Interpretacja indywidualna z dnia 19.11.2020, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.511.2020.2.SW, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2020 r. (data wpływu 17 września 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 października 2020 r. (data wpływu 21 października 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 15 października 2020 r. (doręczone dnia 15 października 2020 r.) oraz pismem z dnia 18 listopada 2020 r. (data wpływu 18 listopada 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu Budowa Punktu Selektywnego Zbierania Odpadów Komunalnych w Gminie () - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu Budowa Punktu Selektywnego Zbierania Odpadów Komunalnych w Gminie (). Złożony wniosek uzupełniony został pismem z dnia 21 października 2020 r. (data wpływu 21 października 2020 r.) na wezwanie Organu z dnia 15 października 2020 r. (doręczone dnia 15 października 2020 r.), a także pismem z dnia 18 listopada 2020 r. (data wpływu 18 listopada 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego i wykonuje zadania własne wynikające z ustawy o samorządzie gminnym.

Gmina () złożyła wniosek o przyznanie dofinansowania na zadanie pn. Budowa Punktu Selektywnego Zbierania Odpadów Komunalnych w Gminie () ze środków Unii Europejskiej w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa () na lata (). Projekt pn. Budowa Punktu Selektywnego Zbierania Odpadów Komunalnych w Gminie realizowany będzie w województwie (), w powiecie (), na terenie Gminy (), na działce ewidencyjnej nr (), obręb (). Wnioskodawcą projektu jest Gmina (). Projekt polega na budowie Punktu Selektywnego Zbierania Odpadów Komunalnych (PSZOK). Zakres prac obejmuje: przygotowanie terenu pod budowę (m.in. utwardzenie terenu), wyposażenie PSZOK (kontenery, wagi, pojemniki na odpady) budowę wiaty, magazynu przedmiotów do ponownego użycia wraz z warsztatem, magazynu na odpady niebezpieczne i ZSEE, budynku biurowego, ścieżki edukacyjnej, wykonanie sieci kanalizacyjnej, przyłącza wodociągowego oraz wykonanie zasilania oraz oświetlenia PSZOK.

Jednostką odpowiedzialną za realizację projektu, w tym prowadzenie Punktu Selektywnego Zbierania Odpadów Komunalnych będzie Urząd Gminy, przy pomocy którego Wójt jako organ wykonawczy Gminy realizuje zadania. W skład urzędu wchodzą referaty oraz samodzielne stanowiska, a strukturę organizacyjną i zasady funkcjonowania urzędu określa regulamin nadany przez Wójta w drodze zarządzenia. Wnioskodawca tj. Gmina nie ma innej jednostki organizacyjnej, której mogłaby przekazać powstały majątek do zarządzania.

Konieczność realizacji przedsięwzięcia: budowa PSZOK wynika z niedostatecznej ilości takich punktów w powiecie (). Na terenie Gminy nie istnieje żaden stacjonarny PSZOK. Brak takiego punktu bardzo ogranicza mieszkańcom możliwość oddawania odpadów niebezpiecznych do prawidłowej utylizacji. W związku z tym, istnieje ryzyko wyrzucania odpadów, które powinny znaleźć się w PSZOK-ach, do pojemników, które nie są do tego przeznaczone. Co więcej, brak punktu skutkuje również negatywnym oddziaływaniem na środowisko, ponieważ możliwość oddania określonych odpadów jest mocno ograniczona z racji częstotliwości odbierania i zagospodarowywania ww. odpadów przez zobowiązaną do tego firmę. Istnieje ryzyko, iż materiały takie jak chemikalia dostaną się do ścieków, a wszelkie związki pochodzące z tego procesu bezpośrednio zanieczyszczą środowisko. Planowane przedsięwzięcie ma na celu uzupełnienie funkcjonującego na terenie gminy systemu gospodarowania odpadami komunalnymi.

Planowane do realizacji przez Gminę zadanie, jest zgodne z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 3, ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713 z późn. zm.). W celu zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty do zadań własnych gminy należą m.in. sprawy z zakresu ochrony środowiska i przyrody. Dodatkowo, zgodnie z art. 3 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 13 września 1996 r., o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2020 r. poz. 1439 z późn. zm.), do zadań gmin należy tworzenie punktów selektywnego zbierania odpadów komunalnych.

Wszystkie faktury dokumentujące poniesione wydatki w związku z planowaną do realizacji inwestycją będą wystawiane na Gminę. Gmina nie będzie wykorzystywała powstałej w wyniku inwestycji infrastruktury do jakichkolwiek czynności opodatkowanych VAT oraz nie zamierza osiągać żadnych dochodów przy użyciu wyżej wymienionej infrastruktury. Mieszkańcy Gminy za składowanie odpadów na PSZOK nie będą ponosili żadnej odpłatności. W związku z powyższym Gmina nie będzie pozyskiwać z tego tytułu dochodów. Zakupione usługi na realizację wymienionego zadania nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Zgromadzone odpady z omawianego punktu będą odbierane przez upoważniony podmiot wyłoniony w drodze przetargu. Gmina nie będzie dokonywała odpłatnej dostawy odpadów (makulatura, surowce wtórne) zgromadzonych w PSZOK.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa inwestycja będzie wykorzystywana przez Gminę do realizacji jej zadań własnych, wynikających z ustawy o samorządzie gminnym oraz ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Gmina w złożonym wniosku o dofinansowanie ujęła w kosztach kwalifikowanych projektu koszty całkowite realizacji projektu wraz z podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z realizacją projektu Budowa Punktu Selektywnego Zbierania Odpadów Komunalnych w Gminie Gmina będzie miała możliwość odzyskania podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie będzie miała możliwości odzyskania podatku od towarów i usług w trakcie realizacji projektu Budowa Punktu Selektywnego Zbierania Odpadów Komunalnych w Gminie, ponieważ realizacja tego projektu nie jest związana ze sprzedażą opodatkowaną.

Mieszkańcy Gminy za składowanie odpadów na PSZOK nie będą ponosili żadnej odpłatności. W związku z powyższym Gmina nie będzie pozyskiwać z tego tytułu dochodów. Zakupione usługi na realizację wymienionego zadania nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Zgromadzone odpady z omawianego punktu będą odbierane przez upoważniony podmiot wyłoniony w drodze przetargu. Gmina nie będzie dokonywała odpłatnej dostawy odpadów (makulatura, surowce wtórne) zgromadzonych w PSZOK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, określonych we wspomnianym art. 86 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Istotne jest, aby podmiot, który chce skorzystać z obniżenia podatku, spełniał przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności, za podatnika VAT, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

I tak, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W świetle art. 6 ust. 1 tej ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 1 oraz 3 ustawy o samorządzie gminnym).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2020 r. poz. 1439 z późn. zm.) utrzymanie czystości i porządku w gminach należy do obowiązkowych zadań własnych gminy. Stosownie do art. 3 ust. 2 pkt 6 ww. ustawy Gminy zapewniają czystość i porządek na swoim terenie i tworzą warunki niezbędne do ich utrzymania, a w szczególności tworzą punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych w sposób umożliwiający łatwy dostęp dla wszystkich mieszkańców gminy, które zapewniają przyjmowanie co najmniej odpadów komunalnych: wymienionych w pkt 5 ww. ustawy, odpadów niebezpiecznych, przeterminowanych leków i chemikaliów, odpadów niekwalifikujących się do odpadów medycznych powstałych w gospodarstwie domowym w wyniku przyjmowania produktów leczniczych w formie iniekcji i prowadzenia monitoringu poziomu substancji we krwi, w szczególności igieł i strzykawek, zużytych baterii i akumulatorów, zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego, mebli i innych odpadów wielkogabarytowych, zużytych opon, odpadów budowlanych i rozbiórkowych oraz odpadów tekstyliów i odzieży

Z opisu sprawy przedstawionego w złożonym wniosku wynika, że Wnioskodawca jest jednostką samorządu terytorialnego i wykonuje zadania własne wynikające z ustawy o samorządzie gminnym oraz jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca złożył wniosek o przyznanie dofinansowania na zadanie pod nazwą Budowa Punktu Selektywnego Zbierania Odpadów Komunalnych w Gminie () ze środków Unii Europejskiej w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa () na lata (). Uzasadnieniem konieczności realizacji przedsięwzięcia jest niedostateczna ilości takich punktów w powiecie. Na terenie Gminy nie istnieje żaden stacjonarny PSZOK co ogranicza mieszkańcom możliwość oddawania odpadów niebezpiecznych do prawidłowej utylizacji. Istnieje ryzyko wyrzucania odpadów, które powinny znaleźć się w PSZOK-ach, do pojemników, które nie są do tego przeznaczone. Brak punktu selektywnej zbiórki odpadów skutkuje negatywnym oddziaływaniem na środowisko, ponieważ możliwość oddania określonych odpadów jest mocno ograniczona z racji częstotliwości odbierania i zagospodarowywania ww. odpadów przez zobowiązaną do tego firmę. Istnieje ryzyko, że materiały takie jak chemikalia dostaną się do ścieków, a wszelkie związki pochodzące z tego procesu bezpośrednio zanieczyszczą środowisko. Celem planowanego przedsięwzięcia jest uzupełnienie funkcjonującego na terenie gminy systemu gospodarowania odpadami komunalnymi.

Gmina nie będzie wykorzystywała powstałej w wyniku inwestycji infrastruktury do jakichkolwiek czynności opodatkowanych VAT oraz nie zamierza osiągać żadnych dochodów przy użyciu wyżej wymienionej infrastruktury. Mieszkańcy Gminy za składowanie odpadów na PSZOK nie będą ponosili żadnej odpłatności. Gmina nie będzie pozyskiwać z tego tytułu dochodów. Zakupione usługi na realizację wymienionego zadania nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Zgromadzone odpady z omawianego punktu będą odbierane przez upoważniony podmiot wyłoniony w drodze przetargu. Gmina nie będzie dokonywała odpłatnej dostawy odpadów (makulatura, surowce wtórne) zgromadzonych w PSZOK.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pod nazwą Budowa Punktu Selektywnego Zbierania Odpadów Komunalnych w Gminie ().

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku od towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca powstała w wyniku inwestycji infrastruktura nie będzie wykorzystywana do jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe Wnioskodawca nie będzie mieć prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją przedmiotowego projektu. Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać również prawo otrzymania zwrotu podatku o którym mowa w art. 87 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Równocześnie należy wskazać, że pojęcie kosztu kwalifikowalnego nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej