Interpretacja indywidualna z dnia 22.04.2020, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.88.2020.1.MC, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Opodatkowanie przez Wnioskodawcę czynności przyjęcia drogi wybudowanej przez Inwestora.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2020 r. (data wpływu 25 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przez Wnioskodawcę czynności przyjęcia drogi wybudowanej przez Inwestora jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przez Wnioskodawcę czynności przyjęcia drogi wybudowanej przez Inwestora.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, wykonuje swoje zadania zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2016 r. poz. 446). Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT i składa deklaracje VAT-7. Gmina w ramach wykonywania zadań własnych, w szczególności obejmujących sprawy: gminnych dróg i mostów, placów, ładu przestrzennego, gospodarowania nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, wodociągów, czystości i porządku, wysypisk itd.

Inwestor zwróci się do Gminy z prośbą o umożliwienie realizacji drogi, której budowa jest konieczna do obsługi terenów inwestycyjnych w Gminie (...). Nieruchomości są własnością prywatną. Teren jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działki nr:

• () - oznaczonej w ww. planie symbolem KDG,

• (), () - oznaczonych w ww. planie symbolem KDD,

• () - oznaczonej w ww. planie symbolem KDD, P-1,

• () - oznaczonej w ww. planie symbolem KDD, P-1, p-5,

• () - oznaczonej w ww. planie symbolem KDD, ZP-2,

• () - oznaczonej w ww. planie symbolem KDD, ZP-1,

• () - oznaczonej w ww. planie symbolem KDD, P-5, ZP-1,

• () - oznaczonej w ww. planie symbolem P-1, P-5, KDD,

• (), (), () - oznaczonej w ww. planie symbolem P-5,

• () - oznaczonej w ww. planie symbolem U,

• () - oznaczonej w ww. planie symbolem P-1, KDD,

• () - oznaczonej w ww. planie symbolem P-5, KDD, KL,

oraz budowę skrzyżowania przy włączeniu do drogi gminnej oznaczonej w ww. planie symbolem KDG położonej na działce nr ().

Przedmiotem umowy między Gmina a Inwestorem jest zgodnie art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2018 r. poz. 2068 z późn. zm.). Inwestor zobowiązuje się do pokrycia kosztów przygotowania dokumentacji oraz kosztów przeprowadzenia prac budowlanych w celu realizacji inwestycji drogowej. Strony oświadczyły w umowie, wszystkie ewentualne dodatkowe koszty prac budowlanych, jakie wystąpią w związku z realizacja inwestycji drogowej poniesie inwestor. Gmina nie odpowiada za zobowiązania lub wydatki poniesione przez inwestora w związku z realizacja przedsięwzięcia będącego przedmiotem umowy. Inwestor zobowiązuje się do pokrycia kosztów inwestycji drogowej, w tym do pokrycia kosztów odszkodowań za przejęte nieruchomości dla dotychczasowych właścicieli, użytkowników wieczystych oraz osób, którym przysługuje ograniczone prawo rzeczowe oraz koszty wynikające z wywłaszczenia nieruchomości na rzecz Gminy, których obowiązek zapłaty ustalony będzie na podstawie decyzji wydawanych w oparciu o przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (art. 12 ust. 4a tekst jednolity Dz.U. z 2017 r. poz. 1496 z późn. zm.). Spółka (Inwestor) zobowiązała się uzyskać w szczególności decyzję administracyjną - zawierająca między innymi oznaczenie nieruchomości lub ich części, które z mocy prawa stają się własnością Gminy z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej staje się ostateczna. Skutkiem wydania decyzji ZRID Gmina będzie zobowiązana do zapłaty odszkodowań za wywłaszczenie nieruchomości, wygaśniecie prawa użytkowania wieczystego i ograniczenie praw rzeczowych ustanowionych na nieruchomościach przeznaczonych pod drogę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne przyjęcie wybudowanej przez Inwestora drogi będzie dla Gminy podstawa opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie opisana darowizna wybudowania drogi przez Inwestora nie będzie podstawą do zapłaty przez Gminę podatku VAT.

Nieodpłatne przekazanie (darowizna) rzecz Gminy nakładów związanych z realizacją infrastruktury drogowej nie jest objęte obowiązkiem zapłaty podatku od towarów i usług przez Gminę, ponieważ nie jest to tożsame z dostawą towarów, ani ze świadczeniem usług o czym mowa w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (ustawa VAT), ani z czynnościami zrównanymi z dostawą towarów, określonymi w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy VAT.

Zgodnie z art. 888 § 1 kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Cechą charakterystyczną tej darowizny będzie brak świadczenia ze strony obdarowanego na rzecz darczyńcy w zamian za otrzymane przysporzenie. Darowizna nie jest czynnością odpłatną, nie stanowi dostawy towaru ani odpłatnego świadczenia usług.

Czynność przyjęcia darowizny nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co oznacza, że przyjęcie darowizny nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Innymi słowy ustawa o podatku od towarów i usług nie nakłada na przyjmującego darowiznę obowiązku opodatkowania podatkiem VAT przyjmowanej darowizny. Nieodpłatne przyjęcie (darowizna) ze względu na swój nieodpłatny i co do zasady jednorazowy charakter nie polega opodatkowaniu VAT. Nieodpłatne otrzymanie (darowizna) nie sposób uznać ani za odpłatne świadczenie usług, ani za odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 i art. 8 ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawca jest jednostką samorządu terytorialnego, wykonuje swoje zadania zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT i składa deklaracje VAT-7. Gmina wykonuje zadania własne, w szczególności obejmujące sprawy gminnych dróg i mostów, placów, ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, wodociągów, czystości i porządku, wysypisk. Inwestor zwróci się do Gminy z prośbą o umożliwienie realizacji drogi, której budowa jest konieczna do obsługi terenów inwestycyjnych w Gminie (...) oraz budowy skrzyżowania przy włączeniu do drogi gminnej. Inwestor zobowiązuje się do pokrycia kosztów przygotowania dokumentacji oraz kosztów przeprowadzenia prac budowlanych w celu realizacji inwestycji drogowej. Strony oświadczyły w umowie, że wszystkie ewentualne dodatkowe koszty prac budowlanych, jakie wystąpią w związku z realizacją inwestycji drogowej poniesie Inwestor. Gmina nie odpowiada za zobowiązania lub wydatki poniesione przez inwestora w związku z realizacją przedsięwzięcia będącego przedmiotem umowy. Inwestor zobowiązuje się do pokrycia kosztów inwestycji drogowej, w tym do pokrycia kosztów odszkodowań za przejęte nieruchomości dla dotychczasowych właścicieli, użytkowników wieczystych oraz osób, którym przysługuje ograniczone prawo rzeczowe oraz koszty wynikające z wywłaszczenia nieruchomości na rzecz Gminy. Inwestor zobowiązał się uzyskać decyzję administracyjną zawierającą między innymi oznaczenie nieruchomości lub ich części, które z mocy prawa stają się własnością Gminy z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej staje się ostateczna. Inwestor nieodpłatnie przekaże na rzecz Wnioskodawcy wybudowaną drogę, konieczną do obsługi terenów inwestycyjnych w Gminie (...) (nakłady związane z realizacją infrastruktury drogowej).

W niniejszej sprawie przedmiotem wątpliwości jest ustalenie, czy czynność przyjęcia przez Wnioskodawcę wybudowanej przez Inwestora drogi będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się do niniejszych wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku czynność przyjęcia przez Wnioskodawcę wybudowanej przez Inwestora drogi (nakłady związane z realizacją infrastruktury drogowej) nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przyjęcie przez Wnioskodawcę drogi nie stanowi bowiem żadnej z czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy, w szczególności przedmiotowej czynności nie można uznać za odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy albo odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

W konsekwencji, czynność przyjęcia przez Wnioskodawcę wybudowanej przez Inwestora drogi nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs. ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych Dz. U. z 2020r. poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej