Temat interpretacji

zwolnienie od podatku czynności udzielania pożyczek

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z 13 listopada 2019 r. (data wpływu 20 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismem z 20 stycznia 2020 r. (data wpływu 24 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udzielania pożyczek oraz zastosowania zwolnienia od podatku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2019 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udzielania pożyczek oraz zastosowania zwolnienia od podatku.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 20 stycznia 2020 r. (data wpływu 24 listopada 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 10 stycznia 2020 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.784.2019.1.IK.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania B. S.A.,
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania P. S.A.

przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

B S.A. (Pożyczkodawca) jest osobą prawną mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlegającą w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Pożyczkodawca jest również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Przeważającym przedmiotem działalności Pożyczkodawcy ujawnionym w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego jest produkcja pozostałych podstawowych chemikaliów organicznych (PKD 20.14.Z.), w szczególności produkcja estrów metylowych kwasów tłuszczowych oleju rzepakowego.

W przeszłości Pożyczkodawca emitował obligacje, nabywał obligacje innych spółek oraz udzielał pożyczek pieniężnych na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. 2019 r. poz. 865 z późn. zm.; Ustawa o CIT). Pożyczkodawca nie ma jednak w statucie spółki w części dotyczącej przedmiotu działalności ujętej pozycji pozostałe formy udzielania kredytów (PKD 64.92.Z.).

Pożyczkodawca nie wyklucza jednak, że taka pozycja może pojawić się w jego statucie w przyszłości.

P S.A. (Pożyczkobiorca) jest osobą prawną mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlegającą w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Pożyczkobiorca jest również czynnym podatnikiem VAT. Przeważającym przedmiotem działalności Pożyczkobiorcy ujawnionym w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego jest wytwarzanie produktów przemiału zbóż (PKD 10.61.Z.), w szczególności produkcja mąki.

Pożyczkodawca i Pożyczkobiorca są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT.

Pożyczkodawca udzielił na rzecz Pożyczkobiorcy pożyczki na podstawie pisemnej umowy pożyczki. Pożyczka została udzielona w celu sfinansowania nabycia przez Pożyczkobiorcę pszenicy lub żyta (Zapasy) do produkcji mąki. Z tytułu pożyczki, Pożyczkodawca otrzyma wynagrodzenie w postaci odsetek. Wierzytelność Pożyczkodawcy z tytułu udzielonej pożyczki została zabezpieczona zastawem rejestrowym na Zapasach oraz przelewem istniejących oraz przyszłych praw z umów ubezpieczenia w zakresie Zapasów. Pożyczkodawca rozważa w przyszłości udzielenie na rzecz Pożyczkobiorcy kolejnych pożyczek. W przyszłych umowach pożyczki, oprócz wynagrodzenia w formie odsetek, mogą występować także inne formy wynagrodzenia Pożyczkodawcy, takie jak w szczególności prowizje. Nie jest wykluczone, że wierzytelności z tytułu pożyczek udzielonych w przyszłości również będą zabezpieczone.

Tak samo jako w przypadku już udzielonej pożyczki, także w stosunku do przyszłych pożyczek Pożyczkodawca będzie każdorazowo udzielał pożyczki środków pieniężnych stanowiących jego aktywa w ujęciu bilansowym i cywilistycznym (jego majątek), wykorzystywane do prowadzenia przez niego działalności gospodarczej. Środki pochodzące ze spłaty pożyczki przez Pożyczkobiorcę w tym odsetki będą wchodziły w skład aktywów (majątku) Pożyczkodawcy związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Pożyczka została udzielana w formie bezgotówkowej i w takiej też formie zostanie spłacona przy wykorzystaniu rachunków bankowych posiadanych przez Pożyczkodawcę i Pożyczkobiorcę. Także przyszłe pożyczki będą udzielane i spłacane w formie bezgotówkowej.

Z uwagi na okoliczność, że opisany stan faktyczny i zdarzenie przyszłe dotyczy zarówno Pożyczkodawcy jak i Pożyczkobiorcy (ze względu na potencjalne skutki zaciągnięcia pożyczki w podatku od czynności cywilnoprawnych), występują oni z wnioskiem wspólnym o wydanie interpretacji indywidualnej stosownie do art. 14r § 1 Ordynacji podatkowej wskazując jednocześnie Pożyczkodawcę jako stronę postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej.

W dalszej części wniosku, Pożyczkodawca i Pożyczkobiorca są łącznie zwani Zainteresowanymi.

W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie:

W odniesieniu do już zawartej umowy pożyczki oraz przyszłych umów pożyczki między Pożyczkodawcą a Pożyczkobiorcą, czy udzielenie pożyczki przez Pożyczkodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT i jest jednocześnie czynnością zwolnioną z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Zainteresowanych, w odniesieniu do już zawartej umowy pożyczki oraz przyszłych umów pożyczki między Pożyczkodawcą a Pożyczkobiorcą, udzielenie pożyczki przez Pożyczkodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT i jest jednocześnie czynnością zwolnioną z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o VAT.

1. Zakres przedmiotowy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 Ustawy VAT, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT, należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W świetle przywołanych powyżej przepisów należy stwierdzić, iż obowiązująca na gruncie przepisów Ustawy o VAT definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający wobec definicji dostawy towarów. W konsekwencji, co do zasady, opodatkowaniu VAT podlega każda czynność niebędąca dostawą towarów, która polega na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania.

Uznaje się, że aby dana czynność stanowiła świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT muszą zostać łącznie spełnione następujące warunki:

1. w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
2. świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie) (tak np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacjach z dnia 27 lipca 2017 r., znak 0112-KDIL2-2.4012.234.2017.1.EW oraz z dnia 14 lipca 2017 r. znak 0114-KDIP4.4012.257.2017.l.MK).

Przy wykładni pojęcia świadczenia usług dokonywanej na gruncie przepisów Ustawy o VAT pomocne jest również odwołanie się do kryteriów sformułowanych w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE). Zgodnie z orzecznictwem TSUE, świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT występuje w sytuacji, gdy:

1. istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,
2. wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
3. istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,
4. odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,
5. istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Takie kryteria zostały sformułowane np. w wyroku TSUE o sygn. C-498/99 (publ. LEX nr 83900) oraz w wyroku TSUE o sygn. C-16/93 (publ. LEX nr 83886).

Stosownie do art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. 2019 r., poz. 1145 z późn. zm.), przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Z powyższej definicji wynika, że udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz pożyczkobiorcy w postaci przeniesienia na jego własność określonej sumy pieniędzy albo rzeczy oznaczonych, co do gatunku.

W świetle powyższego, nie ulega wątpliwości, że udzielenie pożyczki stanowi odpłatne świadczenie usług, przy czym owa odpłatność wyraża się w uzyskiwaniu przez pożyczkodawcę przychodu w postaci odsetek oraz ewentualnie także dodatkowo w innej postaci (w szczególności prowizji).

2. Zakres podmiotowy:

Aby dana czynność stanowiła czynność opodatkowaną VAT, musi być ona objęta zakresem podmiotowym Ustawy o VAT.

Stosownie do art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie zaś do ust. 2 powołanego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że ustawodawca przewidział otwarty katalog czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej. Ustawodawca wskazuje bowiem, że działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W opinii Zainteresowanych, jeżeli podmiot prowadzący działalność gospodarczą udziela pożyczek i wykorzystuje w tym celu posiadane przez siebie środki finansowe, stanowiące jego majątek wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej, należy przyjąć, że udzielenie pożyczki następuje w związku z prowadzeniem działalności. Tym samym Zainteresowani uważają, że czynności udzielania pożyczek przez podmiot gospodarczy powinno się przypisywać do zawodowej płaszczyzny tego podmiotu nawet w sytuacji, w której czynności polegające na udzielaniu pożyczek stanowią jedynie działalność uboczną (pomocniczą) w stosunku do podstawowej działalności gospodarczej.

Zdaniem Zainteresowanych, udzielanie przez podatnika podatku VAT pożyczki powinno być uznane za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT niezależnie od częstotliwości oraz celu udzielania pożyczek, statusu nabywcy (pożyczkobiorcy), czy też kwestii formalnych, takich jak wpisanie działalności w zakresie udzielania pożyczek do statutu spółki lub ujawnienie takiej działalności w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Powyższe wnioski potwierdzają organy podatkowe w wydawanych przez siebie indywidualnych interpretacjach podatkowych oraz sądy administracyjne w wydawanych wyrokach.

Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 9 kwietnia 2013 r. sygn. ITPP1/443-39/13/TS wskazał, że Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku o towarów i usług, nawet gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 28 maja 2018 r. sygn. 0111-KDIB3-1.4012.177.2018.3.AB stwierdził natomiast, że (...) każda czynność wykonana (nawet sporadycznie) przez Spółkę, w szczególności zaś wykonana z wykorzystaniem jej majątku, objęta jest definicją działalności gospodarczej wykonywanej przez podmiot występujący w charakterze podatnika. Nie sposób zatem zakwestionować faktu, że udzielenie pożyczek, należy traktować jako czynność wykonaną w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy, a w konsekwencji wykonaną przez Wnioskodawcę jako podatnika VAT.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 24 maja 2018 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.244.2018.2.IK wskazał, że (...) udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu. Czynność udzielenia pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zamian za wynagrodzenie (np. odsetki), stanowi zatem odpłatne świadczenie usług, co do zasady, podlegające opodatkowaniu VAT (...) Udzielenie bowiem pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu. W konsekwencji, czynność udzielenia przez Wnioskodawcę pożyczki stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 15 maja 2017 r. o nr 0112-KDIL4.4012.48.2017.1.NK wskazał z kolei, że Fakt, że działalność w zakresie pożyczek nie została wprost wykazana jako przedmiot działalności Spółki w Rejestrze Przedsiębiorców KRS, nie przesądza, że udzielona pożyczka oraz udzielane w przyszłości pożyczki nie są/nie będą prawnie skuteczne lub udzielone poza prowadzoną działalnością gospodarczą. W związku z tym, udzielenie przedmiotowych pożyczek jest/będzie wykonywane przez Spółkę jako podatnika podatku VAT. Udzielanie pożyczek przez podatnika spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z 4 października 2011 r. sygn. I SA/Łd 1085/11 stwierdził natomiast, że (...) decydujące znaczenie dla uznania pożyczkodawcy za podatnika VAT w związku ze sporną czynnością miały dwie okoliczności: wykorzystanie przy udzieleniu pożyczki przedsiębiorstwa spółki pożyczkodawcy oraz odpłatny charakter czynności. (...) Nie budzi wątpliwości fakt, że pożyczkodawca jest podmiotem gospodarczym o szerokim spektrum działalności, posiadającym duże możliwości w zakresie rozszerzenia zakresu swojej działalności, tak więc zapis z rejestru sądowego należy traktować wyłącznie jako praktyczną wskazówkę dla ewentualnych kontrahentów.

3. Objęcie pożyczek udzielanych przez Spółkę zakresem przedmiotowym i podmiotowym Ustawy o VAT:

W związku z powyższym Zainteresowani uważają, że udzielanie przez Pożyczkodawcę pożyczki na rzecz Pożyczkobiorcy jest usługą podlegającą opodatkowaniu VAT ze względu na to, że:

1. pomiędzy Pożyczkodawcą (usługodawcą) a Pożyczkobiorcą (usługobiorcą) istnieje lub w przypadku przyszłych pożyczek będzie istnieć związek prawny, w ramach którego wystąpi świadczenie wzajemne - podmioty będą stronami umów pożyczek,
2. należne Pożyczkodawcy wynagrodzenie w postaci odsetek (oraz ewentualnie dodatkowo w innej postaci, w szczególności w formie prowizji) będzie stanowić wartość faktycznie przekazaną przez Pożyczkobiorcę w zamian za usługę polegającą na udzieleniu pożyczki,
3. po stronie Pożyczkodawcy wystąpi bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść w postaci wynagrodzenia (odsetek od udzielonej pożyczki oraz ewentualnie dodatkowo także w innej postaci, w szczególności w formie prowizji),
4. otrzymane przez Pożyczkodawcę wynagrodzenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością polegającą na udzieleniu pożyczki,
5. wartość świadczenia wzajemnego będzie wyrażona w pieniądzu.

Należy również przyjąć, że Pożyczkobiorca zaciągający pożyczkę u Pożyczkodawcy jest bezpośrednim beneficjentem świadczonej przez Pożyczkodawcę usługi polegającej na udzieleniu pożyczki - w jej wyniku otrzymuje bowiem kapitał w postaci środków pieniężnych, z których będzie mógł korzystać w okresie trwania umowy pożyczki. Za możliwość korzystania ze środków przekazywanych w ramach pożyczki Pożyczkobiorca będzie płacić Pożyczkodawcy odsetki oraz ewentualnie dodatkowo także wynagrodzenie w innej postaci, w szczególności w formie prowizji.

Świadczonej przez Pożyczkodawcę usłudze będzie odpowiadać zatem świadczenie wzajemne Pożyczkobiorcy, polegające na zapłacie na rzecz Pożyczkodawcy odsetek od otrzymanej w ramach umowy kwoty pieniężnej (pożyczki) oraz ewentualnie dodatkowo także wynagrodzenie w innej postaci, w szczególności w formie prowizji.

W ocenie Zainteresowanych świadczenie przez Pożyczkodawcę usług polegających na udzielaniu pożyczek spełnia również podmiotowe przesłanki warunkujące objęcie tych czynności opodatkowaniem podatkiem VAT. W każdym przypadku Pożyczkodawca udziela bowiem pożyczek w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, działając jako podatnik podatku VAT. Za takim wnioskiem przemawiają także okoliczności wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, w świetle których:

1. Pożyczkodawca udzielił a w przypadku przyszłych pożyczek udzieli pożyczek ze środków wchodzących w skład jego aktywów (majątku). Majątek ten jest wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej Pożyczkodawcy;
2. Pożyczkodawca w przeszłości wykonywał już usługi finansowe, tj. emitował obligacje oraz nabywał obligacje innych spółek jak również nie jest wykluczone, że Pożyczkodawca będzie w przyszłości udzielał pożyczek na rzecz innych podmiotów powiązanych.

Powyższe okoliczności wskazują zatem na ciągły, zorganizowany i zaplanowany charakter działalności prowadzonej przez Pożyczkodawcę także w zakresie usług finansowych obejmujących różne formy kredytowania i udzielania pożyczek.

4. Zwolnienie z VAT:

Zainteresowani uważają jednocześnie, że wykonywana usługa polegająca na udzieleniu przez Pożyczkodawcę pożyczki jest zwolniona od opodatkowania. Stosownie bowiem do treści art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o VAT, usługi udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych są zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT.

Podsumowując, w ocenie Zainteresowanych, w odniesieniu do już zawartej umowy pożyczki oraz przyszłych umów pożyczki między Pożyczkodawcą a Pożyczkobiorcą, udzielenie pożyczki przez Pożyczkodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT i jest jednocześnie czynnością zwolnioną z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o VAT.

Stanowisko Zainteresowanych przedstawione w niniejszym wniosku znajduje potwierdzenie w najnowszych interpretacjach organów podatkowych wydanych na gruncie analogicznego opisu zdarzenia przyszłego (stanu faktycznego) do tego przedstawionego w niniejszym wniosku.

Przykładowo, takie stanowisko zostało wyrażone w następujących interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

• interpretacja indywidualna z 6 września 2019 r. o sygn. 0111-KDIB3-1.4012.504.2019.2.ASY;
• interpretacja indywidualna z 30 sierpnia 2019 r. o sygn. 0111-KDIB3-1.4012.489.2019.1.WN;
• interpretacja indywidualna z 8 sierpnia 2019 r. o sygn. 0115-KDIT1-1.4012.351.2019.2.RH;
• interpretacja indywidualna z 18 lipca 2019 r. o sygn. 0114-KDIP1-2.4012.291.2019.1. IG;
• interpretacja indywidualna z 11 czerwca 2019 r. o sygn. 0112-KDIL4.4012.165.2019.2.TKU.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Nadmienia się, że tekst jednolity ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług został opublikowany w Dz.U. z 2020 r. poz. 106.

Należy wyjaśnić również, iż Pożyczkobiorca (Zainteresowany niebędący strona postepowania) został uznany za podmiot zainteresowany w sprawie będącej przedmiotem wniosku w związku z możliwością opodatkowania ww. czynności podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie, należy podkreślić, że w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie bowiem niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki podatkowoprawne tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy:

­ zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

­ zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej