Transakcje zawarte przez Wnioskodawcę z Firmą w ramach transakcji łańcuchowej stanowią dostawy krajowe, a nie WDT. - Interpretacja - 0111-KDIB3-3.4012.484.2022.2.MAZ

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 29 listopada 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.484.2022.2.MAZ

Temat interpretacji

Transakcje zawarte przez Wnioskodawcę z Firmą w ramach transakcji łańcuchowej stanowią dostawy krajowe, a nie WDT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych w podatku od towarów i usług opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 16 września 2022 r., który dotyczy rozpoznania, czy transakcje zawarte przez Wnioskodawcę z Firmą stanowią dostawę krajową, czy stanowią wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, wpłynął 20 września 2022 r. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 listopada 2022 r. (wpływ 15 listopada 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca – osoba fizyczna – w ramach prowadzonej działalności zajmuje się produkcją oraz sprzedażą garaży blaszanych. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Polski, jest zarejestrowany na terenie kraju jako czynny podatnik VAT (również na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych posiada polski VAT-UE). W zakresie prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonuje dostaw towarów zarówno na rzecz polskich, jak i zagranicznych kontrahentów.

Niniejszy wniosek dotyczy transakcji zawieranych między Wnioskodawcą, a firmą … (dalej jako: „Firma”), która prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Polski, jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT (również na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych posiada polski VAT-UE). Schemat transakcji będących przedmiotem niniejszego zapytania jest następujący.

Firma zajmuje się pozyskiwaniem klientów z terenu Niemiec, Austrii. Po otrzymaniu zamówienia zleca wykonanie garażu firmie Wnioskodawcy, wraz z usługą transportu i montażu u zagranicznego nabywcy. Transport i montaż jest organizowany przez firmę Wnioskodawcy od chwili załadunku do chwili dostarczenia towaru do klienta zagranicznego (nie ma innego przewoźnika, nie ma przerw w dostawie towarów, towar po załadunku u Wnioskodawcy jest bezpośrednio transportowany do nabywcy z terytorium Niemiec lub Austrii i tam montowany).

Wnioskodawca, po każdej zrealizowanej dostawie, jest w posiadaniu dokumenty CMR, z którego wynika, że nadawcą jest Wnioskodawca, odbiorcą jest podmiot mający miejsce zamieszkania/siedzibę na terytorium Niemiec lub Austrii. Określone na dokumencie CMR miejsce przeznaczenia jest takie samo jak adres odbiorcy, a miejsce załadunku to miejscowość, w której Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. W miejscu „podpis i stempel przewoźnika” znajdują się dane Wnioskodawcy i jego podpis.

Faktury sprzedaży dla Firmy są wystawiane z datą załadunku garaży, Firma na fakturach posługuje się numerem NIP polskim, ma wskazany polski adres prowadzenia działalności.

Wnioskodawca rozpoznaje transakcje zawarte z Firmą jako dostawę krajową, z odpowiednią stawką VAT 23%. Mając na względzie przedstawiony stan faktyczny, Wnioskodawca powziął jednak wątpliwość, czy transakcje te winny być rozpoznane jako dostawa krajowa i opodatkowane 23% stawką podatku VAT, czy stanowią wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, i właściwą stawką do ich opodatkowana jest 0% stawka podatku VAT.

W uzupełnieniu wniosku z 22 listopada 2022 r., odpowiadając na pytania Organu, podał Pan, że:

  1. Firma na fakturach posługuje się numerem NIP polskim. Z informacji uzyskanych w systemie VIES wynika, że Firma jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Polski (posiada numer VAT-UE nadany w Polsce).

  2. przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy Wnioskodawca posiada CMR, z którego wynika, że nadawcą jest Wnioskodawca, odbiorcą jest podmiot mający miejsce zamieszkania/siedzibę na terytorium Niemiec lub Austrii.

  3. składając deklarację podatkową, w której wykazuje dostawę, Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE (posiada numer VAT-UE nadany w Polsce).

  4. składa Pan terminowo informacje podsumowujące, zawierające prawidłowe dane dotyczące wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

  5. posiada wyłącznie dokument CMR, z którego wynika, że nadawcą jest Wnioskodawca, odbiorcą jest podmiot mający miejsce zamieszkania/siedzibę na terytorium Niemiec lub Austrii.

  6. usługa montażu garaży u zagranicznego nabywcy polega [na] zmontowaniu konstrukcji stalowej u zagranicznego nabywcy z elementów wcześniej przygotowanych w zakładzie Wnioskodawcy, który znajduje się w Polsce i przytwierdzeniu zmontowanego garażu do podłoża.

 7. usługa montażu u zagranicznego nabywcy sprowadza się do czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego garażu, jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 6 – usługa montażu polega na zmontowaniu konstrukcji stalowej u zagranicznego nabywcy z elementów wcześniej przygotowanych w zakładzie Wnioskodawcy, który znajduje się w Polsce, i przytwierdzeniu zmontowanego garażu do podłoża.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy w opisanym stanie faktycznym transakcje zawarte przez Wnioskodawcę z Firmą stanowią dostawę krajową, czy stanowią wewnątrzwspólnotową dostawę towarów?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

W ocenie Wnioskodawcy transakcje zawarte z Firmą należy rozpoznawać jako dostawy krajowe.

W przypadku dostaw towarów kluczowe dla prawidłowego rozliczenia VAT jest ustalenie miejsca dostawy towaru. Dla dostaw łańcuchowych, z którymi mamy do czynienia w rozpoznawanym stanie faktycznym, ustawodawca w sposób szczególny określa sposób ustalenia miejsca dostawy towarów.

W przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, przez ich nabywcę lub osobę trzecią, miejscem dostawy towarów jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy (art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 22 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.

W analizowanym stanie faktycznym transport towarów w dostawie łańcuchowej odbywa się z Polski do Niemiec lub Austrii, i jest organizowany przez podmiot polski – Wnioskodawcę (tj. pierwszą firmę z łańcucha dostaw)

W rozpoznawanym stanie faktycznym należy zatem wziąć pod uwagę regulacje art. 22 ust. 2b-2d ustawy o VAT. W przypadku towarów, o których mowa w art. 22 ust. 2 ustawy o VAT, które są wysyłane lub transportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane wyłącznie dostawie dokonanej do podmiotu pośredniczącego (art. 22 ust. 2b ustawy o VAT).

W przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazał swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot (art. 22 ust. 2c ustawy o VAT).

Z kolei przez podmiot pośredniczący, o którym mowa w art. 22 ust. 2b i 2c ustawy o VAT, rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz (art. 22 ust. 2d ustawy o VAT).

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że dostawa może [być] uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów wówczas, gdy podmiot pośredniczący w ramach transakcji zawieranych ze swoim bezpośrednim dostawcą posługuje się numerem VAT-UE nadanym przez inne państwo członkowskie niż państwo, z którego towary są wysyłane

Zatem w okolicznościach rozpoznawanego stanu faktycznego, tj. gdy Firma, tj. podmiot pośredniczący, posługuje się w ramach dokonywanych z Wnioskodawcą transakcji polskim numerem VAT UE, to transport towarów przyporządkowany jest dostawie dokonanej przez podmiot pośredniczący, tj. Firmę do podmiotu niemieckiego lub austriackiego. Dla Wnioskodawcy oznacza to, że dostawę na rzecz Firmy powinien opodatkować jako dostawę krajową, ponieważ w tym przypadku dostawę wewnątrzwspólnotową może rozpoznać Firma.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r., poz. 931, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”):

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Jak stanowi art. 2 pkt 3 ustawy:

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1)    podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2)    osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3)    podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4)    podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Jak stanowi art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

W myśl art. 22 ust. 2 ustawy:

W przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.

Zgodnie z art. 22 ust. 2b ustawy:

W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane wyłącznie dostawie dokonanej do podmiotu pośredniczącego.

Jak stanowi art. 22 ust. 2c ustawy:

W przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazał swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot.

Stosownie do art. 22 ust. 2d ustawy:

Przez podmiot pośredniczący, o którym mowa w ust. 2b i 2c, rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz.

Zgodnie z art. 22 ust. 2e ustawy:

W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego albo z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego przez:

1) pierwszego dostawcę - wysyłkę lub transport przyporządkowuje się jego dostawie;

2) ostatniego nabywcę - wysyłkę lub transport przyporządkowuje się dostawie dokonanej do tego nabywcy.

W myśl art. 22 ust. 3 ustawy:

W przypadkach, o których mowa w ust. 2-2c i 2e, dostawę towarów, która:

1) poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;

2) następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

Z przywołanych przepisów wynika, że w przypadku tzw. transakcji łańcuchowych, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie przemieszczany tylko od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, wówczas przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport), więc tylko w odniesieniu do jednej z transakcji można ustalić miejsce świadczenia w oparciu o art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy (dostawa ruchoma). W odniesieniu do pozostałych dostaw, którym nie można przypisać wysyłki (transportu), ustalenie miejsca świadczenia odbywa się jak dla towarów niewysyłanych, a więc według miejsca, w którym towary znajdowały się w momencie dostawy (dostawa nieruchoma).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania, czy transakcje zawarte przez Wnioskodawcę z Firmą stanowią dostawę krajową, czy stanowią wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W opisie stanu faktycznego podał Pan, że jest czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym w Polsce na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, zajmującym się produkcją i sprzedażą garaży blaszanych. Wnioskodawca współpracuje z Firmą (czynny podatnik VAT, zarejestrowany w Polsce dla transakcji wewnątrzwspólnotowych). Firma pozyskuje klientów z terenów Niemiec i Austrii, a następnie zleca Wnioskodawcy wykonanie garażu wraz z usługą transportu i montażu u nabywcy. Transport i montaż jest organizowany przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca montuje u zagranicznego nabywcy garaż, składający się z elementów wcześniej przygotowanych w Polsce, i przytwierdza garaż do podłoża.

Przedstawiony stan faktyczny wskazuje, że w niniejszej sprawie dochodzi do tzw. transakcji łańcuchowej. Mianowicie garaże są przedmiotem dostawy do Firmy (drugi podmiot w łańcuchu transakcji), a następnie Firma dokonuje dostawy na rzecz nabywcy zagranicznego, przy czym przemieszczenie towaru następuje od Wnioskodawcy do tego zagranicznego nabywcy.

Montaż garażu u zagranicznego nabywcy przez Wnioskodawcę stanowi proste czynności umożliwiające funkcjonowanie montowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem. Zatem nie będzie to czynność instalowania lub montowania towaru (garażu) w sensie, jaki wynika z art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy. W konsekwencji – co z przywołanego przepisu wynika – miejscem dostawy garażu nie będzie miejsce, w którym ten garaż jest montowany u zagranicznego nabywcy.

Wnioskodawca wskazał, że w przedstawionej transakcji Firma jest drugim w kolejności podmiotem transakcji łańcuchowej, który posługuje się numerem VAT UE nadanym w Polsce. Z kolei towary (garaże) są transportowane przez Wnioskodawcę z terytorium kraju do nabywcy zagranicznego. Wprawdzie zlecającym usługę transportu towaru (garaży) jest Firma, jednak z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że to Pan jest organizatorem transportu i montażu. Jak wynika z wniosku, transport i montaż jest organizowany przez firmę Wnioskodawcy od chwili załadunku do chwili dostarczenia towaru do klienta zagranicznego. Zatem aż do momentu zamontowania garażu to Pan jest odpowiedzialny za towar. Wnioskodawca w tej sytuacji nie działa na rzecz Firmy, a transportu towaru (garaży) do wskazanego przez Firmę nabywcy zagranicznego dokonuje we własnym imieniu i na własną rzecz. W konsekwencji nie można uznać, że Firma jest podmiotem pośredniczącym w rozumieniu art. 22 ust. 2d ustawy. Zatem nie znajdzie tu zastosowania art. 22 ust. 2c ustawy – transportu towarów (garaży) nie można przypisać do dostawy dokonanej przez Firmę do nabywcy zagranicznego.

Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, że transport towaru (garaży) należy przypisać dostawie dokonywanej przez Wnioskodawcę do Firmy. W tej sytuacji zastosowanie znajdzie zasada wynikająca z art. 22 ust. 2e pkt 1 ustawy, zgodnie z którą transport należy przyporządkować do dostawy pierwszego dostawcy.

Jednakże pomimo tego, że towary są transportowane bezpośrednio od Wnioskodawcy do nabywcy zagranicznego, w tym wypadku nie dojdzie do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, zdefiniowanej w art. 13 ust. 1 ustawy. Nie będzie bowiem spełniony warunek wymieniony w art. 13 ust. 2 pkt 1 ustawy – nabywcą jest Firma, która nie podała, że jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego, innym niż terytorium kraju (z wniosku wynika, że Firma jest zarejestrowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Polski). W konsekwencji transakcja dostawy towaru (garaży) przez Wnioskodawcę do Firmy stanowi dostawę krajową, a nie wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Tym samym Pana stanowisko, mimo błędnej argumentacji (uznał Pan bowiem, że transport przyporządkowany jest dostawie dokonanej przez Firmę, jako podmiot pośredniczący, do odbiorcy niemieckiego lub austriackiego), należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanego pytania) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r., poz. 329; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.).