Spółka podejmuje różnego rodzaju działania, które nakierowane są na pozyskanie jak największej liczby klientów. Między innymi - dążąc do pełnego usatysfakcjonowania klientów oraz zachowania dobrego wizerunku marki (…) - Spółka opracowała wewnętrzną procedurę, w której uregulowała zasady zwrotu towarów kupionych przez klientów. Spółka podjęła decyzję o umożliwieniu klientom dokonywania zwrotu zakupionych towarów nie tylko z powodu reklamacji, ale także bez podania przyczyny. W konsekwencji, klient może zwrócić towar, np. w sytuacji gdy kupił za dużo sztuk danego towaru, czy też jeśli po dokonaniu zakupu uzna, że towar mu nie odpowiada (np. z uwagi na kolor, rozmiar itp.). Możliwość zwrotu kupionego towaru bez podania wyraźnej przyczyny jest dla klientów istotna i wpływa na decyzję o robieniu zakupów właśnie w sklepach należących do Spółki, a nie w innych placówkach o zbliżonym asortymencie, w tym u konkurencji.

Co do zasady klienci, którzy dokonują zwrotu towaru, okazują paragon dokumentujący zakup towaru w sklepie należącym do Spółki. Zdarza się jednak, że - w wyjątkowych przypadkach - Spółka przyjmuje taki zwrot, mimo że klienci nie posiadają paragonu. Nie oznacza to jednak, że Spółka przyjmuje wszystkie towary, które do takiego zwrotu zgłaszają klienci. W interesie Spółki jest dokładne kontrolowanie, czy zwracany towar rzeczywiście został kupiony w jej placówce handlowej. Dlatego też opracowane zostały procedury regulujące zasady zwrotu towarów przez klienta, który nie posiada paragonu dokumentującego jego zakup.

ii.dowodu zapłaty kartą,

(dalej: „dokumenty potwierdzające sprzedaż”).

W takim przypadku do pokwitowania zwrotu trzeba będzie dołączyć kserokopie dowodu, na podstawie którego zidentyfikowano transakcje oraz wydruk kopii paragonu zidentyfikowanego w systemie kasowym. Ponadto do zwrotu wystawiane jest pokwitowanie zwrotu podpisywane przez Klienta, które stanowi jednocześnie protokół zwrotu.

·dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży,

·protokół przyjęcia zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi podpisany przez sprzedawcę i nabywcę.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 Ustawy VAT podstawą opodatkowania VAT jest, co do zasady, wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Z art. 29a ust. 10 pkt 2 Ustawy VAT wynika natomiast, że podstawę opodatkowania obniża się o wartość zwróconych towarów.

Z uwagi na powyższe, w sytuacji zwrotu towarów, co do zasady, można dokonać korekty podstawy opodatkowania VAT, a w konsekwencji zmniejszenia VAT należnego.

Cytowany wyżej art. 29a ust. 10 pkt 2 Ustawy VAT nie przesądza jednak, jaki dokument uprawnia do korekty podstawy opodatkowania w związku ze zwrotem towarów. Również § 3 ust. 3 Rozporządzenia nie zawiera wytycznych w tym zakresie. Z § 3 ust. 3 pkt 6 Rozporządzenia wynika jedynie, że w ewidencji ująć należy „dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży”.

Paragon fiskalny jest niewątpliwie podstawowym dokumentem potwierdzającym fakt zakupu towaru u danego sprzedawcy, niemniej nie jest on dokumentem jedynym. A skoro tak, to konsekwentnie również zwrot towaru, także z perspektywy przepisów prawa podatkowego, w tym Ustawy VAT, jest dopuszczalny z wykorzystaniem innych niż paragon dokumentów potwierdzających uprzedni fakt sprzedaży danego towaru przez Spółkę. Stanowisko takie uzasadniają w szczególności zasady wynikające z prawa ochrony konkurencji i konsumentów, o których była mowa w opisie stanu faktycznego.

Zdaniem Spółki wdrożone przez nią zasady zwrotu towaru w przypadku nieposiadania przez klienta dowodu zakupu pozwalają ustalić, czy towar został faktycznie kupiony w sklepie należącym do Spółki. Jak była o tym mowa, każdorazowo dokonywana jest weryfikacja zgłaszanego do zwrotu towaru przez pracownika Spółki (w niektórych sytuacjach dodatkowo wymagane jest jeszcze uzyskanie zgody kierownika działu handlowego na zwrot towaru).

Jak wyjaśniano w opisie zdarzenia przyszłego klient dokonujący zwrotu będzie przedstawiał zamówienie jeżeli posiada (w szczególności internetowe), albo dowód zapłaty kartą. Dokumenty te w ocenie Spółki będą dokumentami potwierdzającymi dokonanie sprzedaży. Co istotne Spółka prowadzi ewidencję zwracanych towarów. Ewidencja ta zawiera dane potrzebne Spółce do prawidłowego ustalenia kwoty, o jaką Spółka powinna skorygować podstawę opodatkowania. Pozwala także na ustalenie kwoty VAT należnego, który wykazano w związku ze sprzedażą zwracanego towaru. W konsekwencji Spółka ma możliwość obliczenia, o jaką kwotę powinna obniżyć VAT należny z uwagi na zwrot konkretnego towaru przez klienta.

Z uwagi na powyższe Spółka uważa, że ma prawo do dokonania korekty (zmniejszenia) VAT należnego w sytuacji, gdy przyjmuje zwrot towaru od klienta, mimo że nie posiada on paragonu dokumentującego zakup tego towaru.

W przypadku zwrotu towaru obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem, że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada dokumentacji, o której mowa w zdaniu pierwszym, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał (art. 29a ust. 13 Ustawy VAT).

Jak wskazano w Objaśnieniach podatkowych z 23 kwietnia 2021 r. w zakresie pakietu rozwiązań „Slim VAT” oraz wybranych rozwiązań doprecyzowujących niektóre konstrukcje VAT wprowadzonych ustawą z dnia 27 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2419):

„Bogactwo życia gospodarczego oraz dynamika jego zmian powodują, że nie jest celowym sporządzenie zamkniętego katalogu dowodów potwierdzających uzgodnienie nowych warunków ustalenia wartości transakcji (pomniejszenia wartości towaru lub usługi).

(...) W zależności od przyjętych zwyczajów we współpracy między kontrahentami dokumentacją potwierdzającą uzgodnienie warunków pomniejszenia podstawy opodatkowania lub VAT należnego może być zarówno korespondencja mailowa, aneks do umowy, albo inny dokument handlowy potwierdzający uzgodnienie warunków transakcji, w tym potwierdzenie dokonania nabywcy zwrotu zapłaty lub kompensaty skorygowanej wartości transakcji” (str. 18 i 19).

W objaśnieniach tych wyjaśniono także, że:

„Za uzgodnienie warunków do obniżenia podstawy opodatkowania w pewnych okolicznościach (jeżeli uzgodnienie nie przewiduje warunków na przyszłość) może zostać uznany zwrot na rzecz sprzedawcy partii towarów”.

Mając na uwadze powyższe, Spółka uważa, że z posiadanej przez nią dokumentacji tj., zamówieniu albo dowodzie zapłaty kartą łącznie z pokwitowaniem zwrotu wynikać będzie, że Spółka uzgodniła z nabywcą towaru warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów.

Jak wyjaśniono w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego 4 grudnia 2012 r. Spółka otrzymała interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, znak IPPP2/443-94312-2/IŻ, dotyczącą podobnego stanu faktycznego. Organ podatkowy uznał wówczas, że:

„(...) Wnioskodawcy w związku z zaistniałymi zdarzeniami, (zwrotami lub reklamacjami towarów), przysługuje uprawnienie do korekty sprzedaży i podatku należnego w przypadku braku paragonu, pod warunkiem, że zdarzenia te zostały udokumentowane wiarygodnymi dowodami. Zdarzenia powodujące korektę obrotu i podatku należnego, powinny zostać uwidocznione, i jak wskazała Spółka, są ujmowane, w odrębnej specjalnie w tym celu prowadzonej ewidencji korekt.

W ocenie tut. Organu, z uwagi na obowiązujące w Spółce procedury zwrotu towaru, posiadane w Spółce dokumenty, w szczególności podpisane przez Klienta oświadczenie, że towar będący przedmiotem zwrotu został przezeń zakupiony w sklepie Spółki stanowią wiarygodne dowody potwierdzające fakt zwrotu lub reklamacji towaru w sytuacji braku oryginału paragonu fiskalnego”.

Stanowisko Spółki znajduje także potwierdzenie w najnowszych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS”).

Przykładowo w interpretacji indywidualnej z 8 lipca 2021 r., znak 0112-KDIL3.4012.165.2021.1.MBN, Dyrektor KIS analizował stan faktyczny, w którym spółka prowadziła działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej. Spółka umożliwiała klientom dokonywanie zwrotu zakupionego towaru. Zdarzało się, że kupujący nie mogli przedstawić paragonów fiskalnych potwierdzających zakup zwracanego towaru. Rozliczając przedmiotową korektę sprzedaży związaną ze zwrotem towaru, wnioskodawca wystawiał dokument zwrotu zawierający wszystkie pozycje wskazane w § 3 ust. 3 Rozporządzenia. Niemniej jednak - w zakresie dokumentu potwierdzającego dokonanie sprzedaży wnioskodawca dołączał dowód sprzedaży wydrukowany z systemu sprzedażowego wnioskodawcy oraz wydruk przelewu zwrotu środków pieniężnych klientowi. W przypadku zwrotu środków pieniężnych klientowi zarówno w postaci przelewu, zwrotu na kartę lub w formie gotówki, klient potwierdzał odbiór środków pieniężnych w postaci podpisu na dokumencie zwrotu. Spółka powzięła wątpliwość, czy w opisanym przypadku będzie uprawniona do zmniejszenia wartości podatku należnego o wartość podatku naliczonego związanego ze zwracanym przez klienta towarem. Organ podatkowy zajął następujące stanowisko:

„W praktyce podatnicy mogą mieć wątpliwości, co należy rozumieć pod pojęciem „dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży”. Bezsprzecznie dokumentem takim będzie paragon fiskalny otrzymany w chwili zakupu, ale w przypadku jego braku, dopuszczalne jest np. odszukanie na rolce kasy (lub w pamięci fiskalnej) danych konkretnej operacji sprzedaży i ich czytelne wydrukowanie. Innym dopuszczalnym rozwiązaniem jest zastąpienie oryginału paragonu fiskalnego wydrukiem z terminala (w przypadku płatności bezgotówkowych), czy też przedstawieniem przez klienta dowodu zapłaty kartą kredytową, dowodu dokonania przelewu na konto sprzedawcy, bądź przedłożenie karty gwarancyjnej. Dowody te potwierdzają i dowodzą, że towar został zakupiony w danym dniu, u danego sprzedawcy.

Jak wykazano wyżej, udowodnienie nabycia u Wnioskodawcy towaru zwracanego przez klienta (będące podstawą do dokonania korekty), na podstawie innych dokumentów aniżeli oryginał paragonu fiskalnego, nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa podatkowego”.

Podobne stanowisko Dyrektor KIS przyjął w interpretacji podatkowej z 13 marca 2020 r., znak 0111-KDIB3-3.4012.511.2019.2.WR, wydanej dla właściciela wyciągu narciarskiego. Klienci kupowali karnety na zjazdy na stoku za określoną kwotę i w zamian mieli dostęp do określonych tras narciarskich. Wnioskodawca umożliwiał im zwrot niewykorzystanych karnetów. Często zdarzało się jednak, że klienci nie posiadali paragonów potwierdzających zakup karnetów. Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy w takiej sytuacji za potwierdzenie dokonania sprzedaży może uznać karnet i czy na jego podstawie można dokonać zwrotu części niewykorzystanych środków. Organ podatkowy uznał karnet za wystarczający dowód dokonania sprzedaży stwierdzając, że:

„(...) paragon fiskalny nie jest jedynym dokumentem przesądzającym o stanie faktycznym, który znajduje odzwierciedlenie w rzeczywistości. Dowodzenie zwrotu części lub całości należności klientowi z uwagi na niewykonanie sprzedawanych przez Ośrodek usług, będącego podstawą dokonania korekty, na podstawie innych dokumentów aniżeli paragon fiskalny nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa podatkowego”.

Możliwość uznania oświadczenia klienta za dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 28 lutego 2017 r., znak 2461-IBPP3.4512.79.2017.1.EJ. Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej i hurtowej. W ramach działalności prowadził sprzedaż internetową i w niektórych przypadkach kupujący zwracając zakupiony towar nie dostarczali przy zwrocie paragonów fiskalnych. Dokonując korekty sprzedaży wnioskodawca wystawiał protokół zwrotu, który ujmował w ewidencji zwrotów. W przypadku gdy klient nie posiadał paragonu sprzedaży wnioskodawca dołączał do ewidencji oświadczenie klienta o odstąpieniu od umowy, dowód sprzedaży wydrukowany z systemu aukcyjnego oraz wydruk przelewu zwrotu środków pieniężnych klientowi.

Organ podatkowy stwierdził wówczas, że:

„(...) udowodnienie nabycia u Wnioskodawcy zwracanego towaru na podstawie innych dokumentów aniżeli oryginał paragonu fiskalnego, nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa podatkowego”.

Warto także zwrócić uwagę na interpretację z 24 czerwca 2016 r., znak IPPP2/4512-335/16-4/MT. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie analizował w niej stan faktyczny, w którym wnioskodawczyni przyjmowała zwroty towarów i uznawała reklamacje oraz zwracała pieniądze także w przypadku, gdy klienci nie posiadali paragonu z kasy rejestrującej. Klienci oraz osoby zatrudnione przez wnioskodawczynię podpisywali protokół zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi. Wnioskodawczyni wyjaśniła, że jako dokument potwierdzający sprzedaż może posiadać dowód otrzymania zapłaty na rachunek bankowy, dowód otrzymania gotówki do kasy lub wezwanie do zapłaty. Organ podatkowy zajął wówczas następujące stanowisko:

„(...) podpisanie protokołu, o którym mowa w 3 ust. 4 pkt 7 rozporządzenia zarówno przez zwracającego/reklamującego towar/usługę jak i przez Wnioskodawczynię oznacza, że Wnioskodawczyni potwierdza, że dany towar, za który nie dokonano zapłaty został u niej zakupiony bądź usługa, która podlega reklamacji została wyświadczona przez nią na rzecz określonego klienta.

Zatem, w analizowanej sytuacji, nawet gdy brak jest oryginału paragonu z kasy fiskalnej, a płatność za towar/usługę nie nastąpiła (w związku z czym zostało wystawione wezwanie do zapłaty) oraz brak jest innych dokumentów potwierdzających dokonanie sprzedaży przez Stronę w związku z podpisaniem przez obie strony transakcji protokołu, o którym mowa w 3 ust. 4 pkt 7 i spełnieniu pozostałych warunków dla prowadzonej ewidencji, o których mowa w 3 ust. 4 należy przyznać Wnioskodawczyni prawo do zmniejszenia obrotu i kwoty podatku należnego, zaewidencjonowanych przy zastosowaniu kasy rejestrującej”.

Biorąc pod uwagę powyższe. Spółka wnosi o uznanie jej stanowiska za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Na podstawie art. 111 ust. 1 ustawy:

Szczegółowe zasady dotyczące stosowania kas rejestrujących zostały określone w art. 111 ust. 3a pkt 1 i 8 ustawy, zgodnie z którym:

Sposób prowadzenia przez podatników ewidencji oraz warunki używania kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z 29 kwietnia 2019 r. sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r. poz. 1625).

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. Rozporządzenia:

W myśl § 6 ust. 1 pkt 1 ww. Rozporządzenia:

Na mocy § 2 pkt 16 ww. Rozporządzenia:

Stosownie do § 2 pkt 14 ww. Rozporządzenia:

Ww. cecha pamięci fiskalnej powoduje brak możliwości zarejestrowania na kasie fiskalnej zwrotu bądź reklamacji towarów, co zostało również potwierdzone zapisem § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia, który stanowi, że:

Skoro zatem kasa rejestrująca nie pozwala na korektę danych zapisanych w pamięci fiskalnej (tj. po wydrukowaniu paragonu) to korekta taka powinna być dokonywana za pomocą innych urządzeń księgowych. W takim przypadku należy prowadzić odrębną ewidencję, o której mowa § 3 ust. 3 i ust. 4 ww. rozporządzenia.

Zgodnie z § 3 ust. 3 ww. Rozporządzenia:

W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 29 ust. 10 ustawy:

Z treści ww. przepisu wynika, że możliwość pomniejszenia podstawy opodatkowania m.in. o kwoty odpowiadające wartości zwróconych towarów istnieje pod warunkiem, że zwrot towaru jest prawnie dopuszczalny i zwrot ten zostały udokumentowany. Obowiązkiem podatnika jest więc w rozumieniu tego przepisu odpowiednie udokumentowanie zwrotu towaru oraz jego wartości.

Należy zauważyć, że paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu (z którym wiążą się m.in. uprawnienia rękojmi i gwarancji), natomiast dla sprzedawcy bezsporne potwierdzenie tożsamości towaru w przypadku np. jego zwrotu. Jednakże paragon fiskalny nie jest jedynym dokumentem przesądzającym o stanie faktycznym, który znajduje odzwierciedlenie w rzeczywistości. Dowodzenie zwrotu towaru, będącego podstawą dokonania korekty, na podstawie innych dokumentów aniżeli paragon fiskalny, nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa podatkowego. W tym przypadku, ciężar dowodu znajduje się po stronie sprzedawcy, który w prowadzonej przez siebie dokumentacji powinien posiadać dowody potwierdzające stan rzeczywisty i w sposób niebudzący wątpliwości wykazać to, że zwracany towar został zakupiony właśnie u niego.

W związku z tym, że jak wskazano powyżej, kasa rejestrująca nie pozwala na korektę danych zapisanych w pamięci fiskalnej (tj. po wydrukowaniu paragonu) to w takim przypadku należy prowadzić odrębną ewidencję, która – zgodnie z § 3 ust. 3 ww. Rozporządzenia – musi zawierać: datę sprzedaży; nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy; termin dokonania zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi; wartość brutto zwracanego towaru lub wartość brutto towaru lub usługi będących przedmiotem reklamacji oraz wysokość podatku należnego - w przypadku zwrotu całości należności z tytułu sprzedaży; zwracaną kwotę (brutto) oraz odpowiadającą jej wysokość podatku należnego – w przypadku zwrotu części należności z tytułu sprzedaży; dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży; protokół przyjęcia zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi podpisany przez sprzedawcę i nabywcę.

Wśród elementów ww. ewidencji wymieniono zatem jako konieczne każdorazowe dołączenie do ww. ewidencji dokumentu potwierdzającego sprzedaż i protokołu przyjęcia zwrotu towaru podpisanego przez sprzedawcę i nabywcę.

W praktyce podatnicy mogą mieć wątpliwości, co należy rozumieć pod pojęciem „dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży”. Bezsprzecznie dokumentem takim będzie paragon fiskalny otrzymany w chwili zakupu, ale w przypadku jego braku, dopuszczalne jest np. odszukanie na rolce kasy (lub w pamięci fiskalnej) danych konkretnej operacji sprzedaży i ich czytelne wydrukowanie. Innym dopuszczalnym rozwiązaniem jest zastąpienie oryginału paragonu fiskalnego wydrukiem z terminala (w przypadku płatności bezgotówkowych), czy też przedstawieniem przez klienta dowodu zapłaty kartą kredytową, dowodu dokonania przelewu na konto sprzedawcy, bądź przedłożenie karty gwarancyjnej. Dowody te potwierdzają i dowodzą, że towar został zakupiony w danym dniu, u danego sprzedawcy.

Jak wykazano wyżej, udowodnienie nabycia w Spółce towaru zwracanego przez klienta (będące podstawą do dokonania korekty), na podstawie innych dokumentów aniżeli oryginał paragonu fiskalnego, nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa podatkowego.

Wątpliwości Państwa dotyczą ustalenia, czy sam fakt przyjęcia zwrotu towaru od klienta, który nie posiada dowodu dokumentującego zakup tego towaru (paragonu) na podstawie zamówienia (w szczególności internetowego), albo dowodu zapłaty kartą, automatycznie nie niweczy prawa Spółki do obniżenia podstawy opodatkowania i dokonania korekty (zmniejszenia) VAT należnego, a w konsekwencji, czy gromadzone przez Spółkę dokumenty mogą być uznane za dokumentację, z której wynika, że Spółka uzgodniła z klientem warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów oraz warunki te zostały spełnione (mimo, że Spółka nie otrzyma od klienta zwracającego towar paragonu potwierdzającego jego zakup) i – w konsekwencji – czy Spółka będzie uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania oraz do zmniejszenia kwoty VAT należnego o wartość VAT należnego związanego ze zwracanym przez klienta towarem.

W świetle przywołanych przepisów i przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że prowadzona przez Spółkę ewidencja dokonanych przez klientów zwrotów musi zawierać wszystkie elementy wskazane w § 3 ust. 3 ww. rozporządzenia. Zgromadzenie przez Spółkę dokumentów stanowiących dowód przeciwny do dowodu, jakim jest zapis z kasy rejestrującej, przy uwzględnieniu wyjątkowego charakteru zdarzeń, może stanowić podstawę do skorygowania obrotu i kwot podatku należnego. Dowodzenie zwrotu towaru, będącego podstawą dokonania korekty, na podstawie innych dokumentów aniżeli oryginał paragonu fiskalnego, nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa podatkowego. W tym przypadku, jak już wskazano powyżej, ciężar dowodu znajduje się po stronie podatnika, który w prowadzonej przez siebie dokumentacji powinien posiadać dowody potwierdzające stan rzeczywisty i w sposób niebudzący wątpliwości wykazać fakt zwrotu towaru.

Analiza powyższego wskazuje, zatem że Spółce w związku ze zwrotami towarów, przysługuje uprawnienie do korekty sprzedaży i podatku należnego w przypadku braku paragonu, pod warunkiem, że zdarzenia te zostały udokumentowane wiarygodnymi dowodami. Zdarzenia powodujące korektę obrotu i podatku należnego powinny być ujmowane w odrębnej specjalnie w tym celu prowadzonej ewidencji.

Z uwagi na obowiązujące w Spółce procedury zwrotu towaru i posiadane dokumenty, w szczególności pokwitowanie zwrotu będące jednocześnie protokołem zwrotu podpisane przez Klienta oraz oświadczenie klienta, że towar będący przedmiotem zwrotu został zakupiony w sklepie Spółki, a paragon fiskalny został zagubiony stanowią wiarygodne dowody potwierdzające fakt zwrotu towaru w sytuacji braku oryginału paragonu fiskalnego.

W związku z tym Wnioskodawca jest uprawniony do dokonania korekty, tj. pomniejszenia obrotu oraz podatku należnego, na podstawie ww. dowodów, bez konieczności posiadania przez klienta paragonu.

Podsumowując, fakt przyjęcia zwrotu towaru od klienta, który nie posiada dowodu dokumentującego zakup tego towaru (paragonu), automatycznie nie niweczy prawa Spółki do obniżenia podstawy opodatkowania i dokonania korekty (zmniejszenia) VAT należnego.

Gromadzone przez Spółkę dokumenty potwierdzające sprzedaż (w szczególności posiadanie podpisanego pokwitowania zwrotu będącego jednocześnie protokołem zwrotu oraz podpisanego przez klienta oświadczenia a także potwierdzenia zwrotu środków pieniężnych klientowi w związku z przyjętym zwrotem towaru) mogą być uznane za dokumentację, z której wynika, że Spółka uzgodniła z klientem warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów oraz warunki te zostały spełnione (mimo, że Spółka nie otrzyma od klienta zwracającego towar paragonu potwierdzającego jego zakup) i – w konsekwencji – Spółka będzie uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania oraz do zmniejszenia kwoty podatku VAT należnego o wartość podatku VAT należnego związanego ze zwracanym przez klienta towarem.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).   

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).