Opodatkowanie transakcji sprzedaży Nieruchomości i zastosowania do tej transakcji zwolnienia z opodatkowania.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 maja 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania transakcji sprzedaży Nieruchomości i zastosowania do tej transakcji zwolnienia z opodatkowania. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 lipca 2022 r. (data wpływu 22 lipca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jesteście Państwo osobą prawną (spółką z ograniczoną odpowiedzialnością) z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będącą polskim rezydentem podatkowym i czynnym podatnikiem podatku VAT.

W 2021 r. Spółka jako kupujący zawarła z syndykiem masy upadłości umowę sprzedaży przedsiębiorstwa (dalej „Umowa”) upadłego (dalej „Upadły”) na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2019 r., poz. 498) za zgodą Sędziego-Komisarza. W skład przedsiębiorstwa wchodziły w szczególności:

1.Prawo użytkowania wieczystego nieruchomości znajdującej się w (...), województwo (...), składającej się z działek ewidencyjnych nr nr: 1 oraz 2 (dalej łącznie „Nieruchomości”),

2.Prawo własności budynków, budowli oraz urządzeń posadowionych na Nieruchomościach, w tym prawo własności piętnastu budynków przemysłowych - (dalej łącznie „Zabudowania”),

3.Prawo własności ruchomości tj. urządzeń, materiałów, towarów,

4.Umowy o pracę z pracownikami,

5.Dokumentacja związana z przedsiębiorstwem Upadłego.

W skład zbywanego przedsiębiorstwa Upadłego, z uwagi na sprzedaż tego przedsiębiorstwa w toku postępowania upadłościowego, nie weszły:

1.Roszczenia i zobowiązania powstałe przed dniem sprzedaży przedsiębiorstwa Upadłego na rzecz Spółki,

2.Środki pieniężne w kasie i na rachunkach Upadłego,

3.Należności przedsiębiorstwa Upadłego powstałe przed dniem sprzedaży przedsiębiorstwa Upadłego na rzecz Spółki.

Obecnie Spółka planuje sprzedać na rzecz podmiotu trzeciego (dalej „Nabywca”) prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości wraz z Zabudowaniami oraz część urządzeń wchodzących uprzednio w skład przedsiębiorstwa Upadłego, a znajdujących się na terenie Nieruchomości, takich jak w szczególności piec peletowy, układ transportu sprzężonego powietrza, wymienniki ciepła, serwer, kruszarka młotkowa, pompa próżniowa, układ pomp do obiegu centralnego ogrzewania, mieszarka, rozdzielnie, transformatory, suwnice, układ pomp do podawania wody przemysłowej, monitoring wizyjny, waga samochodowa (dalej „Urządzenia”).

Zabudowania były wykorzystywane w działalności gospodarczej Upadłego i (i) od momentu rozpoczęcia ich wykorzystania w działalności gospodarczej przez Upadłego jak i (ii) od momentu ulepszenia Zabudowań (tj. od momentu poniesienia wydatków na ulepszenie Zabudowań, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej Zabudowań) - do momentu sprzedaży Nieruchomości wraz z Zabudowaniami na rzecz Nabywcy upłynie okres dłuży niż 2 lata. Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie Zabudowań.

Spółka rozwiąże umowy o pracę z pracownikami zatrudnionymi przy dozorze Nieruchomości.

Planowana transakcja sprzedaży na rzecz Nabywcy będzie obejmować tylko i wyłącznie składniki majątkowe w postaci Nieruchomości (wraz z Zabudowaniami) oraz Urządzenia. Przedmiot transakcji sprzedaży na rzecz Nabywcy nie obejmuje:

1.firmy Spółki ani nazwy przedsiębiorstwa Spółki,

2.znaków towarowych Spółki,

3.środków pieniężnych Spółki (w kasie i na rachunkach bankowych),

4.know-how Spółki,

5.ksiąg rachunkowych Spółki oraz innych dokumentów związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą (za wyjątkiem dokumentacji ściśle związanej z Nieruchomościami i Zabudowaniami),

6.długów obciążających Spółkę, w tym także zobowiązań kredytowych,

7.należności i zobowiązań handlowych oraz zobowiązań publicznoprawnych Spółki,

8.wartości niematerialnych i prawnych Spółki,

9.tajemnicy przedsiębiorstwa Spółki,

10.nieruchomości innych niż Nieruchomości,

11.umów zawartych przez Spółkę niezbędnych dla prowadzenia działalności, jak np. umowy o usługi księgowe czy doradcze,

12.rachunków bankowych Spółki.

Przedmiot sprzedaży (tj. Nieruchomości wraz z Zabudowaniami oraz Urządzenia) nie jest wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie Spółki pod względem organizacyjnym (np. na podstawie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze) i nie stanowi wyodrębnionej w jego strukturze jednostki organizacyjnej (np. oddziału wyodrębnionego w KRS). Spółka nie sporządza osobnego sprawozdania finansowego dla przedmiotu sprzedaży, a wynik na działalności z nią związanej ujmuje w wymaganych przez przepisy księgach rachunkowych Spółki i sprawozdaniu finansowym obejmującym całą działalność Spółki.

W uzupełnieniu wniosku wskazaliście Państwo, że Urządzenia posadowione na Nieruchomości nie stanowią budynków, budowli ani ich części w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2021 r. poz. 2351 ze zm.).

Pytania (ostatecznie sformułowane w odpowiedzi na wezwanie)

1.Czy transakcja polegająca na sprzedaży przez Spółkę Nieruchomości wraz Zabudowaniami oraz Urządzeniami na rzecz Nabywcy nie będzie stanowiła sprzedaży przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa i z tego tytułu będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?

2.Czy w przypadku uznania stanowiska Spółki w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe, prawidłowe jest stanowisko, iż sprzedaż Nieruchomości wraz z Zabudowaniami będzie podlegać zwolnieniu z podatku VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko Spółki odnośnie pytania nr 1

W ocenie Spółki transakcja polegająca na sprzedaży przez Spółkę Nieruchomości wraz z Zabudowaniami oraz Urządzeń na rzecz Nabywcy będzie podlegała podatkowi VAT.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 poz. 685; dalej „VATU”) przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1.oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.koncesje, licencje i zezwolenia;

6.patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.tajemnice przedsiębiorstwa;

9.księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Wskazać należy, że ustawodawca w VATU nie zdefiniował pojęcia przedsiębiorstwa, jednakże w praktyce organów podatkowych oraz sądów administracyjnych przyjmuje się jednolicie, że należy w tym przypadku odnieść się do definicji przedsiębiorstwa zawartej w art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, żeby przekazane składniki majątkowe mogły posłużyć kontynuowaniu działalności gospodarczej zbywcy.

Biorąc powyższe pod uwagę, transakcja mająca za przedmiot przedsiębiorstwo ma miejsce wtedy, gdy wszystkie wymienione w art. 55¹ Kodeksu cywilnego elementy (o ile występują) stanowiące zorganizowany zespół zostaną przekazane nabywcy. W przeciwnym wypadku, danej transakcji nie można uznać za zbycie przedsiębiorstwa.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, przedmiotem sprzedaży na rzecz Nabywcy będą jedynie Nieruchomości wraz z Zabudowaniami oraz Urządzenia, a w żadnym razie nie całe przedsiębiorstwo Spółki.

W szczególności jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, planowana transakcja sprzedaży na rzecz Nabywcy będzie obejmować tylko i wyłącznie składniki majątkowe w postaci Nieruchomości (wraz z Zabudowaniami) oraz Urządzenia. Przedmiot transakcji nie obejmuje:

1.firmy Spółki ani nazwy przedsiębiorstwa Spółki,

2.znaków towarowych Spółki,

3.środków pieniężnych Spółki (w kasie i na rachunkach bankowych),

4.know-how Spółki,

5.ksiąg rachunkowych Spółki oraz innych dokumentów związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą (za wyjątkiem dokumentacji ściśle związanej z Nieruchomościami i Zabudowaniami),

6.długów obciążających Spółkę, w tym także zobowiązań kredytowych,

7.należności i zobowiązań handlowych oraz zobowiązań publicznoprawnych Spółki,

8.wartości niematerialnych i prawnych Spółki,

9.tajemnicy przedsiębiorstwa Spółki,

10.nieruchomości innych niż Nieruchomości.

11.umów zawartych przez Spółkę niezbędnych dla prowadzenia działalności, jak np. umowy o usługi księgowe czy doradcze,

12.rachunków bankowych Spółki.

Wobec powyższego uznać należy, że nie dojdzie do sprzedaży przedsiębiorstwa, gdyż część składników majątkowych należących do Spółki i tworzących jego przedsiębiorstwo, wskazana w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, nie zostanie nabyta przez Nabywcę, gdyż nie są one przedmiotem planowanej transakcji sprzedaży. W konsekwencji przedmiot sprzedaży nie będzie stanowił zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej (przekazane składniki nie będą wystarczające do kontynuowania działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę).

Zgodnie z art. 2 pkt 27e VATU ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania mając na uwadze, że:

1.Nieruchomości wraz z Zabudowaniami oraz Urządzenia nie są wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie Spółki pod względem organizacyjnym (w szczególności na podstawie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze),

2.Nieruchomości wraz z Zabudowaniami oraz Urządzenia nie stanowią jednostki organizacyjnej wyodrębnionej w strukturze Spółki (w szczególności oddziału wyodrębnionego w KRS),

‒Nieruchomości wraz z Zabudowaniami oraz Urządzenia nie spełniają kryterium wyodrębnienia organizacyjnego.

Jak wskazała Spółka w opisie zdarzenia przyszłego:

1.Spółka nie sporządza osobnego sprawozdania finansowego wyłącznie dla działalności związanej z Nieruchomościami wraz z Zabudowaniami oraz Urządzeniami, a wynik na działalności z nią związanej ujmuje w wymaganych przez przepisy księgach rachunkowych i sprawozdaniu finansowym obejmującym całą działalność Spółki,

2.Nabywca nie przejmie ksiąg rachunkowych i innych dokumentów Spółki związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej (poza dokumentacją ściśle związaną z Nieruchomościami i Zabudowaniami),

3.Nabywca nie przejmie rachunków bankowych Spółki.

W związku z powyższym należy uznać, że Nieruchomości wraz z Zabudowaniami oraz Urządzeniami nie spełniają kryterium wyodrębnienia finansowego. Odrębność funkcjonalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa sprowadza się do realizacji określonych zadań gospodarczych, wyodrębnionych w ramach funkcji przedsiębiorstwa. W powyższym zakresie, punktem odniesienia jest rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa i na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Nabywca nie nabędzie wszystkich składników majątkowych oraz praw przysługujących Spółce, które pozwoliłyby na prowadzenie działalności gospodarczej przez Nabywcę za pomocą nabywanych Nieruchomości wraz z Zabudowaniami oraz Urządzeń. W związku z tym należy uznać, że przedmiot sprzedaży nie spełnia kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego. Ze względu na fakt, że zespół składników majątkowych będący przedmiotem sprzedaż na rzecz Nabywcy (tj. Nieruchomości wraz z Zabudowaniami oraz Urządzenia) nie jest wyodrębniony pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym, nie będzie on stanowił zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Podsumowując, Państwa zdaniem, sprzedaż Nieruchomości wraz z Zabudowaniami oraz Urządzeń przez Spółkę na rzecz Nabywcy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 VATU. W związku z tym, że Nieruchomości wraz z Zabudowaniami oraz Urządzenia nie stanowią przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e VATU nie znajdzie zastosowania wyłączenie z opodatkowania z art. 6 pkt 1 VATU.

Stanowisko Spółki odnośnie pytania nr 2

W Państwa ocenie, w przypadku uznania stanowiska Spółki w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe, prawidłowe jest stanowisko, iż transakcja polegająca na sprzedaży przez Spółkę Nieruchomości wraz z Zabudowaniami na rzecz Nabywcy będzie podlegała zwolnieniu z podatku VAT.

Stosownie do brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z treści ww. przepisu wynika, że dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie oraz jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich: a) wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Mając na uwadze powyższe oraz okoliczność, że Zabudowania były wykorzystywane w działalności gospodarczej Upadłego i (i) od momentu rozpoczęcia ich wykorzystania w działalności gospodarczej przez Upadłego jak i (ii) od momentu ulepszenia Zabudowań (tj. od momentu poniesienia wydatków na ulepszenie Zabudowań, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej Zabudowań) - do momentu sprzedaży Nieruchomości wraz z Zabudowaniami na rzecz Nabywcy upłynie okres dłuży niż 2 lata, a Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie Zabudowań, to należy uznać, że wszystkie Zabudowania były przedmiotem pierwszego zasiedlenia w terminie dłuższym niż 2 lata przed planowaną sprzedażą Nieruchomości wraz z Zabudowaniami na rzecz Nabywcy.

Biorąc pod uwagę powyższe uznać należy, że dostawa (sprzedaż) Nieruchomości wraz ze znajdującymi się na nich Zabudowaniami na rzecz Nabywcy jest zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy:

Należy zauważyć, że użytkowanie wieczyste stanowi wprawdzie prawo do rzeczy cudzej, ale daje użytkownikowi wieczystemu uprawnienia do dysponowania rzeczą w sposób zbliżony do właściciela.

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy:

Stosownie do powołanych powyżej przepisów budynki oraz grunt spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Również sprzedaż prawa użytkowania wieczystego, jak i oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie przepis art. 6 ustawy o VAT wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

I tak, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w ww. przepisie sformułowanie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2    pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem:

W myśl art. 55² Kodeksu cywilnego:

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące ze sobą przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy:

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

‒istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

‒zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

‒składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

‒zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „Trybunał” lub „TSUE”). W wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Schriever „przekazanie całości lub części aktywów” należy interpretować w taki sposób, że obejmuje ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą. Podobne stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych (wyroki NSA: z 25 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 955/12 oraz z 21 listopada 2016 r. sygn. akt I FSK 1316/15).

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z wniosku wynika, że jesteście Państwo Spółką z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będącą polskim rezydentem podatkowym i czynnym podatnikiem podatku VAT. W 2021 r. Spółka jako kupujący zawarła z syndykiem masy upadłości umowę sprzedaży przedsiębiorstwa („Umowa”) upadłego („Upadły”). W skład przedsiębiorstwa wchodziły w szczególności: prawo użytkowania wieczystego nieruchomości znajdującej się w (...), województwo (...), składającej się z działek ewidencyjnych nr nr: 1 oraz 2 („Nieruchomości”), prawo własności budynków, budowli oraz urządzeń posadowionych na Nieruchomościach, w tym prawo własności piętnastu budynków przemysłowych - („Zabudowania”), prawo własności ruchomości tj. urządzeń, materiałów, towarów, umowy o pracę z pracownikami, dokumentacja związana z przedsiębiorstwem Upadłego. Obecnie Spółka planuje sprzedać na rzecz podmiotu trzeciego („Nabywca”) prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości wraz z Zabudowaniami oraz część urządzeń wchodzących uprzednio w skład przedsiębiorstwa Upadłego, a znajdujących się na terenie Nieruchomości, takich jak w szczególności piec peletowy, układ transportu sprzężonego powietrza, wymienniki ciepła, serwer, kruszarka młotkowa, pompa próżniowa, układ pomp do obiegu centralnego ogrzewania, mieszarka, rozdzielnie, transformatory, suwnice, układ pomp do podawania wody przemysłowej, monitoring wizyjny, waga samochodowa.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy transakcja polegająca na sprzedaży przez Spółkę Nieruchomości wraz z Zabudowaniami oraz Urządzeniami na rzecz Nabywcy nie będzie stanowiła sprzedaży przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa i z tego tytułu będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Odnosząc się do przedstawionego we wniosku problemu należy wskazać, że z treści wniosku wynika, że przedmiot transakcji będzie obejmować tylko i wyłącznie składniki majątkowe w postaci Nieruchomości (wraz z Zabudowaniami) oraz Urządzenia. Przedmiot transakcji sprzedaży na rzecz Nabywcy nie obejmuje: firmy Spółki ani nazwy przedsiębiorstwa Spółki, znaków towarowych Spółki, środków pieniężnych Spółki (w kasie i na rachunkach bankowych), know-how Spółki, ksiąg rachunkowych Spółki oraz innych dokumentów związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą (za wyjątkiem dokumentacji ściśle związanej z Nieruchomościami i Zabudowaniami), długów obciążających Spółkę, w tym także zobowiązań kredytowych, należności i zobowiązań handlowych oraz zobowiązań publicznoprawnych Spółki, wartości niematerialnych i prawnych Spółki, tajemnicy przedsiębiorstwa Spółki, nieruchomości innych niż Nieruchomości, umów zawartych przez Spółkę niezbędnych dla prowadzenia działalności, jak np. umowy o usługi księgowe czy doradcze, rachunków bankowych Spółki. Ponadto, przedmiot sprzedaży (tj. Nieruchomości wraz z Zabudowaniami oraz Urządzenia) nie jest wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie Spółki pod względem organizacyjnym (np. na podstawie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze) i nie stanowi wyodrębnionej w jego strukturze jednostki organizacyjnej (np. oddziału wyodrębnionego w KRS). Spółka nie sporządza osobnego sprawozdania finansowego dla przedmiotu sprzedaży, a wynik na działalności z nią związanej ujmuje w wymaganych przez przepisy księgach rachunkowych Spółki i sprawozdaniu finansowym obejmującym całą działalność Spółki.

W świetle powyższych okoliczności należy stwierdzić, że będące przedmiotem transakcji wymienione we wniosku składniki majątkowe w postaci Nieruchomości wraz z Zabudowaniami oraz Urządzeniami, nie stanowią same w sobie przedsiębiorstwa w znaczeniu, o którym mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, gdyż w ramach planowanej transakcji sprzedaży składników majątkowych nie dojdzie do przeniesienia wielu kluczowych składników przedsiębiorstwa Państwa Spółki. Również całokształt przedstawionych okoliczności w sprawie wskazuje, że opisane składniki majątkowe nie będą posiadały na dzień ich sprzedaży cech wymienionych w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług i dlatego nie mieszczą się w pojęciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przedmiot sprzedaży (tj. Nieruchomości wraz z Zabudowaniami oraz Urządzenia) nie jest wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie Spółki pod względem organizacyjnym i nie stanowi wyodrębnionej w jego strukturze jednostki organizacyjnej. Spółka nie sporządza osobnego sprawozdania finansowego dla przedmiotu sprzedaży, a wynik na działalności z nią związanej ujmuje w wymaganych przez przepisy księgach rachunkowych Spółki i sprawozdaniu finansowym obejmującym całą działalność Spółki.

Wobec powyższego w analizowanej sprawie przepis art. 6 pkt 1 ustawy nie będzie miał zastosowania, w związku z czym planowana transakcja polegająca na sprzedaży Nieruchomości wraz z Zabudowaniami oraz Urządzeniami, będzie stanowić w myśl art. 7 ust. 1 ustawy dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług dla sprzedaży Nieruchomości wraz z Zabudowaniami.

Należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy,

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. 

Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

W tym miejscu należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie natomiast do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy:

Stosownie do art. 43 ust. 11 ustawy: 

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Podkreślić należy, że z uwagi na przywołane uregulowania, rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, można dokonać wyłącznie w odniesieniu do zwolnienia od podatku określonego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego:

Co do zasady zatem, grunt (prawo użytkowania wieczystego gruntu) będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu) korzysta ze zwolnienia od podatku.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2021 r. poz. 2351 ze zm.), zwanej dalej ustawą Prawo budowlane.

I tak, w myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane :

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane:

W myśl art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane:

Zgodnie z art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane:

Urządzenia budowlane stanowią urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, nie są to samodzielne budowle zdefiniowane w art. 3 pkt 3 ww. ustawy Prawo budowlane, które uznaje się za towar na gruncie podatku od towarów i usług. Jednakże urządzenia te należy traktować, jako elementy przynależne do budynku/budowli i opodatkować łącznie z budynkiem/budowlą, z którym są powiązane, a tym samym należy przypisać stawkę właściwą dla sprzedawanego obiektu budowlanego znajdującego się na tej samej działce, co urządzenie techniczne. Brak jest podstaw do stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów w zakresie stawki podatku VAT dla ww. urządzeń w oderwaniu od budynków /budowli, do których przynależą, gdyż w świetle obowiązujących przepisów nie mają one samodzielnego bytu.

W celu ustalenia, czy w odniesieniu do sprzedaży Nieruchomości – która zabudowana jest budynkami oraz budowlami, zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy rozstrzygnąć, czy względem posadowionych na danej działce budynków i budowli nastąpiło ich pierwsze zasiedlenie.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka planuje sprzedać na rzecz Nabywcy: prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości składającej się z działek ewidencyjnych nr: 1 oraz 2 oraz prawo własności budynków, budowli oraz urządzeń posadowionych na Nieruchomościach, w tym prawo własności piętnastu budynków przemysłowych (Zabudowania). Zabudowania były wykorzystywane w działalności gospodarczej Upadłego i od momentu rozpoczęcia ich wykorzystania w działalności gospodarczej przez Upadłego jak i od momentu ulepszenia Zabudowań (tj. od momentu poniesienia wydatków na ulepszenie Zabudowań, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej Zabudowań) - do momentu sprzedaży Nieruchomości wraz z Zabudowaniami na rzecz Nabywcy upłynie okres dłuży niż 2 lata. Natomiast Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie Zabudowań. Urządzenia posadowione na Nieruchomości nie stanowią budynków, budowli ani ich części w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że skoro transakcja dostawy Nieruchomości wraz z Zabudowaniami znajdującymi się na działkach nr: 1 oraz 2 stanowiącymi budynki i budowle zostanie przeprowadzona po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia, będzie spełniać warunki zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Tym samym dostawa Nieruchomości wraz z Zabudowaniami, które stanowią budynki i budowle będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Według takich samych zasad będzie opodatkowana dostawa gruntu, na którym te budynki i budowle są posadowione zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy.

Należy wskazać, że strony transakcji mogą zrezygnować z ww. zwolnienia i wybrać opcję opodatkowania zgodnie z art. 43 ust. 10 w związku z art. 43 ust. 11 ustawy, po spełnieniu wynikających z tych przepisów warunków.

Dodatkowo należy wskazać, że w przypadku dostawy urządzeń posadowionych na Nieruchomości, które jak wskazał Wnioskodawca nie stanowią budynków, budowli ani ich części w rozumieniu ustawy Prawo budowlane, nie znajdzie zastosowania zwolnienie z podatku od towarów i usług. Zatem urządzenia posadowione na Nieruchomości, które nie stanowią budynków, budowli ani ich części powinny zostać opodatkowane według stawki właściwej dla danego rodzaju towaru.

W konsekwencji Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).