Możliwość zastosowania stawki 0% właściwej dla eksportu towarów, w przypadku przedstawionych we wniosku dokumentów. - Interpretacja - 0112-KDIL1-3.4012.232.2022.1.MR

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 3 sierpnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.232.2022.1.MR

Temat interpretacji

Możliwość zastosowania stawki 0% właściwej dla eksportu towarów, w przypadku przedstawionych we wniosku dokumentów.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 31 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania stawki 0% właściwej dla eksportu towarów, w przypadku przedstawionych we wniosku dokumentów.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) posiada siedzibę oraz jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT na terytorium Polski. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka prowadzi sprzedaż produktów z zakresu identyfikacji zwierząt hodowlanych, w tym przykładowo kolczyków identyfikacyjnych, a także innych rozwiązań dotyczących monitorowania hodowli zwierząt.

Spółka współpracuje m.in. z podmiotami z krajów trzecich, spoza UE (dalej: „Kontrahenci”). W ramach prowadzonej działalności Spółka dokonuje eksportów towarów poza terytorium UE.

W ramach transakcji eksportowych, w wykonaniu dostaw realizowanych przez Spółkę towary są transportowane do odpowiedniego Kontrahenta będącego ich bezpośrednim nabywcą lub odpowiednio do odbiorców ostatecznych (w przypadku dalszych dostaw tych towarów przez Kontrahenta, tzn. dostaw łańcuchowych, w ramach których Spółka będąca pierwszym podmiotem w łańcuchu dostaw pełni rolę organizatora transportu i odpowiada za wywóz towarów poza UE).

W każdym z opisanych przypadków, miejscem rozpoczęcia wywozu towarów jest terytorium Polski, a miejscem ich przeznaczenia (tzn. zakończenia ich wysyłki) jest terytorium kraju trzeciego.

Jednocześnie dokonane transakcje ujmowane są przez Spółkę w deklaracjach podatkowych (JPK_V7M) w odpowiednich okresach rozliczeniowych jako eksport towarów z zastosowaniem stawki 0% (pod warunkiem posiadania przez Spółkę stosownej dokumentacji – w tym względzie Spółka korzysta obecnie z komunikatów celnych IE-599 wydawanych przez właściwe polskie organy celno-skarbowe). Spółka zazwyczaj dysponuje odpowiednimi komunikatami przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy. Zdarzają się jednak sytuacje opóźnień w otrzymywaniu stosownych dokumentów, w związku z czym Spółka zobowiązana jest zaraportować przedmiotowe transakcje ze stawką podatku VAT właściwą dla dostaw krajowych, a po zgromadzeniu stosownej dokumentacji (potwierdzającej wywóz towarów z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej) Spółka dokonuje stosownej korekty swoich rozliczeń VAT (odpowiednio deklarując eksport towarów z zastosowaniem stawki 0% VAT).

W realizacji sprzedaży w ramach eksportu towarów Spółka korzysta z usług transportu oferowanych przez firmy spedycyjne lub firmy kurierskie (przy czym z uwagi na charakterystykę prowadzonej przez Spółkę działalności wysyłki kurierskie występują w transakcjach eksportowych rzadziej niż transporty organizowane przez firmy spedycyjne).

Dotychczasowe procesy związane z gromadzeniem dokumentacji na potrzeby stosowania stawki 0% w eksporcie towarów poza UE zakładały kompletowanie przez Spółkę następujących dokumentów:

·    kopii faktury wystawionej przez Spółkę oraz dokumentu WZ (oba wskazane dokumenty zawierają specyfikację poszczególnych sztuk ładunku) oraz

·    komunikatów celnych IE-599 generowanych przez właściwe polskie organy celno-skarbowe;

·    podpisanych przez nabywcę dokumentów przewozowych wystawionych przez przewoźnika (zasadniczo w formie listów przewozowych CMR) potwierdzających dostarczenie towarów do odbiorcy na terenie państwa trzeciego – w przypadku spedycji towarów lub

·    dokumentów generowanych (i drukowanych przez Spółkę) z portali internetowych firm kurierskich (w ramach tzw. systemów śledzenia przesyłek kurierskich), do których dostęp posiada Spółka, potwierdzających dostarczenie towarów do odbiorcy poza terytorium UE – w przypadku przesyłek obsługiwanych przez firmy kurierskie.

Mając na uwadze powyższe, Spółka zazwyczaj jest w posiadaniu odpowiednich dokumentów potwierdzających rozpoczęcie wysyłki na terenie Polski i dostarczenie tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Z uwagi jednak na szersze zmiany wprowadzane obecnie przez Spółkę w odniesieniu do procesów wewnętrznych, dotyczących zasad gromadzenia dokumentacji (zarówno dokumentacji gromadzonej dla potrzeb wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów jak i eksportu towarów), a także z uwagi na występujące w praktyce opóźnienia w otrzymywaniu wyżej wymienionych komunikatów celnych (IE-599), potwierdzających dokonanie eksportu towarów, Spółka rozważa wprowadzenie alternatywnych pakietów dokumentów, które będą jej służyć do potwierdzenia prawa do zastosowania 0% stawki VAT w eksporcie towarów.

W rezultacie, Spółka rozważa obecnie, czy dopuszczalny na gruncie przepisów i praktyki VAT (tj. wystarczający dla potrzeb stosowania stawki 0% dla eksportów towarów) byłby pakiet składający się z następujących dokumentów:

·kopii faktury wystawionej przez Spółkę na rzecz Kontrahenta i dokumentu WZ (oba dokumenty zawierają specyfikację poszczególnych sztuk ładunku),

wraz z jednym z poniższych dokumentów (w zależności od tego w jaki sposób organizowany będzie transport towarów w ramach eksportu towarów z Polski):

a)  podpisanych przez nabywcę dokumentów przewozowych wystawionych przez przewoźnika/firmę spedycyjną (w formie listów przewozowych CMR) potwierdzających dostarczenie towarów do odbiorcy na teren państwa trzeciego – w przypadku spedycji towarów lub

b)  dokumentów generowanych (i drukowanych przez Spółkę) z portali internetowych firm kurierskich (w ramach tzw. systemów śledzenia przesyłek kurierskich), do których dostęp posiada Spółka, potwierdzające dostarczenie towarów do odbiorcy poza terytorium UE lub

c)  zbiorczego zestawienia przesłanego Spółce przez firmę kurierską mailowo, prezentującego wykonane w danym okresie (np. miesiącu) wysyłki realizowane przez tą firmę kurierską oraz potwierdzającego dostarczenie towarów do odbiorcy na terytorium państwa trzeciego.

Spółka w tym miejscu podkreśla, iż w ramach planowanych zmian w procesie gromadzenia dokumentacji Spółka zamierza docelowo zastąpić wskazane w pkt b) powyżej dokumenty generowane z systemu służącego do śledzenia przesyłek przy wysyłce towarów za pomocą firmy kurierskiej (które Spółka gromadzi już obecnie w formie wydruków z systemu) wspomnianym powyżej (w punkcie c)) zbiorczym zestawieniem otrzymywanym w formie elektronicznej (pliku w formacie (...)) od firm kurierskich. Dokument ten (zbiorcze zestawienie w formie elektronicznej) jest zestawieniem generowanym przez firmy kurierskie jako dodatkowe potwierdzenie wykonania zleconych im usług kurierskich i zawiera (podobnie jak dokumenty generowane w ramach tzw. systemu śledzenia przesyłek kurierskich) istotne informacje dotyczące wykonanych usług, w tym w szczególności: daty nadania poszczególnych przesyłek, numery przesyłek (umożliwiające Spółce jednoznaczne powiązanie wysyłanych towarów z konkretnymi zamówieniami oraz fakturami wystawianymi przez Spółkę), nazwy i adresy odbiorców oraz daty doręczenia im poszczególnych przesyłek. Różnica między dokumentami wskazanymi w pkt b) i pkt c) sprowadza się do tego ilu transakcji dotyczy dokument (dokument wymieniony w pkt c) prezentuje zbiorczo informacje o wszystkich usługach kurierskich wykonanych w danym okresie rozliczeniowym oraz o towarach dostarczonych w nim na zlecenie Spółki, zaś dokument wymieniony w pkt b) dotyczy zazwyczaj pojedynczych przesyłek, tj. dany wpis w systemie śledzenia przesyłek odnosi się do jednej przesyłki, przez co Spółka generować musi odrębnie dokumenty dla każdej przesyłki).

Niemniej jednak, dane wynikające z obu dokumentów są analogiczne (daty nadania, numery przesyłek, nazwy i adresy odbiorców oraz daty doręczenia im poszczególnych przesyłek). W obu przypadkach, w oparciu o dane zawarte w opisanych dokumentach Spółka jest w stanie zidentyfikować tożsamość towarów, których one dotyczą i powiązać je z wystawioną przez siebie fakturą (fakturami). Spółka zamierza archiwizować otrzymane zbiorcze zestawienia wyłącznie w formie elektronicznej, umożliwiając dostęp do tych dokumentów odpowiednim organom podatkowym w ramach ewentualnych kontroli.

Dodatkowo, Spółka będzie w posiadaniu lub będzie mogła zdobyć (np. z uwagi na organizację przez Spółkę transportu towarów z Polski do nabywców poza UE) również poniższe dokumenty:

·korespondencję mailową z Kontrahentami dotyczącą ich zamówień,

·potwierdzenia od Kontrahentów potwierdzające otrzymanie zamówionych towarów na podany przez Kontrahenta adres poza terytorium UE,

·potwierdzenia sald bądź potwierdzenia zapłaty za zamówione przez Kontrahentów towary,

·faktury dokumentujące nabywane przez Spółkę usługi transportu towarów,

·potwierdzenia płatności za ww. faktury wystawiane przez przewoźników (firmy spedycyjne oraz firmy kurierskie).

Pytania

Mając na uwadze planowane zmiany, dotyczące wewnętrznych procesów związanych z gromadzeniem przez Spółkę dokumentacji dla potrzeb stosowania stawki 0% dla eksportów towarów Spółka zwraca się z prośbą o udzielenie odpowiedzi na wskazane poniżej pytania:

-    Czy wskazana powyżej dokumentacja, obejmująca w szczególności (i) kopię faktury oraz (ii) dokument WZ (zawierające specyfikację sztuk ładunku) wraz z (iii) podpisanymi przez nabywcę dokumentami przewozowymi CMR otrzymanymi od przewoźnika (firmy spedycyjnej) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa trzeciego, będzie uprawniała Spółkę do zastosowania stawki 0% dla eksportów towarów, zgodnie z przepisami art. 41 ust. 4 w związku z ust. 6 oraz ust. 6a ustawy o VAT (tj. wymieniona dokumentacja będzie wystarczająca do zastosowania stawki 0% VAT w eksporcie towarów, bez względu na to czy Spółka będzie dysponować komunikatem IE-599 potwierdzającym dokonanie wywozu poza UE)?

-    Czy wskazana powyżej dokumentacja, obejmująca w szczególności (i) kopię faktury oraz (ii) dokument WZ (zawierające specyfikację sztuk ładunku) wraz z (iii) wygenerowanym przez Spółkę i wydrukowanym dokumentem z portali internetowych firm kurierskich (w ramach tzw. systemów śledzenia przesyłek kurierskich), do których dostęp posiada Spółka, potwierdzającym dostarczenie towarów do odbiorcy poza terytorium UE, będzie uprawniała Spółkę do zastosowania stawki 0% dla eksportów towarów, zgodnie z przepisami art. 41 ust. 4 w związku z ust. 6 oraz ust. 6a ustawy o VAT (tj. wymieniona dokumentacja będzie wystarczająca do zastosowania stawki 0% VAT w eksporcie towarów, bez względu na to czy Spółka będzie dysponować komunikatem IE-599 potwierdzającym dokonanie wywozu poza UE)?

-    Czy wskazana powyżej dokumentacja, obejmująca w szczególności (i) kopię faktury oraz (ii) dokument WZ (zawierające specyfikację sztuk ładunku) wraz z (iii) przesłanym Spółce przez firmę kurierską mailowo zbiorczym zestawieniem w formie elektronicznej potwierdzającym doręczenie przesyłki na terytorium państwa trzeciego, będzie uprawniała Spółkę do zastosowania stawki 0% dla eksportów towarów, zgodnie z przepisami art. 41 ust. 4 w związku z ust. 6 oraz ust. 6a ustawy o VAT (tj. wymieniona dokumentacja będzie wystarczająca do zastosowania stawki 0% VAT w eksporcie towarów, bez względu na to czy Spółka będzie dysponować komunikatem IE-599 potwierdzającym dokonanie wywozu poza UE)?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadkach będących przedmiotem pytań nr 1-3 (w każdym z tych przypadków osobno) gromadzona dokumentacja uprawniać go będzie do zastosowania stawki 0% dla eksportów towarów zgodnie z przepisami art. 41 ust. 4 w związku z ust. 6 oraz ust. 6a ustawy o VAT (tj. wymieniona dokumentacja będzie wystarczająca do zastosowania stawki 0% VAT w eksporcie towarów, bez względu na to czy Spółka będzie dysponować komunikatem IE-599 potwierdzającym dokonanie wywozu poza UE).

Uzasadnienie

1.Warunki zastosowania stawki 0% dla eksportu towarów:

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega m.in. eksport towarów, który w świetle art. 2 pkt 8 ustawy rozumiany jest jako dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz, lub nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (...) – jeżeli wywóz ten jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Z kolei zgodnie z art. 41 ust. 4 oraz ust. 11 ustawy o VAT, stawka podatku w eksporcie towarów dokonywanym zarówno przez sprzedawcę, jak i nabywcę wynosi 0%.

Zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, stawkę podatku 0% stosuje się jednak pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Z kolei art. 41 ust. 6a ustawy o VAT precyzuje, że dokumentem tym jest w szczególności:

·    dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;

·    dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;

·    zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Kierując się literalnym brzmieniem ust. 6a należy zauważyć, iż posługuje się on określeniem „w szczególności”, co oznacza, że wskazany w tym przepisie katalog dokumentów jest w istocie katalogiem otwartym. Mając powyższe na uwadze, w ocenie Wnioskodawcy, polscy podatnicy mogą dokumentować wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej także innymi dowodami, pod warunkiem, że z ich treści wynikałoby bezsprzecznie, że towar opuścił terytorium UE.

W świetle powyższego, Spółka stoi na stanowisku, iż dokument celny IE-599 generowany przez polskie organy celno-skarbowe lub zgłoszenie wywozowe w formie papierowej (SAD) nie muszą stanowić jedynych dokumentów potwierdzającym eksport poza UE.

Za potwierdzenie stanowiska Spółki może posłużyć teza wyroku TSUE z 28 marca 2019 r. w sprawie C-275/18, zgodnie z którym „przepisy krajowe nie mogą uzależniać prawa do zastosowania zwolnienia z VAT [w polskiej ustawie VAT określonego stawką 0% – dop. Spółki] przewidzianego dla wywozu towarów poza UE od objęcia tych towarów procedurą celną w sytuacji, gdy bezsporne jest, że zostały spełnione przesłanki do objęcia zwolnieniem, w szczególności przesłanka faktycznego wywozu towaru”.

Podobne stanowisko zostało również wyrażone przez Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: NSA) w wyroku z 20 grudnia 2017 r., sygn. I FSK 825/17: „W sytuacji zatem, gdy dostawa spełnia bezspornie przesłanki eksportu towarów przewidziane w art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, to zasada neutralności podatkowej wymaga, by zwolnienie od podatku VAT (stawka 0%) zostało przyznane w razie spełnienia przesłanek merytorycznych, nawet jeśli przez podatnika nie zostały spełnione pewne wymagania formalne. Inaczej byłoby jedynie w przypadku, gdyby naruszenie tych wymagań formalnych uniemożliwiło przedstawienie przekonującego dowodu spełnienia przesłanek merytorycznych, głównie w zakresie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej”.

Biorąc powyższe pod uwagę, Spółka stoi na stanowisku, iż obowiązek dysponowania dokumentem celnym potwierdzającym wywóz towaru poza terytorium UE stanowi jedynie wymóg formalny zastosowania stawki 0% VAT. Z kolei przewidziany w przepisie art. 41 ust. 6a ustawy o VAT katalog dokumentów ma charakter otwarty, a zatem dla udowodnienia, że doszło do wywozu towarów poza obszar UE (i w efekcie prawa do zastosowania stawki 0%) powinien wystarczyć dowolny dokument. W wyroku z 10 września 2014 r. o sygn. I FSK 1304/13 NSA potwierdził również, iż przyjęcie karty SAD jako wyłącznego dokumentu umożliwiającego skorzystanie z preferencyjnej stawki VAT naruszałoby zasadę neutralności. W ocenie Wnioskodawcy teza wskazanego wyroku NSA powinna znaleźć również zastosowanie w szerszym kontekście oraz objąć również pozostałe formy dokumentacji celnej, w tym przede wszystkim komunikaty IE-599.

W tym miejscu Wnioskodawca również sygnalizuje, iż powyższe stanowiska sądów podzielane są również przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

·     w interpretacji indywidualnej z 31 stycznia 2018 r., O111-KDIB3-3.4012.150.2017.1.PK:

„Przepisy ustawy nie wskazują wprost na dokument, którego posiadanie stanowi warunek konieczny zastosowania stawki 0%. W art. 41 ust. 6a ustawy ustawodawca posługuje się sformułowaniem „w szczególności”, co prowadzi do wniosku, że przewidziany w tym przepisie katalog jest otwarty, a wymienione w nim dokumenty stanowią jedynie przykłady dokumentów uznanych za dowód potwierdzający dostawę i wywóz towaru poza granice UE. Wskazany ostatnio przepis został dodany do ustawy z dniem 1 kwietnia 2013 r. W uzasadnieniu projektu do ustawy nowelizującej wskazano, że zmiana w art. 41 ust. 6a ustawy określa otwarty katalog dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza Unię Europejską, o których mowa w ust. 6 tego artykułu”.

·    w interpretacji indywidualnej z 11 stycznia 2021 r., 0111-KDIB3-3.4012.603.2020.1.MAZ:

„W tym miejscu przypomnieć również należy, że w orzecznictwie sądów krajowych już wcześniej podkreślano, że jeśli okoliczność wywozu poza UE zostanie wykazana innymi dowodami, w tym ustalona w sposób bezsporny w ramach toczącego się postępowania podatkowego, organy podatkowe nie mogą takiej okoliczności pomijać, stosując do takiego wywozu stawkę jak dla obrotu krajowego, gdyż takie działanie nie tylko narusza zasadę neutralności, lecz jest nieadekwatne do poczynionych przez organy podatkowe ustaleń faktycznych i w konsekwencji przybiera formę sankcji podatkowej, a nie opodatkowania faktycznej czynności podlegającej VAT (por. wyroki NSA: z dnia 10 września 2014 r., sygn. akt I FSK 1304/13, z 25 kwietnia 2013 r., sygn. akt I FSK 828/12, czy z 20 grudnia 2017 r., sygn. akt I FSK 825/17)”.

2.Dowody dokumentujące wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej gromadzone przez Spółkę.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Spółka posiada kopie faktur oraz dokumenty WZ, określające specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Jednocześnie, Spółka planuje gromadzić:

a)  podpisane przez nabywcę dokumenty przewozowe wystawione przez przewoźnika/firmę spedycyjną (w formie listów przewozowych CMR) potwierdzające dostarczenie towarów do odbiorcy na teren państwa trzeciego – w przypadku spedycji towarów lub

b)  dokumenty generowane (i drukowane przez Spółkę) z portali internetowych firm kurierskich (w ramach tzw. systemów śledzenia przesyłek kurierskich), do których dostęp posiada Spółka, potwierdzające dostarczenie towarów do odbiorcy poza terytorium UE lub

c)  zbiorcze zestawienia przesłane Spółce przez firmę kurierską mailowo, prezentujące wykonane w danym okresie (np. miesiącu) wysyłki realizowane przez tą firmę kurierską oraz potwierdzające dostarczenie towarów do odbiorcy na terytorium państwa trzeciego.

Dane wynikające z ww. dokumentów są analogiczne (m.in. daty nadania, nazwy i adresy odbiorców oraz daty doręczenia im poszczególnych przesyłek). W oparciu o dane zawarte w opisanych dokumentach Spółka jest w stanie zidentyfikować tożsamość towarów, których one dotyczą i powiązać je z wystawioną przez siebie fakturą (fakturami).

Dodatkowo, Spółka będzie w posiadaniu lub będzie mogła zdobyć (np. z uwagi na organizację przez Spółkę transportu towarów z Polski do nabywców poza UE) również poniższe dokumenty:

a)korespondencję mailową z Kontrahentami dotyczącą ich zamówień,

b)potwierdzenia od Kontrahentów potwierdzające otrzymanie zamówionych towarów na podany przez Kontrahenta adres poza terytorium UE,

c)potwierdzenia sald bądź potwierdzenia zapłaty za zamówione przez Kontrahentów towary,

d)faktury dokumentujące nabywane przez Spółkę usługi transportu towarów,

e)potwierdzenia płatności za ww. faktury wystawiane przez przewoźników (firmy spedycyjne oraz firmy kurierskie).

Spółka w tym miejscu pragnie zasygnalizować, iż analogiczna dokumentacja dla potrzeb zastosowania stawki 0% w eksporcie towarów była przedmiotem analiz w ramach interpretacji indywidualnych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w tym przykładowo w interpretacjach:

·     z 24 stycznia 2022 r. 0113-KDIPT1-2.4012.873.2021.1.PRP, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził poniższy pakiet dokumentów jako prawidłowy i wystarczający do zastosowania stawki 0% w eksporcie towarów:

„W takich przypadkach posiadają Państwo jednak, oprócz faktury zawierającej m.in. nazwy i ilości sprzedawanych towarów, również przynajmniej jeden z następujących dokumentów:

-    dokument (lub jego kopię) wydany przez administrację celną kraju trzeciego (nienależącego do UE) w związku z przywozem i odprawą w tym kraju towarów będących przedmiotem dostawy;

-    oświadczenie nabywcy towarów o tym, że będące przedmiotem dostawy towary zostały dostarczone do miejsca poza UE;

-    oświadczenie przewoźnika odpowiedzialnego za transport towarów o tym, że będące przedmiotem dostawy towary zostały dostarczone do miejsca poza UE; lub

-    list przewozowy (np. dokument CMR) opatrzony podpisem lub pieczęcią przewoźnika oraz osoby odbierającej towary poza UE.

Jesteście Państwo w stanie zidentyfikować tożsamość towarów, których dotyczą powyższe dokumenty i powiązać je z wystawioną przez siebie fakturą (lub fakturami) na podstawie opisu towarów lub numerów faktur. Wobec powyższego należy stwierdzić, że posiadane przez Państwa dokumenty potwierdzają/będą potwierdzały wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej i spełniają/będą spełniały warunki wskazane w art. 41 ust. 6 i ust. 6a ustawy o VAT”.

·    z 24 sierpnia 2021 r. 0114-KDIP1-2.4012.312.2021.1.RM, w której Organ przychylił się do stanowiska podatnika, zgodnie z którym komunikaty generowane w systemach udostępnianych przez firmy kurierskie mogą zostać uznane za dowody potwierdzające prawidłowość zastosowania stawki 0% VAT:

„Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, z którego wynika, że dokumenty wygenerowane w systemie e-monitoringu (...) posiadające komunikat, że dana przesyłka została „doręczona do odbiorcy” oraz „odebrana przez...”, wskazujące na dokładną datę doręczenia przesyłki do adresata oraz numer przesyłki mogą stanowić dokumenty z katalogu art. 41 ust. 6 i 6a ustawy, a w konsekwencji (po spełnieniu reszty przesłanek) posiadając takie dokumenty, Wnioskodawca ma prawo zastosować stawkę podatku w wysokości 0% przewidzianą dla eksportu towarów należy uznać za prawidłowe”.

Do analogicznych wniosków Organ interpretacyjny doszedł w poniższych interpretacjach:

·    z 11 stycznia 2021 r. 0111-KDIB3-3.4012.603.2020.1.MAZ:

„Reasumując – mając na uwadze przywołane orzeczenia TSUE i NSA należy uznać, że po spełnieniu reszty przesłanek, Wnioskodawca będzie miał prawo do zastosowania stawki opodatkowania 0% przewidzianej dla eksportu towarów, które są wysyłane za pośrednictwem Poczty Polskiej do osób fizycznych zamieszkałych poza terytorium Unii Europejskiej, nieprowadzących działalności gospodarczej, w sytuacji, gdy Spółka posiada dokumenty pochodzące z Elektronicznego Systemu Nadawcy Poczty Polskiej, opatrzone statusem »doręczenie«, a w przypadku statusów: »Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia« lub »Przesyłka wysłana z Polski«, pod warunkiem posiada odpowiedzi z Poczty Polskiej na zgłoszenie reklamacyjne potwierdzające doręczenie przesyłki do adresata wraz z podaniem daty doręczenia”.

·    z 18 lutego 2022 r., 0113-KDIPT1-2.4012.9.2022.1.JS:

„Tym samym należy podkreślić, że w przypadku posiadania dokumentu z Elektronicznego Systemu Nadawcy...., opatrzonego statusem »Przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia« lub »Przesyłka wysłana z Polski« – dla prawa do zastosowania stawki 0% – powinni Państwo jednocześnie posiadać odpowiedź .... na zgłoszenie reklamacyjne, potwierdzającą, że przesyłka została doręczona do adresata wraz ze wskazaniem daty doręczenia”.

3.Uwagi końcowe.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadkach będących przedmiotem pytań nr 1-3 gromadzona dokumentacja powinna uprawniać go do zastosowania stawki 0% dla eksportów towarów, zgodnie z przepisami art. 41 ust. 4 w związku z ust. 6 oraz ust. 6a ustawy o VAT (tj. wymieniona dokumentacja będzie wystarczająca do zastosowania stawki 0% VAT w eksporcie towarów, bez względu na to czy Spółka będzie dysponować komunikatem IE-599 potwierdzającym dokonanie wywozu poza UE).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r., poz. 931, ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Jak stanowi art. 2 pkt 3 ustawy:

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy:

Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy:

Przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

a) dostawcę lub na jego rzecz, lub

b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

- jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Ustawodawca, definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz, oraz gdy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. Sytuacja kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej – stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz.

Aby zatem uznać daną czynność za eksport towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, powinny wystąpić łącznie następujące przesłanki:

-     musi mieć miejsce jedna z czynności określonych w art. 7 ustawy;

-     w konsekwencji tej czynności musi nastąpić wywóz towaru z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poza terytorium UE przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni), lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni);

-     wywóz towaru musi być potwierdzony przez organ celny określony w przepisach celnych.

Dwie pierwsze przesłanki mają charakter faktyczny i musi je łączyć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy, tzn. w wykonaniu jednej ze ściśle sprecyzowanych w ustawie czynności (dostawy) towar opuszcza terytorium kraj w celu dostarczenia go do kraju trzeciego, przy czym nabywca tego towaru w wykonaniu tej czynności nabywa prawo do rozporządzania nim jak właściciel (zasadniczo warunek ten ziszcza się przez przeniesienie własności towaru). Ostatnia przesłanka ma charakter formalny i wiąże się z udokumentowanym i legalnym wywozem towarów poza terytorium kraju.

Należy w tym miejscu zauważyć, jak wskazuje art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów. Jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Tylko zatem wywóz towarów, które w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu poza terytorium Unii Europejskiej znajdują się na terytorium kraju, stanowi eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 i art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegający opodatkowaniu w Polsce.

Jak stanowi art. 41 ust. 4 ustawy:

W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

W myśl art. 41 ust. 6 ustawy:

Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Stosownie do art. 41 ust. 6a ustawy:

Dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1)  dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;

2)  dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;

3)  zgłoszenie wywozowe na piśmie utrwalonym w postaci papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Zgodnie z art. 41 ust. 7 ustawy:

Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 41 ust. 8 ustawy:

Przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu.

W myśl art. 41 ust. 9 ustawy:

Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Stosownie do art. 41 ust. 11 ustawy:

Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Zatem, zastosowanie stawki 0% w eksporcie towarów jest możliwe pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a w przypadku eksportu pośredniego dokument, który potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, i z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi sprzedaż produktów z zakresu identyfikacji zwierząt hodowlanych, w tym przykładowo kolczyków identyfikacyjnych, a także innych rozwiązań dotyczących monitorowania hodowli zwierząt. Spółka współpracuje m.in. z podmiotami z krajów trzecich, spoza UE i w ramach prowadzonej działalności Spółka dokonuje eksportów towarów poza terytorium UE. W ramach transakcji eksportowych, towary są transportowane do odpowiedniego Kontrahenta będącego ich bezpośrednim nabywcą lub odpowiednio do odbiorców ostatecznych (w przypadku dalszych dostaw tych towarów przez Kontrahenta, tzn. dostaw łańcuchowych, w ramach których Spółka będąca pierwszym podmiotem w łańcuchu dostaw pełni rolę organizatora transportu i odpowiada za wywóz towarów poza UE). W każdym z opisanych przypadków miejscem rozpoczęcia wywozu towarów jest terytorium Polski, a miejscem ich przeznaczenia (tzn. zakończenia ich wysyłki) jest terytorium kraju trzeciego. Jednocześnie dokonane transakcje ujmowane są przez Spółkę w deklaracjach podatkowych (JPK_V7M) w odpowiednich okresach rozliczeniowych jako eksport towarów z zastosowaniem stawki 0% (pod warunkiem posiadania przez Spółkę stosownej dokumentacji – w tym względzie Spółka korzysta obecnie z komunikatów celnych IE-599 wydawanych przez właściwe polskie organy celno-skarbowe). Zdarzają się sytuacje opóźnień w otrzymywaniu stosownych dokumentów, w związku z czym Spółka zobowiązana jest zaraportować przedmiotowe transakcje ze stawką podatku VAT właściwą dla dostaw krajowych, a po zgromadzeniu stosownej dokumentacji, Spółka dokonuje korekty rozliczeń VAT (odpowiednio deklarując eksport towarów z zastosowaniem stawki 0% VAT). W realizacji sprzedaży w ramach eksportu towarów Spółka korzysta z usług transportu oferowanych przez firmy spedycyjne lub firmy kurierskie (przy czym z uwagi na charakterystykę prowadzonej przez Spółkę działalności wysyłki kurierskie występują w transakcjach eksportowych rzadziej niż transporty organizowane przez firmy spedycyjne).

Dotychczasowe procesy związane z gromadzeniem dokumentacji na potrzeby stosowania stawki 0% w eksporcie towarów poza UE zakładały kompletowanie przez Spółkę następujących dokumentów:

·    kopii faktury wystawionej przez Spółkę oraz dokumentu WZ (oba wskazane dokumenty zawierają specyfikację poszczególnych sztuk ładunku) oraz

·    komunikatów celnych IE-599 generowanych przez właściwe polskie organy celno-skarbowe;

·    podpisanych przez nabywcę dokumentów przewozowych wystawionych przez przewoźnika (zasadniczo w formie listów przewozowych CMR) potwierdzających dostarczenie towarów do odbiorcy na terenie państwa trzeciego – w przypadku spedycji towarów lub

·    dokumentów generowanych (i drukowanych przez Spółkę) z portali internetowych firm kurierskich (w ramach tzw. systemów śledzenia przesyłek kurierskich), do których dostęp posiada Spółka, potwierdzających dostarczenie towarów do odbiorcy poza terytorium UE – w przypadku przesyłek obsługiwanych przez firmy kurierskie.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy posiadana przez Niego dokumentacja będzie wystarczająca do zastosowania stawki 0% VAT w eksporcie towarów, bez względu na to czy Spółka będzie dysponować komunikatem IE-599 potwierdzającym dokonanie wywozu poza terytorium Unii Europejskiej.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że z powołanego art. 2 pkt 8 ustawy wynika, że o eksporcie towarów można mówić wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Z kolei zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy, możliwość zastosowania stawki 0% do eksportu towarów uwarunkowana jest posiadaniem, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Zatem, aby Wnioskodawca mógł opodatkować sprzedaż stanowiącą eksport towarów stawką podatku w wysokości 0% – musi posiadać dokument, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. Przykładowy katalog takich dokumentów wymieniony został w art. 41 ust. 6a ustawy. Przy tym zauważyć należy, że nie jest to katalog zamknięty, na co wskazuje użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności”.

W tym miejscu wskazać należy, że w wyroku z 28 marca 2019 r., w sprawie C-275/18 dotyczącej podatnika, który wysyłał pocztą poza terytorium Unii Europejskiej przedmioty kolekcjonerskie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, że: „(…) w okolicznościach takich jak w postępowaniu głównym brak poszanowania formalnego wymogu objęcia towarów przeznaczonych do wywozu procedurą wywozu nie może prowadzić do tego, że eksporter traci prawo do zwolnienia w eksporcie, o ile zostało wykazane faktyczne wyprowadzenie danych towarów z terytorium Unii” (pkt 38 wyroku).

Natomiast odpowiadając na pytanie prejudycjalne, TSUE stwierdził, że: „(…) art. 146 ust. 1 lit. a) w związku z art. 131 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego uzależniał zwolnienie z VAT przewidziane dla towarów przeznaczonych do wywozu poza terytorium Unii od przesłanki, aby towary te zostały objęte procedurą celną wywozu, w sytuacji, w której jest bezsporne, że zostały spełnione materialnoprawne przesłanki zwolnienia, w tym w szczególności przesłanka faktycznego wyprowadzenia danych towarów z terytorium Unii”.

Do wskazanego orzeczenia TSUE odwołał się również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 lipca 2020 r., sygn. akt I FSK 2005/17. Sprawa będąca przedmiotem rozstrzygnięcia NSA dotyczyła podatnika, który dokonując sprzedaży za pośrednictwem Poczty Polskiej poza terytorium Unii Europejskiej, nie dopełnił wymagań formalnych w postaci zgłoszeń celnych wywozowych i w związku z tym nie posiadał dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. We wskazanym wyroku NSA stwierdził: „Przenosząc te rozważania TSUE na grunt niniejszej sprawy wskazać trzeba, co zaznaczono już wyżej, że organy uznały za bezsporne dokonywanie dostaw przez skarżącego na rzecz osób fizycznych spoza terytorium UE. W żadnym miejscu zaskarżonych decyzji nie ma mowy o tym, by organy kwestionowały faktyczny wywóz towarów poza obszar Unii. Jedynym powodem odmowy zastosowania do nich stawki 0% była okoliczność braku dokonywania przez podatnika zgłoszeń celnych wywozowych, a co za tym idzie braku dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium UE przez właściwy urząd celny.

W ocenie organu odwoławczego „(...) dla uznania – na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług – danej dostawy towarów za eksport i w konsekwencji zastosowania stawki podatku 0% niezbędne jest potwierdzenie przez urząd celny określony w przepisach celnych wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej i posiadanie przez Podatnika takiego potwierdzenia”. W istocie więc organy nie kwestionowały wypełnienia wymogów materialnych eksportu, w tym wypadku faktycznego wyprowadzenia towarów z terytorium Unii, ale niedochowanie przez podatnika warunków formalnych (brak zgłoszenia do procedury celnej wywozu i brak stosownych dokumentów). Tymczasem, w świetle cytowanego szeroko wyżej orzeczenia TSUE, dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna).

W konsekwencji, nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił, która to okoliczność jak wskazano wyżej nie była przez organy kwestionowana. (…) W tym miejscu przypomnieć również należy, że w orzecznictwie sądów krajowych już wcześniej podkreślano, że jeśli okoliczność wywozu poza UE zostanie wykazana innymi dowodami, w tym ustalona w sposób bezsporny w ramach toczącego się postępowania podatkowego, organy podatkowe nie mogą takiej okoliczności pomijać, stosując do takiego wywozu stawkę jak dla obrotu krajowego, gdyż takie działanie nie tylko narusza zasadę neutralności, lecz jest nieadekwatne do poczynionych przez organy podatkowe ustaleń faktycznych i w konsekwencji przybiera formę sankcji podatkowej, a nie opodatkowania faktycznej czynności podlegającej VAT (por. wyroki NSA: z dnia 10 września 2014 r., sygn. akt I FSK 1304/13, z dnia 25 kwietnia 2013 r., sygn. akt I FSK 828/12, czy z dnia 20 grudnia 2017 r., sygn. akt I FSK 825/17).”

W analizowanej sprawie, w wykonaniu realizowanych przez Spółkę dostaw eksportowych towary są transportowane do Kontrahenta będącego ich bezpośrednim nabywcą lub do odbiorców ostatecznych (w przypadku dalszych dostaw tych towarów przez Kontrahenta, tzn. dostaw łańcuchowych, w ramach których Spółka będąca pierwszym podmiotem w łańcuchu dostaw pełni rolę organizatora transportu i odpowiada za wywóz towarów poza UE). W każdym z opisanych przypadków miejscem rozpoczęcia wywozu towarów jest terytorium Polski, a miejscem ich przeznaczenia (tzn. zakończenia ich wysyłki) jest terytorium kraju trzeciego. Spółka zazwyczaj jest w posiadaniu odpowiednich dokumentów potwierdzających rozpoczęcie wysyłki na terenie Polski i dostarczenie tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Z uwagi jednak na szersze zmiany wprowadzane obecnie przez Spółkę w odniesieniu do procesów wewnętrznych, dotyczących zasad gromadzenia dokumentacji (zarówno dokumentacji gromadzonej dla potrzeb wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów jak i eksportu towarów), a także z uwagi na występujące w praktyce opóźnienia w otrzymywaniu wyżej wymienionych komunikatów celnych (IE-599), potwierdzających dokonanie eksportu towarów, Spółka rozważa wprowadzenie alternatywnych pakietów dokumentów, które będą jej służyć do potwierdzenia prawa do zastosowania 0% stawki VAT w eksporcie towarów. Wnioskodawca wskazał, że będzie w posiadaniu kompletów dokumentów obejmujących w szczególności:

1.  Kopię faktury oraz dokument WZ (zawierające specyfikację sztuk ładunku) wraz z podpisanymi przez nabywcę dokumentami przewozowymi CMR otrzymanymi od przewoźnika (firmy spedycyjnej) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa trzeciego.

2.  Kopię faktury oraz dokument WZ (zawierające specyfikację sztuk ładunku) wraz z wygenerowanym przez Spółkę i wydrukowanym dokumentem z portali internetowych firm kurierskich (w ramach tzw. systemów śledzenia przesyłek kurierskich), do których dostęp posiada Spółka, potwierdzającym dostarczenie towarów do odbiorcy poza terytorium UE.

3.  Kopię faktury oraz dokument WZ (zawierające specyfikację sztuk ładunku) wraz z przesłanym Spółce przez firmę kurierską mailowo zbiorczym zestawieniem w formie elektronicznej potwierdzającym doręczenie przesyłki na terytorium państwa trzeciego.

Jak wynika zatem z opisu zdarzenia przyszłego, Spółka będzie posiadać dokumenty, potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Nie będą to wprawdzie dokumenty literalnie wymienione w art. 41 ust. 6a ustawy, co jednak nie stanowi przeszkody w uznaniu, że spełniona została przesłanka w zakresie udokumentowania wywozu, pozwalająca na uznanie, że w analizowanej sprawie doszło do eksportu towarów do Kontrahentów spoza Unii Europejskiej.

W związku z powyższym, dokonując wysyłki towarów do Kontrahentów spoza Unii Europejskiej Spółka będzie uprawniona, na podstawie posiadanych ww. dokumentów zastosować stawkę podatku 0%, właściwą dla eksportu towarów.

Tym samym, mając na uwadze powołane orzeczenia TSUE oraz NSA, należy uznać, że w przypadku, gdy przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy Wnioskodawca będzie dysponować ww. dokumentami, Wnioskodawca będzie miał prawo opodatkować dokonywane dostawy towarów z zastosowaniem stawki podatku VAT w wysokości 0%.

W związku z powyższym:

-    dokumentacja, obejmująca w szczególności (i) kopię faktury oraz (ii) dokument WZ (zawierające specyfikację sztuk ładunku) wraz z (iii) podpisanymi przez nabywcę dokumentami przewozowymi CMR otrzymanymi od przewoźnika (firmy spedycyjnej) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa trzeciego,

-    dokumentacja, obejmująca w szczególności (i) kopię faktury oraz (ii) dokument WZ (zawierające specyfikację sztuk ładunku) wraz z (iii) wygenerowanym przez Spółkę i wydrukowanym dokumentem z portali internetowych firm kurierskich (w ramach tzw. systemów śledzenia przesyłek kurierskich), do których dostęp posiada Spółka, potwierdzającym dostarczenie towarów do odbiorcy poza terytorium UE,

-    dokumentacja, obejmująca w szczególności (i) kopię faktury oraz (ii) dokument WZ (zawierające specyfikację sztuk ładunku) wraz z (iii) przesłanym Spółce przez firmę kurierską mailowo zbiorczym zestawieniem w formie elektronicznej potwierdzającym doręczenie przesyłki na terytorium państwa trzeciego,

będzie uprawniała Spółkę do zastosowania stawki 0% dla eksportów towarów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Tutejszy organ wskazuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Organ zastrzega także, że rozstrzygnięcie czy dokumenty, którymi dysponuje podatnik rzeczywiście potwierdzają wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celnoskarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).