Uznanie ekspektatywy lokalu za dostawę towarów w myśl ustawy o VAT. - Interpretacja - 0112-KDIL3.4012.228.2022.2.MC

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 10 sierpnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.228.2022.2.MC

Temat interpretacji

Uznanie ekspektatywy lokalu za dostawę towarów w myśl ustawy o VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 czerwca 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 13 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie, uznania za dostawę towarów przeniesienia praw do lokalu w ramach ekspektatywy opisanej w stanie faktycznym.

Uzupełniła go Pani – pismem z dnia 19 lipca 2022 r. (wpływ 22 lipca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą od kwietnia 2021 roku. Głównym przedmiotem działalności prowadzonej przez Wnioskodawczynię jest kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek. Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem VAT. Przed rozpoczęciem prowadzenia działalności Wnioskodawczyni zawarła jako pożyczkobiorca ze swoimi rodzicami jako pożyczkodawcami umowę pożyczki na kwotę (…) zł. Termin spłaty został ustalony na (…) 2023 r. Na mocy aneksu z dnia (…) 2022 r. strony wskazanej wyżej umowy zmieniono termin wygaśnięcia umowy na dzień (…) 2022 r.

W dniu (…) 2021 r. Wnioskodawczyni zawarła umowę deweloperską, na mocy której przysługiwało jej roszczenie o nabycie lokalu mieszkalnego o powierzchni (…) m2. Na mocy umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i sprzedaży z dnia (…) 2022 r.  w wykonaniu wspomnianej umowy deweloperskiej ustanowiono odrębną własność lokalu.

Jednocześnie Wnioskodawczyni nabyła wspomniany lokal jako odrębną nieruchomość. Zgodnie z treścią umowy, wydanie lokalu wraz ze związanymi z nim prawami, nastąpiło przed zawarciem umowy. W umowie zawarto wzmiankę o złożeniu wniosku o założenie księgi wieczystej dla wyodrębnionego lokalu.

Następnie nieruchomość ta wprowadzona została do prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni dokonała ulepszeń w lokalu. Na mocy umowy  z dnia (…) 2022 r. Wnioskodawczyni w celu wykonania zobowiązania wynikającego  z umowy pożyczki zawartej z rodzicami przeniosła na nich ekspektatywę lokalu wraz  z udziałem w nieruchomości wspólnej, który to wnioskodawczyni nabyła na mocy wskazanej wyżej umowy z dnia (…) 2022 r. Na moment zawierania przedmiotowej umowy wniosek o założenie księgi wieczystej dla lokalu stanowiącego przedmiot umowy nie został rozpoznany.

Rodzice wnioskodawczyni otrzymali nieruchomość jako osoby fizyczne w celu spełniania swoich potrzeb mieszkaniowych.

W odpowiedzi na wezwanie udzieliła Pani odpowiedzi na zadane przez Organ pytania:

1.Prosimy o konkretne określenie nieruchomości opisanej we wniosku – lokalu mieszkalnego – dokładny adres.

Odp. Lokal opisany we wniosku znajduje się (…).

2.Czy nabycie ww. nieruchomości nastąpiło w ramach czynności opodatkowanej, zwolnionej lub niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz czy czynność ta była udokumentowana fakturą VAT z wykazaną kwotą podatku VAT?

Odp. Nabycie wskazanej we wniosku nieruchomości nastąpiło w ramach czynności opodatkowanej i zostało udokumentowane fakturą VAT z wykazaną kwotą podatku VAT.

3.Czy, w odniesieniu do ww. nieruchomości, będącej przedmiotem wniosku doszło do pierwszego zasiedlenia, tj. do pierwszego zajęcia nieruchomości (oddania do używania)? Jeżeli tak, to kiedy?

Odp. Oddanie wskazanej we wniosku nieruchomości do użytkowania przez dewelopera nastąpiło w (…) 2021 roku. Po odbiorze mieszkania wnioskodawczyni wykonała remont lokalu a wydatki poniesione przez nią na ulepszenie nie przekraczały 30% wartości początkowej. Pierwsze zasiedlenie nastąpiło zatem  w (…) 2021 roku. Do chwili obecnej nikt nie zamieszkuje w lokalu.

4.Czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem nieruchomości, a jego dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata?

Odp. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a jego dostawą nie upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

5.Czy w odniesieniu do nieruchomości będącej przedmiotem wniosku ponosiła Pani wydatki na jej ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, jeżeli ponosiła Pani takie wydatki to proszę o wskazanie:

a)czy nakłady na to ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej budynku/budynków/budowli lub ich części,

b)kiedy ulepszenie to zostało oddane do użytkowania,

c)czy od tego ulepszenia przysługiwało Pani prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

Odp. Wnioskodawczyni ponosiła wydatki na ulepszenie nieruchomości będącej przedmiotem wniosku. Wydatki na remont (w tym wyposażenie niestanowiące ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) wynosiły łącznie (…) złotych (w 2021 roku była to kwota (…) złotych, w 2022 roku (…) złotych). Ulepszenie to zostało oddane do użytkowania w dniu (…)2022 r. Wnioskodawczyni zakupiła mieszkanie za kwotę (…) złotych netto. Nakłady na ulepszenie lokalu nie przekraczały zatem 30% wartości początkowej nieruchomości. Od kwoty ulepszenia wnioskodawczyni przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

6.Czy nieruchomość była wykorzystywana w działalności gospodarczej prowadzonej przez Panią i w jaki sposób?

Odp. Nieruchomość nie była wykorzystywana w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, została zakupiona celem dalszej odsprzedaży.

7.Jeśli odpowiedź na pytanie 7 jest twierdząca wskazać czy ww. nieruchomość była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku? Jeżeli tak, to na jakiej podstawie prawnej działalność ta korzystała ze zwolnienia.

Odp. Nie dotyczy.

8.Czy nieruchomość ta stanowiła środek trwały czy towar handlowy w prowadzonej działalności gospodarczej? Odp. Nieruchomość wskazana we wniosku stanowiła towar handlowy w prowadzonej przez wnioskodawczynię działalności gospodarczej.

9.Czy nieruchomość była/jest przedmiotem najmu, dzierżawy, użyczenia, itp.? Jeżeli tak, to należy wskazać kiedy budynek lub jego część została oddana w najem (należy wskazać dzień, miesiąc i rok).

Odp. Nieruchomość nie jest i nie była w przeszłości przedmiotem najmu, dzierżawy, użyczenia.

10.Czy najemcy (ewentualnie) ponosili nakłady na ulepszenie lub przebudowę nieruchomości lub jej części w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej ww. obiektu, tj. dokonali istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jej zasiedlenia? Jeżeli ponosili takie wydatki, to:

• kiedy były one ponoszone?

• czy po dokonaniu tych ulepszeń nieruchomość była oddana do użytkowania,

- w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej oraz czy

- w momencie jej dostawy minie okres dłuższy niż dwa lata licząc od momentu oddania nieruchomości do użytkowania po dokonaniu ulepszeń?

• czy od ww. wydatków przysługiwało Im prawo do odliczenia podatku naliczonego?

Odp. Nie dotyczy.

Pytanie

Czy przeniesienie przez Wnioskodawczynię praw do lokalu opisanego we wniosku poprzez przeniesienie ekspektatywy odrębnej własności lokalu, dla którego w momencie przenoszenia ekspektatywy nie założono księgi wieczystej, w celu zwolnienia się ze zobowiązania wynikającego z uprzednio zawartej umowy pożyczki, traktować należy jako dostawę towarów, o której mowa w przepisie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT?

Pani stanowisko w sprawie doprecyzowane w uzupełnieniu do wniosku.

Zdaniem Wnioskodawczyni czynność polegająca na przeniesieniu przez nią w wykonaniu umowy pożyczki ekspektatywy lokalu wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej stanowi dostawę towarów, o której mowa w przepisie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Ekspektatywa odrębnej własność lokalu jest prawem podmiotowym tymczasowym.  W prawie tym zawiera się przygotowanie i zabezpieczenie przyszłych uprawnień, które finalnie zaspokoją interesy uprawnionego podmiotu.

W przypadku ekspektatywy stan faktyczny nabycia prawa jest już częściowo urzeczywistniony (co potwierdza fakt uprzedniego odbioru lokalu, możliwość dokonania  w nim ulepszeń). Wnioskodawczyni po odbiorze lokalu poczyniła w nim nakłady w postaci ulepszeń. W tym stanie rzeczy, zdaniem Wnioskodawczyni, przeniesienie prawa do lokalu mieszkalnego w drodze przeniesienia ekspektatywy należy traktować jako dostawę towarów, o której mowa w przepisie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Podobne stanowisko wyrażone zostało w piśmie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej  z dnia 30 listopada 2017 r. (0115-KDIT1-1.4012.541.2017.3.BS). Analizowany na kanwie tej sprawy stan faktyczny (zdarzenie nr 3) pozostaje zbliżony do stanu opisanego przez Wnioskodawczynię. Rozbieżności wynikają z faktu, że Wnioskodawczyni nabyła lokal od dewelopera jako osoba fizyczna i po jego nabyciu wprowadziła go do założonej przez siebie działalności gospodarczej, a następnie w ramach prowadzonej przez siebie działalności przeniosła jego ekspektatywę na rodziców, podczas gdy w analizowanej wcześniej sytuacji zakup lokalu od dewelopera nastąpił już w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej.

Ponadto Wnioskodawczyni przeniosła na rodziców ekspektatywę lokalu w trybie art. 453 kodeksu cywilnego, tj. w celu zwolnienia się ze zobowiązania wynikającego z wcześniej zawartej umowy pożyczki, podczas gdy w analizowanym stanie faktycznym przeniesienie ekspektatywy lokalu nastąpiło na podstawie umowy sprzedaży.

Reasumując, przeniesienie ekspektatywy lokalu, który w momencie zawarcia umowy został już wyodrębniony, natomiast nie założono jeszcze księgi wieczystej (złożony do sądu wieczysto–księgowego wniosek nie został rozpoznany) powinno być traktowane zdaniem Wnioskodawczyni jak dostawa towarów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwaną dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów  i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, zarówno grunty, jak i budynki spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza więc czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług – oraz czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

Należy też zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę owego faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego).

Jak stanowi art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym:

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Na podstawie art. 3531 Kodeksu cywilnego:

Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Ustawodawca przy założeniu zasady swobody umów nie stawia przeszkód, aby dłużnik zwolnił się ze zobowiązania przez spełnienie innego świadczenia, jeżeli również taka jest wola wierzyciela.

Zgodnie bowiem z art. 453 Kodeksu cywilnego:

Jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Jednakże gdy przedmiot świadczenia ma wady, dłużnik obowiązany jest do rękojmi według przepisów o rękojmi przy sprzedaży.

Z powyższego przepisu wynika, że wierzyciel może zgodzić się przyjąć – zamiast świadczenia, które dłużnik powinien spełnić zgodnie z treścią zobowiązania – inne świadczenie zaoferowane przez dłużnika w celu zwolnienia się ze zobowiązania (świadczenie w miejsce wypełnienia „datio in solutum”). Przesłankami wygaśnięcia zobowiązania są porozumienia stron oraz rzeczywiste spełnienie świadczenia przez dłużnika.

Świadczenie w miejsce wykonania może być dokonywane w ramach wszelkiego typu zobowiązań o charakterze cywilnoprawnym (tj. wynikających z czynności prawnych). Zakres modyfikacji dotychczasowego zobowiązania uzależniony jest jedynie od ogólnie obowiązujących przepisów, ale to od uznania stron zależy, jakie świadczenie zgodzi się przyjąć wierzyciel w miejsce dotychczasowego i jakie dłużnik będzie mógł wykonać.

Należy podkreślić, że celem datio in solutum jest wygaśnięcie istniejących pomiędzy stronami zobowiązań poprzez spełnienie przez dłużnika świadczenia innego niż określone w treści pierwotnej umowy. Zobowiązanie wówczas wygasa tak, jakby wygasło przez zwykłe wykonanie, przy czym konieczną przesłanką wygaśnięcia zobowiązania – poza umową stron – jest rzeczywiste dokonanie świadczenia przez dłużnika.

Przeniesienie własności przez dłużnika na rzecz wierzyciela, będące w istocie spełnieniem świadczeń wobec wierzyciela, stanowi dostawę towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy. W wyniku powyższego przeniesienia praw własności wierzyciel rozporządza powyższym prawem jak właściciel. Przeniesienie własności towarów w trybie art. 453 ustawy Kodeks cywilny stanowi zatem odpłatną dostawę w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje, co należy rozumieć przez czynność odpłatną. Jednak dla uznania, że dostawa towarów/świadczenie usługi podlega opodatkowaniu tym podatkiem, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz/lub świadczenia usług) za wynagrodzeniem.

Należy zauważyć, że przepisy podatkowe nie zawierają jakichkolwiek ograniczeń, co do formy zapłaty. Wynagrodzenie (zapłata) nie musi nastąpić w formie świadczenia pieniężnego. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Z opisu sprawy wynika, że jest Pani przedsiębiorcą oraz czynnym podatnikiem VAT.

Nieruchomość będąca przedmiotem sprawy, została zakupiona w (…) 2021 r. na podstawie umowy deweloperskiej. Na mocy umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i sprzedaży z dnia (…)2022 r. w wykonaniu wspomnianej umowy deweloperskiej ustanowiono odrębną własność lokalu mieszkalnego o powierzchni (…) m2. Zgodnie z treścią umowy, wydanie lokalu wraz ze związanymi z nim prawami, nastąpiło przed zawarciem umowy. W umowie zawarto wzmiankę o złożeniu wniosku o założenie księgi wieczystej dla wyodrębnionego lokalu.

Nabycie wskazanej we wniosku nieruchomości nastąpiło w ramach czynności opodatkowanej i zostało udokumentowane fakturą VAT z wykazaną kwotą podatku VAT.

Następnie w celu wykonania zobowiązania wynikającego z umowy pożyczki zawartej  z rodzicami, przeniosła Pani na nich ekspektatywę lokalu wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, który to został nabyty na mocy wskazanej wyżej umowy w 2022 r.

Wątpliwości Pani w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy przeniesienie praw do lokalu opisanego we wniosku poprzez ekspektatywę odrębnej własności lokalu, dla którego w momencie przenoszenia ekspektatywy nie założono księgi wieczystej, w celu zwolnienia się ze zobowiązania wynikającego z uprzednio zawartej umowy pożyczki, traktować należy jako dostawę towarów, o której mowa w przepisie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Z opisanego powyżej stanu faktycznego wynika, że pomiędzy stronami zaistnieje więź  o charakterze zobowiązaniowym – Pani zobowiązała się przenieść na rzecz wierzyciela (rodziców) – prawo własności lokalu z udziałem w części wspólnej nieruchomości. Stwierdzić tym samym należy, iż istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towaru w zakresie przeniesienia prawa do rozporządzania towarem a wynagrodzeniem stanowiącym konkretną wartość wyrażalną w pieniądzu, którą stanowi udzielona pożyczka.

Podkreślić przy tym należy, iż zapłaty (wynagrodzenia) nie można utożsamiać jedynie ze świadczeniem pieniężnym. Także świadczenie o charakterze rzeczowym jest wynagrodzeniem. Przykładowo więc zamiana towarów, zamiana towaru na usługę  i odwrotnie, wydanie towarów (świadczenie usług) w zamian za wierzytelności itp. będzie uznane odpowiednio za odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług. Mamy bowiem do czynienia z konkretną korzyścią, która należna jest za dokonywane świadczenie.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż przeniesienie własności nieruchomości  – lokalu w zamian za zwolnienie ze zobowiązań wynikających z udzielonej pożyczki, tak jak to ma miejsce w niniejszej sprawie, będzie odpowiadało hipotezie art. 7 ustawy. Za taką oceną przemawia fakt, że mamy tutaj do czynienia z dostawą towarów rozumianą po myśli art. 7 ust. 1 ustawy, jako przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami (działką) jak właściciel i dodatkowo ma ona charakter odpłatny. Pojęcie „rozporządzenia towarami jak właściciel”, jak już wyżej sygnalizowano, należy rozumieć szeroko. Spośród czynności „przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” można na pewno wymienić sprzedaż i zamianę oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu.

W tym miejscu należy również stwierdzić, że ekspektatywa odrębnej własności lokalu jest prawem podmiotowym tymczasowym, przygotowuje i zabezpiecza prawo przyszłe, które dopiero ostatecznie zaspokaja interesy podmiotu uprawnionego. Ekspektatywa jest zabezpieczonym prawnie oczekiwaniem na nabycie prawa podmiotowego, wierzytelności lub prawa rzeczowego, które polega na tym, że normalny stan faktyczny zbycia takiego prawa jest już częściowo urzeczywistniony.

Zatem, przeniesienie własności lokalu w ramach ekspektatywy przez Panią na wierzyciela  w zamian za dług wobec wierzyciela, na który składa się pożyczka stanowić będzie dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i tym samym będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym Pani stanowisko w zakresie pytania należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z własnego stanowiska w sprawie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).