W zakresie niepodlegania opodatkowaniu sprzedaży działek gruntu - Interpretacja - 0113-KDIPT1-2.4012.71.2020.2.SM

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 02.06.2020, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.71.2020.2.SM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

W zakresie niepodlegania opodatkowaniu sprzedaży działek gruntu

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2020 r. (data wpływu 7 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 maja 2020 r. (data wpływu 26 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu sprzedaży działek gruntu nr A, nr B, nr C, nr D, nr E i nr F jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu sprzedaży działek gruntu nr A, nr B, nr C, nr D, nr E i nr F.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 maja 2020 r. poprzez skorygowanie liczby zdarzeń przyszłych oraz doprecyzowanie opisu sprawy i wskazanie, że Wnioskodawca podtrzymuje własne stanowisko zawarte we wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 18 października 2003 r. .. darował nieruchomość rolną, położoną we wsi w gminie ., obejmującą trzy działki gruntu: nr X, nr Y i nr Z o powierzchni 2,40 ha swoim dzieciom: .. i na współwłasność po &½ części.

W dniu 7 maja 2018 r. ..i . dokonali zniesienia współwłasności nieruchomości, po uprzednim jej podziale.

Projekt podziału nieruchomości wyodrębnił drogę szerokości o 10 m, a w północnej jej części pas o szerokości 1 m dla poszerzenia istniejącej drogi do 5 m. Jednocześnie, zgodnie z projektem, działki nr Y i nr Z podzielono po połowie, a działkę nr G podzielono na dwanaście części powierzchniowo równych parami. Sposób podziału był podyktowany specyficznym jej ułożeniem, zlokalizowanym pomiędzy rzeką .. a wałem przeciwpowodziowym.

Inny sposób podziału powodowałby, że granice pomiędzy podzielonymi działkami miałyby charakter nieregularny lub byłyby pozbawione dostępu do drogi, a w konsekwencji byłby sprzeczny ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem nieruchomości.

Wskutek zniesienia współwłasności, . nabył działki: nr A, nr B, nr C, nr D, nr E i nr F. . zamierza sukcesywnie sprzedawać wymienione wyżej działki.

W piśmie z dnia 21 maja 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazano:

Na pytanie Organu: Czy Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług?, podano: Nie, Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zakres pytania zadanego we wniosku, będących przedmiotem sprzedaży, obejmuje następujące numery geodezyjne działek: nr A, nr B, nr C, nr D, nr E i nr F.

Na pytanie Organu: Czy Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (), korzystającym ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług?, odpowiedziano: Nie, Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), korzystającym ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na pytanie Organu: Czy z przedmiotowych działek dokonywane były przez Wnioskodawcę zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych?, wskazano: Tak, z przedmiotowych działek dokonywane były przez Wnioskodawcę zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych.

Na pytanie Organu: Czy Wnioskodawca przeznaczał produkty rolne z przedmiotowych działek wyłącznie na własne potrzeby?, podano: Tak, Wnioskodawca przeznaczał produkty rolne z przedmiotowych działek wyłącznie na własne potrzeby.

Na pytanie Organu: Czy działki będące przedmiotem sprzedaży stanowią działki zabudowane czy niezabudowane?, Wnioskodawca odpowiedział, że działki nr A, nr B, nr C, nr D, nr E, nr F są działkami niezabudowanymi.

Na pytanie Organu: Czy dla działek będących przedmiotem sprzedaży, został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego?, podano, że dla działek nr A, nr B, nr C, nr D, nr E, nr F został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego wsi gm. . zatwierdzonym uchwałą nr . Rady Gminy . z dnia 28.12.2016 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi . gmina . (opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa . rocznik 2017 pozycja 2677 z dnia 20 marca 2017) wraz z Rozporządzeniem Nadzorczym Wojewody .. LEX-.. z dnia 01 marca 2017:

  • działka nr ew. A przeznaczona jest pod:
    • tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej w formie zabudowy wolnostojącej i bliźniaczej oraz zabudowy letniskowej wolnostojącej położone w granicach terenów strefy ochronnej wału przeciwpowodziowego w odległości mniejszej niż 50,0m od stopy wału przeciwpowodziowego po stronie odpowietrznej, oznaczone na rysunku Planu symbolem 71-MN/UTLWP. Dla terenów MN/UTLWP obowiązuje zakaz wykonywania obiektów budowlanych, kopania studni, sadzawek, dołów oraz rowów.
    • teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej w formie zabudowy wolnostojącej i bliźniaczej oraz zabudowy letniskowej wolnostojącej oznaczony na rysunku Planu symbolem 10-MN/UTL.
  • działki nr ew. B, C, D, E przeznaczone są pod:
    • teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej w formie zabudowy wolnostojącej i bliźniaczej oraz zabudowy letniskowej wolnostojącej oznaczony na rysunku Planu symbolem 10-MN/UTL.
  • działka nr ew. F przeznaczona jest pod:
    • teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej w formie zabudowy wolnostojącej i bliźniaczej oraz zabudowy letniskowej wolnostojącej oznaczony na rysunku Planu symbolem 15-MN/UTL.

Uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i wynikające z ww. planu przeznaczenie ww. działek nastąpiło na mocy uchwały nr . Rady Gminy . z dnia 28.12.2016 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi . gmina . (opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa . rocznik 2017 pozycja 2677 z dnia 20 marca 2017) obowiązującego wraz z Rozporządzeniem Nadzorczym Wojewody . LEX-.. z dnia 01 marca 2017.

Na pytanie Organu: Czy dla działek będących przedmiotem sprzedaży, została/zostanie do dnia sprzedaży wydana decyzja o warunkach zabudowy?, Wnioskodawca podał, że Nie. Wnioskodawca nigdy nie starał się o wydanie takiej decyzji dla żadnej z działek. Nie ma też takiego zamiaru.

Na pytanie Organu: Czy Wnioskodawca zawarł lub planuje zawarcie umowy przedwstępnej sprzedaży działek, z przyszłym nabywcą?, odpowiedziano: Nie, Wnioskodawca nie zawarł i nie planuje zawrzeć umowy przedwstępnej.

Ponadto wskazano, że działki nr A, B, C, D, E i F:

  • nie są uzbrojone, Wnioskodawca nigdy nie występował o uzbrojenie i nie ma zamiaru występować o ich uzbrojenie;
  • Wnioskodawca wykorzystywał i wykorzystuje działki wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku;
  • do momentu sprzedaży nie były, nie są i nie będą udostępniane osobom trzecim.

Wnioskodawca w sierpniu 2019 roku podjął działania marketingowe w ten sposób, że na działce nr F zainstalował baner ogłoszeniowy, zawierający informację: sprzedam działki oraz numer telefonu.

Wnioskodawca, do dnia złożenia wniosku, nigdy nie dokonywał sprzedaży żadnej działki.

Wnioskodawca, po zainstalowaniu banera ogłoszeniowego w sierpniu 2019 roku, do dnia dzisiejszego nie otrzymał rozsądnego zainteresowania zakupem jakiejkolwiek działki. Dlatego nie jest w stanie określić terminu realizacji planowanej sprzedaży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy do ceny sprzedaży działek (sprzedawanych osobno) należy doliczyć podatek VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, do ceny sprzedaży działek nie należy doliczać podatku VAT. Przy dokonaniu zbycia działek Wnioskodawca nie będzie występował w roli podatnika VAT prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, lecz będzie zarządzał majątkiem prywatnym, nabytym od ojca w drodze darowizny, co nie stanowi znamion transakcji gospodarczej.

Kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku, a czynność ta nie zmierza do nadania jej stałego charakteru to nie może to oznaczać prowadzenia działalności gospodarczej. Gdyby Wnioskodawca nabył (np. kupił) nieruchomość i następnie z własnej woli a nie z konieczności zapewnienia społeczno-gospodarczej funkcji nieruchomości podzielił ją na mniejsze działki, wówczas byłoby oczywistym, że jego zamiarem byłoby wzbogacenie się. Natomiast w okolicznościach dotyczących Wnioskodawcy to nie Wnioskodawca wyszedł z intencją nabycia nieruchomości i jej podziału. To ojciec Wnioskodawcy zainicjował przekazanie nieruchomości, a jej podział był konieczny.

Podkreślić należy, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, wyrokiem z dnia 27 listopada 2012 r. I SA/Wr 1149/12, LEX nr 1248216, uchylił indywidualną interpretację podatkową dotyczącą podatku VAT w podobnej sprawie, wskazując, iż zamiar sprzedaży działek w sposób częstotliwy nie przesądza automatycznie, że z tego tylko powodu dany podmiot staje się podatnikiem VAT. Konieczne jest ustalenie, że w odniesieniu do tej czynności występował () jako osoba angażująca środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, a nie osoba wykonująca prawo własności w stosunku do tego gruntu..

Ze stanu faktycznego zaprezentowanego w niniejszej sprawie wynika zaś, że Wnioskodawca jest osobą wykonującą prawo własności w stosunku do posiadanych gruntów, nie zaś handlowcem, który zaangażował środki w zakup nieruchomości, by ją następnie sprzedać.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów art. 2 pkt 22 ustawy.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca, w celu dokonania sprzedaży przedmiotowych działek będzie podejmował aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., s.1, z późn. zm.) (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

W tym miejscu należy przytoczyć orzeczenie z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, z którego wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej odwołując się do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska TSUE w przypadku osób fizycznych, które dokonują zbycia towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że w analizowanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy w związku z opisaną czynnością, tj. zbyciem działek nr A, B. C, D, E i F za podatnika podatku od towarów i usług. Z okoliczności sprawy nie wynika bowiem taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Jak wskazano w opisie sprawy, nabycie nieruchomości rolnej nastąpiło dnia 18 października 2003 r. w drodze darowizny (współwłasność po &½ części). W dniu 7 maja 2018 r. i . dokonali zniesienia współwłasności nieruchomości, po uprzednim jej podziale. Wskutek zniesienia współwłasności, Wnioskodawca nabył działki: nr A, B, C, D, E i F. Jakkolwiek z przedmiotowych działek dokonywane były przez Wnioskodawcę zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych, jednakże Zainteresowany wskazał, że przeznaczał produkty rolne z przedmiotowych działek wyłącznie na własne potrzeby. Przedmiotowe działki nie są uzbrojone, Wnioskodawca nigdy nie występował o uzbrojenie i nie ma zamiaru występować o ich uzbrojenie. Przedmiotowe działki do momentu sprzedaży nie były, nie są i nie będą udostępniane osobom trzecim. Zainteresowany nigdy nie starał się o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla żadnej z działek i nie ma też takiego zamiaru. Wnioskodawca nie zawarł i nie planuje zawrzeć umowy przedwstępnej. Jedyne podjęte działania marketingowe przez Zainteresowanego to zainstalowanie na działce nr F banera ogłoszeniowego w sierpniu 2019, zawierającego informację: sprzedam działki oraz numer telefonu. Wnioskodawca, do dnia złożenia wniosku, nigdy nie dokonywał sprzedaży żadnej działki. Ponadto, z treści wniosku nie wynika, aby Wnioskodawca podejmował jakiekolwiek aktywne działania w zakresie obrotu przedmiotowymi działkami.

Wobec powyższego należy uznać, że dostawa przez Wnioskodawcę działek gruntu nr A, B, C, D, E i F, nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia opisanych działek, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie występuje bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że dostawa nieruchomości gruntowej wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawca jak wynika z okoliczności sprawy nie podjął aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.

Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że Wnioskodawca dokonując dostawy przedmiotowych działek gruntu wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Działania podejmowane przez Wnioskodawcę należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. W związku z tym, Wnioskodawca będzie korzystać z przysługującego Jemu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Wobec powyższego, dokonując sprzedaży działek gruntu nr A, B, C, D, E i F Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy i w konsekwencji dostawa działek gruntu nr A, B, C, D, E i F nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Końcowo nadmienia się, iż w związku z tym, że Wnioskodawca na poczet przedmiotowego wniosku dokonał uiszczenia opłaty wyższej od należnej o 40 zł, to ww. kwota stanowi nadpłatę podlegającą zwrotowi zgodnie z art. 14f § 2b pkt 3 Ordynacji podatkowej i zostanie zwrócona na rachunek bankowy wskazany w części F poz. 73 wniosku ORD-IN(8), zgodnie z art. 14f § 2a ww. ustawy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej