Interpretacja indywidualna z dnia 24.12.2019, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.427.2019.3.MS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Opodatkowanie sprzedaży towarów handlowych, środków trwałych i wyposażenia oraz prawo do odliczenia podatku naliczonego przez nabywcę.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 11 października 2019 r. (data wpływu 22 października 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie stwierdzenia:

• czy planowana przez Wnioskodawcę transakcja będzie sprzedażą o której mowa w art. 2 pkt 22 ustawy i w związku z tym powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy w związku z art. 7 ust. 1 ustawy - jest prawidłowe,
• czy w związku z art. 86 ust. 1 ustawy Zainteresowany będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary będące przedmiotem transakcji będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przez Wnioskodawcę sprzedaży towarów handlowych, środków trwałych i wyposażenia oraz prawa do obniżenia przez Zainteresowanego kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących tę czynność.

Złożony wniosek został uzupełniony pismem z 4 grudnia 2019 r. (data wpływu 4 grudnia 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z 28 listopada 2019 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012.427.2019.1.MS.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
  Panią (dalej jako: Wnioskodawczyni),
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
  Pana (dalej jako: Zainteresowany),

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Zainteresowana będąca stroną postępowania jest osobą fizyczną, prowadzącą indywidualną działalność gospodarczą zrejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), dalej Ustawa, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Uzyskany przez zainteresowanego będącego stroną postępowania dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej jest opodatkowany zgodnie z art. 30c ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.).

Zainteresowany niebędący stroną postępowania prowadzi indywidualną działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Uzyskany przez Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej jest opodatkowany zgodnie z art. 30c ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.).

Pomiędzy Zainteresowaną będącą stroną postępowania a Zainteresowanym niebędącym stroną postępowania istniała i istnieje nadal wspólność majątkowa (ustawowa) w rozumieniu art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 682 z późn. zm.).

W trakcie prowadzonej działalności gospodarczej współmałżonkowie nabywają towary handlowe, środki trwale oraz wyposażenie co do zasady z prawem do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu ich nabycia. W celu usprawnienia i uproszczenia prowadzenia działalności gospodarczych, współmałżonkowie zamierzają zmienić organizację prowadzonych działalności gospodarczych, w wyniku której wyżej wymienione nabyte składniki majątkowe, dotychczas związane z działalnością gospodarczą współmałżonka będącego stroną postępowania będą wykorzystywane w działalności gospodarczej współmałżonka nie będącego stroną postępowania.

Planowana jest transakcja sprzedaży (w rozumieniu art. 3 pkt 22 ustawy) towarów handlowych, środków trwałych oraz wyposażenia z działalności gospodarczej Zainteresowanej będącej stroną postępowania do działalności gospodarczej współmałżonka.

W stosunku do towarów będących przedmiotem transakcji przysługiwało w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu ich nabycia.

W związku z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy planowane jest wystawienie faktury, zawierającej elementy wyszczególnione w art. 106e ustawy, dokumentującej odpłatną dostawę towarów (towarów handlowych, środków trwałych, wyposażenia).

Planowane jest dokonanie płatności wynikającej z wystawionej i otrzymanej faktury z konta bankowego związanego z działalnością gospodarczą małżonka nabywającego towary na konto bankowe związane z działalnością gospodarczą drugiego współmałżonka, w ustalonym terminie, nie dłuższym niż 30 dni.

Towary będące przedmiotem transakcji będą przedmiotem dalszej odsprzedaży (opodatkowanej podatkiem od towarów i usług) - w przypadku towarów handlowych lub związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług - w przypadku środków trwałych i wyposażenia - w działalności gospodarczej małżonka zainteresowanego nie będącego stroną postępowania.

W latach 1999 - 2005 Zainteresowany niebędący stroną postępowania prowadził działalność gospodarczą, agencyjną i dystrybucyjną pigmentami i barwnikami chemicznymi oraz ich preparacjami oraz środkami pomocniczymi wykorzystywanymi do produkcji farb i lakierów, tworzyw sztucznych oraz w innych zastosowaniach przemysłowych. W 2005 r. w związku z zawartą umową o pracę ze X oraz możliwym powstaniem konfliktu interesów (umowa o pracę - działalność gospodarcza) Zainteresowany niebędący stroną postępowania ograniczył do minimum działalność gospodarczą w wyżej wymienionym zakresie. Jednocześnie Zainteresowana będąca stroną postępowania rozpoczęła działalność gospodarczą w analogicznym zakresie, czego nie zabraniała umowa o pracę Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania. Ponieważ obecnie X przestała istnieć Zainteresowany niebędący stroną postępowania postanowił ponownie prowadzić działalność gospodarczą (agencyjną i dystrybucyjną) w zakresie handlu pigmentami i barwnikami chemicznymi oraz ich preparacjami oraz środkami pomocniczymi wykorzystywanymi do produkcji farb i lakierów, tworzyw sztucznych oraz w innych zastosowaniach przemysłowych kupując posiadane przez Zainteresowaną będącą stroną postępowania większość towarów handlowych, środków trwałych i wyposażenia. Po transakcji będącej przedmiotem wniosku o interpretację Zainteresowana będąca stroną postępowania (lekarz medycyny) będzie prowadziła działalność gospodarczą co do zasady w zakresie usług medycznych a Zainteresowany niebędący stroną postępowania w zakresie działalności handlowej pigmentami i barwnikami chemicznymi oraz ich preparacjami oraz środkami pomocniczymi wykorzystywanymi do produkcji farb i lakierów, tworzyw sztucznych oraz w innych zastosowaniach przemysłowych (jako ok. 99% procent sprzedaży) oraz działalnością handlową sprzętem sportowym (ok. 1% sprzedaży). Możliwe będą sporadyczne transakcje zawierane przez Zainteresowaną będącą stroną postępowania w dotychczasowym zakresie (działalności handlowej) podyktowane koniecznością wykonania dotychczasowo zawartych umów handlowych lub innymi okolicznościami powodującymi konieczność zawarcia takiej transakcji. Jednak zasadniczym przedmiotem działalności będzie prowadzenie usług medycznych jako lekarz medycyny. Do miesiąca października 2019 r. w działalności gospodarczej Zainteresowanej będącej stroną postępowania, sprzedaż opodatkowana podatkiem od towarów i usług stanowiła 99,91% sprzedaży ogółem. Sprzedaż zwolniona (usługi medyczne) kwota 5.640 zł. Sprzedaż opodatkowana kwota 6.402.078,36 zł. W poprzednich latach struktura sprzedaży nie odbiegała istotnie od bieżącego okresu (I-X 2019). Do miesiąca października 2019 r. w działalności gospodarczej Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania, sprzedaż opodatkowana podatkiem od towarów i usług stanowiła 100,00% sprzedaży ogółem. Sprzedaż opodatkowana to kwota 67.532,40 zł. Zarówno Zainteresowana będąca stroną postępowania jak i Zainteresowany niebędący stroną postępowania są czynnymi podatnikami VAT z pełnym prawem do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Proporcja o której mowa w art. 90 ustawy wynosi u obu stron transakcji 100%. Zainteresowana będąca stroną postępowania oraz Zainteresowany niebędący stroną postępowania w ubiegłych latach oraz w roku bieżącym opodatkowują swoje dochody z działalności gospodarczej w sposób o jakim mowa w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zainteresowana będąca stroną postępowania sprzeda na rzecz Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania pigmenty i barwniki chemiczne oraz ich preparacje oraz środki pomocnicze wykorzystywane do produkcji farb i lakierów, tworzyw sztucznych oraz w innych zastosowaniach przemysłowych. Towary te były nabyte w celach handlowych z pełnym prawem do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zainteresowana będąca stroną postępowania sprzeda na rzecz Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania środki trwałe i wyposażenie wykorzystywane dotychczas w celach prowadzenia działalności handlowej takie jak: samochód osobowy, komputery, meble, wyposażenie biura itp.

W przypadku uzyskania potwierdzenia stanowiska Zainteresowanej będącej stroną postępowania opisywana transakcja będzie udokumentowana fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT.

W przypadku uzyskania potwierdzenia stanowiska Zainteresowanej będącej stroną postępowania opisywana transakcja będzie udokumentowana fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT w stosunku do każdego środka trwałego takiego jak samochód osobowy, komputery, meble, wyposażenie biura.

Zarówno Zainteresowana będąca stroną postępowania jak i Zainteresowany niebędący stroną postępowania są czynnymi podatnikami VAT z pełnym prawem do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Proporcja o której mowa w art. 90 ustawy wynosi u obu stron transakcji 100%. W odniesieniu do planowanej sprzedaży towarów handlowych, środków trwałych oraz wyposażenia nie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1-3 ustawy o VAT.

Ze środków trwałych sprzedanych przez Zainteresowaną będącą stroną postępowania jedynie samochód osobowy będzie podlegał amortyzacji zgodnie z przepisami o podatku dochodowy od osób fizycznych. Pozostałem środki trwałe ze względu na niską wartość (poniżej 10.000 zł.) nie będą podlegały amortyzacji.

Ze środków trwałych sprzedanych przez Zainteresowaną będącą stroną postępowania jedynie samochód osobowy będzie miał wartość powyżej 15.000 zł.

Nabyte środki trwałe oraz wyposażenie będzie wykorzystywane przez Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania tylko i wyłącznie do czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy planowana transakcja jest sprzedażą o której mowa w art. 2 pkt 22 ustawy i w związku z tym jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy w związku z art. 7 ust. 1 ustawy?

Zdaniem Zainteresowanych, zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarowi usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej Ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Dostawa towarów mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zdaniem zainteresowanego będącego stroną postępowania, w związku ze spełnieniem warunków o których mowa w wyżej wymienionych artykułach, w szczególności:

• przeniesienia prawa do rozporządzania towarami (przedmiotami transakcji) jak właściciel,
• dokonania płatności za towary pomiędzy rachunkami bankowymi związanymi z działalnością gospodarczą zainteresowanego będącego stroną postępowania a zainteresowanym niebędącym stroną postępowania,

omawiana transakcja będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów opodatkowaną podatkiem od towarów i usług zgodnie z art, 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

• nabycia towarów i usług,
• dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca przyznał prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wobec powyższego, w przypadku uznania opisanej na wstępie transakcji jako odpłatnej dostawy towarów opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, zainteresowany niebędący stroną postępowania, co do zasady, ma prawo do uznania, że przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przy zachowaniu warunków opisanych w ustawie, w szczególności, takich jak:

• prawidłowe udokumentowanie dostawy fakturą przez zainteresowanego będącego stroną postępowania (zgodnie z art. 106e ustawy),
• spełnienia warunków co do zakresu, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ustawy).
• zachowania stosownych terminów dotyczących obniżenia podatku należnego o podatek naliczony (art. 86 ustawy),
• braku przypadków szczególnych zakazujących lub ograniczających prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 88 ustawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się:

• za prawidłowe w zakresie stwierdzenia czy planowana przez Wnioskodawcę transakcja będzie sprzedażą o której mowa w art. 2 pkt 22 ustawy i w związku z tym powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy w związku z art. 7 ust. 1 ustawy,
• za prawidłowe w zakresie stwierdzenia czy w związku z art. 86 ust. 1 ustawy Zainteresowany będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary będące przedmiotem transakcji będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ww. ustawy).

Przez sprzedaż rozumie odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ww. ustawy).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Interpretując zawarty w cyt. artykule zwrot przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel należy podkreślić, że jest to czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Uznaje się przy tym, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym.

Według art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawczyni oraz Zainteresowany niebędący stroną postepowania (mąż Wnioskodawczyni) są zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi niezależnie prowadzącymi odrębne działalności gospodarcze. Pomiędzy Wnioskodawczynią a Zainteresowanym istnieje wspólność majątkowa (ustawowa) w rozumieniu art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy.

W latach 1999 - 2005 Zainteresowany prowadził działalność gospodarczą, agencyjną i dystrybucyjną pigmentami i barwnikami chemicznymi oraz ich preparacjami oraz środkami pomocniczymi wykorzystywanymi do produkcji farb i lakierów, tworzyw sztucznych oraz w innych zastosowaniach przemysłowych. W 2005 r. w związku z zawartą umową o pracę z X oraz możliwym powstaniem konfliktu interesów (umowa o pracę - działalność gospodarcza) Zainteresowany niebędący stroną postępowania ograniczył do minimum działalność gospodarczą w wyżej wymienionym zakresie. Jednocześnie Wnioskodawczyni będąca stroną postępowania rozpoczęła działalność gospodarczą w analogicznym zakresie. Ponieważ obecnie X przestała istnieć Zainteresowany niebędący stroną postępowania postanowił ponownie prowadzić działalność gospodarczą (agencyjną i dystrybucyjną) w zakresie handlu pigmentami i barwnikami chemicznymi oraz ich preparacjami oraz środkami pomocniczymi wykorzystywanymi do produkcji farb i lakierów, tworzyw sztucznych oraz w innych zastosowaniach przemysłowych kupując od Wnioskodawczyni towary handlowe, środki trwałe i wyposażenie.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni zamierza sprzedać na rzecz Zainteresowanego składniki majątkowe takie jak: pigmenty i barwniki chemiczne oraz ich preparacje oraz środki pomocnicze wykorzystywane do produkcji farb i lakierów, tworzyw sztucznych oraz w innych zastosowaniach przemysłowych nabyte w celach handlowych oraz środki trwałe i wyposażenie takie jak: samochód osobowy, komputery, meble, wyposażenie biura itp.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii czy planowana transakcja jest sprzedażą o której mowa w art. 2 pkt 22 ustawy i w związku z tym jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że każdy kto dokonuje czynności dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy, powinien być uznany, co do zasady, za podatnika podatku od towarów i usług.

Należy wyjaśnić, że prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielnie kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tj. Dz.U. z 2019 r., poz. 1145 z późn. zm.). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się - jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji - przepisy odnoszące się do własności.

Zgodnie z art. 196 ww. ustawy, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W myśl art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.

Z regulacji art. 211 tej ustawy wynika, że każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno- gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.

Natomiast ustrój majątkowy małżeński, definiowany jako sytuacja prawna małżonka wobec majątku drugiego małżonka, regulują przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 2086).

W świetle art. 31 § 1 tej ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

W myśl art. 35 tego kodeksu, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Stosownie do art. 36 § 1 oraz § 2 ww. Kodeksu, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Jak stanowi art. 43 § 1 ww. kodeksu, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

Dokonując analizy powołanych wyżej regulacji prawnych w odniesieniu do okoliczności sprawy przedstawionych we wniosku w pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że na gruncie przepisów podatkowych, zarówno Wnioskodawczyni, jak i Zainteresowany (jej małżonek), traktowani są jako odrębne, niezależne podmioty (podatnicy). Jak wskazano wyżej, Wnioskodawczyni w oparciu o majątek wspólny prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie handlu pigmentami i barwnikami chemicznymi oraz ich preparacjami oraz środkami pomocniczymi wykorzystywanymi do produkcji farb i lakierów, tworzyw sztucznych oraz w innych zastosowaniach przemysłowych i jest czynnym płatnikiem VAT. Wnioskodawczyni, jako podatnik VAT, w oparciu o składniki majątku wspólnego posiada odrębne przedsiębiorstwo (odrębną własność ekonomiczną), natomiast w ramach małżeństwa współwłasność łączną z Zainteresowanym (małżonkiem Wnioskodawczyni). Prowadząc swoje przedsiębiorstwo w oparciu o część składników majątku wspólnego, Wnioskodawczyni ma nad tym majątkiem kontrolę ekonomiczną, w sensie ekonomicznym jest właścicielem tej części majątku wspólnego. Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, ma wpływ na zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług. Dopuszczalne jest dokonywanie czynności między małżonkami pozostającymi w małżeńskiej wspólności majątkowej, jeżeli czynności te dotyczą sfery objętej zakresem ich działalności gospodarczej.

Zatem, pomimo że towary wykorzystywane były do działalności gospodarczej Wnioskodawczyni w ramach istniejącej wspólnoty majątkowej, to składniki te były przeznaczone i wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawczyni w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Tym samym, Wnioskodawczyni z tytułu przekazania

składników majątkowych takich jak: pigmenty i barwniki chemiczne oraz ich preparacje oraz środki pomocnicze wykorzystywane do produkcji farb i lakierów, tworzyw sztucznych oraz w innych zastosowaniach przemysłowych nabyte w celach handlowych oraz środki trwałe i wyposażenie takie jak: samochód osobowy, komputery, meble, wyposażenie biura itp. do działalności gospodarczej Zainteresowanego niebędącego stroną postepowania (współmałżonka Wnioskodawczyni), będzie działała jak podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie z wniosku wynika, że planowana przez Wnioskodawczynię czynność na rzecz Zainteresowanego niebędącego stroną postepowania wskazanych składników majątkowych będzie czynnością odpłatną. Wnioskodawczyni wskazała bowiem, że w związku z tą czynnością planowane jest dokonanie płatności z konta bankowego związanego z działalnością gospodarczą małżonka nabywającego towary (zainteresowanego) na konto bankowe związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawczyni, w ustalonym terminie, nie dłuższym niż 30 dni.

Przy czym jak wskazał Wnioskodawca w odniesieniu do planowanej sprzedaży towarów handlowych, środków trwałych oraz wyposażenia nie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1-3 ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że w przypadku odpłatnego przekazania przez Wnioskodawczynię towarów handlowych, środków trwałych oraz wyposażenia do działalności gospodarczej Zainteresowanego niebędącego stroną postepowania, czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 7 ust. 1 stanowiąc tym samym sprzedaż towarów w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy o podatku VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Ponadto wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą prawa do obniżenia przez Zainteresowanego niebędącego stroną postepowania kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim nabyte przez niego towary obejmujące pigmenty i barwniki chemiczne, ich preparacje, środki pomocnicze wykorzystywane do produkcji farb i lakierów, tworzyw sztucznych oraz w innych zastosowaniach przemysłowych oraz środki trwałe i wyposażenie takie jak: samochód osobowy, komputery, meble, wyposażenie biura itp. będą wykorzystywane przez Zainteresowanego niebędącego stroną postepowania do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ww. ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Wyrażoną wyżej generalną zasadę określona w art. 86 ust. 1 ustawy uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje prane zawarte między innymi w art. 86a, który reguluje zasady odliczenia podatku od towarów i usług od samochodów osobowych.

Należy ponadto wskazać, że ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy wskazano, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zatem w przypadku gdy nabycie towaru zostało udokumentowane fakturą, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu bądź korzysta ze zwolnienia podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z takiej faktury.

Na mocy art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z wniosku wynika, że Zainteresowany niebędący stroną postepowania jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym a nabyte przez niego na podstawie wystawionych przez Wnioskodawczynię faktur VAT towary obejmujące pigmenty i barwniki chemiczne, ich preparacje, środki pomocnicze wykorzystywane do produkcji farb i lakierów, tworzyw sztucznych oraz w innych zastosowaniach przemysłowych, będą przedmiotem dalszej odsprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Z kolei środki trwałe i wyposażenie takie jak: komputery, meble, wyposażenie biura itp. będą wykorzystywane tylko i wyłącznie do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej przez Zainteresowanego niebędącego stroną postepowania działalności gospodarczej.

Zatem mając na uwadze, że nabyte przez Zainteresowanego niebędącego stroną postepowania ww. towary będą wykorzystywane tylko i wyłącznie do czynności opodatkowanych Zainteresowany co do zasady będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących ich nabycie, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 oraz z uwzględnieniem ewentualnych ograniczeń wynikających z art. 86a ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania określonego we wniosku nr 2, uznano również za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ... za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej