny zgodności operacji ze strategią rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność oraz zgodności z lokalnymi kryteriami wyboru - wniosek Wnioskodawcy został wybrany przez LGD do dofinasowania. Wybrany przez LGD wniosek mieścił się w limicie środków z ogłoszenia o naborze wniosków i został przekazany do Urzędu Marszałkowskiego Województwa ().

W wyniku przeprowadzonej kontroli administracyjnej w dniu 4 kwietnia 2019 roku została zawarta umowa o przyznaniu pomocy nr () pomiędzy Województwem () reprezentowanym przez Zarząd Województwa, innym partnerem oraz firmą Wnioskodawcy - () reprezentowaną przez właściciela - (). Wniosek był składany wspólnie przez 2 partnerów, jednak każdy z nich samodzielnie realizował swoją część projektu i ponosił koszty kwalifikowane. Obecnie złożyli oni wniosek o płatność w celu uzyskania refundacji (kwoty pomocy) na poziomie do 70% kosztów kwalifikowanych.

W umowie został określony cel operacji: rozwój współpracy pomiędzy podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą w celu kompleksowej sprzedaży usług turystycznych oraz utrzymanie jej przez okres co najmniej 3 lat od dnia dokonania płatności ostatecznej.

Umowa określa również zakres kosztów kwalifikowalnych obejmujący w przypadku Wnioskodawcy: roboty wykończeniowe (wg kosztorysu), zakup wyposażenia (33 różne sprzęty) oraz zatrudnienie pracownika. Koszty kwalifikowane uwzględniające podatek VAT zostały wydatkowane w wysokości łącznej 326 106,66 zł.

Podatek VAT został uznany za koszt kwalifikowany - w okresie realizacji operacji (realizacji zakupów, tj. w 2019 i 2020 roku) Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego - przychody nie przekroczyły 200 tys. zł netto rocznie. Firma Wnioskodawcy, prowadząc swoją działalność, korzysta ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług (na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy). W związku z tym Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT zwolniony.

Firma w okresie poprzedzającym realizację projektu dokonywała sprzedaży na kwotę nie przekraczającej 200 tys. zł netto, co oznacza, iż Wnioskodawca posiada prawo do korzystania ze zwolnienia dla drobnych przedsiębiorców. Działalność koncentruje się na realizacji projektu, który jest finansowany z dotacji. Dotacja ta nie podlega opodatkowaniu.

Działalność jest prowadzona zgodnie z wpisem do CEIDG w zakresie następujących kodów PKD:

63.124, 47.194, 58.11.Z, 58.134, 58.144, 58.194, 63.11.4 63.91.Z. 63.994, 77.21.4 79.12.4 79.90.B, 95.294.

Faktury dokumentujące poniesione wydatki zostały wystawione na firmę Wnioskodawcy - () w 2019 i 2020 roku (Wnioskodawca przedstawiał już do podmiotu wdrażającego rozliczenie projektu dokumentujące m.in. poniesienie kosztów kwalifikowanych).

Wnioskodawca wykorzystuje oraz będzie wykorzystywać zakupione w wyniku realizacji operacji sprzęty do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Wartość sprzedaży nie przekroczy 200 tys. zł w każdym roku podatkowym objętym okresem trwałości przedmiotowej operacji. Otrzymane w ramach projektu dofinansowanie przeznaczone będzie na refundację poniesionych już kosztów. Dofinansowanie nie jest dofinansowaniem do bieżącej działalności.

Koszty kwalifikowane zostały poniesione w 2019 i 2020 roku i obejmują adaptację pomieszczenia i zakup wyposażenia, które Wnioskodawca będzie wykorzystywać do bieżącej działalności. Zakupione sprzęty i wyposażenie ma zapewnić Wnioskodawcy możliwość świadczenia konkurencyjnych usług. Zrealizowany projekt ma wpływ na wynik ekonomiczny - Wnioskodawca będzie mógł świadczyć dobrej jakości usługi. Bez realizacji tego projektu najprawdopodobniej musiałaby zrezygnować ze świadczenia usług lub wziąć kredyt komercyjny, żeby projekt zrealizować przynajmniej w części.

Otrzymane dofinansowanie nie stanowi dopłaty do ceny świadczonych usług czy sprzedawanych towarów, ponieważ jest to dofinansowanie do adaptacji lokalu, zakupu sprzętów i wyposażenia. Projekt musiał być uzasadniony ekonomicznie, tzn. planowane przychody miały pokryć koszty, żeby nie wystąpił ujemny wynik ekonomiczny i żeby utrzymać firmę w okresie trzech lat trwałości. Trzyletni okres trwałości wynika z faktu, iż Wnioskodawca jest mikroprzedsiębiorcą.

Dotacja uzyskana w ramach operacji jest refundacją części poniesionych kosztów. Zatem w pierwszej kolejności Wnioskodawca zobowiązany był do poniesienia tych kosztów zgodnie z umową o przyznaniu pomocy a następnie złożenia wraz z partnerem projektu wniosku o płatność, w którym przedstawił do rozliczenia opłacone faktury i inne dokumenty, które potwierdzają zrealizowanie zakresu rzeczowego operacji.

Na tej podstawie Urząd Marszałkowski weryfikuje poprawność poniesionych wydatków i dokonuje refundacji. Uzyskanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego jest Wnioskodawcy potrzebne w celu udokumentowania, iż w odniesieniu do poniesionych w 2019 i 2020 r. kosztów, które następnie zostały przedstawione w rozliczeniu, Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odzyskania w przyszłości poniesionego podatku VAT. Zatem refundacja będzie możliwa w kwotach brutto. W 2019 roku oraz w 2020 roku, kiedy Wnioskodawca ponosił koszty związane z projektem nie będzie czynnym płatnikiem podatku VAT oraz nie będzie w latach kolejnych.

Po otrzymaniu refundacji Wnioskodawca będzie zobowiązany prowadzić działalność gospodarczą przez okres co najmniej 3 lat. Poprawność realizacji projektu jest weryfikowana na etapie złożenia wniosku o płatność. Jeśli zatem projekt nie byłby zrealizowany zgodnie z umową o przyznaniu pomocy, tzn. nie zostałby zrealizowany cały zakres rzeczowy projektu oraz nie zostałyby przedstawione dokumenty, które potwierdzają realizację tego zakresu - nie byłoby refundacji. W okresie trwałości Wnioskodawca jest zobowiązany do prowadzenia działalności gospodarczej we wspieranym zakresie. W tym okresie Wnioskodawca nie otrzymuje już żadnego dofinansowania. Jeżeli Wnioskodawca zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej albo dokona sprzedaży zakupionych sprzętów czy wyposażenia - wtedy będzie zobowiązany do zwrotu otrzymanej refundacji proporcjonalnie do okresu, w którym działalność nie będzie prowadzona.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym, tj. niewykonywaniem przez firmę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zarejestrowaniem firmy jako podatnika VAT zwolnionego, Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego zawartego w dokonywanych zakupach towarów i usług.

Jeśli zatem firma Wnioskodawcy nie wykonuje i nie będzie wykonywała czynności opodatkowanych, to nie ma i nie będzie miała możliwości odzyskania podatku VAT naliczonego. Czynności, jakie mogłyby zostać potencjalnie opodatkowane nie zostały opodatkowane, gdyż firma korzysta ze zwolnienia dla drobnych przedsiębiorców (art. 113 ust. 1 ustawy).

Wskazać też należy, iż możliwość odzyskania podatku VAT naliczonego jest dodatkowo warunkowana zarejestrowaniem podatnika jako podatnika VAT czynnego (art. 86 ust. 4 ustawy).

Firma Wnioskodawcy jest natomiast zarejestrowana jedynie jako podatnik VAT zwolniony, gdyż korzysta ze zwolnienia dla drobnych przedsiębiorców. Potwierdza to dodatkowo brak możliwości odzyskania przez Firmę podatku VAT zapłaconego w zakupionych towarach i usługach.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma możliwość odzyskania podatku VAT poniesionego w związku z realizacją operacji? Wniosek dotyczy wyłącznie zdarzenia przyszłego.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z przedstawionym stanem faktycznym, tj. niewykonywaniem przez firmę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zarejestrowaniem firmy jako podatnika VAT zwolnionego, Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego zawartego w dokonywanych zakupach towarów i usług.

W świetle regulacji zawartej w art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia przez podatnika podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje jedynie w takim zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jeśli zatem firma Wnioskodawcy nie wykonuje czynności opodatkowanych, to nie ma możliwości odzyskania podatku VAT naliczonego. Jedynie bowiem czynności, jakie mogłyby zostać potencjalnie opodatkowane nie zostały opodatkowane, gdyż firma korzysta ze zwolnienia dla drobnych przedsiębiorców (art. 113 ust. 1 ustawy). Firma nie utraciła prawa do korzystania z tego zwolnienia, gdyż nie nastąpiło i nie nastąpi przekroczenie limitu sprzedaży określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Wskazać też należy, iż możliwość odzyskania podatku VAT naliczonego jest dodatkowo warunkowana zarejestrowaniem podatnika jako podatnika VAT czynnego (art. 86 ust. 4 ustawy).

Firma Wnioskodawcy jest natomiast zarejestrowana jedynie jako podatnik VAT zwolniony, gdyż korzysta ze zwolnienia dla drobnych przedsiębiorców. Potwierdza to dodatkowo brak możliwości odzyskania przez Firmę podatku VAT zapłaconego w zakupionych towarach i usługach.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ww. ustawy, zgodnie którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (wyłączenie w przypadku Wnioskodawcy nie ma zastosowania).

Stosownie natomiast do przepisu art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust 3. Zgodnie z tym zastrzeżeniem, na podstawie art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Art. 113 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r., stanowi, iż zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości tej nie wlicza się kwoty podatku.

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż realizacja prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym (a nie zwolnionym) podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy, mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż firma Wnioskodawcy prowadząc swoją działalność, korzysta ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. W roku 2019 przychody nieznacznie zbliżyły się do ok. 185 tys. zł, w roku 2019 będą na pewno niższe (pandemia COVID-19). W związku z tym Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT zwolniony.

Działalność firmy Wnioskodawcy koncentruje się na realizacji projektu, finansowanego z dotacji, która nie podlega opodatkowaniu. Mając zatem na uwadze wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz przedstawione we wniosku okoliczności stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie zostaną spełnione podstawowe warunki uprawniające Wnioskodawcę do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących nabywane towary, bowiem nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, a ponadto dokonane zakupy nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów. Nie ma zatem możliwości odzyskania podatku VAT naliczonego zawartego w dokonywanych zakupach towarów i usług.

Proszę zatem o potwierdzenie prawidłowości powyższego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów
i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Powyższe wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno, tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Na mocy art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

W świetle powyższej regulacji, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach naboru wniosków o przyznanie pomocy na rozwój przedsiębiorczości na obszarach wiejskich ogłoszonego w ramach poddziałania 19.2 Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność objętego PROW na lata 2014-2020 przez Stowarzyszenie Lokalna Grupa Działania () (LGD) Wnioskodawca złożył wraz z innym przedsiębiorcą wniosek o przyznanie pomocy. Wnioskodawca ubiegał się o dotację w zakresie wspierania współpracy między podmiotami wykonującymi działalność gospodarczą na obszarze wiejskim objętym LSR na operację (przedsięwzięcie) pt. Wdrożenie innowacji w przedsiębiorstwach polegającej na utworzeniu (). W wyniku pozytywnej oceny zgodności operacji ze strategią rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność oraz zgodności z lokalnymi kryteriami wyboru - wniosek Wnioskodawcy został wybrany przez LGD do dofinasowania. Wniosek był składany wspólnie przez dwóch partnerów, jednak każdy z nich samodzielnie realizował swoją część projektu i ponosił koszty kwalifikowane. Obecnie złożyli oni wniosek o płatność w celu uzyskania refundacji (kwoty pomocy) na poziomie do 70% kosztów kwalifikowanych. W umowie został określony cel operacji: rozwój współpracy pomiędzy podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą w celu kompleksowej sprzedaży usług turystycznych oraz utrzymanie jej przez okres co najmniej 3 lat od dnia dokonania płatności ostatecznej. Umowa określa również zakres kosztów kwalifikowanych obejmujący w przypadku Wnioskodawcy: roboty wykończeniowe (wg kosztorysu), zakup wyposażenia (33 różne sprzęty) oraz zatrudnienie pracownika. Podatek VAT został uznany za koszt kwalifikowany - w okresie realizacji operacji (realizacji zakupów, tj. w 2019 i 2020 roku) Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego Jego przychody nie przekroczyły 200 tys. zł netto rocznie. Firma Wnioskodawcy, prowadząc swoją działalność, korzysta ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług (na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy). W związku z tym Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT zwolniony. Firma w okresie poprzedzającym realizację projektu dokonywała sprzedaży na kwotę nieprzekraczającą 200 tys. zł netto, co oznacza, iż Wnioskodawca posiada prawo do korzystania ze zwolnienia dla drobnych przedsiębiorców. Faktury dokumentujące poniesione wydatki zostały wystawione na firmę Wnioskodawcy - w 2019 i 2020 roku. Wnioskodawca wykorzystuje oraz będzie wykorzystywać zakupione w wyniku realizacji operacji sprzęty do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Wartość sprzedaży nie przekroczy 200 000 zł w każdym roku podatkowym objętym okresem trwałości przedmiotowej operacji. Otrzymane w ramach projektu dofinansowanie przeznaczone będzie na refundację poniesionych już kosztów. Dofinansowanie nie jest dofinansowaniem do bieżącej działalności. Koszty kwalifikowane zostały poniesione w 2019 i 2020 roku i obejmują adaptację pomieszczenia i zakup wyposażenia, które Wnioskodawca będzie wykorzystywać do bieżącej działalności. Zakupione sprzęty i wyposażenie ma zapewnić Wnioskodawcy możliwość świadczenia konkurencyjnych usług. Zrealizowany projekt ma wpływ na wynik ekonomiczny - Wnioskodawca będzie mógł świadczyć dobrej jakości usługi. Bez realizacji tego projektu Wnioskodawca najprawdopodobniej musiałaby zrezygnować ze świadczenia usług lub wziąć kredyt komercyjny, żeby projekt zrealizować przynajmniej w części. Otrzymane dofinansowanie nie stanowi dopłaty do ceny świadczonych usług czy sprzedawanych towarów, ponieważ jest to dofinansowanie do adaptacji lokalu, zakupu sprzętów i wyposażenia. Projekt musiał być uzasadniony ekonomicznie, tzn. planowane przychody miały pokryć koszty, żeby nie wystąpił ujemny wynik ekonomiczny i żeby utrzymać firmę w okresie trzech lat trwałości. Trzyletni okres trwałości wynika z faktu, iż Wnioskodawca jest mikroprzedsiębiorcą. Wnioskodawca wskazał, że w związku z niewykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zarejestrowaniem firmy jako podatnika VAT zwolnionego, nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego zawartego w dokonywanych zakupach towarów i usług.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą ustalenia, czy ma możliwość odzyskania podatku VAT poniesionego w związku z realizacją operacji pt.: Wdrożenie innowacji w przedsiębiorstwach polegającej na utworzeniu ().

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku VAT.

Mając na względzie powołane powyżej przepisy, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie będą spełnione podstawowe warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją Projektu. Wynika to z faktu, że Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, bowiem korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy a dokonane zakupy i usługi w ramach ww. projektu nie mają i nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Zatem, zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy, w związku z art. 88 ust. 4 ustawy, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego Projektu. Tym samym Wnioskodawcy nie będzie przysługiwał również zwrot podatku naliczonego na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odzyskania podatku naliczonego w związku z projektem pod nazwą Wdrożenie innowacji w przedsiębiorstwach polegającej na utworzeniu ().

Tut. Organ nadmienia, że jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z powołanego przepisu wynika, że podatnik, który korzysta ze zwolnienia podmiotowego, do limitu sprzedaży wlicza dokonaną sprzedaż w kwotach brutto, gdyż jako podatnik zwolniony nie wykazuje od tej sprzedaży podatku należnego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej