Sprzedaż działek niezabudowanych. - Interpretacja - 0113-KDIPT1-3.4012.702.2019.2.OS -

Interpretacja indywidualna z dnia 14.02.2020, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.702.2019.2.OS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Sprzedaż działek niezabudowanych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2019 r. (data wpływu 8 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 stycznia 2020 r. (data wpływu 21 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży niezabudowanych działek nr 1 i 2 będących we współwłasności małżeńskiej jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży niezabudowanych działek nr 1 i 1 będących we współwłasności małżeńskiej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

T. S., będąc w związku małżeńskim z E. S. nabył (prywatnie- nie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej) nieruchomość złożoną z działek nr 3 i 4 na podstawie umowy sprzedaży zawartej w dniu 27.06.2002 r. akt notarialny Rep A Nr i dla działek tych była prowadzona księga wieczysta Nr ... Po podziale działek nr 3 i 4 w 2019 r. na nowe działki o numerach 5, 1, 6 i 2 dokonano zmian wieczysto-księgowych i w dotychczasowej KW Nr pozostały działki nr 1 i 2, natomiast działki nr 5 i 6 odłączono z tej księgi i została dla nich założona nowa księga wieczysta Nr .

Zatem aktualnie dla nieruchomości prowadzone są dwie odrębne księgi wieczyste:

KW Nr , w której:

Dział I Oznaczenie nieruchomości działki ewidencyjne:

Lp.1 numer działki: 1;

identyfikator działki: ;

obręb ewidencyjny (numer): ..;

położenie (województwo, powiat, gmina, miejscowość): , , , ;

ulica: ;

sposób korzystania: R grunty orne;

przyłączenie (obszar): 0,1318 ha.

Lp.2. numer działki: 2;

identyfikator działki. .

obręb ewidencyjny (numer): ,

położenie (województwo, powiat, gmina, miejscowość): , , , ,

ulica: ,

sposób korzystania: R grunty orne,

przyłączenie (obszar): 0,1054 ha.

Obszar całej nieruchomości: 0,2372 ha.

Dział I Sp Spis praw związanych z własnością: brak wpisów;

Dział II Własność:

Właściciele T. S. s. R. i A. i E. S. c H. i E. na zasadach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej.

Dział III i Dział IV: brak wpisów.

KW Nr , w której:

Dział I Oznaczenie nieruchomości działki ewidencyjne:

Lp.1 numer działki: 5,

identyfikator działki: ;

obręb ewidencyjny (numer): ;

położenie (województwo, powiat, gmina, miejscowość): , , , ;

ulica: ;

sposób korzystania: Bi inne tereny zabudowane;

przyłączenie (nr księgi, z której odłączono działkę, obszar): Nr , 0,1112 ha.

Lp.2. numer działki: 6,

identyfikator działki: ;

obręb ewidencyjny (numer) ..;

położenie (województwo, powiat, gmina, miejscowość): , , , ;

ulica: ;

sposób korzystania: Bi inne tereny zabudowane;

przyłączenie (nr księgi, z której odłączono działkę, obszar): Nr , 0,0928 ha.

Obszar całej nieruchomości: 0.2040 ha.

Dział I Sp. Spis praw związanych z własnością: brak wpisów.

Dział II ,,Własność:

właściciele T. S. s R. i A. i E. S. c. H. i E. na zasadach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej.

Dział III i Dział IV: brak wpisów.

Działki nr 1 i 2 w ul. są niezabudowane.

Zgodnie z ustawą z dn. 27.03.2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1945 ze zm.) nieruchomość objęta niniejszym pytaniem znajduje się w terenie, dla którego nie został sporządzony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego- zaświadczenie Prezydenta Miasta z dnia 19.07.2019 r. Nr sprawy

Z treści uzasadnienia postanowienia znak: z dnia 05.07.2018 r. o zawieszeniu z urzędu do dnia 28.11.2018 r. postępowania w sprawie podziału działek ozn. w ewidencji gruntów i budynków nr 3 i 4 wynikało, iż przedmiotowy teren objęty był Uchwałą Nr Rady Miejskiej w z dn. 22.04.2009 r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz procedurą zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego zgodnie z przyjętą Uchwałą Nr Rady Miejskiej z dnia 31.03.2017 r.

Zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonym uchwałą Rady Miejskiej w Nr z dnia 30.09.2010 r. nieruchomość złożona z działek nr 1 i 2 leży w terenach ozn. jako MW terenach przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe wielorodzinne.

W załączeniu: wydruk ze STUDIUM ( ).

Właściciele nieruchomości objętych niniejszą opinią w dniu 06.06.2019 r. wystąpili do Urzędu Miasta z wnioskiem o przekazanie informacji: czy działki o numerach 1 i 2 obręb znajdujące się przy ulicy są terenami budowlanymi w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy z dnia 11.04.2004 r o podatku od towarów i usług Zgodnie z powołanym przepisem przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym

W odpowiedzi na powyższe Urząd Miasta w dniu 08.07.2019 r. poinformował:

,,Działki wskazane w piśmie znajdują się w terenie, dla którego nie został sporządzony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Niemniej jednak wskazane działki stanowią część terenu inwestycji w prowadzonym obecnie postępowaniu w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie czterech budynków mieszkalnych wielorodzinnych z garażami podziemnymi i parkingami, wraz z budową (przebudową, rozbudową) urządzeń budowlanych oraz budową placu zabaw i innych obiektów małej architektury przy ul. w , w którym jesteście Państwo stroną na podstawie wniosku złożonego o wydanie WZ na budowę ww. inwestycji przez spółkę sp. z o. o. spółka komandytowa.

Właściciele działek nr 1 i 2 w dniu 06.06.2019 r. wystąpili do Starostwa Powiatowego w z wnioskiem o przekazanie informacji: czy działki o numerach 1 i 2 obręb znajdujące się przy ulicy są terenami budowlanymi w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy z dnia 11.04 2004 r. o podatku od towarów i usług Zgodnie z powołanym przepisem przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Starostwo Powiatowe w w odpowiedzi na powyższe poinformowało:

Przedmiotowe działki nr 1 i 2 są zapisane w rejestrze ewidencji gruntów miasta jako działki o użytku RIVa zgodnie z operatem nr przyjętym do dnia 15.04.2019 roku oraz decyzją Prezydenta Miasta Nr z dnia 16.04.2019 r. zatwierdzającą podział działek.

Starostwo Powiatowe nie posiada informacji czy na wyżej wymienionych działkach znajdują się obiekty budowlane, które pozwoliłyby zaliczyć przedmiotowe działki do gruntów zabudowanych i zurbanizowanych. Natomiast aby dokonać zmiany zapisu w rejestrze ewidencji gruntów z użytku RIVa na Bp (zurbanizowane tereny niezabudowane lub w trakcie zabudowy) należy opracować dokumentację geodezyjną przyjętą do zasobu Powiatowego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej. Dokumentacja taka może być opracowana w momencie rozpoczęcia budowy np. wytyczenia geodezyjnego obiektu w terenie, wykonania przyłączy do sieci infrastruktury technicznej na potrzeby budowy, wykonania niwelacji terenu, zagospodarowania terenu budowy wraz z budową tymczasowych obiektów.

Faktyczny stan użytkowania nieruchomości:

działki nr 1 i 2 nieruchomość gruntowa niezabudowana przeznaczona pod zabudowę mieszkaniową wielorodzinną (zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta) i od tych gruntów E. i T. małż. S. uiszczają corocznie podatek rolny;

działki nr 5 i 6 to nieruchomość gruntowa zabudowana na cele handlowo-usługowe, która związana jest z prowadzoną działalnością gospodarczą i od tych gruntów i budynków posadowionych na tych gruntach E. i T. małż S. uiszczają corocznie stosowny podatek od nieruchomości.

Wnioskodawczyni nadmienia, iż niepotrzebnie zarejestrowała się jako podatnik podatku VAT w związku z mającą się odbyć sprzedażą części majątku osobistego, ponieważ nie jest podatnikiem podatku VAT, ten kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowo lub okazjonalnie transakcji.

W załączeniu: kopia nakazu płatniczego w sprawie wymiaru łącznego zobowiązania pieniężnego na 2019 rok (w sprawie podatku od nieruchomości i za grunty pozostałe).

Wnioskodawczyni jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą działek.
Przedmiotem prowadzonej działalności jest wynajem i zarzadzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi w ramach prowadzenia działalności gospodarczej jako wspólnik spółki cywilnej.
W celu nabycia ww. działek został sporządzony tylko akt notarialny - nabycia od osób fizycznych.
Transakcja nabycia działek przed podziałem działka 3 i 4 nie została udokumentowana fakturą VAT.
Działki, o których mowa we wniosku, są objęte małżeńską wspólnością majątkową.
Wnioskodawczyni nie jest rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy VAT.
W przeszłości Wnioskodawczyni nie dokonywała sprzedaży nieruchomości oraz nie prowadziła działalności developerskiej.
Spółka z o. o. zainteresowana zakupem ww. działek zgłosiła się sama do Wnioskodawczyni i Jej męża, ponieważ na sąsiednich działkach prowadzi inwestycje - budowa budynków mieszkalnych bloki.
Podział działek nastąpił w 2019 r. W maju 2018 r. został złożony wniosek o podział działek. Wnioskodawczyni z mężem oraz synem tworzą spółkę cywilną. Spółka ta miała w planie rozszerzyć swoją działalność i postawić blok mieszkalny, co jest udokumentowane w opinii sporządzonej przez Panią . W załącznikach mapka z wrysowanym budynkiem. W wyniku podziału wyodrębniono z działek 4 i 3 tę część gruntu, która nie była wykorzystana do prowadzenia przez męża Wnioskodawczyni działalności. Stąd po podziale na działkach 5 i 6 była prowadzona działalność gospodarcza, natomiast działki 1 i 2 stanowiły majątek prywatny na których nigdy nie była prowadzona działalność gospodarcza.
Działki wykorzystane wyłącznie do czynności zwolnionych to działki 1 i 2.
Działki 5 i 6 wykorzystano do czynności opodatkowanych. Reasumując tylko część działki 3 i 4 łącznie 1500 m² jest wykorzystana do działalności gospodarczej.
Działki 1 nr 2 do czasu sprzedaży są wykorzystane tylko do czynności zwolnionych, jest to tzw. ugór - grunty rolne. Nie były wynajmowane ani nie były wydzierżawiane.
Z działek 1 i 2 nie dokonywano ani nie będzie się dokonywać dostawy płodów rolnych.
Wnioskodawczyni upoważniła stronę kupującą do dysponowania nieruchomościami na cele budowalne w rozumieniu przepisów Ustawy prawo budowlane.
1. Działki 1 i 2 umowa przedwstępna sprzedaży z dnia 23.07.2019 - paragraf 2 punkt 4 i 5 Strony oświadczają, że niniejszą umowę zawierają pod warunkami uzyskania przez spółkę spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w , ostatecznej decyzji o warunkach zabudowy w terminie do dnia 30 listopada 2019 roku (warunek I) oraz ostatecznej decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę zamierzonej przez spółkę inwestycji polegającej na budowie wielokondygnacyjnych budynków mieszkalnych wielomieszkaniowych do dnia 31 stycznia 2020 roku (warunek II) Strony postanawiają, ze przyrzeczona umowa sprzedaży zostanie zawarta w terminie do dnia 7 lutego 2020 roku, po ziszczeniu się warunków o których mowa wyżej. Paragraf 3 punkt 2 Strony postanawiają, że w przypadku nie zmieszczenia się w terminie któregokolwiek z warunków wymienionych w par 2 ust. 4, wszystkie uiszczone świadczenia podlegają zwrotowi w pojedynczej wysokości w terminie 10 dni od upływu terminu przewidzianego do ziszczenia się warunku, które nie nastąpiło.
2. Działki 5 i 6 umowa przedwstępna sprzedaży z dnia 30.09 2019 - paragraf 2 punkt 4 i 5 Strony oświadczają, że niniejszą umowę zawierają pod warunkiem uzyskania przez spółkę spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w ostatecznej decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę zamierzonej przez spółkę inwestycji polegającej na budowie wielokondygnacyjnych budynków mieszkalnych wielomieszkaniowych do dnia 31 stycznia 2020 roku. Strony postanawiają, ze przyrzeczona umowa sprzedaży zostanie zawarta w terminie do dnia 7 lutego 2020 roku, po ziszczeniu się warunku, o którym mowa wyżej. Paragraf 3 punkt 2: Strony postanawiają, że w przypadku nie ziszczenia się w terminie warunku wymienionego w par. 2 ust. 4, wszystkie uiszczone świadczenia podlegają zwrotowi w pojedynczej wysokości w terminie 10 dni od upływu terminu przewidzianego do ziszczenia się warunku, które nie nastąpiło.
W wyniku podziału działek 3 i 4 nie zostały wydzielone drogi, wewnętrzne na potrzeby dojazdu do działki 1 i 2.
Przed dniem ostatecznej sprzedaży dla działek 1 i 2 została wydana 23.08.2019 roku decyzja o warunkach zabudowy - z inicjatywy nabywcy.
Dla działek 1 i 2 zostały wydane warunki zabudowy dokument WZ z inicjatywy nabywcy.
Przed sprzedażą działek 1 i 2 zostanie wydane pozwolenie na budowę z inicjatywy nabywcy.
Działki 1 i 2 nie zostały uzbrojone przed sprzedażą w żadne media typu woda, prąd, gaz.
Na działkach 5 i 6 brak budynków. Na działce 5 - jest obiekt handlowy o powierzchni 109.28 m² składający się z kiosków drewnianych niezwiązanych trwale z gruntem posadowionych na geowkrętach. Dokument WZ - obiekt tymczasowy zabudowa nietrwała z elementów nietrwałych. Na działce 6 - jest obiekt handlowy o powierzchni 136,33 m² składający się z kiosków drewnianych niezwiązanych trwale z gruntem posadowionych na geowkrętach. Dokument WZ - obiekt tymczasowy zabudowa nietrwała z elementów nietrwałych. Na działce 5 - jest budowla: częściowe utwardzenie terenu - kostka betonowa, ogrodzenie. Na działce 6 - jest budowla utwardzenie kostka betonowa. Na działce 5 są urządzenia budowlane instalacja wodno-kanalizacyjna, przyłącze elektryczne, przyłącze gazowe. Na działce 6 są urządzenia budowlane instalacja wodno - kanalizacyjna, przyłącze elektryczne przyłącze gazowe.
Obiekty na działkach 5 i 6 zostały wybudowane przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jako osoba fizyczna. Przysługiwało odliczenie podatku VAT.
Obiekty znajdujące się na działkach 5 i 6 były wynajmowane:
1. obiekty na działce 5 od marca 2006 r. do grudnia 2007 r.
2. obiekty na działce 6 od marca 2006 r. do dnia dzisiejszego.
Obiekty były wykorzystane do działalności opodatkowanej:
obiekty na działce 5 od marca 2006 r. do grudnia 2007 r.
1. obiekty na działce 6 od marca 2006 r do dnia dzisiejszego.
Obiekty i budowle znajdujące się na działce 5 i 6 zostały oddane do użytkowania w dniu 24.03.2006 r. przez T. S. C. P. Nie było przekazania ww. obiektów na cele prywatne.
Były ponoszone wydatki na ulepszenie obiektów:
1. na działce 5 - przyłącze gazowe w 2014 r., na działce 6 - przyłącze gazowe w 2014 r poniżej 30%,
2. oddanie ulepszonych obiektów nastąpiło w 2014 roku,
3. Wnioskodawczyni miała prawo do obniżenia podatku VAT w związku z nakładami na ulepszenie obiektów,
4. obiekty były używane po ulepszeniu bez zmian, była tylko zmiana rodzaju ogrzewania. Było ogrzewanie elektryczne zostało zamienione na gazowe C. O.

W dalszej kolejności Wnioskodawczyni powtórzyła opis sprawy od punktu 1 do punktu 25.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała:

Czy działki przed podziałem (działki nr 3 i 4) oraz działki po podziale były wykorzystywane na cele działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię czy prowadzonej wyłącznie przez męża Wnioskodawczyni?

Czy działki przed podziałem (działki 3 i 4) oraz działki po podziale były wprowadzone na stan środków trwałych prowadzonej przez Wnioskodawczynię bądź jej męża działalności gospodarczej?

Działki przed podziałem (działki 3 i 4) oraz działki po podziale nie były wprowadzone na stan środków trwałych, ponieważ Wnioskodawczyni nie prowadziła ewidencji środków trwałych, ponieważ nie prowadziła działalności gospodarczej. Również ww. działki nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez jej męża w ramach działalności gospodarczej.

Kto był stroną umów najmu obiektów zlokalizowanych na działkach 5 i 6? Stroną umów najmu obiektów zlokalizowanych na działkach 5 i 6 był tylko i wyłącznie mój mąż tj. T. S.
Kto poniósł nakłady dotyczące ulepszeń obiektów zlokalizowanych na ww. działkach? Nakłady dotyczące ulepszeń obiektów zlokalizowanych na działkach 5 i 6 ponosił wyłącznie T. St. w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.
Czy działki przed podziałem tzn. działki 3 i 4 oraz działki po podziale były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT? Jeżeli tak, to należy wskazać:
1. kto wykorzystywał działki do działalności zwolnionej z opodatkowania - Wnioskodawczyni czy mąż Wnioskodawczyni?
2. Do jakiej działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem VAT, były/są wykorzystywane działki - należy podać podstawę prawą zwolnienia?

Ad. b Nie dotyczy

Czy z tytułu nabycia działek objętych zakresem wniosku przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony?

Z tytułu nabycia działek objętych zakresem wniosku nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Należy wskazać w jakim celu, w związku z jakimi okolicznościami dokonano podziału działek nr 3 i 4? W maju 2018 roku został złożony wniosek o podział działek. Wnioskodawczyni ze swoim mężem oraz synem tworzą spółkę cywilną. Spółka ta miała w planie rozszerzyć swoją działalność i postawić blok mieszkalny, co było udokumentowane w opinii sporządzonej przez Panią .
Należy wskazać z czyjej inicjatywy nastąpił podział działek nr 3 i 4 - kto wystąpił w wnioskiem o dokonanie podziału ww. działek? Podział działek nastąpił z inicjatywy Wnioskodawczyni i jej męża T. S.
Należy wskazać jakie czynności były podejmowane w celu podziału działek nr 3 i 4 oraz przez kogo czynności te były podejmowane?

W celu podziału działek było zgłoszenie do geodety i Urzędu Miasta o podział działek. Po podziale działek dokonano aktualizacji w ewidencji gruntów w Starostwie w oraz założono indywidualne księgi wieczyste. Czynności te były podejmowane przeze Wnioskodawczynię i jej męża tj. T. S..

Należy wskazać, na których działkach Wnioskodawczyni, jako wspólnik Spółki, planowała budowę bloku mieszkalnego?

Jako wspólnik Spółki na działkach 1 i 2 Wnioskodawczyni planowała budowę bloku mieszkalnego, do której nigdy nie doszło.

Czy dla działek przed podziałem, tzn. działek nr 3 i 4 zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy? Jeśli tak należy wskazać:
1. Kiedy decyzja została wydana?
2. Z czyjej inicjatywy i w jakim celu nastąpiło wydanie decyzji o warunkach zabudowy?

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż gruntu niezabudowanego nabytego nie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, stanowiącej majątek osobisty jest zwolniona z podatku VAT działki 1 i 2?

Zdaniem Wnioskodawczyni, na podstawie obowiązujących przepisów w zakresie podatku VAT, nie jest podatnikiem VAT ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie jest prowadzona zorganizowana, czy zarejestrowana działalność gospodarcza, a tylko jak w przypadku Wnioskodawczyni wyzbycie się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie Wnioskodawczyni za podatnika w zakresie tych czynności. Ponadto działki nr 1 i 2 w ul. nie są zabudowane, brak też na nich urządzeń budowlanych typu ogrodzenia, czy przyłącza mediów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.).

Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy (Dz. U. z 2019 r., poz. 2086, z późn. zm.).

Stosownie do art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych art. 15 ust. 2 ustawy.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie majątku prywatnego nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. Majątek prywatny to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Odnosząc się natomiast do sprzedaży działek , należy wskazać, że kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje ww. ustawa Kodeks cywilny.

Zgodnie z ogólnymi zasadami dotyczącymi sprzedaży przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę (art. 535 Kodeksu cywilnego).

Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, w myśl którego umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej, albo że strony inaczej postanowiły.

Z kolei umowa przedwstępna została uregulowana w art. 389-396 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 389 § 1 Kodeksu cywilnego umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstępna), powinna określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej. Jeżeli termin, w ciągu którego ma być zawarta umowa przyrzeczona, nie został oznaczony, powinna ona być zawarta w odpowiednim terminie wyznaczonym przez stronę uprawnioną do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej. Jeżeli obie strony są uprawnione do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej i każda z nich wyznaczyła inny termin, strony wiąże termin wyznaczony przez stronę, która wcześniej złożyła stosowne oświadczenie. Jeżeli w ciągu roku od dnia zawarcia umowy przedwstępnej nie został wyznaczony termin do zawarcia umowy przyrzeczonej, nie można żądać jej zawarcia (art. 389 § 2 ww. ustawy).

Umowa przedwstępna jest więc jedynie zobowiązaniem do przeniesienia własności, lecz własności nie przenosi. Kupujący nie otrzymuje na mocy tej umowy żadnych uprawnień właścicielskich. Właścicielem zostaje dopiero dzięki zawarciu umowy przyrzeczonej.

Tym samym, zgodnie z powyższymi normami prawa cywilnego umowa przedwstępna, będąca przyrzeczeniem zawarcia właściwej umowy sprzedaży, nawet jeśli sporządzona została w formie aktu notarialnego, nie powoduje przeniesienia prawa własności nieruchomości.

Ponadto, należy zwrócić uwagę, na kwestię udzielania pełnomocnictw, która to została uregulowana w Tytule IV Działu VI Przedstawicielstwo, Rozdział I Przepisy ogólne, Rozdział II Pełnomocnictwo, ustawy Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 95 § 1 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. W świetle § 2 tego artykułu, czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

W myśl art. 96 ww. Kodeksu, umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo). Stosownie do art. 98 ww. Kodeksu, pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.

Zgodnie z art. 99 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie. W myśl § 2 powołanego artykułu, pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.

Na mocy art. 108 ww. Kodeksu, pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonuje w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony.

Z regulacji art. 109 ww. Kodeksu wynika, że przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy oświadczenie woli ma być złożone przedstawicielowi.

Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni w ramach wspólności majątkowej nabyła od osób fizycznych działki nr 3 i 4. Transakcja ta nie została udokumentowana fakturą VAT. Wnioskodawczyni nie prowadziła działalności gospodarczej na tym terenie. W dniu 14.10.2004 roku została wydana decyzja o ustaleniu warunków zabudowy dla placu targowego z obiektem zaplecza socjalnego na działkach 3 i 4. Do tego celu wykorzystana powierzchnia działek 1 500 m². Pozostała część leżała odłogiem. Wydanie decyzji nastąpiło na wniosek T. S. Działalność gospodarcza była prowadzona wyłącznie przez jej męża. Działka 3 i 4 posiadały łącznie powierzchnię 4 412 m², z tego na działalność gospodarczą była wykorzystana tylko część działek o powierzchni 1500 m². Wnioskodawczyni nie prowadziła działalności gospodarczej na tym terenie. Działalność gospodarcza była prowadzona wyłącznie przez jej męża. Wnioskodawczyni ze swoim mężem oraz synem tworzą spółkę cywilną. Spółka ta miała w planie rozszerzyć swoją działalność i postawić blok mieszkalny i w tym celu w 2019 r. ww. działki zostały podzielone. Podział działek nastąpił z inicjatywy Wnioskodawczyni i jej męża. W wyniku podziału wyodrębniono z działek 4 i 3 tę część gruntu, która nie była wykorzystana do prowadzenia przez męża Wnioskodawczyni działalności. Po podziale na działkach 5 i 6 była w dalszym ciągu prowadzona działalność gospodarcza wyłącznie przez jej męża, natomiast na działkach 1 i 2 nie była prowadzona żadna działalność - były to grunty rolne nie użytkowane rolniczo tzw. odłóg. Wnioskodawczyni wraz z mężem upoważniła stronę kupującą do dysponowania nieruchomościami na cele budowalne w rozumieniu przepisów Ustawy prawo budowlane. Zgodnie z jej zapisami: Strony oświadczają, że niniejszą umowę zawierają pod warunkami uzyskania przez spółkę ostatecznej decyzji o warunkach zabudowy w terminie do dnia 30 listopada 2019 roku (warunek I) oraz ostatecznej decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę zamierzonej przez spółkę inwestycji polegającej na budowie wielokondygnacyjnych budynków mieszkalnych wielomieszkaniowych do dnia 31 stycznia 2020 roku (warunek II) Strony postanawiają, że przyrzeczona umowa sprzedaży zostanie zawarta w terminie do dnia 7 lutego 2020 roku, po ziszczeniu się warunków o których mowa wyżej. Przed dniem ostatecznej sprzedaży dla działek 1 i 2 została wydana 23.08.2019 roku decyzja o warunkach zabudowy - z inicjatywy nabywcy. Dla działek 1 i 2 zostały wydane warunki zabudowy dokument WZ z inicjatywy nabywcy. Przed sprzedażą działek 1 i 2 zostanie wydane pozwolenie na budowę z inicjatywy nabywcy.

W świetle przedstawionego opisu sprawy wskazać należy, że okoliczności sprawy nie potwierdzają, że grunty stanowią majątek przeznaczony na cele prywatne, bowiem w dniu 14.10.2004 roku została wydana decyzja o ustaleniu warunków zabudowy dla placu targowego z obiektem zaplecza socjalnego na działkach 3 i 4 (działki przed podziałem) i przedmiotowe grunty były wykorzystywane przez męża w działalności gospodarczej. Wskazać należy również, że Wnioskodawczyni wraz z mężem w 2019 r. dokonała podziału ww. działek. Natomiast podział nastąpił w celu rozszerzenia prowadzonej wspólnie z mężem i synem działalności gospodarczej w ramach spółki cywilnej i postawienia na tych gruntach bloku mieszkalnego, Wnioskodawczyni planowała budowę bloki mieszkalnego na działkach nr 1 i 2.

Jednocześnie wskazać należy, że nabywca działki, będzie dokonywał określonych czynności w związku ze sprzedażą przez Wnioskodawczynię działek nr 1 i nr 2 będących we współwłasności małżeńskiej. Pomimo że ww. czynności dokonywane będą przez przyszłego właściciela, to aby takie czynności mogły być poczynione, to faktyczny właściciel nieruchomości musi wystąpić z wnioskiem lub udzielić stosownych pełnomocnictw potencjalnemu przyszłemu właścicielowi, tak aby mógł on działać w jego imieniu. Jak wskazano wyżej, Wnioskodawczyni udzieliła Kupującej Spółce stosownych upoważnień.

Zatem fakt, że ww. działania nie będą podejmowane bezpośrednio przez Wnioskodawczynię, ale przez osoby trzecie nie oznacza, że pozostają bez wpływu na sytuację prawną Zainteresowanej. Po udzieleniu upoważnień czynności wykonane przez osoby trzecie wywołają skutki bezpośrednio w sferze prawnej Wnioskodawczyni (mocodawczyni). Z kolei osoby trzecie, dokonując ww. działań, uatrakcyjnią przedmiotowe działki stanowiące nadal własność Wnioskodawczyni. Działania te dokonywane za pełną zgodą Wnioskodawczyni, wpłyną generalnie na podniesienie atrakcyjności nieruchomości jako towaru i wzrost jej wartości. W tym kontekście bez znaczenia pozostaje okoliczność wykonywania ww. czynności przez potencjalnego nabywcę. W efekcie wykonywanych czynności dostawie podlega grunt o zupełnie innym charakterze jak w chwili zawarcia umowy przedwstępnej.

Wobec powyższego, Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży działek nr 1 i nr 2 nie będzie korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem prywatnym, nie jest to bowiem typowe (zwykłe) rozporządzanie prawem własności. Wnioskodawczyni w taki sposób zorganizowała sprzedaż ww. działek, że niejako jej działania łącznie z działaniami przyszłego nabywcy, stanowią pewnego rodzaju wspólne przedsięwzięcie.

Zatem, w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawczyni podejmując ww. czynności, zaangażowała środki podobne do tych jakie wykorzystują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa we wskazanych orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10, tj. wykazała aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

W ocenie tut. Organu uznać należy, że podejmowane przez Wnioskodawczynię działania oraz dokonane czynności wykluczają sprzedaż przedmiotowej nieruchomości gruntowej w ramach zarządu swoim majątkiem prywatnym. Wobec powyższego, należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawczynię działek nr 1 i nr 2 będących we współwłasności małżeńskiej, będzie dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawczyni będzie działała jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Z uwagi na powyższe, w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy będzie składnik majątku osobistego Zainteresowanej, a sprzedaż działek nr 1 i nr 2 będących we współwłasności małżeńskiej, będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

Następnie przechodząc do ustalenia kwestii stawki podatku VAT dla sprzedaży przedmiotowych działek wskazać należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Odnosząc się do ustalenia kwestii stawki podatku VAT dla sprzedaży przedmiotowych działek nr 1 i nr 2 będących we współwłasności małżeńskiej, należy w pierwszej kolejności dokonać analizy przepisu art. 113 ust. 1 i następne ustawy.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

dokonujących dostaw:
1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
  - energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
  - wyrobów tytoniowych,
  - samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
4. terenów budowlanych,
5. nowych środków transportu;
świadczących usługi:
1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie;
nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Z kolei, w myśl obowiązującego od dnia 1 stycznia 2019 r. art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako akt prawa miejscowego wiąże zarówno organy administracji, osoby fizyczne, osoby prawne, jak i inne jednostki organizacyjne. Zatem w sytuacji, gdy na danym terenie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego to właśnie zapisom miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego należy nadać decydujące znaczenie dla oceny przeznaczenia danego terenu, w tym również dla potrzeb art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie należy wskazać, że kluczowa dla sprawy regulacja stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. k Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają dostawy terenów niezabudowanych, inne niż dostawy terenów budowlanych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen przeciwko Belastingdienst Grote Ondernemingen teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę. Tym samym, również w świetle orzeczeń TSUE za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania właściwej stawki podatku VAT przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wynika, że mające być przedmiotem sprzedaży nieruchomości są niezabudowane. Działki nr 1 i 2 znajdują się w miejscu dla którego nie ma uchwalonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Natomiast, jak wskazała Zainteresowana, przed dniem ostatecznej sprzedaży dla działek 1 i 2 została wydana 23.08.2019 roku decyzja o warunkach zabudowy - z inicjatywy nabywcy.

Tym samym, ww. działki nr 1 i 2 stanowią teren budowlany zdefiniowany w art. 2 pkt 3 ustawy.

Zatem należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, bowiem zgodnie z ww. art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy zwolnienie z art. 113 ust. 1 nie ma zastosowania do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych.

W przedmiotowej sprawie, do dostawy ww. działek nie znajdzie również zastosowania zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy nieruchomości wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów zarówno nieruchomości, jak i ruchomości przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy, w celu nabycia ww. działek został sporządzony tylko akt notarialny - nabycie od osób fizycznych. Transakcja nabycia działek nie została udokumentowana fakturą. Zatem nie wystąpił podatek od towarów i usług.

Tym samym nie można uznać, że Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, skoro dostawa nie była objęta tym podatkiem. W takiej sytuacji nie można mówić, że Zainteresowanej przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości, lub że takie prawo Wnioskodawczyni nie przysługiwało. Ponadto, z okoliczności sprawy nie wynika, że działki były wykorzystywane wyłącznie do działalności zwolnionej.

Zatem dostawa działek nr 1 i nr 2 będących we współwłasności małżeńskiej nie będzie korzystała także ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na fakt, że nie zostały spełnione warunki, o których mowa w tym przepisie.

Podsumowując, sprzedaż przez Wnioskodawczynię działek nr 1 i nr 2 będących we współwłasności małżeńskiej, będzie dostawą dokonywaną przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc przez podatnika podatku od towarów i usług, zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy i w konsekwencji sprzedaż ww. działek będzie stanowiła wskazaną w art. 7 ust. 1 ustawy dostawę towarów, która zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto, sprzedaż przez Wnioskodawczynię ww. działek nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy, a w konsekwencji dostawa ww. działek opodatkowana będzie wg właściwej stawki podatku.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna nie wywiera zatem skutku prawnego dla małżonka, o którym mowa we wniosku.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Końcowo nadmienia się, iż w związku z okolicznością, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie dwóch zdarzeń przyszłych, to zgodnie z art. 14f § 1 wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 80 zł. Natomiast, Wnioskodawczyni wniosła opłatę w kwocie 160 zł, różnica w kwocie 80 zł zostanie zwrócona przekazem pocztowym na adres zamieszkani wskazany we wniosku z dnia 4 listopada 2019 r., zgodnie z art. 14f § 2a ww. ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie