Uznanie Podstawowego i Dodatkowego Wynagrodzenia Najemcy za usługę opodatkowaną podatkiem VAT oraz prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur do... - Interpretacja - 0112-KDIL3.4012.182.2022.1.LS

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 22 czerwca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.182.2022.1.LS

Temat interpretacji

Uznanie Podstawowego i Dodatkowego Wynagrodzenia Najemcy za usługę opodatkowaną podatkiem VAT oraz prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących to Wynagrodzenie.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

12 maja 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 12 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie uznania Podstawowego i Dodatkowego Wynagrodzenia Najemcy za usługę opodatkowaną podatkiem VAT oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących to Wynagrodzenie.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

·A

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

·B

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Informacje ogólne

Spółka A. Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Wynajmujący”) jest polską spółką kapitałową. Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości położonej w (…), na którą składa się prawo własności gruntu wraz z posadowionym na nim budynkiem o przeznaczeniu magazynowo-biurowym (dalej: „Budynek”) oraz budowlami służącymi funkcjonowaniu Budynku, stanowiącymi łącznie centrum logistyczne (dalej łącznie: „Nieruchomość”).

Wnioskodawca prowadzi w Polsce działalność w zakresie wynajmu Nieruchomości.

Z uwagi na uwarunkowania rynkowe Wnioskodawca proponuje potencjalnym najemcom tzw. zachęty, dzięki którym oferta Wnioskodawcy staje się bardziej atrakcyjna. Zachęty te polegają głównie na wypłacie na rzecz najemcy ustalonej przez strony kwoty pieniężnej (premii) celem m.in. zachęcenia do zawarcia lub przedłużenia umowy najmu, czy też pokrycia kosztów przeprowadzki najemcy do przedmiotu najmu.

Obecnie Nieruchomość jest wynajmowana wyłącznie na rzecz B. („Najemca”) na podstawie umowy najmu zawartej w dniu (…) czerwca 2019 r. (dalej: „Umowa”). Umowa została pierwotnie zawarta na okres 10 lat. W związku z zawarciem Umowy Wynajmujący, w ramach wspomnianej powyżej zachęty, wypłacił na rzecz Najemcy kwotę pieniężną.

Wynajmujący oraz Najemca są określani łącznie w niniejszym wniosku, jako „Strony” lub „Zainteresowani”.

Zmiana Umowy

W ostatnim czasie Wynajmujący zaproponował Najemcy przedłużenie wskazanego w Umowie okresu najmu Nieruchomości o kolejne 8 lat (tj. łącznie okres najmu ma wynosić 18 lat). W wyniku negocjacji Strony uzgodniły, iż w zamian za takie przedłużenie Umowy Wynajmujący zapłaci Najemcy wynagrodzenie (dalej: „Podstawowe Wynagrodzenie Najemcy”). Strony doszły do porozumienia i aneksem do Umowy z (…) kwietnia 2022 r. (dalej: „Aneks”) okres najmu Nieruchomości został przedłużony z 10 lat do 18 lat za wynagrodzeniem (wspomnianym powyżej Podstawowym Wynagrodzeniem Najemcy) płatnym przez Wynajmującego na rzecz Najemcy.

Zgodnie z Aneksem, Podstawowe Wynagrodzenie Najemcy zostało zwiększone o 23% VAT i zostało już zapłacone przez Wynajmującego na rzecz Najemcy z wykorzystaniem mechanizmu podzielonej płatności i na rachunek ujęty w wykazie, o którym mowa w art. 96b ustawy o VAT. Tym niemniej, Strony zobowiązały się do współpracy i dokonania odpowiednich korekt w przypadku, w którym zgodnie z interpretacją podatkową wydaną na skutek niniejszego wniosku Podstawowe Wynagrodzenie Najemcy (lub szerzej, zdefiniowane poniżej Łączne Wynagrodzenie Najemcy) nie byłoby opodatkowane VAT.

Dodatkowo, w Aneksie Strony uzgodniły, że:

·Wynajmujący wykona na Nieruchomości (na własny koszt i ryzyko) instalację fotowoltaiczną (dalej: „Instalacja Fotowoltaiczna”), za kwotę nieprzekraczającą równowartości w Euro kwoty określonej w Aneksie (dalej: „Maksymalny Koszt PV”);

·wyżej wymieniona kwota będzie obejmować całość kosztów związanych z wykonaniem i uruchomieniem Instalacji Fotowoltaicznej, w tym w szczególności kosztów i wydatków związanych z projektowaniem, uzgodnieniami, wykonaniem, nadzorem nad wykonaniem, odbiorami, pozwoleniami i zgłoszeniami, sporządzeniem dokumentacji oraz podłączeniem do sieci elektrycznej;

·Wynajmujący potwierdza i gwarantuje, że energia elektryczna wygenerowana przez Instalację Fotowoltaiczną w całości zostanie przeznaczona do wykorzystania przez Najemcę (o ile będzie to technicznie i prawnie możliwe);

·Wynajmujący przedstawi Najemcy projekt Instalacji Fotowoltaicznej, a Najemca uprawniony będzie do przedstawienia swoich uwag;

·prace związane z Instalacją Fotowoltaiczną, w tym etap ich projektowania oraz nadzór nad ich należytym i terminowym wykonaniem, zostaną wykonane przez wykonawcę lub wykonawców zatrudnionych przez Wynajmującego;

·po zakończeniu prac związanych z montażem, uruchomieniem i podłączeniem do sieci Instalacji Fotowoltaicznej, Wynajmujący poinformuje Najemcę o faktycznym koszcie Instalacji Fotowoltaicznej oraz (jeśli to będzie miało miejsce) o kwocie uzyskanej oszczędności pomiędzy Maksymalnym Kosztem PV a faktycznym kosztem (netto) tej instalacji;

·wspomniana powyżej kwota oszczędności będzie stanowiła dodatkowe wynagrodzenie dla Najemcy (dalej: „Dodatkowe Wynagrodzenie Najemcy”) za zawarcie Aneksu i przedłużenie okresu najmu.

Obecnie kwota Dodatkowego Wynagrodzenia Najemcy nie jest jeszcze znana. O ile kwota ta będzie większa od zera, zostanie ona wypłacona przez Wynajmującego na rzecz Najemcy najwcześniej pod koniec 2022 r. z wykorzystaniem mechanizmu podzielonej płatności i na rachunek ujęty w wykazie, o którym mowa w art. 96b Ustawy o VAT.

Podstawowe Wynagrodzenie Najemcy i Dodatkowe Wynagrodzenie Najemcy (stanowiące łączne wynagrodzenie od Wynajmującego dla Najemcy za zawarcie Aneksu i przedłużenie okresu najmu o kolejne 8 lat) będą dalej łącznie zwane „Łącznym Wynagrodzeniem Najemcy”.

Na marginesie powyższego Strony wskazują, iż oprócz wskazanych powyżej kwestii, Aneks wprowadza lub modyfikuje (w zależności od przypadku) również szereg innych kwestii, jak np. zobowiązanie Najemcy (w sposób i w zakresie określonym w Aneksie) do przekazywania Wynajmującemu określonych informacji dotyczących zużycia mediów czy stosowanych zasad segregacji odpadów (co ma służyć m.in. zrównoważonemu wykorzystaniu zasobów i zwiększenia efektywności energetycznej budynku), czy ustalenia Stron w zakresie dodatkowych prac Najemcy polegających głównie na rozbudowie lub przebudowie antresoli i montażu systemu przenośników, zgodnie z zakresem, koncepcją i harmonogramem tych prac dołączonymi do Aneksu, który określa także minimalną kwotę, którą Najemca ma przeznaczyć na realizację tych prac. Jeśli Najemca wykonałby ww. prace za kwotę niższą niż określona w Aneksie, Strony uzgodniły stosowny mechanizm zwiększenia czynszu najmu o różnicę między uzgodnioną w Aneksie kwotą a kwotą faktycznie poniesionych przez Najemcę wydatków na te prace. Dodatkowo, Aneks zawiera szereg postanowień, które mają na celu m. in. dostosowanie brzmienia Umowy w związku ze zmianą okresu najmu (jak np. postanowienia dotyczące zwiększenia lub odpowiedniego uzupełnienia zabezpieczeń), czy postanowienia związane z planowanymi pracami Najemcy na Nieruchomości (np. w zakresie uzyskania odpowiednich pozwoleń lub zgód, czy pozyskania właściwej dokumentacji i praw). Efekty prac Najemcy będą stanowić własność Najemcy i Najemca będzie uprawniony dowolnie nimi dysponować.

Inne okoliczności sprawy

W momencie wypłaty Podstawowego Wynagrodzenia Najemcy oraz Dodatkowego Wynagrodzenia Najemcy Wynajmujący oraz Najemca byli (lub będą – w zakresie Dodatkowego Wynagrodzenia Najemcy, które nie zostało jeszcze wypłacone na rzecz Najemcy) zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT w Polsce. Wypłata Podstawowego Wynagrodzenia Najemcy oraz Dodatkowego Wynagrodzenia Najemcy została (lub zostanie) udokumentowana fakturą VAT.

Na dzień złożenia niniejszego wniosku, Nieruchomość jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do świadczenia opodatkowanych VAT usług najmu powierzchni magazynowej i powierzchni biurowej na rzecz Najemcy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie Umowy (zmienianej kolejnymi aneksami, w tym Aneksem). Z tytułu świadczenia usług najmu na podstawie Umowy, Wnioskodawca uzyskuje pożytki, przede wszystkim z tytułu czynszów, opłat eksploatacyjnych oraz refaktur za media.

Strony nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 32 Ustawy o VAT.

Pytania

1.Czy opisane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego świadczenie Najemcy na rzecz Wynajmującego polegające na wyrażeniu zgody na zawarcie Aneksu i przedłużenie okresu najmu o kolejne 8 lat, w zamian za co Najemca otrzyma (lub otrzymał) wynagrodzenie (tj. Łączne Wynagrodzenie Najemcy), stanowi usługę świadczoną przez Najemcę na rzecz Wynajmującego, a co za tym idzie, wypłata przez Wynajmującego na rzecz Najemcy Podstawowego Wynagrodzenia Najemcy oraz Dodatkowego Wynagrodzenia Najemcy (składających się na Łączne Wynagrodzenie Najemcy) powinny być opodatkowane VAT i nie powinny być zwolnione z tego podatku?

2.Czy Wynajmujący ma (lub będzie miał – w przypadku Dodatkowego Wynagrodzenia Najemcy, które ma zostać wypłacone w przyszłości) prawo do odliczenia VAT (i ewentualnego uzyskania zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym) z faktury (lub faktur) dokumentujących wypłatę Podstawowego Wynagrodzenia Najemcy oraz Dodatkowego Wynagrodzenia Najemcy (składających się łącznie na Wynagrodzenie Najemcy) przez Wynajmującego na rzecz Najemcy?

Państwa stanowisko w sprawie

Uzasadnienie własnego stanowiska

Świadczenie Najemcy na rzecz Wynajmującego jako odpłatna dostawa towarów

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie „dostawy towarów” zostało zdefiniowane w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez „dostawę towarów” należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Jednocześnie, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Działanie lub zaniechanie Najemcy polegające na wyrażeniu zgody na zawarcie Aneksu (i przedłużenie okresu najmu o kolejne 8 lat), zdaniem Zainteresowanych, nie stanowi przeniesienia prawa do rozporządzania rzeczami, ich częściami ani też nie jest żadną postacią energii. W konsekwencji, zdaniem Zainteresowanych, nie może zostać uznane za odpłatną dostawę towarów.

Świadczenie Najemcy na rzecz Wynajmującego jako odpłatne świadczenie usług.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez „świadczenie usług” należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, w tym:

1.przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.zobowiązanie do powstrzymywania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Literalne brzmienie powyższych przepisów wskazuje na to, że za świadczenie usług należy uznać te świadczenia, których nie można uznać za dostawę towarów. Celem takiej konstrukcji jest realizacja zasady powszechności opodatkowania, tj. objęcie opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług każdej transakcji wykonywanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Pojęcie świadczenia nie zostało zdefiniowane na gruncie ustawy o VAT, stąd jego interpretacji należy dokonać w oparciu o przepisy prawa cywilnego.

Jak wskazuje art. 353 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, świadczenie może polegać na działaniu albo zaniechaniu. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innego podmiotu), jak i zaniechanie (nie czynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Mając na uwadze ogólne reguły konstrukcyjne systemu VAT, zdaniem Zainteresowanych, wskazać należy, że usługa jest takim świadczeniem, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, beneficjent świadczenia odnoszący z niego korzyść.

Ponadto, świadczenie jest opodatkowane, jeżeli jest odpłatne, tj. odbywa się za wynagrodzeniem, przy czym, powinien istnieć związek pomiędzy świadczeniem a otrzymanym wynagrodzeniem, tj. ze stosunku prawnego musi wynikać korzyść otrzymującego świadczenie i związane z tą korzyścią wynagrodzenie.

Odnosząc powyższe do wypłaty przez Wynajmującego na rzecz Najemcy Podstawowego Wynagrodzenia Najemcy oraz Dodatkowego Wynagrodzenia Najemcy, należy zaznaczyć, że zostaną one wypłacone w zamian za wyrażenie przez Najemcę zgody na zawarcie Aneksu, który m.in. wydłuża określony w Umowie okres najmu Nieruchomości z 10 do 18 lat. Wypłata Łącznego Wynagrodzenia Najemcy stanowi zachętę dla Najemcy do zawarcia Aneksu. Z kolei przyjęcie Łącznego Wynagrodzenia Najemcy przez Najemcę wywołuje określony skutek i wiąże się z określonym zachowaniem Najemcy. Przyjmując Łączne Wynagrodzenie Najemcy, Najemca wyraża zgodę na zawarcie Aneksu i wynajmowanie powierzchni w Nieruchomości przez dodatkowy okres 8 lat, jak również związane z tym uzupełnienie zabezpieczeń dotyczących tego stosunku najmu.

W takiej sytuacji, zdaniem Zainteresowanych, występuje wyraźny związek wypłaconej przez Wynajmującego na rzecz Najemcy kwoty Podstawowego Wynagrodzenia Najemcy (jak również Dodatkowego Wynagrodzenia Najemcy, która to kwota może zostać wypłacona przez Wynajmującego na rzecz Najemcy w przyszłości) z wzajemnym zachowaniem Najemcy, polegającym na przystąpieniu do zawarcia Aneksu i wyrażeniu zgody na proponowane przez Wynajmującego warunki wynikające z jego treści.

W konsekwencji, w ocenie Zainteresowanych, w przypadku zachęcania Najemcy do zawarcia Aneksu poprzez wypłatę dodatkowych środków w postaci Łącznego Wynagrodzenia Najemcy dochodzi do zawiązania innego stosunku zobowiązaniowego niż klasyczny najem, zgodnie z którym Wynajmujący zobowiązuje się zapłacić Najemcy uzgodnioną kwotę, w zamian za zgodę Najemcy na zawarcie Aneksu oraz zawarte w nim postanowienia (w tym w szczególności przedłużenie okresu najmu).

Zawarcie Aneksu z kluczowym z biznesowego punktu widzenia (i jedynym) Najemcą jest niezwykle istotne z perspektywy Wynajmującego, który tym samym zabezpieczy przychody z najmu przez dodatkowe 8 lat. Powyższe, zdaniem Zainteresowanych, jednoznacznie przesądza o ekwiwalentności świadczeń Stron, w szczególności zaś o istnieniu świadczenia ze strony Najemcy.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Zainteresowanych, zachowanie Najemcy, który w zamian za Łączne Wynagrodzenie Najemcy przystępuje do zawarcia Aneksu, uznać należy za usługę świadczoną odpłatnie i w związku z tym podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Na prawidłowość stanowiska prezentowanego przez Zainteresowanych wskazują liczne interpretacje indywidualne wydane przez organy podatkowe w analogicznych stanach faktycznych, przykładowo:

·Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 11 lutego 2021 r. (0114-KDIP1-1.4012.753.2020.3.WD): „Wynagrodzenie otrzymane przez najemcę stanowi zapłatę za konkretne świadczenie możliwe do zidentyfikowania i wynika wprost z łączącego Wnioskodawcę i potencjalnych najemców stosunku zobowiązaniowego powstałego w toku prowadzonych negocjacji. Tym samym w przedmiotowej sprawie wystąpi element wzajemności, konieczny aby uznać, że płatność jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę. W konsekwencji przedstawiona w zdarzeniu przyszłym zapłata za konkretne zachowanie najemcy polegające na zaakceptowaniu warunków umowy najmu w kształcie zaproponowanym przez Wnioskodawcę i zgodzie na zawarcie umowy najmu, będzie stanowić dla najemcy wynagrodzenie, które będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy”.

·Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 3 lutego 2021 r. (0114-KDIP4-1.4012.661.2020.2.AM): „(…) wskazaną w opisie sprawy zachętę dla najemcy do określonego zachowania tj. zaakceptowania warunków umowy najmu w kształcie zaproponowanym przez Spółkę i zawarcia umowy najmu ze Spółką, należy traktować jako wynagrodzenie za określone świadczenie. (…) przedstawiona w zdarzeniu przyszłym zapłata za konkretne zachowanie najemcy polegające na zaakceptowaniu warunków umowy najmu w kształcie zaproponowanym przez Wnioskodawcę i zgodzie na zawarcie umowy najmu, będzie stanowić dla najemcy wynagrodzenie, które będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy”.

·Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 8 października 2020 r. (0114-KDIP1-1.4012.512.2020.1.AKA): „(…) wypłata przez Wynajmującego na rzecz Najemcy Zachęty Finansowej dotyczy ściśle określonego zachowania po stronie Najemcy tj. przystąpienia przez Najemcę do Umowy Najmu. (…) z uwagi na fakt, że wykonywane przez Najemcę czynności w pełnej rozciągłości wpisują się w pojęcie świadczenia usług na gruncie VAT, Zachęta Finansowa (na gruncie Umowy Dodatkowej ustalona w kwotach netto) stanowi wynagrodzenie, które powinno zostać powiększone o kwotę podatku VAT obliczoną z uwzględnieniem właściwej stawki VAT”.

·Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 16 kwietnia 2020 r. (0114-KDIP4-2.4012.48.2020.1.WH): „(…) zachowanie Najemcy, który w zamian za premię pieniężną przystępuje do zawarcia umowy najmu, uznać należy za usługę świadczoną odpłatnie i w związku z tym podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT”.

·Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 29 marca 2019 r. (0114-KDIP1-2.4012.60.2019.1.IG): „W analizowanym wystąpi wyraźny związek wypłaconej na rzecz Wnioskodawcy Premii pieniężnej z konkretnym sposobem zachowania najemcy - zawarciem (przedłużeniem) umowy najmu i kontynuacją tej umowy przez określony czas uzgodniony w aneksie. Tak więc, kwota otrzymana przez najemcę (płatność z tytułu Premii pieniężnej) jest związana z określonym zachowaniem najemcy (Wnioskodawcy), a zatem świadczeniem przez niego usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy. Wypłacona kwota jest formą zachęcenia najemcy do pozostania w stosunku najmu przez określony czas. Zatem, występuje konieczny element wzajemności, wystarczający do uznania, że płatność jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę. Tym samym w przedstawionych okolicznościach sprawy, faktyczne uzyskanie Premii jest uzależnione od konkretnie określonego zachowania najemcy przez ściśle sprecyzowany okres czasu wynikający z aneksu do Umowy najmu i w świetle art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy takie zachowanie najemcy należy uznać za usługę (czynność) świadczoną odpłatnie i w związku z tym podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy”.

Analogiczne stanowisko wyrażono w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 listopada 2018 r. (0114- KDIP1-1.4012.557.2018.2.KBR), z dnia 4 lipca 2017 r. (nr 0114-KDIP1-1.4012.139.2017.1.RR), z dnia 22 stycznia 2015 r. (IPPP3/443-1157/14-2/JŻ), z dnia 1 lipca 2014 r. (IPPP3/443-468/14-2/MKw) czy w interpretacji podatkowej z dnia 3 czerwca 2013 r. (sygn. IPPP1/443-217 /13-5/AS).

Dodatkowo, zdaniem Stron, analizowana powyżej usługa Najemcy świadczona na rzecz Wynajmującego nie korzysta z żadnego ze zwolnień z VAT. W związku z powyższym, opisane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego świadczenie Najemcy na rzecz Wynajmującego polegające na wyrażeniu zgody na zawarcie Aneksu i przedłużenie okresu najmu o kolejne 8 lat, w zamian za co Najemca otrzyma (lub otrzymał) wynagrodzenie (tj. Łączne Wynagrodzenie Najemcy), stanowi usługę świadczoną przez Najemcę na rzecz Wynajmującego, a co za tym idzie, wypłata przez Wynajmującego na rzecz Najemcy Podstawowego Wynagrodzenia Najemcy oraz Dodatkowego Wynagrodzenia Najemcy (składających się na Łączne Wynagrodzenie Najemcy) powinny być opodatkowane VAT i nie powinny być zwolnione z tego podatku.

Własne stanowisko w zakresie pytania nr 2

Zdaniem Zainteresowanych, Wynajmujący ma (lub będzie miał – w przypadku Dodatkowego Wynagrodzenia Najemcy, które ma zostać wypłacone w przyszłości) prawo do odliczenia VAT (i ewentualnego uzyskania zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym) z faktury (lub faktur) dokumentujących wypłatę Podstawowego Wynagrodzenia Najemcy oraz Dodatkowego Wynagrodzenia Najemcy (składających się łącznie na Wynagrodzenie Najemcy) przez Wynajmującego na rzecz Najemcy.

Uzasadnienie własnego stanowiska Wnioskodawcy

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT co do zasady w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Jednocześnie, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Tym samym, w celu ustalenia, czy w związku z wypłatą wynagrodzenia na rzecz Najemcy, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, należy ustalić czy wypłacane wynagrodzenie stanowić będzie ekwiwalent za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Prawo do odliczenia podatku naliczonego przez czynnego podatnika VAT jest jedną z fundamentalnych zasad leżących u podstaw założeń podatku od towarów i usług. Wynika ono z tzw. zasady neutralności. Zasada wyraża się w tym, że zarejestrowany podatnik VAT może pomniejszyć podatek należny o podatek naliczony we wcześniejszej fazie obrotu, który powstał w wyniku czynności podlegającej temu podatkowi. W ten sposób czynni podatnicy VAT nie ponoszą ciężaru ekonomicznego podatku, a dopiero konsumenci, którzy są finalnymi odbiorcami towarów i usług. Z tego względu podatek VAT jest uznawany również za podatek od konsumpcji. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

W analizowanym stanie faktycznym powyższe warunki uprawniające do skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego zostaną spełnione łącznie, tzn. nie zaistnieją żadne z przesłanek negatywnych (w szczególności otrzymana faktura od Najemcy będzie dokumentować czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT tj. odpłatne świadczenie usług przez Najemcę na rzecz Wnioskodawcy) oraz spełnione będą przesłanki pozytywne (w tym na dzień wypłaty Podstawowego Wynagrodzenia Najemcy lub Dodatkowego Wynagrodzenia Najemcy, Najemca i Wynajmujący byli (lub będą) zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT).

W ocenie Stron istnieje bezpośredni związek przedmiotowej usługi z działalnością opodatkowaną Wynajmującego. Wypłata na rzecz Najemcy określonej kwoty (tj. Łącznego Wynagrodzenia Najemcy) tytułem zachęty do zawarcia Aneksu pozostaje w bezpośrednim związku z określonymi korzyściami ekonomicznymi uzyskiwanymi przez Wnioskodawcę w ramach jego działalności – tj. dokonywaniem czynności opodatkowanych w postaci świadczenia usług najmu powierzchni Nieruchomości.

W konsekwencji zdaniem Zainteresowanych, Wynajmujący ma (lub będzie miał – w przypadku Dodatkowego Wynagrodzenia Najemcy, które ma zostać wypłacone w przyszłości) prawo do odliczenia VAT z faktury (lub faktur) dokumentujących wypłatę Podstawowego Wynagrodzenia Najemcy oraz Dodatkowego Wynagrodzenia Najemcy (składających się łącznie na Wynagrodzenie Najemcy) przez Wynajmującego na rzecz Najemcy.

Zainteresowani pragną podkreślić, że powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych indywidualnych interpretacjach podatkowych, które zostały wydane w analogicznych stanach faktycznych, tj.:

·Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacjach z dnia 11 lutego 2021 r. (0114-KDIP1-1.4012.753.2020.3.WD) i z dnia 3 lutego 2021 r. (0114-KDIP4-1.4012.661.2020.2.AM): „(…) skoro przedstawione w opisie sprawy wynagrodzenie za zaakceptowanie warunków umowy najmu w kształcie zaproponowanym przez Wnioskodawcę i związane z tym zawarcie umowy najmu, jak wskazano powyżej będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, to Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek naliczony wynikający z prawidłowo wystawionej faktury przez najemcę, dokumentującej to świadczenie. W przedmiotowej sprawie, zostanie spełniona podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek nabywanych usług z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi”.

·Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 8 października 2020 r. (0114-KDIP1-1.4012.512.2020.1.AKA): „(…) Zachęta Finansowa dotyczy czynności ściśle związanych z opodatkowaną VAT działalnością gospodarczą A. w zakresie wynajmu nieruchomości komercyjnej (Budynku będącego częścią Kompleksu). Celem nabywania od Najemcy opisanych w opisie zdarzenia przyszłego usług jest zapewnienie większej sprzedaży opodatkowanej VAT z tytułu najmu Budynku (…) w zdarzeniu przyszłym, którego dotyczy niniejszy wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, spełnione zostały wszelkie warunki decydujące o powstaniu po stronie Wynajmującego prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur, na podstawie których wypłacona będzie Zachęta Finansowa. Jako że omawiane transakcje podlegają opodatkowaniu i nie są zwolnione od podatku, nie zostaną przy tym spełnione przesłanki wyłączające możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego, o których mowa w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT”.

·Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 16 kwietnia 2020 r. (0114-KDIP4-2.4012.48.2020.1.WH): „(…) W analizowanym stanie faktycznym powyższe warunki uprawniające do skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego zostaną spełnione łącznie, tzn. nie zaistnieją żadne z przesłanek negatywnych (w szczególności otrzymana faktura od Wnioskodawcy 2 będzie dokumentować czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT tj. odpłatne świadczenie usług przez Wnioskodawcę 2 na rzecz Wnioskodawcy 1) oraz spełnione będą przesłanki pozytywne. W ocenie Wnioskodawców istnieje bowiem bezpośredni związek przedmiotowej usługi z działalnością opodatkowaną Spółki. Wypłata Wnioskodawcy 2 określonej kwoty tytułem zachęty do zawarcia umowy najmu pozostaje w bezpośrednim związku z określonymi korzyściami ekonomicznymi uzyskiwanymi przez Wnioskodawcę 1 w ramach jej działalności - tj. dokonywaniem czynności opodatkowanych w postaci świadczenia usług najmu powierzchni biurowych i magazynowych. W konsekwencji zdaniem Wnioskodawców, Wnioskodawcy 1 przysługiwać będzie prawo do odliczenia VAT z faktur (y) wystawionej/ych przez Wnioskodawcę 2 dokumentującej/ych należną Wnioskodawcy 2 premię pieniężną, wypłacaną przez Wnioskodawcę 1 zgodnie z Umową najmu z tytułu rozpoczęcia najmu budynków i budowli oddanych w ramach fazy 1 oraz fazy 2 inwestycji Wnioskodawcy 1”.

Analogiczne stanowisko wyrażono w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 lipca 2014 r. (IPPP3/443-468/14-2/MKw), z dnia 3 czerwca 2013 r. (sygn. IPPP1/443-217/13-5/AS), z dnia 29 marca 2013 r. (sygn. IPPP1/443-216/13-5/AS), z dnia 17 października 2012 r. (sygn. IPPP3/443-774/12-3/IG) czy w interpretacji podatkowej z dnia 28 września 2012 r. (sygn. IPPP1/443-685/12-3/EK).

W myśl art. 86 ust. 10 i ust. 10b pkt 1, ust. 11 oraz ust. 13 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstanie w rozliczeniu za okres, w którym powstanie obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług, jednak nie wcześniej niż w okresie rozliczeniowym, w którym Wynajmujący otrzyma od Najemcy fakturę dokumentującą faktyczne wykonanie usługi.

Jednocześnie, jeżeli w okresie rozliczeniowym, w którym powstanie po stronie Wynajmującego prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, kwota podatku należnego będzie niższa niż kwota podatku naliczonego, wówczas po stronie Wynajmującego powstanie prawo do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Podsumowując, zdaniem Zainteresowanych, Wynajmujący ma (lub będzie miał – w przypadku Dodatkowego Wynagrodzenia Najemcy, które ma zostać wypłacone w przyszłości) prawo do odliczenia VAT (i ewentualnego uzyskania zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym) z faktury (lub faktur) dokumentujących wypłatę Podstawowego Wynagrodzenia Najemcy oraz Dodatkowego Wynagrodzenia Najemcy (składających się łącznie na Wynagrodzenie Najemcy) przez Wynajmującego na rzecz Najemcy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931, ze zm.) – zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zauważyć należy, iż pojęcie usługi w prawie polskim zostało zdefiniowane bardzo szeroko. Ponadto, pomocniczo należy przywołać art. 25 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 347 z 11.12.2006 str. 1 ze zm.), zgodnie z którym:

Świadczeniem usług jest każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zobowiązaniowego, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiekolwiek czynności lub podjęcia działania. Dyrektywa obejmuje definicją świadczenia usług również zobowiązanie do zaniechania działania bądź do tolerowania czynności lub sytuacji.

W konsekwencji, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Należy jednak zaznaczyć, że nie każde działanie, powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

W kwestii odpłatności za ww. świadczenie wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje co należy rozumieć przez czynność odpłatną. Jednak dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika z przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zagadnienie odpłatności świadczenia jako przesłanki opodatkowania było przedmiotem licznych rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 1 kwietnia 1982 r. w sprawie C-89/81 Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, że wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. W innym orzeczeniu, w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), Trybunał zauważył, że czynność „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.

Analizując dokładnej ten problem Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council wskazał, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z 5 lutego 1981 r. C-154/80, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wyjaśnił, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał - świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą wskazania, czy opisane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego świadczenie Najemcy na rzecz Wynajmującego polegające na wyrażeniu zgody na zawarcie Aneksu i przedłużenie okresu najmu o kolejne 8 lat, w zamian za co Najemca otrzyma (lub otrzymał) wynagrodzenie (tj. Łączne Wynagrodzenie Najemcy), stanowi usługę świadczoną przez Najemcę na rzecz Wynajmującego, a co za tym idzie, wypłata przez Wynajmującego na rzecz Najemcy Podstawowego Wynagrodzenia Najemcy oraz Dodatkowego Wynagrodzenia Najemcy (składających się na Łączne Wynagrodzenie Najemcy) powinny być opodatkowane VAT i nie powinny być zwolnione z tego podatku.

Jak wynika z przedstawionego opisu stanu sprawy, w wyniku negocjacji Strony uzgodniły, iż w zamian za przedłużenie Umowy Wynajmujący zapłaci Najemcy wynagrodzenie („Podstawowe Wynagrodzenie Najemcy”). Dodatkowo w aneksie Strony uzgodniły, że Wynajmujący wykona na Nieruchomości (na własny koszt i ryzyko) instalację fotowoltaiczną za kwotę nie przekraczającą równowartości w Euro kwoty określonej w Aneksie. Po zakończeniu prac związanych z montażem, uruchomieniem i podłączeniem do sieci Instalacji Fotowoltaicznej, Wynajmujący poinformuje Najemcę o faktycznym koszcie Instalacji Fotowoltaicznej oraz (jeśli to będzie miało miejsce) o kwocie uzyskanej oszczędności pomiędzy Maksymalnym Kosztem PV a faktycznym kosztem (netto) tej instalacji. Kwota oszczędności będzie stanowiła dodatkowe wynagrodzenie dla Najemcy („Dodatkowe Wynagrodzenie Najemcy”) za zawarcie Aneksu i przedłużenie okresu najmu.

Jak wskazano wyżej, świadczeniem jest każde zachowanie polegające na działaniu, zaniechaniu działania lub znoszeniu (tolerowaniu) określonej sytuacji lub stanu rzeczy. Otrzymane/otrzymane w terminie późniejszym przez Najemcę wynagrodzenie w postaci określonej kwoty pieniężnej, po spełnieniu warunków wynikających z zawartej umowy (Aneksu), należy traktować jako wynagrodzenie za skonkretyzowane świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż istnieje związek między wypłatą wynagrodzenia a otrzymaniem świadczenia wzajemnego – Najemca zobowiąże się do podpisania Aneksu, który m.in. przedłuża umowę najmu z Wynajmującym. Przedmiotowa transakcja ma charakter ekwiwalentny – świadczenie jednej strony stosunku zobowiązaniowego następuje w zamian za odpowiadające mu określone świadczenie drugiej strony. Otrzymane lub otrzymane w terminie późniejszym przez Najemcę wynagrodzenie stanowi zapłatę za konkretne świadczenie możliwe do zidentyfikowania i wynika wprost z łączącego Wynajmującego i Najemcę stosunku zobowiązaniowego wynikającego z zawartej umowy (Aneksu). Tym samym w opisanej sprawie wystąpi element wzajemności, konieczny aby uznać, że opłata jest/będzie wynagrodzeniem z tytułu świadczonych usług.

W konsekwencji przedstawione w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wynagrodzenie (Podstawowe i Dodatkowe) za konkretne zachowanie Najemcy polegające na zgodzie na przedłużenia umowy najmu i przyjęciu warunków przedstawionych w Aneksie zawartym z Wynajmującym, będzie stanowić dla Najemcy Wynagrodzenie, które podlega/będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy, niekorzystające ze zwolnienia od podatku VAT.

Przechodząc do Państwa wątpliwości dotyczących kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury/faktur dokumentującej/ych świadczoną przez Najemcę usługę w związku z otrzymaniem Podstawowego Wynagrodzenia oraz otrzymanego w przyszłości Dodatkowego Wynagrodzenia, należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy:

W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2 – ust. 6l ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z podanych przez Państwa informacji wynika, że są Państwo zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku VAT. Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie wynajmu Nieruchomości. Wypłata Podstawowego Wynagrodzenia Najemcy oraz Dodatkowego Wynagrodzenia Najemcy została (lub zostanie) udokumentowana fakturą VAT. Nieruchomość jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do świadczenia opodatkowanych VAT usług najmu powierzchni magazynowej i powierzchni biurowej na rzecz Najemcy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie Umowy (zmienianej kolejnymi aneksami, w tym Aneksem).

W konsekwencji, skoro przedstawione w opisie sprawy Podstawowe Wynagrodzenie oraz Dodatkowego Wynagrodzenie za zaakceptowanie warunków Aneksu w kształcie zaproponowanym przez Wnioskodawcę (przedłużenie umowy najmu) oraz związana z nim umowa najmu podlega/będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT (nie korzysta/nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT) to Wynajmującemu przysługuje/będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT (ewentualnego uzyskania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym) wynikającego z faktury/faktur wystawionej/ych przez Najemcę, dokumentującej opisane świadczenie.

W przedmiotowej sprawie, zostanie spełniona podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek nabywanych usług z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jak i nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

·zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie wynikające z opisu sprawy lub własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone. Dotyczy to przede wszystkim obowiązku stosowania mechanizmu podzielonej płatności.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).