Nieuznanie transakcji nabycia Towarów (w tym Namiotu) od zagranicznych kontrahentów z państw członkowskich UE za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i... - Interpretacja - 0113-KDIPT1-2.4012.487.2022.2.AM

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 12 września 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.487.2022.2.AM

Temat interpretacji

Nieuznanie transakcji nabycia Towarów (w tym Namiotu) od zagranicznych kontrahentów z państw członkowskich UE za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i w konsekwencji braku obowiązku rozliczenia przedmiotowych transakcji w składanych plikach JPK_V7M.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 30 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieuznania transakcji nabycia Towarów (w tym Namiotu) od zagranicznych kontrahentów z państw członkowskich UE za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i w konsekwencji braku obowiązku rozliczenia przedmiotowych transakcji w składanych plikach JPK_V7M. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 września 2022 r. (wpływ 6 września 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, a także podatnikiem zarejestrowanym na potrzeby VAT UE.

Wnioskodawca sporadycznie dokonuje nabyć towarów (dalej: Towary) od podmiotów zagranicznych posiadających siedzibę prowadzonej działalności gospodarczej na terenie państw członkowskich Unii Europejskiej (np. w Niemczech), będących podatnikami VAT w tych krajach (dalej: Kontrahenci).

W szczególności, Gmina dokonała nabycia namiotu imprezowego (dalej: Namiot) w … 2022 r. Wartość nabywanych Towarów w roku podatkowym nie przekracza 50 000 PLN.

Przedmiotowe Towary (w tym Namiot) są/będą wysyłane bezpośrednio z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej (w przypadku Namiotu – z terytorium Niemiec) do Polski.

Gmina pragnie doprecyzować, iż zakup Namiotu został sfinansowany ze środków pochodzących z funduszu sołeckiego oraz ma on służyć do organizacji imprez plenerowych w jednej z wsi na terenie Gminy. Gmina dokonuje również zakupu innych Towarów w celu wykonywania zadań własnych, niezwiązanych z wykonywaniem działalności gospodarczej.

Wydatki poniesione/które będą ponoszone na zakup Towarów (w tym na zakup Namiotu) są/będą związane wyłącznie z wykonywaniem przez Gminę działalności niepodlegającej ustawie o VAT. Przedmiotowe Towary są/będą wykorzystywane wyłącznie na użytek mieszkańców Gminy, w ramach realizacji celów publicznoprawnych, wyłącznie w sposób nieodpłatny. W szczególności, zamiarem Wnioskodawcy nie jest jakakolwiek odpłatna forma udostępniania Towarów oraz czerpanie dochodów z tytułu wykorzystywania przedmiotowego majątku.

Końcowo, Gmina pragnie wskazać, iż wykorzystanie Towarów do realizacji celów publicznoprawnych (w tym wykorzystanie Namiotu do organizacji imprez plenerowych) należy do zadań własnych Gminy, wynikających z przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 559 ze zm.). Zgodnie, bowiem z art. 7 ust. 1 pkt 9, pkt 10 i pkt 18 ww. ustawy do zadań własnych Gminy należą w szczególności sprawy dotyczące kultury, kultury fizycznej i turystyki oraz promocji gminy.

Ponadto:

1)Na pytanieCzy zakupione Towary (poza Namiotem), o których mowa we wniosku, stanowią nowe środki transportu lub wyroby akcyzowe?” Gmina odpowiedziała, iż zakupione Towary (poza Namiotem), o których mowa we Wniosku, nie stanowią nowych środków transportu oraz wyrobów akcyzowych.

2)Na pytanie „Czy przy nabyciu ww. Towarów (w tym Namiotu) podali/będą podawali Państwo dokonującemu dostawy towarów numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10 ustawy o VAT, tj. numer identyfikacji podatkowej poprzedzony kodem PL?” Gmina odpowiedziała, iż do tej pory przy nabyciu ww. Towarów (w tym Namiotu) nie podawała dokonującemu dostawy towarów numeru, o którym mowa w art. 97 ust. 10 ustawy o VAT, tj. numer identyfikacji podatkowej poprzedzony kodem PL.

W odniesieniu natomiast do analogicznych transakcji, w stosunku do tych opisanych w złożonym Wniosku, jakich Gmina może dokonywać w przyszłości, Gmina pragnie wskazać, iż sposób ich rozliczenia, a co za tym idzie, to czy przy nabyciu ww. Towarów podawać będzie dokonującemu dostawy numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10 ustawy o VAT, tj. numer identyfikacji podatkowej poprzedzony kodem PL, zależy od stanowiska jakie przedstawi organ w interpretacji indywidualnej wydanej na Wniosek Gminy.

3)Na pytanie:Czy całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia przez Państwa towarów na terytorium kraju przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwotę 50 000 zł?” Gmina odpowiedziała, że całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 50 000 zł.

Dodatkowo, Gmina wskazała, iż z perspektywy skierowanego do Organu pytania, kwestie, o których doprecyzowanie prosi Organ w zakresie pytania nr 2 oraz pytania nr 3 niniejszego wezwania, nie mają zdaniem Gminy znaczenia przy ocenie czy transakcje nabycia Towarów stanowią/stanowić będą wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów po stronie Gminy. Powyższe wynika z faktu, iż zakupione towary nie są/nie będą wykorzystywane przez Gminę w ramach działalności gospodarczej (tj. będą wykorzystywane wyłącznie w ramach realizacji zadań publicznoprawnych, stanowiących działalność niepodlegającą ustawie o VAT), a w konsekwencji w ocenie Gminy zgodnie z przedstawioną we Wniosku argumentacją – transakcje nabycia Towarów nie stanowią/nie będą stanowić wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów po stronie Gminy.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy transakcje nabycia Towarów (w tym nabycia Namiotu) od Kontrahentów stanowią/będą stanowić wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów po stronie Gminy, a w konsekwencji czy Gmina jest/będzie zobowiązana do rozliczenia przedmiotowych transakcji w składanych plikach JPK_V7M Gminy?

Państwa stanowisko w sprawie (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

Transakcje nabycia Towarów (w tym nabycia Namiotu) od Kontrahentów nie stanowią/nie będą stanowić wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów po stronie Gminy.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Stosownie zaś z art. 9 ust. 1 i 2 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz, pod warunkiem, że nabywcą towarów jest:

a)podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b)osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

- z zastrzeżeniem art. 10 ustawy o VAT.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 lit. d ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ustawy o VAT nie występuje, gdy dotyczy towarów nabywanych przez osoby prawne, które nie są podatnikami, jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50 000 zł.

Z treści powyższych regulacji wynika, że do oceny czy dana transakcja stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, konieczne jest ustalenie przez jakie podmioty nabywane są dane towary oraz jaka jest całkowita wartość przedmiotowych transakcji w danym roku podatkowym.

W tym miejscu, Gmina pragnie odnieść się do treści art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, zgodnie z którą nie uznaje się za podatnika VAT organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zdaniem Gminy, w związku z wykorzystaniem przez Gminę Towarów (w tym Namiotu) do realizacji celów publicznoprawnych należących do zadań własnych Gminy, nałożonych odrębnymi przepisami prawa, ich nabycie stanowi/stanowić będzie czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT. W konsekwencji, Gmina nabywając Towary nie działa w charakterze podatnika VAT, a nabywane Towary nie służą/nie będą służyć wykonywaniu działalności gospodarczej (Gmina działa/będzie działać jako osoba prawna niebędąca podatnikiem VAT).

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego w zakresie VAT. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 19 kwietnia 2017 r., sygn. 3063-ILPP1-3.4512.73.2017.2.KB, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, iż: „(...) w przedstawionej sytuacji Wnioskodawca wykonując swoje zadania statutowe, nie będzie występował w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, jednak będzie działał jako osoba prawna wymieniona w art. 9 ust. 2 lit. b ustawy. Jak zostało wskazane powyżej, pojęcie osoby prawnej zawarte w tym przepisie obejmuje również podmioty, o których mowa art. 15 ust. 6 ustawy, a w takim przypadku nie musi wystąpić przesłanka wykorzystania nabywanych towarów do działalności gospodarczej, o której mowa w art. 9 ust. 2 lit. a ustawy”. Analogiczne stanowisko organ zajął również w interpretacji indywidualnej z 6 czerwca 2018 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.246.2018.1.AP.

Ponadto, jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, wartość nabywanych przeze Gminę Towarów w roku podatkowym nie przekracza 50 000 PLN.

W tym miejscu, Gmina pragnie podkreślić, iż transakcje będące przedmiotem niniejszego wniosku dotyczą towarów nabywanych przez osobę prawną, która nie jest/nie będzie podatnikiem VAT w tym zakresie oraz całkowita ich wartość nie przekracza w trakcie roku podatkowego kwoty 50 000 PLN.

W konsekwencji zdaniem Gminy transakcje nabycia Towarów (w tym nabycia Namiotu) od Kontrahentów nie stanowią/nie będą stanowić wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów po stronie Gminy.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Gmina wskazała, że transakcje nabycia Towarów (w tym nabycia Namiotu) od Kontrahentów nie stanowią/nie będą stanowić wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów po stronie Gminy, a w konsekwencji Gmina nie jest/nie będzie zobowiązana do rozliczenia przedmiotowych transakcji w składanych plikach JPK_V7M Gminy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na mocy art. 2 pkt 3 ustawy:

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...).

W myśl art. 2 pkt 4 ustawy:

Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W świetle art. 9 ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1) nabywcą towarów jest:

a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

- z zastrzeżeniem art. 10;

2) dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy dotyczy towarów innych niż wymienione w pkt 1 nabywanych przez:

a) rolników ryczałtowych dla prowadzonej przez nich działalności rolniczej,

b) podatników, którzy wykonują jedynie czynności inne niż opodatkowane podatkiem i którym nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług,

c) podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,

d) osoby prawne, które nie są podatnikami

- jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50 000 zł;

Według art. 10 ust. 2 ustawy:

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy stosuje się, jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 50 000 zł.

Stosownie do art. 10 ust. 3 ustawy:

Przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 nie stosuje się, jeżeli przedmiotem nabycia są:

1) nowe środki transportu;

2) wyroby akcyzowe.

W myśl art. 10 ust. 4 ustawy:

Przy ustalaniu wartości, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2, nie wlicza się kwoty podatku od wartości dodanej należnego lub zapłaconego na terytorium państwa członkowskiego, z którego towary te są wysyłane lub transportowane (…).

Na podstawie art. 10 ust. 5 ustawy:

W przypadku gdy u podmiotów, u których zgodnie z ust. 1 pkt 2 nie występuje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, zostaje przekroczona kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 2, uznaje się, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce od momentu przekroczenia tej kwoty.

Z art. 10 ust. 6 ustawy wynika, że:

Podatnicy oraz osoby prawne niebędące podatnikami, do których ma zastosowanie ust. 1 pkt 2, mogą wybrać opodatkowanie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przez złożenie naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o takim wyborze albo przez podanie dokonującemu dostawy towarów numeru, o którym mowa w art. 97 ust. 10.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Według art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Czynności, w zakresie których wykonywania ww. podmiotów nie uznaje się za podatników, muszą być wykonywane w celu realizacji zadań nałożonych na nie przepisami prawa, a ponadto zadań do realizacji których zostały powołane.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.

Jak stanowi art. 99 ust. 7c ustawy:

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika.

Na podstawie art. 99 ust. 11b ustawy:

Deklaracje, o których mowa w ust. 1-3, 3c-6, 8-9 i 11a, składa się wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Zgodnie z art. 99 ust. 11c ustawy:

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz.U. z 2020 r. poz. 346, 568, 695, 1517 i 2320), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

Stosownie do art. 99 ust. 13a i 13b ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi i udostępni na elektronicznej platformie usług administracji publicznej wzór dokumentu, o którym mowa w ust. 11c.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy.

Zatem od 1 października 2020 r. dotychczasowe deklaracje VAT-7 i VAT-7K i informacja o ewidencji zostały zastąpione przez przesyłany łącznie jeden dokument elektroniczny JPK_VAT, w formie JPK_V7M lub JPK_V7K. Elementy nowego JPK_VAT określa rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. poz. 1988, z późn. zm.).

Należy wskazać, że czynność wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – co do zasady – wymaga istnienia dwóch stron transakcji: jeden podmiot nabywa towary rozpoznając u siebie wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, natomiast druga strona dostarcza te towary dokonując wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

·po pierwsze podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; zatem na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa;

·po drugie po nabyciu towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym pozostaje bez znaczenia kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, opodatkowaniu podlega czynność nabycia towarów. Należny z tytułu obrotu podatek rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy zawsze lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, a także podatnikiem zarejestrowanym na potrzeby VAT UE. Sporadycznie dokonują Państwo nabyć towarów (dalej: Towary) od podmiotów zagranicznych posiadających siedzibę prowadzonej działalności gospodarczej na terenie państw członkowskich Unii Europejskiej (np. w Niemczech), będących podatnikami VAT w tych krajach (dalej: Kontrahenci). W szczególności dokonali Państwo nabycia namiotu imprezowego (dalej: Namiot) w … 2022 r. Wartość nabywanych Towarów w roku podatkowym nie przekracza 50 000 PLN. Przedmiotowe towary (w tym Namiot) są/będą wysyłane bezpośrednio z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej (w przypadku Namiotu – z terytorium Niemiec) do Polski. Zakup Namiotu został sfinansowany ze środków pochodzących z funduszu sołeckiego oraz ma on służyć do organizacji imprez plenerowych w jednej z wsi na terenie Gminy. Dokonują Państwo również zakupu innych Towarów w celu wykonywania zadań własnych, niezwiązanych z wykonywaniem działalności gospodarczej. Wydatki poniesione/które będą ponoszone na zakup Towarów (w tym na zakup Namiotu) są/będą związane wyłącznie z wykonywaniem przez Gminę działalności niepodlegającej ustawie o VAT. Przedmiotowe Towary są/będą wykorzystywane wyłącznie na użytek mieszkańców Gminy, w ramach realizacji celów publicznoprawnych, wyłącznie w sposób nieodpłatny. W szczególności, zamiarem Państwa nie jest jakakolwiek odpłatna forma udostępniania Towarów oraz czerpanie dochodów z tytułu wykorzystywania przedmiotowego majątku. Wykorzystanie Towarów do realizacji celów publicznoprawnych (w tym wykorzystanie Namiotu do organizacji imprez plenerowych) należy do zadań własnych Gminy, wynikających z przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Zakupione Towary nie stanowią nowych środków transportu oraz wyrobów akcyzowych. Całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 50 000 zł. Do tej pory przy nabyciu ww. Towarów (w tym Namiotu) nie podawali Państwo dokonującemu dostawy towarów numeru, o którym mowa w art. 97 ust. 10 ustawy o VAT, tj. numer identyfikacji podatkowej poprzedzony kodem PL.

Mechanizm opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych polega na zwolnieniu z prawem do odliczenia dostawy towarów, w wyniku której towar przemieszczany jest pomiędzy państwami członkowskimi, przy jednoczesnym zobowiązaniu nabywcy do zastosowania stawki krajowej w państwie przeznaczenia towarów. Stosowanie tej stawki ma za zadanie doprowadzić do realizacji podstawowego celu, dla którego wprowadzono szczególne zasady opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych, czyli opodatkowania towarów w kraju ich konsumpcji.

Należy podkreślić, że ww. mechanizm rozliczania podatku występuje, jeżeli nabywcą towarów jest, co do zasady, podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej tego podatnika, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem. W przypadku osób prawnych niebędących podatnikami nabywających towary z innego niż Polska państwa członkowskiego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów wystąpi, jeżeli całkowita wartość nabywanych w ten sposób towarów przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę 50 000 zł lub osoba prawna wybierze opodatkowanie tego nabycia, zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy, przed przekroczeniem ww. limitu. Wskazać przy tym należy, że pojęcie osoby prawnej, o której mowa w powołanych wyżej przepisach jest pojęciem wspólnotowym i obejmuje również podmioty, o których mowa w art. 15 ust. 6 ustawy.

W świetle powyższego, jeżeli organ władzy publicznej w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa nabywa wewnątrzwspólnotowo towary, których wartość przekracza kwotę 50 000 zł, jest on obowiązany do rozliczenia podatku należnego w Polsce z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia tych towarów.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że w przedstawionej sytuacji, wykonując swoje zadania własne (cele publicznoprawne), nie występują/ nie będą Państwo występowali w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, jednak działają/będą działali Państwo jako osoba prawna wymieniona w art. 9 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy. Jak zostało wskazane powyżej, pojęcie osoby prawnej zawarte w tym przepisie obejmuje również podmioty, o których mowa w art. 15 ust. 6 ustawy, a w takim przypadku nie musi wystąpić przesłanka wykorzystania nabywanych towarów do działalności gospodarczej, o której mowa w art. 9 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy.

Przy czym w okolicznościach niniejszej sprawy – jak Państwo wskazali – całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym 50 000 zł, jak również w bieżącym roku podatkowym nie przekracza tej kwoty.

W związku z powyższym w przypadku nabycia przez Państwa od kontrahentów z państw członkowskich UE Towarów (w tym Namiotu) w ramach działalności publicznoprawnej i realizacji zadań własnych, których całkowita wartość nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym 50 000 zł, jak również w bieżącym roku podatkowym nie przekracza tej kwoty – uznać należy, że nie występuje/nie będzie występowało wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy. Tym samym nie są/nie będą Państwo zobowiązani do rozliczenia podatku należnego z tytułu ww. transakcji w składanych plikach JPK_V7M.

W świetle powyższego Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnośnie powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Jednocześnie podkreślić należy, iż Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach przedstawionego przez Państwa opisu sprawy. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto wskazuję, że wezwanie, które zostało do Państwa wystosowane było zasadne i  zawierało prośbę o udzielenie informacji niezbędnych do wydania interpretacji indywidualnej w trybie art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa dla zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).