Prawo do zastosowania zwolnienia podmiotowego w sytuacji sprzedaży artykułów elektrycznych oraz artykułów gospodarstwa domowego na zasadach komisu z... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 24.04.2020, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.34.2020.3.ISK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Prawo do zastosowania zwolnienia podmiotowego w sytuacji sprzedaży artykułów elektrycznych oraz artykułów gospodarstwa domowego na zasadach komisu z wykorzystaniem platform internetowych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2020 r. (data wpływu 16 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 marca 2020 r. (data wpływu 9 marca 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 25 lutego 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.34.2020.1.ISK (doręczone Stronie w dniu 2 marca 2020 r.), oraz uzupełnionym pismem z dnia 31 marca 2020 r. nadanym w placówce pocztowej dnia 1 kwietnia 2020 r. (data wpływu 3 kwietnia 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 23 marca 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.34.2020.2.ISK (doręczone Stronie w dniu 27 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia podmiotowego w sytuacji sprzedaży artykułów elektrycznych oraz artykułów gospodarstwa domowego na zasadach komisu z wykorzystaniem platform internetowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z dnia 6 marca 2020 r. (data wpływu 9 marca 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 25 lutego 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.34.2020.1.ISK (skutecznie doręczonym w dniu 2 marca 2020 r.) oraz uzupełniony pismem z dnia 31 marca 2020 r. nadanym w placówce pocztowej dnia 1 kwietnia 2020 r. (data wpływu 3 kwietnia 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 23 marca 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.34.2020.2.ISK (skutecznie doręczonym w dniu 27 marca 2020 r.) dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia podmiotowego w sytuacji sprzedaży artykułów elektrycznych oraz artykułów gospodarstwa domowego na zasadach komisu z wykorzystaniem platform internetowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od lipca 2014 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, polegającą na handlu przez Internet przedmiotami używanymi. Przedmiotem sprzedaży są elementy wystroju wnętrz retro, vintage. W przeważającej większości są to oryginalne przedmioty z lat 50., 70. Wszystkie przedmioty w asortymencie są używane (nie występują przedmioty nowe).

Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT ze względu na przychody nieprzekraczające ustawowego progu. Handel prowadzony jest przez kilka platform internetowych m.in. A., P., Y. i inne. Pytanie będzie dotyczyło dwóch platform działających na zasadach komisu. Są to platformy internetowe P. i Y.. Mechanizm sprzedaży polega na udzielaniu przez Wnioskodawcę podmiotom zlecenia sprzedaży swoich przedmiotów, które następnie są przez te podmioty odsprzedawane nabywcom końcowym.

Z ww. podmiotami (P. i Y.) Wnioskodawca współpracuje w ramach zawartych umów komisowych. Zamówienia poszczególnych artykułów dokonywane są drogą elektroniczną pomiędzy platformami internetowymi a klientem końcowym.

W ocenie Wnioskodawcy, współpracy z tymi platformami nie można określić jako zorganizowany system zawierania umów na odległość. W relacji z ww. podmiotami występuje obecność fizyczna stron. W przypadku Y. są to osobiste wizyty w siedzibie firmy w W., z prezentacją przedmiotów Wnioskodawcy. Także fizyczna sprzedaż w sklepie stacjonarnym i wystawach Y.. Natomiast w przypadku firmy P., również nie ma kontaktu z klientem końcowym, po każdorazowej sprzedaży na platformie P. firma osobiście odbiera produkt od Wnioskodawcy.

Wnioskodawca chciałby rozszerzyć sprzedawany asortyment o artykuły elektryczne i artykuły gospodarstwa domowego. Głównie chodzi o oświetlenie: lampy podłogowe, sufitowe, kinkiety i inne oświetlenie. Całość asortymentu oświetleniowego składałoby się z przedmiotów z lat 50, 70. Wszystkie byłyby pojedynczymi, używanymi egzemplarzami.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 9 marca 2020 r. wskazano, że artykuły elektryczne oraz artykuły gospodarstwa domowego będą się znajdować pod symbolem PKWiU z 2008 r. Dział 27; symbol 27. Sprzedaż Wnioskodawcy miałaby dotyczyć konkretnie: 27.4 Sprzęt oświetleniowy elektryczny, obejmuje on lampy sufitowe, ścienne podłogowe i biurkowe.

Część sprzedawanych artykułów będzie z fizyczną obecnością stron, część bez fizycznej obecności stron. W przypadku platformy internetowej P. po sprzedaży artykułu, firma P. będzie ustalała odbiorów artykułu i przysyła swojego kuriera. W przypadku platformy internetowej Y., po sprzedaży artykułu, będzie on wysyłany bezpośrednio dla klienta, na adres wskazany przez platformę Y. lub artykuł może być dowieziony do siedziby firmy, która jest jednocześnie miejscem sprzedaży stacjonarnej (....)

Platformy P. i Y. dokonują sprzedaży we własnym imieniu przedmiotów należących do Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 3 kwietnia 2020 r. przedstawiono, schemat sprzedaży komisowej: czynności jakie należą do Wnioskodawcy to: zrobienie zdjęć sprzedawanego przedmiotu, zmierzenie przedmiotu. Następnie Wnioskodawca loguje się do panelu sprzedawcy na serwisie Y. lub P.. Tam Wnioskodawca uzupełnia gotowy formularz: dodaje wymiary, zdjęcia, krótki opis, proponowaną cenę i koszt wysyłki w przypadku serwisu Y., serwis P. sam zajmuje się odbiorem przesyłek.

Po wypełnieniu formularzy serwisy najczęściej w ciągu 1-2 dni kwalifikują lub nie, dany przedmiot do sprzedaży na swoich serwisach. Pracownicy serwisów obrabiają zdjęcia, poprawiają opisy. Po około 2 dniach Wnioskodawca dostaje informację, że dany przedmiot został zakwalifikowany do sprzedaży i ukazał się na stronie serwisu. Od tego momentu Wnioskodawca nie ma samodzielnie możliwości zmian w opisie, a jedynie po akceptacji pracowników serwisu.

Gdy serwisy sprzedają przedmiot Wnioskodawcy, zostaje On o tym powiadomiony drogą elektroniczną e-mail.

Wnioskodawca dostaje również drogą elektroniczną dalsze wytyczne.

Ponieważ serwisy sprzedają przedmioty Wnioskodawcy pod swoją nazwą, klient nie ma możliwości odbioru przedmiotu od Wnioskodawcy.

Dostarczenie towarów po sprzedaży Klienta:

Serwis Y. - Wnioskodawca dostaje mailowo informację o zapakowanie sprzedanego przedmiotu (folia z logo Y.) i wysyłkę pod wskazany adres. Fakturę za sprzedaż Wnioskodawca wystawia serwisowi Y.
Serwis P. Wnioskodawca dostaje mailowo informację o zapakowaniu towaru, paczkę mierzy i waży i wysyła informację zwrotną. Następnie Wnioskodawca dostaje informację drogą mailową w jakich dniach przyjedzie kurier z serwisu P. po odbiór paczki. Faktury za sprzedaż Wnioskodawca wystawia serwisowi P.

Y. jest właścicielem i administratorem sklepu stacjonarnego i serwisu internetowego. Wnioskodawca zawarł umowę z serwisem Y., na podstawie której udziela Y. zlecenia sprzedaży przedmiotów zgłoszonych przez Wnioskodawcę do serwisu, w imieniu Y. Ogólnie na takich zasadach również funkcjonuje sprzedaż z serwisem P.

W odpowiedzi na pytanie tut. Organu dotyczące opisania okoliczności oraz warunków w jakich zawierane są umowy, na podstawie których dochodzi do transakcji pomiędzy Wnioskodawcą, a podmiotami P. i Y., w tym m.in. wskazanie w jaki sposób są negocjowane i zawierane umowy pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotami P. i Y. - czy umowy te są negocjowane i zawierane na odległość (poprzez Internet, telefon itp.), czy też poprzez kontakt bezpośredni np. w lokalu podmiotu, Wnioskodawca wskazał, że umowy są negocjowane i zawierane drogą internetową lub telefoniczną. W przypadku serwisu Y. również w siedzibie firmy w W. ()

Zdaniem Wnioskodawcy, do sprzedaży bez fizycznej obecności stron dochodzi, gdy po sprzedaży Wnioskodawca otrzymuje adres do wysyłki i wysyła przedmiot. Do fizycznej obecności stron dochodzi wtedy, gdy Wnioskodawca sprzeda przedmiot w serwisie P. i serwis przysyła swój opłacony transport po odbiór przedmiotu. W przypadku serwisu Y. dochodzi do fizycznej obecności stron, gdy po sprzedaży przedmiotu, Wnioskodawca zawozi go osobiście do siedziby firmy, aby tam na miejscu miał go odebrać klient serwisu.

W przypadku serwisu Y. do zawierania i negocjowania umów sprzedaży a Klientem dochodzi elektronicznie przez stronę Y. lub w sklepie stacjonarnym w W., gdzie Klient ma możliwość fizycznego zakupu przedmiotów lub elektronicznego. W przypadku serwisu P. do zawierania i negocjowania umów sprzedaży z Klientem dochodzi drogą elektroniczną przez stronę serwisu P.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało zwolnienie podmiotowe z VAT, jeśli rozpocznie sprzedaż artykułów elektrycznych oraz artykułów gospodarstwa domowego na zasadach komisu opisanych powyżej?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma On prawo zachowania zwolnienia podmiotowego z VAT w przypadku sprzedaży artykułów elektrycznych oraz artkułów gospodarstwa domowego w drodze komisu.

Art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od towarów i usług wyłącza możliwość zwolnienia z podatku VAT podatników dokonujących dostaw m.in. urządzeń elektronicznych, elektrycznych i nieelektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego (PKWiU 27), w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoznacznej obecności fizycznej stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
1. transakcji związanych z nieruchomościami,
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
3. usług ubezpieczeniowych
&− jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności przed dniem wykonania tej czynności.

W myśl art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Mając na uwadze powyższe regulacje należy zauważyć, że ustawodawca co do zasady przewidział zastosowanie zwolnienia dla podatników, u których wielkość sprzedaży w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła łącznie 200.000 zł oraz dla podatników rozpoczynających sprzedaż w trakcie roku, jeżeli przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200.000 zł. Dodatkowo ustawodawca ograniczył możliwość zastosowania zwolnienia w stosunku do czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Stosownie do art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

dokonujących dostaw:
1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
  - energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
  - wyrobów tytoniowych,
  - samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
4. terenów budowlanych,
5. nowych środków transportu,
6. następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
  - preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
  - komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
  - urządzeń elektrycznych i nieelektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego (PKWiU 27),
  - maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
7. hurtowych i detalicznych części do:
  - pojazdów samochodowych (PKWiU 45.3),
  - motocykli (PKWiU 45.4);
świadczących usługi:
1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie,
4. ściągania długów, w tym factoringu;
nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

&
&

Wskazać w tym miejscu należy, że art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f) ustawy został dodany do ustawy o VAT na mocy art. 1 pkt 27 lit. b tiret pierwsze ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2019 r. poz. 1520) i obowiązuje od 1 września 2019 r.

Z treści art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f) ustawy wynika, że dostawa towaru zawarta w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie m.in. urządzeń elektrycznych i nieelektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego (PKWiU 27), nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Co istotne art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f) ustawy, odnosi się do umów zawieranych zarówno z konsumentami jak i z podmiotami nie będącymi konsumentami tj. innymi podatnikami.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia umowy zawartej na odległość. Ustawodawca wprowadzając powyższy przepis wzorował się na określeniu umowy zawieranej na odległość, zdefiniowanej w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz.U. 2020 r., poz. 287), zgodnie z którą to definicją, umowa zawarta na odległość oznacza umowę zawartą z konsumentem w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie.

Zatem z powyższego przepisu wynika, że umowa zawarta na odległość to umowa nazwana, do zawarcia której dochodzi w ramach zorganizowanego przez przedsiębiorcę systemu zawierania umów na odległość, często dla tzw. transakcji on-line. Warunkiem koniecznym do zakwalifikowania umowy jako zawartej na odległość jest brak jednoczesnej fizycznej obecności stron, w tym samym miejscu i czasie, a także zawarcie umowy z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca od lipca 2014 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, polegającą na handlu przez Internet przedmiotami używanymi - elementami wystroju wnętrz retro, vintage.

Wnioskodawca chciałby rozszerzyć sprzedawany asortyment o artykuły elektryczne i artykuły gospodarstwa domowego. Wszystkie przedmioty byłyby pojedynczymi, używanymi egzemplarzami. Artykuły elektryczne oraz artykuły gospodarstwa domowego będą się znajdować pod symbolem PKWiU z 2008 r. 27.4 Sprzęt oświetleniowy elektryczny; obejmuje on lampy sufitowe, ścienne podłogowe i biurkowe.

Wątpliwości dotyczą sprzedaży ww. towarów z wykorzystaniem dwóch platform działających na zasadach komisu. Są to platformy internetowe P. i Y.. Mechanizm sprzedaży polega na udzielaniu przez Wnioskodawcę podmiotom zlecenia sprzedaży swoich przedmiotów, które następnie są przez te podmioty we własnym imieniu odsprzedawane nabywcom końcowym.

W odniesieniu do schematu sprzedaży komisowej, czynności jakie należą do Wnioskodawcy to: zrobienie zdjęć sprzedawanego przedmiotu, zmierzenie przedmiotu. Następnie Wnioskodawca loguje się do panelu sprzedawcy na serwisie Y. lub P.. Tam Wnioskodawca uzupełnia gotowy formularz: dodaje wymiary, zdjęcia, krótki opis, proponowaną cenę i koszt wysyłki w przypadku serwisu Y., serwis P. sam zajmuje się odbiorem przesyłek. Po wypełnieniu formularzy serwisy najczęściej w ciągu 1-2 dni kwalifikują lub nie, dany przedmiot do sprzedaży na swoich serwisach. Pracownicy serwisów obrabiają zdjęcia, poprawiają opisy. Po około 2 dniach Wnioskodawca dostaje informację, że dany przedmiot został zakwalifikowany do sprzedaży i ukazał się na stronie serwisu. Od tego momentu Wnioskodawca nie ma samodzielnie możliwości zmian w opisie, a jedynie po akceptacji pracowników serwisu.

Przedmioty Wnioskodawcy, gdy ukażą się na stronach serwisu nie są podpisane danymi Wnioskodawcy, ani nazwy firmy Wnioskodawcy. Kupujący nie wie, że nabywa je od Wnioskodawcy, a od serwisu Y. lub P.. Gdy serwisy sprzedają przedmiot Wnioskodawcy, zostaje On o tym powiadomiony drogą elektroniczną e-mail. Wnioskodawca dostaje również drogą elektroniczną dalsze wytyczne.

Ponieważ serwisy sprzedają przedmioty Wnioskodawcy pod swoją nazwą, klient nie ma możliwości odbioru przedmiotu od Wnioskodawcy. Dostarczenie towarów po sprzedaży Klienta:

Serwis Y. - Wnioskodawca dostaje mailowo informację o zapakowanie sprzedanego przedmiotu (folia z logo Y.) i wysyłkę pod wskazany adres. Fakturę za sprzedaż Wnioskodawca wystawia serwisowi Y..
Serwis P. Wnioskodawca dostaje mailowo informację o zapakowaniu towaru, paczkę mierzy i waży i wysyła informację zwrotną. Następnie Wnioskodawca dostaje informację drogą mailową w jakich dniach przyjedzie kurier z serwisu P. po odbiór paczki. Faktury za sprzedaż Wnioskodawca wystawia serwisowi P..

Y. jest właścicielem i administratorem sklepu stacjonarnego i serwisu internetowego. Wnioskodawca zawarł umowę z serwisem Y., na podstawie której udziela Y. zlecenia sprzedaży przedmiotów zgłoszonych przez Wnioskodawcę do serwisu, w imieniu Y.. Ogólnie na takich zasadach również funkcjonuje sprzedaż z serwisem P..

Umowy pomiędzy Wnioskodawcą, a podmiotami P. i Y. są negocjowane i zawierane drogą internetową lub telefoniczną. W przypadku serwisu Y. również w siedzibie firmy w W.

Część sprzedawanych artykułów będzie z fizyczną obecnością stron, część bez fizycznej obecności stron.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego z VAT, w sytuacji gdy rozpocznie sprzedaż artykułów elektrycznych oraz artykułów gospodarstwa domowego na zasadach komisu opisanych powyżej.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa wskazać należy, że planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż na wskazanych w opisie sprawy zasadach komisu z firmą P. lub Y. artykułów elektrycznych oraz artykułów gospodarstwa domowego sklasyfikowanych w PKWiU 27.4, będzie stanowiła sprzedaż, o której mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f) ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy, umowy pomiędzy Wnioskodawcą, a podmiotami P. i Y., a także umowy sprzedaży towaru między ww. podmiotami a Klientami, są negocjowane i zawierane drogą internetową lub telefoniczną, przy czym w przypadku serwisu Y. dodatkowo w siedzibie firmy. Ponadto z opisanego schematu umowy komisu wynika, że wszelkie czynności wykonywane przez Wnioskodawcę wraz z dokonaniem sprzedaży przez podmioty P. i Y. na rzecz Klienta nie są realizowane przy obecności fizycznej tych stron. Zatem praktycznie wszystkie umowy, z wyjątkami umów negocjowanych przez Wnioskdawcę w sklepie stacjonarnym podmiotu Y., zawierane są przez Wnioskodawcę z kupującymi na odległość. Nie ma w tym przypadku znaczenia fakt, że w odniesieniu do firmy Y. po dokonanej sprzedaży Wnioskodawca zawozi towar osobiście do siedziby firmy, aby tam na miejscu miał go odebrać klient serwisu.

Z powyższego wynika, że sprzedaż dokonywana pomiędzy Wnioskodawcą a firmą P. lub Y. na opisanych powyżej zasadach komisu będzie realizowana w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość.

Zatem z uwagi na fakt, że towary sprzedawane przez Wnioskodawcę stanowią artykuły elektryczne oraz artykuły gospodarstwa domowego sklasyfikowane w PKWiU 27.4, których dostawa będzie realizowana w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie, zostaną spełnione wszystkie przesłanki wskazane w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f) ustawy warunkujące wyłączenie ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji powyższego, Wnioskodawca rozszerzając obecną działalność o sprzedaż artykułów elektrycznych oraz artykułów gospodarstwa domowego z firmą P. lub Y. na zasadach komisu opisanych w zdarzeniu przyszłym, z uwagi na spełnienie przesłanek wskazanych w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f) ustawy, nie będzie mógł korzystać ze zwolnienia podmiotowego którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID - 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. poz. 374 i 567) dodany przez art. 1 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568)).

Stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie