
Temat interpretacji
Brak opodatkowania uzyskanej dotacji podatkiem od towarów i usług oraz brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu grantowego.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 stycznia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania uzyskanej dotacji podatkiem od towarów i usług oraz braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu grantowego.
Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 24 marca 2022 r. (wpływ 24 marca 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Gmina (dalej: Wnioskodawca), będąca czynnym podatnikiem VAT, jest wspólnotą samorządową funkcjonującą na określonym terytorium (jednostka samorządu terytorialnego). Zasady funkcjonowania Wnioskodawcy, w tym zakres działania oraz zadania Gminy, reguluje ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1372; dalej: ustawa o samorządzie gminnym).
W myśl art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. U podstaw tego założenia leży chęć rozwiązywania problemów społeczności lokalnych oraz zagwarantowania im świadczeń publicznych na co najmniej minimalnym poziomie. W tym celu, prawodawca, mocą art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, nałożył na gminy określone zadania własne ukierunkowane na zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty gminnej. W katalogu tym, jako jedno z zadań własnych gminy, zostały wskazane m.in. sprawy zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym). Oprócz realizacji zadań o charakterze użyteczności publicznej, Gmina podejmuje także działania dotyczące ochrony środowiska i przyrody.
Ogólny kierunek polityki Unii Europejskiej oraz państw członkowskich w zakresie ochrony środowiska, zrównoważonego rozwoju oraz przeciwdziałaniu zmianom klimatu, zakłada ograniczenie produkcji gazów cieplarnianych oraz stworzenie konkurencyjnej gospodarki niskoemisyjnej. Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego wyłączeniu społecznemu, przyjęta przez Komisję Europejską w dokumencie z dnia 3 marca 2010 r. o sygn. COM(2010)2020, zakłada zwiększenie udziału odnawialnych źródeł energii w jej całkowitym zużyciu. Konstytucyjna zasada pomocniczości sprowadza się do stwierdzenia, że zadania publiczne powinny być realizowane na najniższym możliwym szczeblu administracji publicznej, jeżeli tylko organy działające w ich ramach mają odpowiednie kompetencje by zapewnić efektywną realizację tych zadań. Rozpowszechnioną praktyką władz lokalnych, nakierowaną na wypełnianie założeń zrównoważonego rozwoju, jest udzielanie dotacji lub grantów na dofinansowanie lub pokrycie kosztów budowy instalacji odnawialnych źródeł energii (OZE).
Gmina planuje przeprowadzenie projektu grantowego (dalej: Projekt), w ramach którego mieszkańcy Gminy będą mogli ubiegać się o przyznanie grantu na budowę infrastruktury odnawialnych źródeł energii w postaci instalacji fotowoltaicznych i/lub kolektorów słonecznych. Projekt zakłada montaż 20 mikoinstalacji wykorzystujących promieniowanie słoneczne do produkcji energii elektrycznej lub cieplnej na budynkach mieszkalnych zlokalizowanych na terenie Gminy, na potrzeby własne Grantobiorców (pojęcie zdefiniowane poniżej), z wyłączeniem budynków, w których prowadzona jest działalność gospodarcza, w tym działalność rolnicza. Grant będzie przyznawany jedynie mieszkańcom Gminy, którzy zgłosili chęć wzięcia udziału w Projekcie oraz spełnią określone warunki do otrzymania grantu (dalej: Grantobiorcy). W ramach Projektu powstanie 19 mikoinstalacji fotowoltaicznych oraz 1 mikroinstalacja kolektorów słonecznych. Elementem działań realizowanych w ramach Projektu jest również nadzór inwestorski. Projekt będzie realizowany w latach 2021-2022.
Grantobiorcy zakupią instalacje i/lub kolektory oraz zamontują je na własny koszt, zaś po zakończeniu danego przedsięwzięcia, Grantobiorca uzyska dofinansowanie (w formie refundacji kosztów), pod warunkiem przedstawienia dokumentów potwierdzających zakup, montaż oraz uruchomienie instalacji. Wysokość refundacji otrzymanej przez Grantobiorcę w żadnym stopniu nie jest uzależniona od ostatecznej wysokości kosztów zakupu i montażu ww. instalacji przez Grantobiorcę. Zasady uczestnictwa Grantobiorcy w Projekcie, w tym szczegółowe warunki uzyskania przedmiotowej refundacji, będą uregulowane w umowach o powierzenie grantu, które Gmina podpisze z Grantobiorcami (dalej: Umowa o powierzenie grantu). Wnioskodawca przeprowadzi również nadzór inwestorski nad prawidłową realizacją Projektu.
W celu pozyskania środków na realizację Projektu Gmina wystąpiła z wnioskiem o dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020 (numer wniosku o dofinansowanie: (…) ; numer naboru (…), oś priorytetowa: „V Gospodarka Niskoemisyjna”, działanie: „5.1. Energetyka oparta na odnawialnych źródłach energii”, priorytet inwestycyjny: „4a Wspieranie wytwarzania i dystrybucji energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych” (Wniosek). Zgodnie ze złożonym Wnioskiem, całkowita wartość Projektu wynosi (…) PLN, przy czym dofinansowaniem w ramach Projektu zostaną objęte wydatki kwalifikowane, tj. koszty lub wydatki poniesione w związku z realizacją Projektu, które spełniają kryteria refundacji, zgodnie z Umową (zdefiniowaną poniżej), w kwocie (…) PLN, stanowiącej 75,00% wydatków kwalifikowanych Projektu. Udzielenie tego dofinansowania nastąpi na podstawie umowy pomiędzy Gminą a Województwem (…) zawartej w dniu 4 października 2021 r. (Umowa nr (…) o dofinansowanie Projektu grantowego; dalej: Umowa). Pozostała część kosztów kwalifikowanych Projektu (minimum 25%) zostanie poniesiona przez Grantobiorców, z wyłączeniem odpowiedniej części kosztów nadzoru inwestorskiego, które zostaną poniesione przez Gminę.
Szczegółowe warunki dotyczące dofinansowania Projektu określa Regulamin Oceny i Wyboru Projektów w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020, Osi Priorytetowej V. Gospodarka niskoemisyjna, Działanie 5.1 Energetyka oparta na odnawialnych źródłach energii (dalej: Regulamin). W punkcie (…) Regulaminu określone zostały podstawy prawne, zasady kwalifikowalności wydatków oraz katalog kosztów kwalifikowanych i niekwalifikowanych. Regulamin stanowi, że do wydatków kwalifikowanych, które ponoszone są przez Grantobiorcę, można zaliczyć wyłącznie wydatki związane z:
-zakupem i montażem urządzeń produkujących energię elektryczną z promieniowania słonecznego (instalacja fotowoltaiczna) lub energię cieplną z promieniowania słonecznego (kolektory słoneczne),
-przyłączeniem instalacji fotowoltaicznej do sieci budynku lub podłączenie instalacji kolektorów słonecznych do istniejącego systemu ciepłowniczego (centralne ogrzewanie, ciepła woda użytkowa),
-zakupem urządzeń oraz oprogramowania służących do zdalnego monitorowania urządzeń produkujących energię z OZE,
-wykonaniem instalacji odgromowej dotyczącej tylko i wyłącznie zabezpieczenia instalacji fotowoltaicznej przed wyładowaniami atmosferycznymi i jego skutkami (kosztem kwalifikowalnym nie może być instalacja odgromowa całego budynku, na którym możliwy jest montaż systemu PV),
-kosztami przygotowawczymi (z wyłączeniem wydatków przygotowania wniosku o dofinansowanie, studium wykonalności), w szczególności kosztami dokumentacji technicznej a także dokumentacji kosztorysowej.
Jeśli chodzi natomiast o koszty nadzoru inwestorskiego nad prawidłową realizacją projektu, które - w świetle Regulaminu - nie mogą przekroczyć 2% bezpośrednich wydatków kwalifikowanych Projektu grantowego, wydatek z tym związany ma być ponoszony przez beneficjenta projektu grantowego, czyli przez Gminę.
Zgodnie z postanowieniami Regulaminu, za wydatki niekwalifikowane uznaje się w szczególności podatek od towarów i usług, który może zostać odzyskany przez beneficjenta albo inny podmiot zaangażowany w Projekt. W Regulaminie zaznaczono także, że podatek VAT należy „kwalifikować jedynie w przypadkach, które nie budzą najmniejszych wątpliwości prawnych i w których nie istnieje żadna potencjalna możliwość odzyskania tego podatku, bez względu na możliwy prawnie model realizacji projektu. Beneficjent, który uzna VAT za wydatek kwalifikowalny zobowiązany jest do przedstawienia w dokumentacji aplikacyjnej szczegółowego uzasadnienia zawierającego podstawę prawną wskazującą na brak możliwości obniżenia VAT należnego o VAT naliczony zarówno na dzień sporządzania wniosku o dofinansowanie, jak również mając na uwadze planowany sposób wykorzystania w przyszłości”. Oznacza to, że określony wydatek może być uznany za koszt kwalifikowany jedynie wówczas, gdy Wnioskodawca oraz Grantobiorcy nie będą mieli żadnych możliwości prawnych obniżenia VAT należnego o VAT naliczony lub ubiegania się o jego zwrot.
Jednym z elementów wymaganych do podpisania Umowy było oświadczenie Wnioskodawcy o kwalifikowalności podatku VAT. Oświadczenie takie zostało złożone przez Wnioskodawcę jako załącznik do Wniosku.
W dokumencie tym Gmina oświadczyła, iż realizując powyższy Projekt:
-Gmina,
-ani żaden inny podmiot zaangażowany w Projekt oraz wykorzystujący do działalności opodatkowanej produkty będące efektem realizacji Projektu,
-zarówno w fazie realizacyjnej oraz operacyjnej, zgodnie z obowiązującym prawodawstwem krajowym
‒nie ma prawnych możliwości do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o zwrot VAT, którego wysokość została wskazana w budżecie Projektu (dalej: Oświadczenie o kwalifikowalności VAT).
Regulamin wymaga ponadto, aby Wnioskodawca, jako beneficjent wsparcia, w celu potwierdzenia wiarygodności deklaracji przedstawionej w Oświadczeniu o kwalifikowalności VAT, przedłożył interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.
Mając na uwadze fakt, iż:
‒Gmina jest czynnym podatnikiem VAT,
‒do Wniosku o przyznanie pomocy Gmina złożyła Oświadczenie o kwalifikowalności VAT,
‒do kosztów kwalifikowanych Projektu został włączony podatek VAT, co znajduje odzwierciedlenie w budżecie Projektu stanowiącym załącznik do Wniosku,
‒Gmina nie występowała w tym zakresie z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji na etapie aplikowania o dofinansowanie Projektu,
‒od Gminy wymaga się potwierdzenia interpretacją indywidualną przepisów prawa podatkowego brak prawa do odliczenia/zwrotu podatku VAT od wydatków poniesionych przy zakupie towarów i usług w ramach realizowanego Projektu.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
1.Gmina w ramach planowanego projektu grantowego nie będzie świadczyć jakichkolwiek usług lub dostarczać towarów na rzecz Grantobiorców.
2.Grantobiorcy nie będą zobowiązani do dokonywania na rzecz Gminy jakichkolwiek wpłat z tytułu realizacji Projektu.
3.Gmina wyraża przekonanie, że nabywane przez Gminę w ramach realizacji projektu towary i usługi będą wykorzystywane przez Gminę do realizacji jej zadań własnych, jako organu władzy publicznej, związanych z zaspokojeniem przez Gminę zbiorowych potrzeb wspólnoty lokalnej, a więc do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Pytania
1)Czy otrzymane przez Gminę dofinansowania w ramach realizacji Projektu stanowi/będzie stanowić element podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym, czy dofinansowanie to będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
2)Czy Gminie przysługuje i będzie przysługiwać prawo (tzn. czy istnieją i będą istnieć prawne możliwości) do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego VAT lub ubiegania się o zwrotu podatku VAT z tytułu zakupu towarów i usług w ramach realizowanego Projektu współfinansowanego ze środków unijnych?
Państwa stanowisko w sprawie
Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1
Wnioskodawca wyraża przekonanie, że otrzymane dofinansowanie nie będzie stanowiło podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a tym samym, dofinansowanie to nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2
Wnioskodawca wyraża przekonanie, że Gminie nie przysługuje i nie będzie przysługiwać prawo (tzn. nie istnieją i nie będą istnieć prawne możliwości) do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego VAT lub ubiegania się o zwrotu podatku VAT z tytułu zakupu towarów i usług w ramach realizowanego Projektu współfinansowanego ze środków unijnych.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1
Zakres opodatkowania - uwagi ogólne
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa powyżej, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również inne czynności wymienione w przepisie.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Z kolei art. 8 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
W świetle art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług należy również uznać niektóre czynności nieodpłatne, tj.:
1)użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2)nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
Podstawa opodatkowania - uwagi ogólne
Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Powyższa regulacja stanowi odzwierciedlenie przepisu art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. poz. 347/1), zgodnie z którym „W odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia”.
Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 „czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem”. Odwołując się natomiast do przepisu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT definiującego podstawę opodatkowania podatkiem VAT, należy zauważyć, iż zapłata będąca wynagrodzeniem za wykonaną czynność nie musi być otrzymana od nabywcy towaru/usługi, lecz może pochodzić od osoby trzeciej (również od instytucji publicznej).
Kluczowe w sprawie jest zatem ustalenie na podstawie celów oraz założeń Projektu czy dofinansowanie otrzymywane przez Gminę w ramach Projektu ma na celu sfinansowanie dostarczanych/świadczonych przez Gminę towarów/usług, czy też jest to dotacja niezwiązana z jakimkolwiek świadczeniem realizowanym przez Gminę.
Powyższa wątpliwość znajduje uzasadnienie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 19 marca 2013 r. (sygn. IBPP1/443-1248/12/AW), w której organ wyjaśnił, iż „Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru, czy też konkretnego rodzaju usługi”.
Analogiczne stanowisko zaprezentował również Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 8 grudnia 2014 r. (sygn. ITPP2/443-1125b/14/AW), wyjaśniając, iż „podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne - na pokrycie kosztów działalności - nie podlega opodatkowaniu”.
Brak czynności podlegającej opodatkowaniu
W orzeczeniu z dnia 6 września 2013 r. (sygn. I FSK 1315/12) Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że „Dychotomiczny podział czynności podlegających opodatkowaniu na dostawę towarów i świadczenie usług nie oznacza jednak, iż każde przesunięcie, czy rozliczenie określonych wartości ekonomicznych pomiędzy dwoma różnymi podmiotami może zostać uznane za świadczenie usług, jeśli nie stanowi dostawy towarów”. Jak bowiem zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 28 lutego 2019 r. (sygn. III SA/Wa 1589/18), odwołując się do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93: „do wystąpienia opodatkowania VAT konieczne staje się zaistnienie bezpośredniego związku płatności z konkretną czynnością (...)”. Oznacza to, że w przypadku braku czynności podlegającej opodatkowaniu VAT, której miałaby dotyczyć dana płatność, płatność ta nie jest objęta opodatkowaniem VAT.
Jak zostało wskazane na wstępie uzasadnienia niniejszego wniosku, opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług. Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie, brak jest czynności wykonywanej przez Gminę (w postaci dostawy towaru lub świadczenia usługi), której miałaby dotyczyć płatność otrzymana tytułem dofinansowania. W szczególności, czynnością podlegającą opodatkowaniu nie jest sam transfer środków pieniężnych tytułem refundacji kosztów wykonanych instalacji, gdyż środki pieniężne nie są towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Ponadto, należy odnotować, iż to Grantobiorca nabywa (w swoim imieniu) i montuje (we własnym zakresie) instalacje fotowoltaiczne i/lub kolektory słoneczne. W żadnym wypadku, w ramach Projektu, nie dochodzi do przeniesienia władztwa nad tymi instalacjami oraz innymi towarami, ze strony Gminy na rzecz Grantobiorcy. Jednocześnie, sama refundacja (wypłata grantu) nie polega na dokonaniu płatności na rzecz podmiotu, który dokonuje sprzedaży i montażu instalacji OZE, lecz na transferze środków pieniężnych bezpośrednio na rachunek Grantobiorcy celem zrefundowania poniesionych przez niego kosztów z tego tytułu.
W opinii Wnioskodawcy, pomiędzy Gminą a Grantobiorcą nie dochodzi również do świadczenia jakiejkolwiek usługi, której miałby dotyczyć przekazywany grant sfinansowany z otrzymanego dofinansowania. Na potrzeby realizacji Projektu, Gmina wykonuje co prawda pewne czynności, takie jak np. nadzór inwestorski, z tym że świadczenia te Gmina wykonuje dla własnych potrzeb celem wypełnienia zobowiązań nałożonych na Gminę na podstawie Umowy, która wymaga od Gminy m.in. monitorowania i kontroli realizacji Umów o powierzenie grantów. Skoro odbiorcą tych czynności będzie Gmina, to nie sposób uznać, aby dochodziło do świadczenia tych usług przez Gminę na rzecz Grantobiorców.
Brak związku dofinansowania z ceną wykonywanych na rzecz Grantobiorców instalacji
W praktyce interpretacyjnej i orzeczniczej przyjmuje się, że w celu określenia tego, czy otrzymana dotacja wchodzi w skład podstawy opodatkowania VAT, należy rozważyć czy dotacja ta ma bezpośredni wpływ na cenę wykonywanej czynności. Oznacza to, że dotacja nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT, jeżeli nie zaistnieje element bezpośredniego związku udzielanej dotacji z ceną świadczenia. Rozpatrując Projekt pod tym kątem, należy zauważyć, że refundacja udzielona Grantobiorcy pozostaje bez jakiegokolwiek związku z ceną, po jakiej podmiot trzeci wykona instalację OZE na/w budynku Grantobiorcy. Okoliczność ta ma istotne znaczenia z punktu widzenia oceny prawidłowości stanowiska Wnioskodawca, na co wskazuje następujący fragment interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 czerwca 2020 r. (sygn. 0114-KDIP4-2.4012.138.2020.2.WH): „W konsekwencji, stwierdzić należy, że otrzymana przez Gminę dotacja na zakup i montaż instalacji fotowoltaicznych w gospodarstwach domowych, nie będzie dotacją bezpośrednio wpływającą na wartość świadczonych usług lub dostaw towarów, nie będzie stanowić wynagrodzenia za świadczone usługi lub dokonane dostawy towarów i nie będzie zwiększać podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT”.
Podsumowanie
W związku z powyższym, Wnioskodawca wyraża przekonanie, że otrzymane w ramach Projektu dofinansowanie nie będzie rodziło po stronie Gminy obowiązku jego opodatkowania VAT”.
Analogiczne stanowisko w podobnym stanie faktycznym zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 8 czerwca 2021 r. (sygn. 0111‑KDIB3-1.4012.384.2021.1.MSO), który w odpowiedzi na jedno z zadanych przez podatnika pytań stwierdził, że „otrzymane dofinansowanie przez Gminę na realizację Projektu będącego przedmiotem wniosku, w części przekazanej mieszkańcom w formule grantowej, nie będzie dotacją bezpośrednio wpływającą na wartość świadczonych usług lub dostaw towarów, nie będzie stanowić wynagrodzenia za świadczone usługi lub dokonane dostawy towarów i nie będzie zwiększać podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wobec powyższego, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku odprowadzania podatku VAT od otrzymanej dotacji”.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2
Warunki obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony - uwagi ogólne
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w niniejszej sprawie).
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z powyższego wynika, iż warunkiem odliczenia podatku naliczonego jest:
-posiadanie statusu podatnika w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT przez podmiot roszczący sobie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony,
-istnienie związku pomiędzy dokonywanymi przez tego podatnika zakupami towarów i usług, obciążonymi podatkiem VAT, a wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi,
-posiadanie przez podatnika faktury z wykazanym podatkiem VAT potwierdzającej dokonane zakupy towarów i usług (względnie, potwierdzającej dokonanie całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi).
Wymienione powyżej warunki odliczenia podatku naliczonego są określane w doktrynie podatkowej mianem przesłanek „pozytywnych” obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Oprócz tych „pozytywnych” przesłanek, ustawa o VAT wymienia również okoliczności o charakterze negatywnym, tj. związane co do zasady z nierzetelnością bądź wadliwością faktury, których wystąpienie pozbawia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na tych fakturach. Obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni (art. 88 ust. 4 ustawy o VAT).
Wnioskodawca nie zakłada otrzymania faktur, które ze względu na określoną wadliwość czy też nierzetelność faktury dokumentującej zdarzenie gospodarcze, nie dają prawa do odliczenia/zwrotu podatku naliczonego VAT. Stąd, w dalszej części uzasadnienia niniejszego wniosku analizowane będzie spełnienie przez Gminę następujących przesłanek odliczenia podatku naliczonego:
-status Gminy jako podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT,
-rejestracja Gminy jako podatnika VAT czynnego,
-wykorzystywanie towarów i usług nabywanych na potrzeby realizacji Projektu, przy nabyciu których ponoszony jest podatek VAT, do wykonywania przez Gminę czynności opodatkowanych VAT.
Analogiczne wymagania względem podatników roszczących sobie prawo do obniżenia podatku należnego VAT o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług wyraził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 17 lutego 2020 r. (sygn. 0111-KDIB3-3.4012.507.2019.2.MPU). Organ ten stwierdził, że:
‒„aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej”,
‒„z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni”,
‒„ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy”.
Gmina jako podatnik VAT
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).
Jak wyjaśnił Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 2 listopada 2018 r. (sygn. 0115-KDIT1-1.4012.639.2018.1.DM): „Definicja działalności gospodarczej - zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług - ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym”. Nie sposób również pominąć, iż w zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definicji pojęcia „działalność gospodarcza” ustawodawca kładzie szczególny nacisk na zarobkowy charakter podejmowanej aktywności.
Na gruncie analizowanego zdarzenia przyszłego istotne znaczenie ma przepis art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, zgodnie z którym „Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych”.
Powyższa regulacja stanowi implementację do polskiego porządku prawnego przepisu art. 13 ust. 1 zdanie pierwsze Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. nr 347/1), który stanowi, iż „Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami”.
Na tle przytoczonych regulacji Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 9 listopada 2015 r. (sygn. IBPP3/4512-596/15/MN) wyjaśnił, iż „w zakresie realizacji zadań własnych wykonywanych w oparciu o reżim publicznoprawny Gmina nie jest uznawana za podatnika (co wynika z art. 15 ust. 6 ustawy), tym samym nie wykonuje samodzielnie działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy”.
Zgodnie z celami przedstawionymi we Wniosku, poprzez realizację Projektu, Gmina chce doprowadzić do zwiększenia zakresu wykorzystywania odnawialnych źródeł energii, ograniczenia emisji gazów cieplarnianych oraz obniżenia kosztów utrzymania gospodarstw domowych na obszarze Gminy. Będą to zatem działania zmierzające do zaspokojenia przez Wnioskodawcę zbiorowych potrzeb wspólnoty lokalnej, co uzasadnia twierdzenie, iż w związku z realizacją Projektu Gmina będzie działała jako organ władzy publicznej wykonujący zadania własne, nie jako podatnik VAT.
Ponadto, jak zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w orzeczeniu z dnia 16 września 2015 r. (sygn. I SA/Gd 732/15): „W orzecznictwie przyjmuje się przy tym, iż kryterium decydującym o uznaniu organu (urzędu) władzy publicznej za podatnika VAT jest zachowywanie się nie jak organ władzy, lecz jak podmiot gospodarczy (przedsiębiorca) w stosunku do określonych transakcji lub czynności, co jest szczególnie uzasadnione w tych przypadkach, gdzie identyczne lub bardzo zbliżone czynności bądź transakcje mogą być dokonywane przez podmioty prywatne”.
Uznanie, że Gmina realizując Projekt zachowuje się jako podmiot gospodarczy nie jest właściwe. Za prawidłowością tego stanowiska przemawiają następujące okoliczności:
‒przedsiębiorca nie wnioskowałby o przyznanie dofinansowania a następnie nie przeprowadzałby konkursu grantowego bez odpłatności, tak jak zamierza zrobić Gmina,
‒przedsiębiorca nie ograniczałby zakresu podmiotów mogących wziąć udział w Projekcie i nie zawężałby kręgu możliwych Grantobiorców jedynie do mieszkańców Gminy,
‒przedsiębiorca nie miałby w ogóle możliwości ubiegania się o dofinansowanie na zorganizowanie i zrealizowanie Projektu, ponieważ Regulamin określa, że podmiotami uprawnionymi do ubiegania się o dofinansowanie są „jednostki samorządu terytorialnego, ich związki, porozumienia i stowarzyszenia, jednostki JST posiadające osobowość prawną, Stowarzyszenie Lokalna Grupa (…). Prywatne podmioty gospodarcze nie znajdują się w tym wyliczeniu.
Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy potwierdza m.in. interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 maja 2020 r. (sygn. 0112‑KDIL1‑2.4012.125.2020.1.AG), wydana w podobnej sprawie, w której stwierdzone zostało, że „mając zatem na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że - mimo, że Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT – w rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie będą spełnione. Gmina realizując przedmiotową inwestycję nie będzie działać bowiem w charakterze podatnika VAT, a towary i usługi zakupione w ramach realizacji projektu nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT wykonywanymi przez Gminę”.
Rejestracja Gminy jako podatnika VAT czynnego
Gmina jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, w związku z czym, nie zachodzi przesłanka wyłączająca możliwość odliczenia podatku VAT wynikająca z przytoczonego powyżej art. 88 ust. 4 ustawy o VAT.
Związek Projektu z czynnościami opodatkowanymi
Podstawowym warunkiem odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych zakupów towarów i usług z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi VAT, przy czym, do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług uprawnia związek bezpośredni lub pośredni tychże towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi (przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 27 lutego 2013 r., sygn. IPTPP2/443-969/12-6/AW).
Tak skonstruowana zasada wyklucza zatem możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT (podobnie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 21 lutego 2020 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.789.2019.2.ASY). Jak bowiem zauważył Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 25 listopada 2019 r. (sygn. 0111-KDIB3-2.4012.540.2019.2.SR): „podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny”.
Kluczowa w sprawie jest zatem odpowiedź na pytanie, czy nabywane przez Gminę świadczenia (jak np. usługi nadzoru inwestorskiego) na potrzeby realizacji Projektu są i będą wykorzystane (bezpośrednio lub pośrednio) do wykonywania przez Gminę czynności opodatkowanych VAT.
W świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Z kolei art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiuje świadczenie usług jako każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 tej ustawy.
Z przytoczonych regulacji wynika, że opodatkowaniu VAT, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że czynności te są wykonywane za odpłatnością. Oznacza to, że wymagany dla odliczenia podatku VAT związek wydatków z czynnościami opodatkowanymi istnieje w sytuacji, gdy dokonywane zakupy (w ramach których ponoszony jest ciężar podatku VAT) przyczynią się (w sposób pośredni bądź bezpośredni) do wykonywania przez podatnika czynności polegających na odpłatnej dostawie towarów bądź odpłatnym świadczeniu usług, o ile czynności te nie korzystają ze zwolnienia z VAT.
Jak zostało wspomniane powyżej, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przekazywanie środków pieniężnych Grantobiorcom nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu VAT. Gmina nie nabywa instalacji fotowoltaicznych oraz nie dokonuje dostawy i montażu jej elementów na rzecz Grantobiorców. Elementy instalacji montowane będą we własnym zakresie i na koszt Grantobiorców. Koszt ten będzie następnie refundowany przez Gminę. Skutkiem tego, Wnioskodawca nie ma i nie będzie miał możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z montażem mikroinstalacji fotowoltaicznych.
Ewentualne wątpliwości może wzbudzać potencjalny związek nadzoru inwestorskiego, który powinien zostać przeprowadzony przez Gminę w ramach realizacji Projektu, z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wnioskodawca nabędzie bowiem usługę nadzoru inwestorskiego, niezbędną do określenia tego, czy instalacje są wykonane prawidłowo i zgodnie z warunkami Projektu oraz Umową o powierzenie grantu. Celem nadzoru inwestorskiego będzie zatem skontrolowanie poprawności montażu instalacji, a więc w rzeczywistości, będzie ona dotyczyć rozliczenia Grantobiorcy z udzielonej refundacji. W związku z tym, że:
‒finalnym odbiorcą (konsumentem) usług nadzoru inwestorskiego będzie Gmina (Grantobiorca nie będzie korzystał z tej usługi i nie ma żadnego interesu w tym, aby taką usługę nabyć, gdyż obowiązek przeprowadzenia takiego nadzoru spoczywa na Gminie a nie na Grantobiorcy),
‒koszty nadzoru inwestorskiego pokryje Gmina i nie będą one przenoszone na Grantobiorców,
‒Wnioskodawca wyraża przekonanie, że zakupione usługi nadzoru inwestorskiego nie będą powiązane z żadnymi czynnościami opodatkowanymi VAT.
Zaprezentowane powyżej stanowisko znajduje oparcie w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 1 czerwca 2021 r. (sygn. 0114-KDIP4-1.4012.246.2021.1.PS) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, uzasadniając brak możliwości odliczenia podatku naliczonego przez gminę realizującą projekt grantowy, stwierdza, że „usługa nadzoru inwestorskiego, nabyta przez Gminę w ramach Projektu, będzie wykorzystana do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT, bowiem - jak wskazuje Wnioskodawca - Gmina nie będzie świadczyła usługi nadzoru inwestorskiego na rzecz mieszkańców i nie będzie z tego tytułu wystawiała faktur VAT”.
Mając na uwadze powyższe, ze względu na niespełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego jaką jest związek dokonywanych zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawca jest zdania, iż Gminie nie przysługuje i nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu poniesienia wydatków związanych z realizacją Projektu.
Brak prawa do otrzymania zwrotu podatku naliczonego
W Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 80; dalej: Rozporządzenie w sprawie zwrotu) opisane zostały przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Rozporządzenie to określa warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.
W świetle § 8 ust. 3 Rozporządzenia w sprawie zwrotu, za środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w ust. 1 i 2, uważa się bezzwrotne środki przekazane polskim podmiotom z budżetu Unii Europejskiej na podstawie umów zawartych z Rządem Rzeczypospolitej Polskiej, dotyczących:
1)Programu Pomocy w Przebudowie Gospodarczej Państw Europy Środkowej i Wschodniej (PHARE), w tym złotowe fundusze partnerskie powstałe w wyniku realizacji tego programu (CPF), a także środki, które zostały przekazane polskim podmiotom na podstawie umów zawartych z nimi przed dniem 1 maja 2004 r. na sfinansowanie programów realizowanych przez te jednostki w ramach Programów Ramowych Unii Europejskiej oraz w ramach innych programów wspólnotowych Unii Europejskiej;
2)kontraktów zawartych przed dniem 1 maja 2004 r. w ramach Przedakcesyjnego Instrumentu Polityki Strukturalnej (ISPA).
Stosownie do § 8 ust. 4 Rozporządzenia w sprawie zwrotu, za środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w ust. 1 i 2, uważa się także bezzwrotne środki przekazane polskim podmiotom przez rządy państw obcych lub organizacje międzynarodowe udzielające pomocy na podstawie:
1)umów zawartych z Rządem Rzeczypospolitej Polskiej,
2)jednostronnych deklaracji rządów i organizacji międzynarodowych udzielających pomocy,
3)z wyłączeniem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej oraz przypadków, kiedy umowa nie wyłącza możliwości opłacania podatku ze środków finansowych bezzwrotnej pomocy zagranicznej.
Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w wyżej przytoczonych regulacjach, daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego Rozporządzenia.
Z uwagi na fakt, iż środki finansowe, o których mowa w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wniosku, nie są środkami wskazanymi w Rozporządzeniu w sprawie zwrotu, Gminie nie będzie również przysługiwało prawo do otrzymania zwrotu podatku naliczonego ponoszonego przy nabyciu towarów i usług w związku z realizacją Projektu.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Natomiast jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o VAT:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Zatem opodatkowane podatkiem VAT są odpłatna dostawa towarów lub odpłatna usługa. Sam fakt otrzymania dotacji nie stanowi czynności opodatkowanej i nie kreuje obowiązku zapłaty podatku.
Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy o VAT:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
W myśl art. 29a ust. 6 ustawy:
Podstawa opodatkowania obejmuje:
1)podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2)koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
Zatem podstawa opodatkowania stanowi wartość faktycznie uzyskaną przez sprzedawcę z tytułu danej opodatkowanej czynności. Należy jednocześnie wskazać, że nie ma tu znaczenia status podmiotu wypłacającego dofinansowanie ani pochodzenie środków, z których to dofinansowanie jest wypłacane.
Z treści powołanych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dofinansowania za stanowiące podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dofinansowanie dokonywane jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dofinansowanie niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.
Nie ma przy tym znaczenia, od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy, czy od osoby trzeciej, ważne jest, aby było to wynagrodzenie za daną konkretną usługę lub za konkretną dostawę.
Biorąc pod uwagę orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do podstawy opodatkowania VAT zalicza się, w przypadkach, które określa art. 73 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., s. 1, z późn. zm., Dyrektywy 2006/112/WE), m.in. przyznane podatnikom subwencje bezpośrednio związane z ceną dostawy lub świadczenia. Przepis ten zmierza do obciążenia VAT całej wartości towarów lub usług, a przez to do uniknięcia zmniejszenia przychodu z podatku na skutek przyznania subwencji (zob. np. pkt 26 wyroku w sprawie C-144/02). TSUE wskazywał wielokrotnie, że aby subwencja była uznana za bezpośrednio związaną z ceną danej transakcji, powinna ona być przyznawana konkretnie podmiotowi subwencjonowanemu po to, by dostarczał on określony towar lub wykonywał określoną usługę. Jedynie w tym przypadku subwencja może być uznana za świadczenie wzajemne względem dostawy towaru lub świadczonej usługi, a w związku z tym podlegać opodatkowaniu (zob. np. pkt 28 ww. wyroku C-144/02).
Ponadto, subwencje związane bezpośrednio z ceną interpretuje się jako obejmujące jedynie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług i które są płacone przez stronę trzecią sprzedawcy lub dostawcy (zob. np. wyrok w sprawie C-184/00, pkt 18). Niezbędne jest, by cena, którą ma zapłacić nabywca lub usługobiorca, była ustalona w taki sposób, by zmniejszała się w stosunku odpowiadającym subwencji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, która stanowiłaby zatem element determinujący cenę, jakiej ten ostatni żąda (zob. pkt 29 wyroku C-144/02).
Należy zauważyć, że otrzymanie dofinansowania (dotacji, dopłaty) nie stanowi samo w sobie żadnej czynności, ani też zdarzenia opodatkowanego. Dotacje (dopłaty) podlegają opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Dotacje, które stanowią dopłatę do ceny sprzedawanych towarów, czy świadczonych usług, są ściśle związane z daną usługą, czy towarem i podlegają opodatkowaniu.
Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że aby dana czynność (dostawa lub usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy dokonywaną dostawą towarów lub świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za dokonaną dostawę towarów lub wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.
Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.
Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT:
Obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Ponadto należy zauważyć, że na mocy art. 15 ust. 6 ustawy o VAT:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Ponieważ tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.
W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r., poz. 559):
Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:
Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.
Wskazali Państwo że są czynnym podatnikiem VAT. Planują Państwo realizację projektu grantowego (Projekt), w ramach którego mieszkańcy Gminy będą mogli ubiegać się o przyznanie grantu na budowę infrastruktury odnawialnych źródeł energii w postaci instalacji fotowoltaicznych i/lub kolektorów słonecznych (Instalacje). Projekt zakłada montaż 20 mikoinstalacji wykorzystujących promieniowanie słoneczne do produkcji energii elektrycznej lub cieplnej na budynkach mieszkalnych zlokalizowanych na terenie Gminy, na potrzeby własne Grantobiorców, z wyłączeniem budynków, w których prowadzona jest działalność gospodarcza, w tym działalność rolnicza. Grant będzie przyznawany jedynie mieszkańcom Gminy, którzy zgłosili chęć wzięcia udziału w Projekcie oraz spełnią określone warunki do otrzymania grantu (Grantobiorcy). W ramach Projektu powstanie 19 mikoinstalacji fotowoltaicznych oraz 1 mikroinstalacja kolektorów słonecznych. Elementem działań realizowanych w ramach Projektu jest również nadzór inwestorski. Projekt będzie realizowany w latach 2021-2022.
Grantobiorcy zakupią instalacje i/lub kolektory oraz zamontują je na własny koszt, zaś po zakończeniu danego przedsięwzięcia, Grantobiorca uzyska dofinansowanie (w formie refundacji kosztów), pod warunkiem przedstawienia dokumentów potwierdzających zakup, montaż oraz uruchomienie instalacji. Wysokość refundacji otrzymanej przez Grantobiorcę w żadnym stopniu nie jest uzależniona od ostatecznej wysokości kosztów zakupu i montażu ww. instalacji przez Grantobiorcę. Zasady uczestnictwa Grantobiorcy w Projekcie, w tym szczegółowe warunki uzyskania przedmiotowej refundacji, będą uregulowane w umowach o powierzenie grantu, które podpiszą Państwo z Grantobiorcami (Umowa o powierzenie grantu). Prowadzą Państwo również nadzór inwestorski nad prawidłową realizacją Projektu.
W celu pozyskania środków na realizację Projektu wystąpili Państwo z wnioskiem o dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020. Udzielenie tego dofinansowania nastąpi na podstawie umowy pomiędzy Państwem a Województwem (…) zawartej w dniu 4 października 2021 r. (Umowa).
Szczegółowe warunki dotyczące dofinansowania Projektu określa Regulamin Oceny i Wyboru Projektów w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020.
Koszty nadzoru inwestorskiego nad prawidłową realizacja projektu, mają być ponoszone przez Państwa.
W ramach planowanego projektu grantowego nie będą Państwo świadczyć jakichkolwiek usług lub dostarczać towarów na rzecz Grantobiorców. Grantobiorcy nie będą zobowiązani do dokonywania na rzecz Gminy jakichkolwiek wpłat z tytułu realizacji Projektu.
Nabywane przez Państwa w ramach realizacji projektu towary i usługi będą wykorzystywane przez Państwa do realizacji zadań własnych, jako organu władzy publicznej, związanych z zaspokojeniem przez Państwa zbiorowych potrzeb wspólnoty lokalnej, a więc do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W pierwszej kolejności Państwa wątpliwości dotyczą, uznania otrzymanego dofinansowania w ramach realizacji Projektu jako elementu podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
Analiza przedstawionego opisu sprawy, treści cytowanych przepisów prawa podatkowego oraz orzecznictwa TSUE prowadzi do wniosku, że dotacje udzielone Grantobiorcom w postaci zwrotu kosztów nie będą stanowić dopłaty do ceny instalacji fotowoltaicznych/kolektorów słonecznych.
Z okoliczności sprawy wynika, że Grantobiorcy zakupią instalacje i/lub kolektory oraz zamontują je na własny koszt, zaś po zakończeniu danego przedsięwzięcia, Grantobiorca uzyska dofinansowanie (w formie refundacji kosztów), pod warunkiem przedstawienia dokumentów potwierdzających zakup, montaż oraz uruchomienie instalacji. Wysokość refundacji otrzymanej przez Grantobiorcę w żadnym stopniu nie jest uzależniona od ostatecznej wysokości kosztów zakupu i montażu ww. instalacji przez Grantobiorcę.
Mieszkaniec nie będzie uiszczał żadnej opłaty/wkładu własnego na Państwa rzecz ponieważ to Mieszkaniec poniesie pełny koszt Instalacji i złoży wniosek o jego częściową refundację (zwrot części ww. kosztów).
Zatem częściowy zwrot kosztów dostawy i montażu ww. Instalacji na rzecz Grantobiorcy (Mieszkańca) nie będzie stanowił czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT (nie rodzi obowiązku podatkowego w VAT). Przekazywanych środków pieniężnych Mieszkańcowi (inwestorowi) nie będzie można uznać za wynagrodzenie za świadczoną usługę lub dopłatę do ceny (brak świadczenia usługi i/lub dostawy towaru przez Państwa na rzecz Mieszkańca).
W konsekwencji, stwierdzić należy, że otrzymane przez Państwa dofinansowanie na dostawę i montaż Instalacji, nie będzie dotacją bezpośrednio wpływającą na wartość świadczonych usług lub dostaw towarów, nie będzie również stanowić wynagrodzenia za świadczone usługi lub dokonane dostawy towarów.
Zatem otrzymane przez Państwa dofinansowanie nie będzie zwiększać podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.
Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.
Państwa wątpliwości dotyczą również prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o zwrotu podatku VAT z tytułu zakupu towarów i usług w ramach realizowanego Projektu współfinansowanego ze środków unijnych.
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy:
W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.
Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz, gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.
Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego.
Z okoliczności sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Nabywane przez Państwa towary i usługi w ramach realizacji Projektu będą wykorzystywane do realizacji zadań własnych, jako organu władzy publicznej, związanych z zaspokojeniem przez Państwa zbiorowych potrzeb wspólnoty lokalnej, a więc do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Jak wcześniej wskazano odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie będą spełnione, ponieważ pomimo że są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, to jednak nabycia dokonane w celu realizacji Projektu nie będą wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych.
W konsekwencji, ze względu na niespełnienie podstawowej przesłanki, warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego (wskazanej w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT), jaką jest związek dokonywanych nabyć z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, nie przysługuje/nie będzie przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją Projektu.
Zatem, nie mają/nie będą mieli Państwo również prawa do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.
W związku z poniesionymi wydatkami, nie mają/nie będą mieli również Państwo możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 80). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina w stosunku do przedmiotowego przedsięwzięcia nie działa jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, nie znajdzie zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.
Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Ponadto tut. Organ informuje, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Państwu przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego(…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
