Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko w zakresie pytania 1:

Otrzymane dofinansowanie nie będzie w całości stanowiło obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.; dalej: ustawa o VAT) w art. 5 ust. 1 pkt 1 stanowi, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z definicjami zawartymi - odpowiednio - w art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy o VAT:

1. przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel;
2. przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
   • przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
   • zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
   • świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z przytoczonych przepisów wynika, że o świadczeniu usługi w rozumieniu ustawy o VAT może być mowa tylko wówczas, gdy usługa jest skonkretyzowana w zakresie jej odbiorcy, tzn. dane świadczenie realizowane jest na rzecz konkretnego podmiotu (konsumenta, odbiorcy). To oznacza, że świadczenie usług podlega opodatkowaniu VAT, o ile wykonywane jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Odnośnie zaś wymienionego w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT warunku odpłatności świadczenia uznać trzeba, że pomiędzy czynnością świadczenia (w postaci dostawy towarów lub świadczenia usług) a płatnością musi zachodzić bezpośredni związek tego rodzaju, że możliwe jest stwierdzenie, że płatność następuje w zamian za realizację świadczenia. Zgodnie z dyspozycją art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a- 3gc, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Stąd też dla uznania, że dana dotacja (subwencja lub inna dopłata) podlega opodatkowaniu konieczne jest wykazanie jej bezpośredniego związku z ceną.

W wyroku C-184/00 Trybunał Sprawiedliwości UE wskazał, że subwencja (dotacja) będzie traktowana jako zapłata, jeśli stanowi całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, i która jest wypłacana przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Przy czym, w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją, a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

Z kolei w wyroku C 353/00 Trybunał Sprawiedliwości UE wskazał, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (w tym organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej.

Mając na uwadze powyższe przesłanki i odnosząc je do przedstawionego opisu stanu faktycznego, należy zauważyć, co następuje.

Po pierwsze, przedmiotowa dotacja, którą Wnioskodawca (Parter Wiodący) otrzyma na realizowane przez siebie zadania, w dużej części (ogółem w 86,46 % zaplanowanego do otrzymania przez Wnioskodawcę finansowania) przeznaczona zostanie, wraz z wkładem własnym, na takiego rodzaju koszty, które związane są z działalnością Wnioskodawcy jako takiej i/lub z działaniami, które muszą być realizowane w ramach Projektu, a które z pewnością nie stanowią świadczenia usług. Koszty te w ramach budżetu Projektu przypisanego Wnioskodawcy obejmują:

1. refundację/wypłatę wynagrodzeń osób już zatrudnionych u Partnera Wiodącego na podstawie umów o pracę; Dotyczy to aktualnie 2 osób (od października 2019 r. - 1 osoby) realizujących zadania/funkcje w zadaniu 2; Wskazania w tym miejscu wymaga, że określony zakres obowiązków tych osób (wskazany w opisie stanu faktycznego) w żaden sposób, tj. nawet pośrednio, nie dotyczy świadczenia usług - zadania w tym przedmiocie związane są z obsługą administracyjną Projektu;
2. organizację spotkań, konferencji, warsztatów, sesji doradczych - które to wydarzenia mają przede wszystkim charakter informacyjny;
3. koszty administracyjne (zarządzania Projektem), w tym: czynsz, zakup energii oraz usług telekomunikacyjnych.

Powyżej wskazane, wchodzące w skład Projektu działania realizowane przez Wnioskodawcę, z pewnością nie mają ani charakteru usług, ani dostawy towarów na rzecz osób fizycznych lub podmiotów gospodarczych. Są one związane z działalnością Wnioskodawcy oraz/lub obsługą i zarządzaniem samym Projektem. W związku z ich realizacją ponoszone są m.in. koszty personelu administrującego i/lub zarządzającego samym Projektem, koszty przekazywania niezbędnych informacji oraz związane z tym koszty administrowania (tzw. koszty administracyjne).

Po drugie, otrzymywana kwota dotacji celowej także w innym (niż wyżej wymieniony) zakresie kosztów, nie będzie stanowiła obrotu zwiększającego podstawę opodatkowania podatkiem VAT, gdyż została ona przyznana - zgodnie z umową o dofinansowanie Projektu - na pokrycie kosztów realizacji niekomercyjnego Projektu i będzie stanowiła wyłącznie formę dofinansowania zadania, na które składają się różne rodzaje wydatków określonych we wniosku o dofinansowanie Projektu. Wydatki te (wydatki kwalifikowalne) obejmują także podatek VAT naliczony związany z zakupem towarów i usług niezbędnych dla realizacji Projektu. Przedmiotem umowy o dofinansowanie, a zatem - dotowany jest Projekt jako taki, a nie zlecenie Parterowi Wiodącemu świadczenia usług. Stąd też otrzymywana przez Wnioskodawcę dotacja na zadania realizowane przez niego jako Partnera Wiodącego nie będzie stanowić formy dopłaty do ceny realizowanych usług, czy też rekompensaty z powodu obniżenia przez nich ceny (tak też w wyroku WSA we Wrocławiu z 3 października 2018 r., I SA/Wr 497/18, LEX nr 2567133).

Po trzecie wreszcie, otrzymana kwota dotacji ma się przyczynić finalnie do realizacji usług przez Partnera, któremu Wnioskodawca przekazuje stosowne kwoty dotacji (zgodnie z budżetem Projektu), które to usługi podlegają zwolnieniu z podatku VAT. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b) ustawy o VAT zwolnieniem z podatku objęte są usługi świadczone przez uczelnie w zakresie kształcenia oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związanych. Natomiast w świetle art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) przywołanej powyżej ustawy zwolnieniem objęte są także usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26 finansowane w całości ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane. Jak już wskazano w opisie stanu faktycznego, współrealizujący Projekt z Wnioskodawcą - Partner Projektu jest (). Partner (Instytucja) bezsprzecznie spełnia wskazany w ustawie o VAT warunek podmiotowy zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b) ustawy o VAT (bycie uczelnią). W kontekście brzmienia art. 11 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1668 z późn. zm,), a w szczególności sformułowania użytego w jego ust. 1 pkt 2: prowadzenie kształcenia na (....) lub innych form kształcenia oczywiste jest że spełniony jest także warunek przedmiotowy zwolnienia z podatku VAT. Zadania podstawowe uczelni, o których mowa w art. 11 ww. ustawy finansowane są w różny sposób, w tym przede wszystkim ze środków publicznych. A art. 372 Prawa o szkolnictwie wyższym wprost wskazuje na możliwość dofinansowania zadań podstawowych uczelni przez jednostki samorządu terytorialnego, co ma miejsce w opisanym przypadku (dotacja otrzymana od samorządu województwa ()). Wskazania wymaga, że Partner spełnia także warunek zwolnienia z podatku VAT określony w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT. Jak wynika bowiem z opisu stanu faktycznego, w ramach Projektu (zadanie 4) będą bowiem realizowane świadczenia/usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, które finansowane są w całości środkami publicznymi. W rozpatrywanym przypadku środki te pochodzą z dotacji celowej na realizację Projektu, przekazanej przez samorząd województwa oraz z wkładu własnego uczelni, a więc także środków publicznych (jako, że Instytucja jest podmiotem sektora finansów publicznych zgodnie z art. 9 pkt 11 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych i w świetle art. 5 tej ustawy jest dysponentem środków publicznych).

W rozpatrywanym kontekście, w analizowanej sprawie dodatkowo podkreślić trzeba, iż:

1. inaczej przedstawiałaby się sytuacja w przypadku gdyby rozpoznawana była kwestia opodatkowania - nie, tak jak ma to miejsce w rozpatrywanym przypadku dotacji celowej (na dofinansowanie Projektu), ale - dotacji o charakterze przedmiotowym, tj. dotacji, która finansować/dofinansowywać miałaby kalkulowane według stawek jednostkowych konkretne usługi, które miałby świadczyć Partner Wiodący (Wnioskodawca) lub Parter (B) - wówczas bowiem dotacja (przedmiotowa) zwiększałaby podstawę opodatkowania podatkiem VAT;
2. Partner Wiodący dokonuje wkładu własnego w realizację Projektu (w wysokości 20%), a otrzymana dotacja nie stanowi dla niego pomocy publicznej, a nadto pokrywa ona koszty podatku VAT od zakupów w związku z tym, że dofinansowanie nie ma związku z prowadzeniem działalności gospodarczej opodatkowanej VAT, a ściślej - nie ma związku z dokonywaniem czynności, od których należałoby obliczać podatek;
3. przedsiębiorcy biorący udział w Projekcie, faktycznie obsługiwani są przez Partnera (tj. Instytucja) będą korzystać ze wsparcia w ramach pomocy de minimis (określonego przepisami limitu takiej pomocy), co oznacza, że dotacja otrzymana przez Partnera - za pośrednictwem Wnioskodawcy (Partnera Wiodącego), która służy współfinansowaniu Projektu, w tym w części także działań na rzecz przedsiębiorców - jakkolwiek daje danemu przedsiębiorcy szeroko rozumiane korzyści ekonomiczne, to - nie daje mu bezpośrednio korzyści finansowych. W kontekście tego twierdzenia wskazania wymaga, że przedsiębiorca nie dostaje w istocie usługi za darmo, czy też po obniżonej cenie - ale w ramach potencjalnie przysługującego mu i obowiązującego limitu pomocy publicznej. Pomoc de minimis jest przewidziana przepisami prawa i nie jest zależna od otrzymanej przez podmiot świadczący usługi wsparcia dotacji.

Reasumując, w powyższym stanie:

1. nie istnieje wymagany art. 29a ust. 1 ustawy o VAT związek (tj. bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika) pomiędzy faktem otrzymania przez Partnera Wiodącego dotacji a świadczeniem skonkretyzowanych usług lub dostawy towarów na rzecz konkretnych podmiotów (przedsiębiorców);
2. nawet zakładając, że istnieje pośredni związek pomiędzy faktem otrzymania przez Partnera Wiodącego, a następnie przez Partnera dotacji a wsparciem dla przedsiębiorców, to jednocześnie nie występuje wymagana art. 29a ustawy o VAT okoliczność zapłaty, ponieważ dochodzi wyłącznie do takiej, a nie innej formy przekazania prawnie przewidzianego i dopuszczalnego wsparcia publicznego, a podmiot realizujący/współrealizujący Projekt jest w istocie pośrednikiem i/lub organizatorem tegoż wsparcia (a nie wykonującym odpłatnie usługi). Stąd też ostateczny wniosek, że do podstawy opodatkowania podatkiem VAT Parter Wiodący nie będzie wliczać kwoty dotacji (w całości);
3. dodatkowo, usługi świadczone w ramach Projektu przez Partnera Wnioskodawcy na rzecz przedsiębiorców korzystają ze zwolnienia podatkowego z podatku VAT.

Powyższe argumenty zarówno traktowane łącznie, jak i oddzielnie przesądzają, że otrzymywana przez Wnioskodawcę dotacja nie będzie stanowić obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko w zakresie pytania 2:

W przypadku gdyby stanowisko wyrażone przez Wnioskodawcę w odniesieniu do pytania nr 1 zostało uznane za nieprawidłowe, wskazania wymaga, że w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei powołany ust. 2 stanowi, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z kolei obowiązek podatkowy, zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust 1. Przy czym powołany ust. 5 pkt 2 powołanej regulacji precyzuje, iż chwilą tą jest otrzymanie całości lub części dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w art. 29a ust. 1.

Mając na względzie powyższe regulacje, a także fakt, że współrealizujący Projekt Partner Projektu nie jest podwykonawcą Wnioskodawcy, ale jest współwykonawcą (na podstawie Umowy Partnerskiej § 1 ust. l) Projektu świadczącym lub zapewniającymi świadczenie usług, który za pośrednictwem Partnera Wiodącego (Wnioskodawcy) otrzymywać będzie należną mu część dotacji oraz jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, uzasadnione jest twierdzenie, że: w przypadku, gdy dana dotacja/stosowna jej część podlega opodatkowaniu, to każdy z podmiotów realizujących Projekt, niezależnie od tego czy jest Partnerem Wiodącym czy Partnerem Projektu winien odrębnie obliczać i uiszczać podatek VAT od kwoty otrzymanej dotacji finansującej przypisane mu zgodnie z budżetem Projektu (harmonogramem) zadania (niezależnie od tego czy dotację otrzymuje bezpośrednio od samorządu województwa - jak w przypadku Partnera Wiodącego, czy też otrzymuje ją za pośrednictwem Partnera Wiodącego - jak w przypadku Partnera Projektu). Podatnikiem bowiem jest ten podmiot, który: 1) wykonuje w ramach realizacji Projektu odpłatne świadczenia w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w tym świadczenia (usługi), za które płatność przybiera formę dotacji; 2) otrzymał zapłatę za realizację skonkretyzowanych usług - niezależnie od tego, czy dotacja jest przekazywana takiemu podmiotowi w sposób bezpośredni czy pośredni. Stąd też zarówno Partner Wiodący, jak i Partner Projektu - będą odrębnie występować w roli podatników podatku VAT.

Stanowisko w zakresie pytania 3:

W przypadku gdyby stanowisko wyrażone przez Wnioskodawcę w odniesieniu do pytania nr 1 zostało uznane za ogólnie nieprawidłowe, to Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinno się w podstawie opodatkowania podatkiem VAT uwzględniać kosztów wynagrodzeń pracowników (personelu) Partnera Wiodącego oraz kosztów administracyjnych (korzystania z powierzchni/wynajmu, kosztów energii oraz kosztów telefonu z Internetem na cele Projektu).

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, w pogrupowanych kosztach projektu występują:

1. wynagrodzenia personelu - jako jeden z rodzaju kosztów w Etapach II (zadania 2 we wniosku o dofinansowanie),
2. koszty administracyjne - w ramach Etapu VI pn. Zarządzanie projektem, które w przypadku Wnioskodawcy obejmują najem/wykorzystanie powierzchni, kosztów energii oraz kosztów telefonu z Internetem, które to koszty związane są bezpośrednio z realizacją Projektu.

Partner Wiodący zobowiązany jest m.in. zapewnić personel (osoby), który ma wykonywać określone w budżecie Projektu zadania, które - jak wyszczególniono w opisie stanu faktycznego, związane są z realizacją Projektu jako takiego w ramach zatrudnienia na podstawie umów o pracę. Otrzymywana zaś przez Wnioskodawcę część dofinansowania ma pokryć wynagrodzenie należne im za osobistą realizację obowiązków w Projekcie, które - w kontekście wcześniej przywoływanych przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT - nie stanowią skonkretyzowanych świadczeń (usług lub dostawy towarów) realizowanych przez Partnera Wiodącego na rzecz podmiotów trzecich. Taki pogląd znajduje uzasadnienie w orzecznictwie (wyrok WSA w Krakowie z 24 kwietnia 2018 r., I SA/Kr 221/18, LEX nr 2503333).

Przyjęcie, że otrzymana przez Wnioskodawcę kwota dofinansowania w części w jakiej ma służyć finansowaniu wynagrodzeń osób fizycznych zaangażowanych w wykonywanie zadań przewidzianych ogólnie umową partnerską, a szczegółowo - wnioskiem o dofinansowanie, powodowałoby uznanie, że faktycznie wynagrodzenia osób fizycznych nie wykonujących działalności opodatkowanej podatkiem VAT (wyłączenia na podstawie art. 15 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług) są jednak tym podatkiem objęte - co stałoby w sprzeczności z zasadami opodatkowania podatkiem VAT (zob. także wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE C-355/06).

W odniesieniu zaś do kosztów administracyjnych - z uwagi zarówno na ich przedmiotowy charakter (koszty: wynajmu/korzystania z biura, energii oraz telefonu z Internetem), jak i związek z realizacją Projektu jako takiego (tj. całości Projektu), a nie konkretnych działań - nie da się ich w żaden sposób przyporządkować do realizacji świadczeń na rzecz przedsiębiorców, jakkolwiek z pewnością jakiś luźny związek występuje. Nie jest to jednak z pewnością związek o jakim mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT. Z tego też powodu nie powinny być one wliczane do podstawy opodatkowania dla celów podatku od towarów i usług.

Stanowisko w zakresie pytania 4:

Przy przyjęciu, w świetle dyspozycji art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, że założenie, iż: kwota otrzymanej przez Wnioskodawcę dotacji albo jej stosownej części stanowi obrót podlegający opodatkowaniu VAT jest poprawne, konieczne jest prawidłowe ustalenie momentu, w którym powstaje obowiązek podatkowy.

Zgodnie z dyspozycją art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w art. 29a ust. 1. Trzeba mieć przy tym na względzie, że opodatkowanie dotacji wiąże się z zaistnieniem przesłanek określonych w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, a zatem z zaistnieniem faktu zapłaty za świadczenie realizowane przez dostawcę towarów lub usługodawcę. Skoro tak, to obowiązek podatkowy od kwoty (lub określonej jej wysokości/części) należnej Wnioskodawcy dotacji z tytułu finansowanych przewidzianych dla niego zadań powstanie z momentem każdorazowego otrzymania danej kwoty, tj. wpłynięcia środków finansowych na stosowny rachunek Wnioskodawcy.

Stanowisko w zakresie pytania 5:

Przy założeniu, w świetle dyspozycji art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, że: kwota otrzymanej przez Partnera Wiodącego dotacji albo jej stosownej części stanowi obrót podlegający opodatkowaniu VAT, konieczne jest prawidłowe ustalenie kwoty, która stanowić ma podstawę opodatkowania. Zgodnie z dyspozycją art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze, mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Z kolei według art. 29a ust. 6 ustawy o VAT podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z powyżej przywołanych regulacji wynika, że kwota dotacji (poszczególnych transz) albo jej stosowna część, która wliczana jest/będzie do podstawy opodatkowania powinna być traktowana jako kwota brutto, tj. zawierająca w sobie podatek VAT. To oznacza, że obliczając należny podatek VAT należy zastosować metodę liczenia w stu, gdzie kwota będąca podstawą dokonywanego wyliczenia (tj. dotacja albo jej stosowna część, która finansuje świadczenie usług na rzecz przedsiębiorców) jest kwotą brutto i zawiera w sobie podatek VAT.

Zatem obliczenie podatku należnego od kwoty dotacji stanowiącej pokrycie ceny usług świadczonych dla przedsiębiorców powinno się odbywać zgodnie ze wzorem zawartym - odpowiednio - w art. 106e ust. 7 lub 106f ust.1 pkt 3 ustawy o VAT.

Stanowisko w zakresie pytania 6:

Przy założeniu, że: w świetle art. 29a ust. 1 ustawy o VAT otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja/jej stosowna część będzie się wliczać do podstawy opodatkowania podatkiem VAT czy to w całości, czy też wyłącznie w części, Wnioskodawca powinien rozważyć czy istnieje konieczność wystawienia faktur, w tym dla przedsiębiorców korzystających ze wsparcia de minimis.

Zgodnie z dyspozycją art. 106b ust. 1 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, nawet jeżeli w świetle interpretacji Organu będzie on (tj. Wnioskodawca) spełniać przesłanki bycia podatnikiem VAT, to jednocześnie:

1. nie jest obowiązany do wystawienia faktur dla finalnie korzystających ze wsparcia przedsiębiorców, ponieważ usługi na rzecz tych podmiotów świadczy Partner Projektu, a nie Wnioskodawca (Partner Wiodący);
2. nie jest obowiązany do wystawienia faktur na okoliczność otrzymania kwot dotacji z budżetu publicznego (województwa samorządowego), która nie pozostaje w związku ze świadczeniem usług na rzecz podmiotów trzecich.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• nieprawidłowe - w zakresie uznania przez Wnioskodawcę (Partnera Wiodącego) dofinansowania na realizację Projektu, a w konsekwencji na pokrycie wydatków kwalifikowalnych realizowanego Projektu (w tym kosztów podatku od towarów i usług od dokonywanych zakupów) za obrót niepodlegający opodatkowaniu podatkiem VAT,

• prawidłowe - w zakresie obowiązku Wnioskodawcy do obliczenia i uiszczania należnego podatku VAT wyłącznie od otrzymanych kwot dotacji służących finansowaniu stosownych zadań (wydatków) przewidzianych budżetem Projektu wyłącznie do realizacji przez Wnioskodawcę,

• nieprawidłowe - w zakresie uznania otrzymanego przez Wnioskodawcę (Partnera Wiodącego) dofinansowania Projektu, w części która jest przeznaczona na finansowanie kosztów wynagrodzeń pracowników oraz administracji (zarządzania Projektem) jako niezwiększającego podstawy opodatkowania VAT,

• prawidłowe - w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego od otrzymanej przez Partnera Wiodącego (Fundację) dotacji,

• prawidłowe - w zakresie uznania jako podstawy opodatkowania kwoty otrzymanej przez Partnera Wiodącego (Fundację), dotacji pomniejszonej o podatek,

• prawidłowe - w zakresie braku obowiązku wystawienia faktury VAT dla podmiotów gospodarczych lub innych podmiotów, na rzecz których finalnie usługi świadczy Partner Projektu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (). Przy czym towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ww. ustawy).

Pod pojęciem dostawy towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Interpretując zawarty w cyt. artykule zwrot przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel należy podkreślić, że jest to czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Uznaje się przy tym, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu prawo do rozporządzania jak właściciel nie można interpretować jako prawo własności. Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. To pozwala stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 cyt. ustawy).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 cyt. ustawy). Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Należy również wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do ust. 2 powołanego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Fundacja (Wnioskodawca) zawarła dnia 11 września 2018 roku umowę o dofinansowanie z B, która działa w imieniu C. Od tego dnia jest realizowany Projekt pn. ().

Projekt jest finansowany ze środków: Unii Europejskiej, Rozwój MŚP () 2014-2020 - w 80%, i środków Partnera Wiodącego i Partnera (20%).

Okres realizacji projektu: 1 sierpnia 2017 r. - 31 czerwca 2020 r.

Wnioskowana kwota dofinansowania (dofinansowanie jest rozumiane jako współfinansowanie Unii Europejskiej w formie dotacji bezzwrotnej w wysokości 80% kosztów kwalifikowanych projektu) w wysokości () PLN. Wkład własny partnerów () PLN. Nie jest to projekt generujący dochód.

Zgodnie z zaakceptowanym wnioskiem o dofinansowanie podatek VAT jest w projekcie w całości kwalifikowalny. Dotacja nie stanowi dla Partnera i Partnera Wiodącego pomocy publicznej.

Zgodnie z postanowieniami § 3 umowy o dofinansowanie Projektu, regulującym prawa i obowiązki Beneficjenta, m.in.:

1. Beneficjent realizuje Projekt zgodnie z Wnioskiem o dofinansowanie Projektu oraz z Harmonogramem rzeczowo-finansowym stanowiącym załącznik nr 3 do Umowy. Beneficjent może aktualizować Harmonogram rzeczowo-finansowy pod warunkiem zgłoszenia wraz z uzasadnieniem zmian i uzyskania akceptacji B lub z zachowaniem formy pisemnej pod rygorem nieważności w przypadku wystąpienia okoliczności wskazanych w § 20 ust. 8.
2. Beneficjent deklaruje w Harmonogramie płatności terminy składania Wniosków oraz kwoty, o które będzie wnioskował na realizację Projektu.
3. Beneficjent realizuje Projekt z należytą starannością, w szczególności ponosząc wydatki celowo, rzetelnie, racjonalnie i oszczędnie, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego i unijnego oraz procedurami obowiązującymi w ramach () 2014-2020, w sposób, który zapewni prawidłową i terminową realizację Projektu oraz osiągnięcie celów zakładanych we Wniosku o dofinansowanie Projektu.
4. Beneficjent realizuje Projekt z zachowaniem zasady konkurencyjności.
5. Beneficjent ponosi wyłączną odpowiedzialność wobec osób trzecich za ewentualne szkody powstałe w związku z realizacją Projektu.
6. W przypadku realizowania Projektu przez Beneficjenta działającego w formie Partnerstwa, porozumienie o partnerstwie albo umowa partnerska określa odpowiedzialność Beneficjenta oraz Partnerów wobec osób trzecich za ewentualne szkody i zaniechania powstałe w związku z realizacją Projektu.
7. Prawa i obowiązki Beneficjenta wynikające z Umowy nie mogą być przenoszone na rzecz osób trzecich bez uprzedniej zgody B, wyrażonej w formie pisemnej pod rygorem nieważności dokonanej czynności, w postaci aneksu do Umowy.
8. Projekt będzie realizowany przez (Należy wskazać wszystkie podmioty realizujące Projekt w imieniu Beneficjenta, i/lub Partnerów Projektu. Dla każdego z nich należy wpisać: nazwę, adres, numer REGON i NIP, nr wyodrębnionych dla Projektu rachunków bankowych, na których będą dokonywane operacje finansowe w ramach Projektu Podmiot ten jest zobowiązany do realizacji Projektu. Jeżeli Projekt będzie realizowany wyłącznie przez Beneficjenta, ust. 12 nie ma zastosowania).
9. Beneficjent przedstawia B pisemną informację o wszystkich innych uzyskanych źródłach finansowania ze środków publicznych na przedmiotową inwestycję oraz o wszelkich realizowanych przez siebie projektach współfinansowanych z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności lub innych funduszy i programów Unii Europejskiej najpóźniej w dniu podpisania Umowy oraz aktualizuje te informacje w terminie do 30 czerwca i 31 grudnia danego roku, w okresie realizacji oraz w okresie trwałości Projektu zgodnie z art. 71 Rozporządzenia () i zapisami Wytycznych w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach UE, na lata 2014-2020.
10. Beneficjent, w trakcie realizacji projektu oraz w okresie trwałości Projektu, przedstawia na żądanie B lub I wszelkie dokumenty, informacje i wyjaśnienia związane z realizacją i utrzymaniem Projektu, w wyznaczonym terminie, w szczególności w ramach sprawozdawczości i kontroli oraz weryfikacji wniosków o płatność.
11. Beneficjent nie jest odpowiedzialny wobec B w związku z niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem obowiązków wynikających z Umowy tylko w takim zakresie, w jakim takie niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest wynikiem działania siły wyższej.
12. Beneficjent jest zobowiązany niezwłocznie poinformować B o fakcie wystąpienia działania siły wyższej i udowodnić te okoliczności poprzez przedstawienie dokumentacji potwierdzającej wystąpienie zdarzeń mających cechy siły wyższej oraz wskazać zakres i wpływ, jaki zdarzenie to miało na przebieg realizacji Projektu.
13. W przypadku ustania siły wyższej, Beneficjent jest zobowiązany niezwłocznie przystąpić do realizacji swoich obowiązków wynikających z Umowy.
    ()
14. Zgodnie z art. 61 ust. 6 Rozporządzenia () w przypadku Projektów generujących dochód, gdy nie ma możliwości obiektywnego określenia dochodów z wyprzedzeniem na podstawie jednej z metod określonych w ust. 3 lub ust. 5 Rozporządzenia (), dochód wygenerowany w okresie trzech lat od zakończenia Projektu (nie później jednak niż przed przedłożeniem do Komisji () dokumentów zamknięcia () 2014-2020) może mieć wpływ na zmniejszenie poziomu maksymalnego Dofinansowania ze środków UE. Beneficjent informuje o tych okolicznościach B. W razie potrzeby Beneficjent aktualizuje informacje w tym zakresie, zgodnie z Wytycznymi w zakresie zagadnień związanych z przygotowaniem projektów inwestycyjnych, w tym projektów generujących dochód i projektów hybrydowych na lata 2014-2020.
15. Beneficjent, którego Projekt wygenerował nieuwzględniony wcześniej dochód netto w rozumieniu art. 61 Rozporządzenia () w okresie do pięciu lat od zakończenia realizacji Projektu (nie później jednak niż przed przedłożeniem do Komisji () dokumentów zamknięcia () 2014-2020) zwraca wszystkie dochody mające wpływ na zmniejszenie maksymalnego poziomu Dofinansowania ze środków UE w wysokości proporcjonalnej do udziału wydatków kwalifikowalnych w kosztach całkowitych Projektu oraz proporcjonalnej do udziału Dofinansowania ze środków UE w wydatkach kwalifikowalnych.

Fundacja (Wnioskodawca) oraz Instytucja w dniu 14 września 2017 r. zawarły umowę o partnerstwie. Umowa partnerska szczegółowo reguluje zasady współpracy między partnerami w trakcie realizacji Projektu. Reguluje ona kwestie takie jak: szczegółowy podział obowiązków pomiędzy partnerami, bieżący monitoring projektu, kwalifikowalność wydatków, zasady odpowiedzialności, zasady prowadzenia dokumentacji projektowej oraz jej archiwizacji.

Według ww. umowy o partnerstwie:

Zakres współpracy, w tym odpowiedzialności Partnera w związku z udziałem w Projekcie określony został w ww. umowie partnerskiej z dnia 14 września 2017 r. W zapisach umowy w § 2 postanowiono m.in., że:

1. Partnerzy zobowiązują sią do przestrzegania wszelkich regulacji dotyczących Projektu, w szczególności regulaminów oraz umowy o dofinansowanie Projektu w zakresie go dotyczącym, a w szczególności obowiązków dotyczących informacji i promocji oraz przestrzegania zasad konkurencyjności.
2. Partner wiodący reprezentuje Partnerów (na podstawie udzielonego pełnomocnictwa) i jest stroną umowy o dofinansowanie i odpowiada za jej prawidłową realizację.
3. Partner wiodący jest odpowiedzialny za:
   1. przygotowanie projektu przez wszystkich Partnerów,
   2. prawidłową realizację Projektu,
   3. rozliczenie finansowe i rzeczowe Projektu,
   4. przedstawianie wniosków o płatność,
   5. wniesienie zabezpieczenia prawidłowej realizacji umowy o dofinansowanie,
   6. działania związane z promocją, informacją, i kontrolą projektu.
4. Partner zobowiązany jest do:
   1. zabezpieczenia środków na pokrycie wkładu własnego niezbędnego do realizacji tej części zadania, którą realizują w ramach własnego budżetu,
   2. rzetelnego i terminowego przekazywania Parterowi wiodącemu informacji oraz dokumentacji potrzebnej do rozliczenia projektu,
   3. złożenia oświadczenia o możliwości zwrotu podatku VAT,
   4. złożenia oświadczenia, że nie znajduje się w rejestrze podmiotów wykluczonych,
   5. przestrzegania obowiązków dotyczących informacji i promocji,
   6. rzetelnego i terminowego przekazywania Partnerowi wiodącemu informacji oraz dokumentacji potrzebnej do zarządzania, administrowania lub rozliczenia Projektu.

Natomiast zgodnie z postanowieniami zawartymi w § 3 ust. 3 i 4 ww. umowy:

2. Wykonując obowiązki Partnera wiodącego, Wnioskodawca uprawniony jest i zobowiązany w szczególności do:
   1. żądania wszelkich informacji i wyjaśnień związanych z realizacją przez A Projektu, w tym poszczególnych czynności lub działań w ramach Projektu, jak również wglądu w dokumentację związaną z udziałem przez A w Projekcie,
   2. reprezentowania Partnerów Projektu przed instytucją pośredniczącą, w tym w związku ze sporządzeniem wniosków o płatności oraz określeniem sposobu ich przekazania, oraz wszelkimi innymi podmiotami, przy czym wyłącznie w zakresie związanym z realizacją Projektu oraz bez prawa zaciągania w imieniu partnera Projektu jakichkolwiek zobowiązań bez uzyskania na to odrębnego pisemnego upoważnienia,
   3. nadzoru nad realizacją Projektu przez Partnera.
3. W ramach partnerstwa w Projekcie do obowiązków A należeć będzie świadczenie usług (wymienionych w załączniku 3 do niniejszej umowy, oznaczonych jako usługi świadczone przez A) na rzecz przedsiębiorców, przygotowanie i przekazywanie Wnioskodawcy informacji niezbędnych do wystawienia zaświadczenia o pomocy de minimis oraz zapewnienia trwałości Projektu.

Umową partnerską określono także zasady wzajemnej odpowiedzialności Partnerów Projektu względem siebie. W tym zakresie § 8 umowy stanowi, że:

Zasady odpowiedzialności:

1. Z zastrzeżeniem ewentualnych innych regulacji zawartych w umowie o dofinansowanie Projektu Partnerzy oświadczają, że żaden z Partnerów nie ponosi odpowiedzialności wobec osób trzecich za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązań przez drugiego Partnera niniejszej umowy, o ile wyraźnie nie zgodzi się ona na piśmie na ponoszenie odpowiedzialności solidarnej za skutki takich działań lub zaniechań drugiego Partnera.
2. W przypadku powstania szkody po stronie Partnera niniejszej Umowy w związku z działaniami lub zaniechaniami drugiego Partnera, Partner poszkodowany ma prawo dochodzić odszkodowania.
3. W przypadku naruszeń zobowiązań, w tym wykonywania ich w sposób nierzetelny, mimo bezskutecznego upływu terminu naprawczego wyznaczonego w pisemnym wezwaniu zawierającym także wskazanie naruszeń, drugi Partner może rozwiązać umowę ze skutkiem natychmiastowym.

Celem głównym Projektu jest poprawa warunków do rozwoju () MŚP, w szczególności przedsiębiorstw akademickich typu spin-off i spin-out poprzez:

1. uzyskiwanie doradztwa prostego m.in. w zakresie zakładania działalności gospodarczej, opracowywania strategii, monitorowania i prognozowania biznesu,
2. uzyskiwanie usług doradztwa specjalistycznego - analiz technicznych i specjalistycznych, ochrony własności przemysłowej, transferu technologii, wdrożeń oraz komercjalizacji wyników badań.

Projekt jest odpowiedzią na zdiagnozowane potrzeby () środowiska akademickiego, ekosystemu startupowego oraz () firm.

Cel projektu jest spójny z celem Poddziałania - podniesieniem konkurencyjności sektora MŚP. Grupą docelową Projektu są mikro, mali i średni przedsiębiorcy.

Dodatkowo muszą to być podmioty:

• prowadzące działalność gospodarczą na terytorium (),

• prowadzące działalność potwierdzoną wpisem do odpowiedniego rejestru,

• działające na rynku nie dłużej niż 24 miesiące od momentu rejestracji,

• firmy o potencjale technologicznym, których założeniem jest wdrożenie innowacji technologicznych,

• prowadzące działalność gospodarczą w obszarach inteligentnych specjalizacji.

W szczególności odbiorcami usług będą przedsiębiorcy wywodzący się z szeroko rozumianego środowiska akademickiego (spin-offy, spin-outy), nie tylko pracownicy Instytucji ale też studenci i absolwenci uczelni, instytutów naukowo-badawczych i ośrodków badawczo-rozwojowych.

W ramach zadania przeprowadzono (bezkosztowo) na potrzeby partnerów badanie potrzeb przedsiębiorców, w szczególności przedsiębiorców akademickich na usługi inkubacyjne i akceleracyjne. W zakresie tego zadania Partnerzy Projektu (Partner Wiodący oraz Partner) działali wspólnie.

W ramach projektu przedsiębiorcy podpisują umowy z Partnerem czyli Instytucją.Wzorzec umowy nie określa ściśle jakie konkretne formy wsparcia będą udzielane Beneficjentom. Umowy dostosowywane są bezpośrednio do danego Beneficjenta i jego potrzeb. Przedsiębiorcy nie otrzymują od Wnioskodawcy wsparcia finansowego.

Zgodnie z przyjętą procedurą, każda z firm, która chce skorzystać z usług doradczych (nie ponosząc żadnych opłat w związku z korzystaniem z usług świadczonych przez pracowników projektu) finansowanych z projektu określa indywidualne potrzeby, we współpracy z pracownikami projektu. Zakres usług jest uzależniony od rodzaju, przedmiotu działalności oraz fazy rozwoju firmy. Analiza potrzeb wynikająca z rozmów z przedsiębiorcą i korespondencji e-mailowej, stanowi następnie przedmiot umowy doradczej (konkretna usługa lub pakiet usług doradczych).

Niezależnie od pierwotnych zapisów umowy partnerskiej zawartej pomiędzy Wnioskodawcą (Partnerem Wiodącym) a Partnerem (Instytucją), zgodnie z późniejszymi ustaleniami Partnerów z sierpnia 2019 roku, Wnioskodawca nie świadczy i nie będzie świadczyć usług inkubacyjnych i akceleracyjnych dla przedsiębiorców (zadanie wskazane w poz. 4 - Etap IV) i tym samym nie będzie w jego dokumentacji projektowej faktur VAT z tytułu zakupów usług zewnętrznych dla firm związanych z procesem akceleracji i inkubacji. Natomiast Wnioskodawca, będzie brał udział w organizacji spotkań informacyjnych, warsztatów, sesji doradczych w trakcie inkubacji i akceleracji. Spotkania mają na celu promocję projektu i ustalenie potrzeb przedsiębiorców. Są bezpłatne dla zainteresowanych nieodpłatnymi usługami. Sesje doradcze traktowane są jak spotkania informacyjne.

Procesem przygotowania umowy i monitoringu realizacji usług zajmuje się personel projektu zatrudniony w A (3 osoby) i Wnioskodawcy (1 osoba). W ramach swojej pracy osoby te przygotowują dokumentację do umowy i umowę, realizują procedury wyboru wykonawców i odbioru, są w kontakcie z wykonawcami zewnętrznymi, przedsiębiorcami oraz przygotowują wydatki do zwrotu z dotacji.

W przypadku nieotrzymania dofinansowania Wnioskodawca nie realizowałby Projektu.

Ad 1 i 3

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą w pierwszej kolejności określenia, czy otrzymane przez Wnioskodawcę (Partnera Wiodącego, Fundację) dofinansowanie na realizację Projektu, a w konsekwencji - na pokrycie wydatków kwalifikowalnych realizowanego Projektu (w tym kosztów podatku od towarów i usług od dokonywanych zakupów) stanowić będzie - w całości lub w ogóle - obrót podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT).

Ponadto Wnioskodawca ma także wątpliwości, czy otrzymane przez Wnioskodawcę (Partnera Wiodącego) dofinansowanie Projektu, w części która jest przeznaczona na finansowanie kosztów wynagrodzeń pracowników oraz administracji (zarządzania Projektem) będzie zwiększać podstawę opodatkowania VAT.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a 30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy. Stosownie do tego przepisu, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Na podstawie art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. Przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 wymienia elementy, które powinny być wliczane bądź nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towaru lub świadczenia usługi.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Przepis art. 29a ust. 1 ustawy stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej: Dyrektywą 2006/112/WE Rady, z treści którego wynika, że w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Związane jest to z tym, że podstawa opodatkowania stanowi wartość faktycznie uzyskaną przez sprzedawcę z tytułu danej opodatkowanej czynności. Należy jednocześnie wskazać, że nie ma tu znaczenia status podmiotu wypłacającego dofinansowanie ani pochodzenie środków, z których to dofinansowanie jest wypłacane.

Z treści powołanych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia.

Tym samym podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne na pokrycie kosztów działalności nie podlega opodatkowaniu.

Koniecznym zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy jest wyjaśnienie pojęcia subwencja bezpośrednio związana z ceną.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des produits wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Limited v. Commisioners od Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencję, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy, by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, że dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu usługę pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT. Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymywana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można i należy potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Należy wskazać zatem, że dotacja podlega opodatkowaniu, jeżeli ma bezpośredni związek z ceną towaru/usługi świadczonej przez otrzymującego dotację. W takiej sytuacji przyjmuje się, że dotacja stanowi składnik tej ceny. Innymi słowy dotacja uzupełnia podstawę opodatkowania z tytułu dostawy towaru/usługi i jest opodatkowana na takich samych zasadach jak czynność, której dotyczy (wg właściwej stawki lub z zastosowaniem zwolnienia od podatku).

Bezpośredni związek dotacji z ceną (a więc cenotwórczy charakter) występuje w przypadku, gdy w sposób precyzyjny można określić jej wpływ na poziom ceny konkretnego towaru/usługi. Jest to możliwe w przypadku, gdy dotację można uznać za korelat świadczonej usługi lub dostarczanego towaru, tzn. gdy wypłacana jest tylko w razie świadczenia konkretnych usług lub dostawy konkretnego towaru, kwotowo również zależy od ilości świadczonych usług lub dostarczonych towarów. Także wtedy gdy dopłata ustalana jest jako określony procent poniesionych wydatków (określonej kategorii poniesionych wydatków), ma ona proste przełożenie na cenę świadczenia, gdy powoduje redukcję kwoty należnej od świadczeniobiorcy. W przypadku bowiem nieotrzymania dopłaty, odbiorca usług/towarów musiałby zapłacić cenę wyższą od oferowanej przez świadczeniodawcę, którego koszty (część kosztów) finansowana jest z zewnętrznego źródła.

Jak wskazano powyżej kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest stwierdzenie, że dotacja przekazywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której wystąpią skonkretyzowane świadczenia w zamian za określone wynagrodzenie. Analiza przedstawionego opisu sprawy, treści cytowanych przepisów prawa podatkowego oraz orzecznictwa TSUE prowadzi bowiem do stwierdzenia, że przekazywane Wnioskodawcy środki finansowe na realizację przedmiotowego Projektu stanowią dotację, która ma bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez Wnioskodawcę usług. Przedmiotowy projekt jest konkretnym zadaniem, wyodrębnionym z ogólnej działalności Wnioskodawcy i jak wskazano w treści wniosku dotacja wypłacana jest w formie zaliczki (lub refundacji kosztów) w wysokości określonej w harmonogramie płatności i przeznaczona jest na pokrycie ściśle określonych wydatków ponoszonych przez organizatora Projektu.

Zatem otrzymywane przez Wnioskodawcę środki finansowe stanowiące dofinansowanie na pokrycie wydatków związanych z realizacją ww. Projektu należy uznać za mające bezpośredni wpływ na cenę usług świadczonych w ramach Projektu, gdyż dzięki dofinansowaniu uczestnicy Projektu biorą w nim bezpłatny udział, a w normalnych warunkach rynkowych musieliby zapłacić cenę za usługi wykonywane w ramach projektu co najmniej równej wydatkom związanym z ich organizacją i przeprowadzeniem, lub nie doszłoby w ogóle do realizacji Projektu.

Ponadto, w tym miejscu należy podkreślić, że to, na co Wnioskodawca przeznacza przedmiotową dotację, tj. na sfinansowanie zakupów (pokrycie kosztów) jest sprawą drugorzędną, bowiem zwykle tak jest, że środki uzyskane przez podmiot świadczący usługi są przeznaczone na pokrycie kosztów związanych z wykonaniem danej usługi. Istotne w przedmiotowej sprawie jest to, że wykonanie usług jest zależne od otrzymania dotacji, co przeczy tezie, że nie stanowi ona dopłaty do świadczonych usług.

W związku z powyższym otrzymywana dotacja w istocie w sposób zindywidualizowany i policzalny związana jest z wartością danego świadczenia, a więc jego ceną, ustaloną w tym przypadku, na poziomie poniesionych kosztów, bowiem możliwe jest zidentyfikowanie ekonomicznej i bezpośredniej zależności pomiędzy dotacją, a wykonanymi usługami.

Dotacja stanowi 80% kosztów kwalifikowanych Projektu. Dofinansowanie jest przeznaczone na pokrycie określonych wydatków ponoszonych w związku z realizacją Projektu. Ponadto, realizacja Projektu po stronie Wnioskodawcy jest ściśle uzależniona od otrzymanego dofinansowania. W przypadku braku otrzymanego dofinansowania Wnioskodawca nie realizowałby Projektu.

Celem głównym Projektu jest poprawa warunków do rozwoju () MŚP, w szczególności przedsiębiorstw akademickich typu spin-off i spin-out poprzez:

• uzyskiwanie doradztwa prostego m.in. w zakresie zakładania działalności gospodarczej, opracowywania strategii, monitorowania i prognozowania biznesu,

• uzyskiwanie usług doradztwa specjalistycznego - analiz technicznych i specjalistycznych, ochrony własności przemysłowej, transferu technologii, wdrożeń oraz komercjalizacji wyników badań.

Projekt jest odpowiedzią na zdiagnozowane potrzeby () środowiska akademickiego, ekosystemu startupowego oraz () firm.

Umowy dostosowywane są bezpośrednio do danego Beneficjenta i jego potrzeb

Głównym rezultatem Projektu, który musi zostać osiągnięty jest: - wsparcie 25 nowych przedsiębiorców (działających na () nie dłużej niż 2 lata). Wsparcie uzyskane z dotacji w całości będzie przekazane przedsiębiorcom.

Forma wsparcia i świadczenia usług na rzecz przedsiębiorców przyjmuje charakter nieodpłatnej pomocy de minimis. Według zasad konkursu wartość pomocy de minimis dla jednego przedsiębiorcy nie może przekroczyć () zł. W przypadku projektu kalkulacja pomocy de minimis ma za każdym razem charakter indywidualny i obejmuje koszty przewidywane na realizację usługi/usług. Do kosztów usługi w całości wchodzą koszty usług zewnętrznych zakupionych do jej realizacji oraz wkład własny Partnerów. Ze względu na fakt, że koszty usług są szacowane na poziomie rynkowym, przed ogłoszeniem zapytań ofertowych, możliwe jest korygowanie (in plus i in minus) zaświadczeń o pomocy de minimis.

Przed zawarciem umowy z beneficjentem - przedsiębiorcą obowiązkami Partnerów są: weryfikacja statusu i wielkości przedsiębiorstwa, sprawdzenie wysokości otrzymanej dotychczas pomocy de minimis, która podlega limitom.

W związku z powyższym otrzymywana dotacja w istocie w sposób zindywidualizowany i policzalny związana jest z wartością danego świadczenia, a więc jego ceną. Możliwe jest zidentyfikowanie ekonomicznej i bezpośredniej zależności pomiędzy dotacją a wykonaną usługą (dostosowaną dla poszczególnych uczestników przedsiębiorców).

Nie ulega zatem wątpliwości, że w rozpatrywanej sprawie dofinansowanie dotyczy konkretnego świadczenia realizowanego przez Wnioskodawcę na rzecz uczestników projektu.

Wnioskodawca uczestniczy m.in. w organizacji spotkań informacyjnych, konferencji, warsztatów, sesji doradczych.

Głównym celem spotkań informacyjnych jest promocja Projektu, a następnie nabór przedsiębiorców. W to zadanie angażują się obaj partnerzy projektu. Organizują spotkania informacyjne, służące poinformowaniu opinii publicznej o realizacji projektu, a w kolejnym kroku, służyć one mają pozyskaniu firm, którym udzielone zostanie dofinansowanie. W przypadku konferencji zamykającej, którą zorganizuje Fundacja - przedstawione zostaną efekty Projektu. Na koszty spotkań i konferencji składają się: wynajem sal, catering dla uczestników, wydruk materiałów informacyjnych, ewentualne wynagrodzenia dla prelegentów (jeśli wprowadzono prezentującego spoza zasobów kadrowych Wnioskodawca, A), obsługa prasowa.

W ciągu całego projektu przewidziano organizację kilku spotkań informacyjnych oraz tak zwanych sesji doradczych dla grup firm i osób dopiero zakładających spin-offy. Spotkania mają na celu promocję projektu i ustalenie potrzeb przedsiębiorców. Są bezpłatne dla zainteresowanych nieodpłatnymi usługami. Sesje doradcze traktowane są jak spotkania informacyjne.

Organizacja konferencji zamykającej projekt (Demo Day), będzie polegać na przedstawieniu efektów usług. Prezentowane będą zrealizowane wskaźniki, kwoty, progi dofinansowania. Najbardziej interesujące startupy, które skorzystały z dofinansowania mają okazję podczas paneli konferencyjnych zaprezentować swój projekt i firmę.

Zgodnie z przyjętą procedurą, każda z firm, która chce skorzystać z usług doradczych (nie ponosząc żadnych opłat w związku z korzystaniem z usług świadczonych przez pracowników projektu) finansowanych z projektu określa indywidualne potrzeby, we współpracy z pracownikami projektu. Zakres usług jest uzależniony od rodzaju, przedmiotu działalności oraz fazy rozwoju firmy. Analiza potrzeb wynikająca z rozmów z przedsiębiorcą i korespondencji e mailowej, stanowi następnie przedmiot umowy doradczej (konkretna usługa lub pakiet usług doradczych).

Procesem przygotowania umowy i monitoringu realizacji usług zajmuje się personel projektu zatrudniony w A (3 osoby) i Wnioskodawcy (1 osoby). W ramach swojej pracy osoby te przygotowują dokumentację do umowy i umowę, realizują procedury wyboru wykonawców i odbioru, są w kontakcie z wykonawcami zewnętrznymi, przedsiębiorcami oraz przygotowują wydatki do zwrotu z dotacji.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że otrzymywana przez Wnioskodawcę dotacja będzie pokrywać wartość świadczonych przez Wnioskodawcę usług na rzecz uczestników projektów. Jak wskazał Wnioskodawca, otrzymana dotacja przeznaczona będzie na pokrycie wydatków kwalifikowalnych ponoszonych przez Stronę w związku z realizacją Projektu. Przeznaczona jest więc na pokrycie kosztów świadczonych usług przez Wnioskodawcę w ramach realizacji Projektu. Nie ulega zatem wątpliwości, że uczestnicy projektu (przedsiębiorcy), przez sfinansowanie ww. usług otrzymają pomoc świadczenie w postaci udziału w spotkaniach informacyjnych, konferencjach, warsztatach oraz sesjach doradczych, za które nie zostaną obciążeni finansowo (osiągną więc z tego tytułu korzyść). Zatem, dofinansowanie obejmuje wartość dotacji, jaka przypada na poszczególnych uczestników projektu, w którym uczestnicy korzystają z różnego rodzaju usług wykonywanych w celu realizacji założeń Projektu. Tym samym wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie dotacja stanowi wynagrodzenie za świadczenie na rzecz uczestników Projektu określonych usług.

Potwierdza to również sposób w jaki Wnioskodawca jest zobowiązany do rozliczania otrzymanych środków finansowych. Wnioskodawca wskazał, szczegółowe regulacje w zakresie rozliczenia dotacji. W tym należy wymienić m.in. złożenie Wniosku rozliczającego zaliczkę w terminie 10 dni roboczych od dnia otrzymania środków, złożenie wniosku o płatność na kwotę otrzymanej zaliczki co oznacza, że są wykazane we wniosku rozliczającym zaliczkę wydatki kwalifikowane, udokumentowane w sposób wynikający z zasad obowiązujących w ramach projektu, zwrócenie niewykorzystanej zaliczki w terminie 10 dni roboczych od dnia otrzymania środków. Ponadto, rozliczenie zaliczki niezgodne z warunkami określonymi w harmonogramie płatności skutkuje przekazaniem następnych transz wyłącznie w formie refundacji. Niezłożenie wniosku rozliczającego zaliczkę w terminie lub niezwrócenie niewykorzystanej części, skutkuje naliczeniem odsetek.

Z okoliczności sprawy wynika zatem, że Wnioskodawca nie może przeznaczyć dofinansowania na cele inne niż związane z Projektem, w szczególności na finansowanie swojej podstawowej, nieobjętej projektem działalności.

W rozpatrywanej sprawie nie ma znaczenia okoliczność, że Wnioskodawca nie otrzymuje wynagrodzenia od uczestników Projektu, a od osoby trzeciej tj. od B, która działa w imieniu C.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Projekt jest konkretnym zadaniem, wyodrębnionym z ogólnej działalności Wnioskodawcy i dofinansowanie nie jest udzielane do ogólnych kosztów funkcjonowania Wnioskodawcy, lecz jest przeznaczone dla indywidualnego uczestnika, poprzez różne formy wsparcia (różne usługi wykonywane są na rzecz każdego z uczestników).

Zatem, otrzymane przez Wnioskodawcę kwoty, stanowiące dofinansowanie na pokrycie wydatków związanych z realizacją Projektu, należy uznać za mające bezpośredni wpływ na cenę usług świadczonych w ramach Projektu, gdyż dzięki dofinansowaniu uczestnicy Projektu biorą w nim udział bezpłatnie, a w normalnych warunkach rynkowych musieliby zapłacić cenę za usługi w wysokości co najmniej równej wydatkom związanym z ich organizacją i przeprowadzeniem.

Istotne jest również to, że wykonanie przez Wnioskodawcę określonych usług jest zależne od otrzymania dotacji (dofinansowania), zatem stanowi ona dopłatę do świadczonych usług. Uczestnik projektu nie płaci za wykonane na jego rzecz dostosowane do jego potrzeb usługi. W rzeczywistości Wnioskodawca pokrywa koszt świadczonych usług z otrzymanej dotacji. Okoliczność, że Wnioskodawca nie osiągnie dochodu z tytułu świadczonych usług nie ma znaczenia, ponieważ, cena usługi może być skalkulowana na poziomie ponoszonych kosztów. Istotne jest to, że dotacja pokrywa cenę konkretnej usługi realizowanej dla uczestnika, a zatem dotacja ma charakter sprzedażowy (związana jest z konkretnymi świadczeniami).

W konsekwencji stwierdzić należy, że przedmiotowa dotacja stanowiąca pokrycie ceny świadczonych usług, jest dotacją bezpośrednio wpływającą na ich wartość jako wynagrodzenie od podmiotu trzeciego za świadczone usługi i stanowi podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Natomiast wysokość opodatkowania będzie zależna od stawki podatku przewidzianej dla wykonanych usług, których dotyczy dotacja.

Otrzymane przez Wnioskodawcę kwoty, stanowiące dofinansowanie na pokrycie wydatków związanych z realizacją ww. Projektu, należy uznać w całości za mające bezpośredni wpływ na cenę usług świadczonych w ramach Projektu. Należy zauważyć, że to, na co Wnioskodawca przeznaczy tę dotację, tj. na sfinansowanie jakich zakupów, jest sprawą drugorzędną, bowiem zwykle tak jest, że środki uzyskane przez podmiot świadczący usługi w postaci ceny są przeznaczone na pokrycie kosztów związanych z wykonaniem tej usługi.

W konsekwencji osoby, które wykonują pracę określoną w harmonogramie Projektu (zadaniach przewidzianych w Projekcie) przyczyniają się do wytworzenia finalnie usług świadczonych w ramach Projektu. Zatem, dofinansowanie Projektu, w części która jest przeznaczona na finansowanie kosztów wynagrodzeń pracowników oraz administracji (zarządzania Projektem) będzie zwiększać podstawę opodatkowania VAT.

Tym samym, stanowisko, że otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja nie będzie stanowić obrotu w całości lub w ogóle podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. w zakresie pytania nr 1 oraz że dofinansowanie Projektu, w części która jest przeznaczona na finansowanie kosztów wynagrodzeń pracowników oraz administracji (zarządzania Projektem) nie będzie zwiększać podstawy opodatkowania, tj. w zakresie pytania nr 3 należało uznać za nieprawidłowe.

Ad 2

Wnioskodawca ma także wątpliwości, czy obowiązany jest do obliczenia i uiszczania należnego podatku VAT wyłącznie od otrzymanych kwot dotacji służących finansowaniu stosownych zadań (wydatków) przewidzianych Projektem (budżetem Projektu) wyłącznie do realizacji przez Wnioskodawcę.

Jak wskazał Wnioskodawca zgodnie z przyjętymi zasadami Partner współuczestniczy z Partnerem Wiodącym w realizacji projektu, w związku z czym nie może i nie pełni roli podwykonawcy Partnera Wiodącego. Obowiązuje w tym zakresie zakaz dokonywania przez Partnera Wiodącego zakupów usług lub towarów u Partnera Projektu. Pomiędzy Partnerem Wiodącym, a Partnerem nie będą zachodzić transakcje handlowe (sprzedaży i zakupu), a zatem za zrealizowane w ramach projektu czynności (usługi) nie będą wystawiane faktury. Zarówno Partner Projektu, jak i Partner Wiodący będą dysponowali swoją częścią budżetu projektu oraz ponoszą wydatki we własnym imieniu.

Za prawidłowe należy zatem uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Partner Wiodący Projektu (Wnioskodawca) powinien obliczać i uiszczać podatek VAT od kwoty otrzymanej od dotacji finansującej wyłącznie te świadczenia skonkretyzowanych usług na rzecz przedsiębiorców (uczestników Projektu), które zgodnie z Projektem wykonywane mają być przez Wnioskodawcę, a nie przez Partnera Projektu.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Ad 4

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest także moment powstania obowiązku podatkowego od otrzymanej przez Partnera Wiodącego (Fundację) dotacji.

Przechodząc do kwestii ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania dotacji należy wskazać, że zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jednakże, od ww. zasady ustawodawca określił szereg wyjątków, ustalających w sposób odmienny moment powstania obowiązku podatkowego.

I tak, stosownie do treści art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w art. 29a ust. 1.

W myśl art. 19a ust. 6 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, obowiązek podatkowy powstaje w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz opis sprawy należy wskazać, że obowiązek podatkowy z tytułu otrzymanej dotacji, która może być wypłacana jak wynika z opisu sprawy w formie zaliczek lub w formie refundacji poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków kwalifikowanych, powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, co wynika z treści art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy w powiązaniu z ust. 6 powołanego artykułu.

Podsumowując, obowiązek podatkowy od otrzymanej przez Wnioskodawcę dotacji z tytułu świadczonych przez Wnioskodawcę usług powstanie każdorazowo z chwilą otrzymania poszczególnych kwot dotacji w odniesieniu do otrzymanych kwot.

Zatem, stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 jest prawidłowe.

Ad 5

Wnioskodawca ma także wątpliwości, czy obliczając należny podatek VAT od otrzymanej kwoty dotacji/jej części, jako podstawę opodatkowania przyjmuje się kwotę otrzymanej przez Partnera Wiodącego (Fundację) dotacji pomniejszonej o podatek VAT, tzn. czy otrzymana dotacja lub jej stosowna część traktowana jest jako kwota brutto zawierająca podatek VAT.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że podstawa opodatkowania musi być kwotą niezawierającą podatku. Skoro bowiem podstawa opodatkowania jest kwotą, od jakiej oblicza się podatek, to sama nie może zawierać podatku. Tę cechę podstawy opodatkowania wyraża przepis art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy. Wynika z niego, że podstawa opodatkowania nie obejmuje kwoty podatku (należnego od danych czynności). To znaczy, że zapłata, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, jest kwotą brutto i stanowi podstawę opodatkowania dopiero po pomniejszeniu jej o należny podatek.

Zatem, w kwocie dotacji powinna zostać zawarta kwota podatku. W konsekwencji Wnioskodawca powinien wyliczyć wartość podatku VAT metodą w stu, traktując wskazaną kwotę dofinansowania jako kwotę brutto, tj. kwotę zawierającą podatek należny.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5 jest prawidłowe.

Ad 6

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy, jest także kwestia, czy wykonywanie przez Wnioskodawcę (Partnera Wiodącego) zadań w ramach Projektu powoduje obowiązek wystawienia faktury VAT dla podmiotów gospodarczych lub innych podmiotów, na rzecz których finalnie usługi świadczy Partner Projektu (Instytucja).

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Na podstawie art. 106e ustawy, faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem (...).

Z powyższych przepisów wynika, że zarejestrowany czynny podatnik VAT jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług na rzecz przedsiębiorców, pod warunkiem, że przedsiębiorcy są podatnikami podatku VAT.

W zakresie usług, które świadczy Partner (inny podmiot), Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wystawienia faktur.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 6 jest prawidłowe.

W odniesieniu do przywołanych przez Wnioskodawcę orzeczeń należy wskazać, że na ocenę prawidłowości analizowanej kwestii nie może wpłynąć powołane przez Stronę orzecznictwo, ponieważ zapadło ono w odniesieniu do indywidualnego i właściwego tylko temu orzecznictwu opisu sprawy. W związku z powyższym, nie negując takiego orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca zaprezentowanych przez Wnioskodawcę wyroków zamyka się w obrębie spraw, dla których zostały wydane.

Należy wskazać, że do pytania nr 7 wniosku zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa rozpatrzone.

Jednocześnie wskazuje się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny dokumentów załączonych do wniosku o interpretację. Wobec powyższego załączone przez Wnioskodawcę dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy, a oceny stanowiska dokonano wyłącznie na podstawie opisu sprawy zawartego we wniosku.

Ponadto zaznacza się, że Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa,ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP(art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej