Spółka świadcząc usługi szkoleniowe może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy. - Interpretacja - 0112-KDIL1-2.4012.244.2022.1.DS

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 22 lipca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.244.2022.1.DS

Temat interpretacji

Spółka świadcząc usługi szkoleniowe może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 maja 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy w związku ze świadczeniem usług szkoleniowych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (dalej „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym i podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości osiąganych przez siebie dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Spółka została wpisana do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego i nie jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

Spółka, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, świadczy usługi szkoleniowe w zakresie przepisów prawa podatkowego, dalej „usługi szkoleniowe”. W ramach świadczonych usług szkoleniowych, Spółka zobowiązuje się m.in.:

1)do wykonania autorskich materiałów szkoleniowych, w tym m.in. prezentacji multimedialnych, opracowań, konspektów, wykresów i innych materiałów szkoleniowych;

2)opracowywania autorskiego programu wykładów i prowadzenia ich w oparciu o przygotowane materiały szkoleniowe.

Głównymi klientami Spółki mogą być inne firmy szkoleniowe lub biura rachunkowe, kancelarie prawne albo firmy zatrudniające służby finansowo-księgowe, które są zainteresowane podniesieniem kwalifikacji zawodowych swoich pracowników. Usługi szkoleniowe odbywają się w formie online, w siedzibie klienta lub w innym ustalonym miejscu. Czas trwania szkolenia jest uzależniony od konkretnego zagadnienia szkolenia oraz warunków współpracy ustalonych z klientem.

W ramach świadczonych usług, Wnioskodawca nie sprawdza rozliczeń uczestników, faktur VAT czy nie wykonuje analiz podatkowych przedsiębiorstwa, a w szczególności nie wykonuje usług doradztwa podatkowego, o których mowa w ustawie o doradztwie podatkowym.

Spółka nie wykonuje także innych usług doradczych jak również nie wykonuje usług prawniczych (oraz prawnych), w szczególności:

·nie reprezentuje klientów w postępowaniu przed sądem,

·nie udziela porad prawnych, podatkowo-prawnych i konsultacji klientom, jak również nie przygotowuje dokumentów prawnych, w szczególności wniosków o indywidualną interpretację, analizy podatkowej, audytów i innych dokumentów związanych z bieżącym prowadzeniem działalności gospodarczej, dokumentacji patentowej i praw autorskich, nie przygotowuje również innych dokumentów, tj. testamentów czy pełnomocnictw.

Spółka sklasyfikowała wykonywane przez siebie usługi następująco: PKD 85.59.B – „Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane”.

Spółka zaznacza, że samodzielnie sklasyfikowała świadczone przez siebie usługi pod wskazane klasyfikacje PKD i jednocześnie dodaje, że powyższe klasyfikacje mają charakter jedynie pomocniczy i nie stanowią oceny Spółki odnośnie klasyfikacji usług będących przedmiotem interpretacji według klasyfikacji PKD.

Spółka nie wykonuje i nie zamierza również wykonywać innych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku VAT (dalej „ustawa”).

W opinii Spółki, wartość przychodów osiągniętych przez Spółkę w roku 2022 z tytułu usług szkoleniowych, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2022, nie przekroczy kwoty 200 tys. zł. W kolejnych latach, Spółka również nie przewiduje, że wartość przychodów z tytułu usług szkoleniowych przekroczy w każdym z tych następnych lat, kwoty 200 tys. zł.

Spółka zaznacza, że nie spełnia warunków do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Pytanie

Czy w okolicznościach przedstawionych w opisie stanu faktycznego, świadczenie przez Spółkę usług szkoleniowych może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w okolicznościach przedstawionych w opisie stanu faktycznego, świadczenie przez Spółkę usług szkoleniowych może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy.

Uzasadnienie Państwa stanowiska w sprawie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla określonej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust 1.

Stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Z kolei, w myśl art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zgodnie natomiast z treścią art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień o których mowa w ust. 1 i 9 ustawy, nie stosuje się do podatników (…) świadczących usługi:

a)prawnicze,

b)w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

(...).

Zauważyć należy, że ani ustawa, ani przepisy wykonawcze do ustawy, nie definiują pojęcia „doradztwa”. Ze słownika języka polskiego (http://sjp.pwn.pl/) wynika, że „doradztwo” to „udzielanie fachowych porad” albo „udzielanie porady w jakiejś sprawie”. Z kolei pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”.

Podobne stanowisko zajął WSA w Rzeszowie w wyroku z dnia 26 listopada 2009 r. (sygn. I SA/Rz 785/09) stwierdzając, że „przez doradztwo rozumie się udzielanie fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych czy finansowych. (...) Doradca to ten co udziela fachowych zaleceń czy porad”.

Mając to na uwadze, Wnioskodawca, stoi na stanowisku, że w okolicznościach przedstawionych w opisie stanu faktycznego, przedmiotem świadczonych usług szkoleniowych jest wykonanie autorskich materiałów szkoleniowych oraz opracowywanie autorskiego programu wykładów i prowadzenie ich w oparciu o przygotowane materiały szkoleniowe, a nie udzielanie fachowych zaleceń czy porad prawno-podatkowych. W konsekwencji, Wnioskodawca uważa, że w przedstawionej sytuacji nie są świadczone wyłączające możliwość korzystania ze zwolnienia podmiotowego usługi w zakresie doradztwa czy usług prawniczych.

W rezultacie, wskazane we wniosku usługi szkoleniowe wykonywane przez Spółkę, należy zaliczyć do usług, których świadczenie uprawnia do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Według art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na mocy art. 113 ust. 2 ustawy:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a)sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2)odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a)transakcji związanych z nieruchomościami,

b)usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c)usług ubezpieczeniowych

– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3)odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Na podstawie art. 113 ust. 5 ustawy:

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Jak stanowi art. 113 ust. 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy:

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 11 ustawy:

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

W świetle art. 113 ust. 13 ustawy:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1)dokonujących dostaw:

a)towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b)towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

– energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

– wyrobów tytoniowych,

– samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c)budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d)terenów budowlanych,

e)nowych środków transportu,

f)następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

– preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

– komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

– urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

– maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

– pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

– motocykli (PKWiU ex 45.4);

2)świadczących usługi:

a)prawnicze,

b)w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c)jubilerskie,

d)ściągania długów, w tym factoringu;

3)nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Zatem, jak stanowi art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się m.in. do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego w tym związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Zgodnie z powyższym usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Wskazać należy, że ustawa nie definiuje pojęcia „usługi prawnicze”. Pomocne w tym wypadku jest odwołanie do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, w której w kategorii „usługi prawnicze” znalazły się usługi w zakresie doradztwa prawnego i reprezentacji w dziedzinie prawa karnego, handlowego, pracy i cywilnego, a także usługi prawne dotyczące patentów, praw autorskich i pozostałych praw własności intelektualnej, usługi notarialne, arbitrażowe i pojednawcze, oraz związane z aukcjami. Analiza tej kategorii statystycznej wskazuje zatem, że pod pojęciem usług prawniczych PKWiU rozumie rozmaite czynności związane z doradztwem prawnym.

Zauważyć również należy, że ustawa oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują też pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe, techniczne, inżynierskie i inne. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej.

Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto udziela porad”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego Słownika, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka została wpisana do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego  i nie jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Spółka, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, świadczy usługi szkoleniowe w zakresie przepisów prawa podatkowego. W ramach świadczonych usług szkoleniowych, Spółka zobowiązuje się m.in. do wykonania autorskich materiałów szkoleniowych (w tym m.in. prezentacji multimedialnych, opracowań, konspektów, wykresów i innych materiałów szkoleniowych) oraz opracowywania autorskiego programu wykładów i prowadzenia ich w oparciu o przygotowane materiały szkoleniowe. W ramach świadczonych usług, Wnioskodawca nie wykonuje usług doradztwa podatkowego, o których mowa w ustawie o doradztwie podatkowym. Spółka nie wykonuje także innych usług doradczych jak również nie wykonuje usług prawniczych (oraz prawnych). Spółka nie wykonuje i nie zamierza również wykonywać innych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy. Wartość przychodów osiągniętych przez Spółkę w roku 2022 z tytułu usług szkoleniowych, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2022, nie przekroczy kwoty 200 tys. zł. W kolejnych latach, Spółka również nie przewiduje, że wartość przychodów z tytułu usług szkoleniowych przekroczy w każdym z tych następnych lat, kwoty 200 tys. zł.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy świadczenie przez Spółkę usług szkoleniowych może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy.

W analizowanej sprawie istotny jest charakter opisanych czynności (usług szkoleniowych) wykonywanych w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy, który nie wskazuje aby Spółka świadczyła usługi prawnicze, czy też doradcze. Wykonywane czynności sprowadzają się do świadczenia usług szkoleniowych (m.in. wykonywanie autorskich materiałów szkoleniowych oraz opracowywanie autorskiego programu wykładów i prowadzenie ich w oparciu o przygotowane materiały szkoleniowe). Ponadto, z przedstawionych okoliczności wynika, że Spółka nie wykonuje i nie zamierza wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy. W konsekwencji należy wskazać, że skoro Spółka rozpoczęła działalność w roku 2022, a wartość sprzedaży – o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy – nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzenia działalności gospodarczej w tym roku podatkowym (rok 2022) kwoty 200 000 zł, to Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy. W kolejnych latach, jeżeli wartość sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy nie przekroczy kwoty 200 000 zł, to Wnioskodawca nadal będzie mógł korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w ww. art. 113 ust. 1 ustawy.

Należy jednakże zaznaczyć, że jeżeli wartość sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy przekroczy u Wnioskodawcy kwotę 200 000 zł (a w roku 2022 przekroczy tę kwotę w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym), zwolnienie utraci moc począwszy od czynności, którą zostanie przekroczona ta kwota. Wskazania wymaga również, że Wnioskodawca utraci prawo do zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy w przypadku wykonania jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy.

Podsumowując, w okolicznościach przedstawionych w opisie stanu faktycznego, Spółka świadcząc usługi szkoleniowe może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, rozpatrzone.

W myśl art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Zatem, należy zaznaczyć, że interpretacja indywidualna opiera się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu fatycznego. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).